Klinisch redeneren
Klinisch redeneren
Verplegen en verpleegkunde
De kern van verplegen
De kern van verplegen geldt als uitgangspunt bij de uitoefening van het verpleegkundig beroep.
Het doel van verplegen wordt in het profiel als volgt omschreven:
Het doel van verplegen is het bevorderen van de gezondheid, herstel, groei en ontwikkeling, en het
voorkomen van ziekte, aandoening of beperking. Wanneer mensen ziek of gehandicapt worden is
daarnaast het doel van verplegen lijden en pijn te minimaliseren en mensen in staat te stellen hun
ziekte, handicap, de behandeling en de gevolgen daarvan te begrijpen en daarmee om te gaan.
Wanneer de dood nabij is, is het doel van verplegen het handhaven van de best mogelijke kwaliteit
van leven tot aan het eind.
Bij de uitoefening van de verpleegkunde werkt de verpleegkundige met probleemoplossende
methoden. Het methodische proces van gegevens verzamelen, analyseren, interveniëren en bijstellen
van het beleid is de manier van denken en handelen die verpleegkundigen gebruiken om zo goed
mogelijk aan het doel van verplegen te werken.
Dit proces wordt soms verpleegkundig proces genoemd, dan worden de volgende 6 fasen
onderscheiden:
1. Anamnese
2. Diagnose
3. Planning van resultaten
4. Planning van interventies
5. Uitvoering
6. Evaluatie
In het nieuwe beroepsprofiel wordt het klinisch redeneren genoemd en kent dan 5 fasen:
1. Risico-inschatting
2. Vroegsignalering
3. Probleemherkenning
4. Interventie
5. Monitoring
Marc Bakker schreef verschillende boeken over klinisch redeneren. Hij noemt het ProActive Nursing
en onderscheidt in zijn methode 6 stappen:
1. Oriëntatie op de situatie
2. Klinische problematiek inzichtelijk
3. Aanvullend onderzoek
4. Klinisch beleid
5. Klinisch verloop
6. Nabeschouwing
De overeenkomst tussen de verschillende methoden is dat er methodisch gegevens worden
verzameld, geanalyseerd en daarop volgen bewust geplande en uitgevoerde interventies. Door de
methodische manier van werken dragen de interventies daadwerkelijk bij aan het doel van verplegen.
Beslissingen kunnen beargumenteerd worden en de communicatie kan daardoor helder zijn.
Klinisch redeneren het continue proces van gegevensverzameling en analyse gericht op de
vragen en problemen van een individu en diens naasten, in relatie tot ziekte en gezondheid
, Klinisch redeneren
Competentiegebieden 2020
In het beroepsprofiel is gekozen voor een ordening in zeven competentiegebieden. Een
competentiegebied kan daarbij gezien worden als een terrein waarop de verpleegkundige bekwaam
is.
De kern van de verpleegkundige beroepsbeoefening is de verpleegkundige als zorgverlener. De
andere zes gebieden raken allemaal aan de rol van zorgverlener, en krijgen ook betekenis door de
invulling van de rol van zorgverlener.
De zeven gebieden waarop de verpleegkundige bekwaam is zijn:
1. Zorgverlener
2. Samenwerkingspartner
3. Communicator
4. Reflectieve professional
5. Gezondheidsbevorderaar
6. Organisator
7. Professional en kwaliteitsbevorderaar
Bekwaamheid
Voor het planmatig leren denken, handelen en communiceren in de zorg voor een patiënt heb je op
alle 7 terreinen je bekwaamheid nodig.
Klinisch redeneren in de praktijk
Klinisch redeneren is een hulpmiddel bij het planmatig en methodisch werken. In feite bestaat het uit
een aantal stappen die je zet bij de verpleging van je patiënt. Klinisch redeneren houdt in dat je alle
benodigde kennis op een methodische manier toepast in de praktijk.
De inhoud van het werk kan per werkplek, per setting enorm verschillen. Op alle plaatsen kom je
uiteenlopende typen patiënten met uiteenlopende problematiek tegen. De analyses zijn daarom
inhoudelijk heel verschillend. De methode, de manier waarop verpleegd wordt, de vorm van verplegen
blijft hetzelfde. De inhoud en vooral de achtergronden van de patiëntproblemen, is steeds anders.
De context kan veranderen, het planmatig werken blijft
Uitgangspunt van de zorg is het medisch behandelplan. Het werk is daardoor vrij technisch van aard.
De verpleegkundige speelt een belangrijke rol in de diagnostiek en behandeling en in het zo kort
mogelijk houden van de opnameduur.
In het dossier is veel ruimte voor de technische kant van de zorg en voor de administratie van
observaties en metingen.
Planmatig werken als hulpmiddel
Door sturing te geven aan het proces van verplegen, het planmatig en probleemoplossend te werken,
verbeteren we het resultaat van de verpleging. Klinisch redeneren is daarmee een hulpmiddel om
efficiënt en doelgericht te werken. Het methodisch denken en werken is geen doel op zichzelf.
Klinisch redeneren is een hulpmiddel om alle gegevens te verzamelen en een scherpe analyse uit te
voeren.
Klinisch redeneren
Verplegen en verpleegkunde
De kern van verplegen
De kern van verplegen geldt als uitgangspunt bij de uitoefening van het verpleegkundig beroep.
Het doel van verplegen wordt in het profiel als volgt omschreven:
Het doel van verplegen is het bevorderen van de gezondheid, herstel, groei en ontwikkeling, en het
voorkomen van ziekte, aandoening of beperking. Wanneer mensen ziek of gehandicapt worden is
daarnaast het doel van verplegen lijden en pijn te minimaliseren en mensen in staat te stellen hun
ziekte, handicap, de behandeling en de gevolgen daarvan te begrijpen en daarmee om te gaan.
Wanneer de dood nabij is, is het doel van verplegen het handhaven van de best mogelijke kwaliteit
van leven tot aan het eind.
Bij de uitoefening van de verpleegkunde werkt de verpleegkundige met probleemoplossende
methoden. Het methodische proces van gegevens verzamelen, analyseren, interveniëren en bijstellen
van het beleid is de manier van denken en handelen die verpleegkundigen gebruiken om zo goed
mogelijk aan het doel van verplegen te werken.
Dit proces wordt soms verpleegkundig proces genoemd, dan worden de volgende 6 fasen
onderscheiden:
1. Anamnese
2. Diagnose
3. Planning van resultaten
4. Planning van interventies
5. Uitvoering
6. Evaluatie
In het nieuwe beroepsprofiel wordt het klinisch redeneren genoemd en kent dan 5 fasen:
1. Risico-inschatting
2. Vroegsignalering
3. Probleemherkenning
4. Interventie
5. Monitoring
Marc Bakker schreef verschillende boeken over klinisch redeneren. Hij noemt het ProActive Nursing
en onderscheidt in zijn methode 6 stappen:
1. Oriëntatie op de situatie
2. Klinische problematiek inzichtelijk
3. Aanvullend onderzoek
4. Klinisch beleid
5. Klinisch verloop
6. Nabeschouwing
De overeenkomst tussen de verschillende methoden is dat er methodisch gegevens worden
verzameld, geanalyseerd en daarop volgen bewust geplande en uitgevoerde interventies. Door de
methodische manier van werken dragen de interventies daadwerkelijk bij aan het doel van verplegen.
Beslissingen kunnen beargumenteerd worden en de communicatie kan daardoor helder zijn.
Klinisch redeneren het continue proces van gegevensverzameling en analyse gericht op de
vragen en problemen van een individu en diens naasten, in relatie tot ziekte en gezondheid
, Klinisch redeneren
Competentiegebieden 2020
In het beroepsprofiel is gekozen voor een ordening in zeven competentiegebieden. Een
competentiegebied kan daarbij gezien worden als een terrein waarop de verpleegkundige bekwaam
is.
De kern van de verpleegkundige beroepsbeoefening is de verpleegkundige als zorgverlener. De
andere zes gebieden raken allemaal aan de rol van zorgverlener, en krijgen ook betekenis door de
invulling van de rol van zorgverlener.
De zeven gebieden waarop de verpleegkundige bekwaam is zijn:
1. Zorgverlener
2. Samenwerkingspartner
3. Communicator
4. Reflectieve professional
5. Gezondheidsbevorderaar
6. Organisator
7. Professional en kwaliteitsbevorderaar
Bekwaamheid
Voor het planmatig leren denken, handelen en communiceren in de zorg voor een patiënt heb je op
alle 7 terreinen je bekwaamheid nodig.
Klinisch redeneren in de praktijk
Klinisch redeneren is een hulpmiddel bij het planmatig en methodisch werken. In feite bestaat het uit
een aantal stappen die je zet bij de verpleging van je patiënt. Klinisch redeneren houdt in dat je alle
benodigde kennis op een methodische manier toepast in de praktijk.
De inhoud van het werk kan per werkplek, per setting enorm verschillen. Op alle plaatsen kom je
uiteenlopende typen patiënten met uiteenlopende problematiek tegen. De analyses zijn daarom
inhoudelijk heel verschillend. De methode, de manier waarop verpleegd wordt, de vorm van verplegen
blijft hetzelfde. De inhoud en vooral de achtergronden van de patiëntproblemen, is steeds anders.
De context kan veranderen, het planmatig werken blijft
Uitgangspunt van de zorg is het medisch behandelplan. Het werk is daardoor vrij technisch van aard.
De verpleegkundige speelt een belangrijke rol in de diagnostiek en behandeling en in het zo kort
mogelijk houden van de opnameduur.
In het dossier is veel ruimte voor de technische kant van de zorg en voor de administratie van
observaties en metingen.
Planmatig werken als hulpmiddel
Door sturing te geven aan het proces van verplegen, het planmatig en probleemoplossend te werken,
verbeteren we het resultaat van de verpleging. Klinisch redeneren is daarmee een hulpmiddel om
efficiënt en doelgericht te werken. Het methodisch denken en werken is geen doel op zichzelf.
Klinisch redeneren is een hulpmiddel om alle gegevens te verzamelen en een scherpe analyse uit te
voeren.
