Samenvatting beeldtaal - mediatechnieken

Samenvatting Beeldtaal

INLEIDING

Beeldtaal: proces waarin beelden de taal vormen

- Taal: systeem van tekens dat mensen in staat stelt om te communiceren
o Primair: spraaktaal
o Secundair: tekst
o Tertiair: visuele middelen
o Communicatie: de boodschap werd succesvol overgebracht naar de ontvanger
 Spreker (rethor): zender van informatie
 De taalvorm: het middel waarmee gecommuniceerd wordt -> boodschap
 Ontvanger: luisteraar, lezer of kijker
- Beeld: hetgeen dat visueel waarneembaar is
o Focus of afbeeldingen: twee dimensionele weergaven
- Building blocks (universele bouwstenen): vorm, kleur, textuur, grootte, plaatsing en herhaling
- Domeinen uit de cursus: westerse beeldcultuur, fotografie, klassieke kunsten, hedendaagse
kunsten, media, grafisch ontwerp, reclame

Verschuiving binnen professionele communicatie

- Oorzaak: sprekers zijn bewust dat communiceren adhv visuele beelden sneller gaat
o Technologische mogelijkheden voor visuele communicatie

Biologische opzet

- 93% van de communicatie tussen mensen is non-verbaal
- We vertrouwen voornamelijk op het zicht
- 80% van wat we zien, 20% van wat we lazen en 10% van wat we hoorden, onthouden
- Afbeeldingen 60 000 keer sneller verwerken
- 50% van ons brein is betrokken bij visuele communicatie



SEMIOTIEK

Semiotiek: studie naar betekenis van tekens en proces van betekenisgeving

- Methode om te analyseren hoe betekenis visuele of andere informatie tot stand komt
- Proces van zien en begrijpen

Peirce: proces van begrijpen

- Signifié en significant
o Het waargenomen, het gene dat we zien -> signifié (zien)
 tekens
o Het concept -> significant (begrijpen)
 Codes

, - Het teken: alles kan een teken zijn zolang het kan worden waargenomen, het zet aan tot
interpretatie
o Drie karakteristieken
 Waarneembaar voor iemand (zien, horen, ruiken of proeven)
 Verwijst naar iets dat (meestal) afwezig is
 Fungeert binnen gemeenschap
o Teken gaat relatie aan met betekenis die door kijker wordt geformuleerd (3 soorten)
 Iconisch teken: gewaarwording of herkenbaarheid
 Komt visueel overeen met de werkelijkheid
 Afspiegelingen van het geen waar ze naar verwijzen
 Indexicaal teken: ervaring/weten
 Hangt samen met de werkelijkheid
 Zijn verwant aan het geen waarnaar ze verwijzen
 Symbolisch teken: afspraak/gevorderde kennis
 Geen fysieke raakvlakken met werkelijkheid
 Symboliek: herkennen en begrijpen
- De code: onbewust toepassen van een regel
o Regel: gebaseerd op kennis en resultaat van opvoeding, school, …
o Relatie tussen het teken en de betekenis
o Voorlopige resultante (afbakenen)
o Sterk cultuur- en tijdsgebonden
o Gewoonte -> geen onderscheid meer maken tussen werkelijkheid en afbeelding ->
een hoge modaliteit
 Codes bepalen wat we normaal vinden
 Iemand met andere codes -> ander normaal
o Enkel betekenis toekennen als we de geschikte code hebben
- Codes: dominant vs marginaal
o Dominant (mainstream): beleefd om iemand te begroeten en onbeleefd om boer te
laten
o Marginale codes: gelden voor sommige mensen (binnen een subcultuur)
o Geen vaststaande gegevens -> over tijd van plaats verwisselen (bv racisme, seksisme,
…)

Besluit (peirce)

- Een betekenis huist nooit in een beeldelement of object zelf
o Alles wat we waarnemen = blanco
o Krijgt pas een betekenis als we onze codes gebruiken
- Een betekenis is abstract, vluchtig en tijdelijk
o Het waarneembare verandert niet, maar de betekenis wel
- Beelden met een foute of onvolledige betekenis bestaan niet
o Te weinig sturende tekens -> geen codes
- Betekenisvorming gebeurt altijd naar de mogelijkheden van de waarnemer
o Communiceren met doelgroep -> afhankelijk van gemene deler
- Betekenisvorming is een persoonlijk proces en bijgevolg voor iedereen anders
o Unieke set met codes