Zakelijke rechten verlenen een rechtstreekse heerschappij over een goed, terwijl persoonlijke rechten
aanspraak geven op een bepaalde gedraging vanwege een persoon.
Zakelijke rechten = rechtsverhouding tussen een rechtssubject en rechtsobject
Persoonlijke rechten = rechtsverhouding tussen twee rechtssubjecten
Rechtssubject: drager van rechten & verplichtingen
Rechtspersonen
Natuurlijke personen
Rechtsobject: zijn goederen of voorwerpen waarover rechten & verplichtingen
kunnen bestaan
Kritiek
De klassieke leer geeft een strikte scheiding tussen zakelijke rechten en persoonlijke rechten terwijl
zakelijke rechten ook persoonlijke verhoudingen kunnen doen ontstaan.
voorbeeld: erfdienstbaarheid
En persoonlijke rechten kunnen (soms) ook betrekking hebben op een goed.
voorbeeld: huur
De leer van het personalisme “Planiol”
= een rechtsband kan enkel bestaan tussen personen.
Het verschil tussen een persoonlijk recht en een zakelijk recht ligt NIET in het karakter of de inwendige
structuur van het recht zelf; maar in de uitwendige structuur (= is de werking ten aanzien van derden).
Persoonlijk recht = relatief (geldt enkel voor de schuldenaar)
Zakelijk recht = bindt iedereen (= absoluut recht)
Verbintenis = bindt enkel de schuldenaar het bindt maar één iemand
Kritiek
Interne kenmerken (bevoegdheden) & externe kenmerken (tegenwerpelijkheid) verwerven.
= Derden moeten persoonlijke rechten ook eerbiedingen
voorbeeld: derde-medeplichtigheid (aan contractbreuk)
De leer van het neo-personalisme “ginosar”
Het gaat nog altijd over rechtsverhoudingen tussen personen, het blijft een personalisme maar verfijnt
de theorie van Planiol. De belangrijkste verfijning is het onderscheid tussen eigendom en beperkte
vermogensrechten.
Onderscheid tussen:
Eigendom = rechtstreekse/heerschappij over een goed
Persoonlijke & zakelijke rechten = gelijkenis van een rechtsband tussen personen