Europees Recht- Leerdoelen uitwerking
Les 1
De bronnen van Internationaal Recht benoemen;
- Bronnen van internationaal staan in artikel 38 IGH, waarbij het
bestaat uit geschreven regels:
o Verdragen: een schriftelijke overeenkomst tussen staten,
waarin wederzijds rechten en plichten worden vastgesteld.
o Besluiten van internationale organisaties: een internationale
organisatie is een samenwerkingsverband van Staten
gebaseerd op een verdrag, bijvoorbeeld de VN, de NATO etc.
De internationale organisaties kunnen besluiten nemen
die staten en andere rechtssubjecten binden, alle
lidstaten van de Verenigde Naties dienen zich hieraan te
houden
- En voor een deel uit ongeschreven regels:
o Gewoonterecht: ongeschreven recht, waarbij er twee
elementen zijn die een rol spelen. Ten eerste moet er sprake
zijn van een regelmatige Staten praktijk. Daarnaast dient er
sprake te zijn van de opvatting dat deze praktijk vereist is op
basis van het recht.
Ontstaat uit een opeenvolging van elkaar
ondersteunende gedragingen die, door actief aan de
praktijk deel te nemen dan wel deze te dulden, deze
praktijk zodanig aanvaarden dat erop mag worden
vertrouwd dat zij zich ook in de toekomst volgens die
praktijk zullen gedragen
Algemene praktijk van staten | deze moet
omvangrijk zijn, zo veel mogelijk staten | vrijwel
uniform, het moet (altijd) plaatsvinden
Opinio iuris: is het de juridische opinie dat het
juist recht is.
Rechtsovertuiging = opinio iuris | is het goed
recht? = een juridische mening vormen.
Opinio iuris: dit betekent dat de Staten praktijk
vergezeld wordt door de rechtsovertuiging dat
gedragingen in een bepaalde aangelegenheid
juridisch bindend zijn
, o Algemene rechtsbeginselen: de beginselen dienen te voldoen
aan twee kenmerken, ze moeten nageleefd worden in de
verschillende nationale rechtsstelsels en ze moeten
opgenomen kunnen worden in het internationale recht.
o Rechterlijke beslissingen: jurisprudentie van het Internationaal
gerechtshof neemt daarbij een bijzondere plaats in.
Beslissingen van het Internationaal gerechtshof beïnvloeden in
grote mate de beslissingen van andere internationale
rechtbanken.
o Zienswijzen van de meest bevoegde auteurs: de meningen
van rechtsgeleerde auteurs worden als een bron van het
volkenrecht gezien
Uitleggen hoe de internationale rechtsregels doorwerken in het
Nederlands recht;
- Dualisme/ dualistisch systeem: de verdragen opgesteld en
ondertekend door Staten moeten eerst worden opgenomen in de
nationale wet | Bij een dualistische visie op het verdrag wordt en
uitdrukkelijk onderscheid gemaakt tussen de internationale en de
nationale rechtsorde. Regels die niet door de nationale wetgever zijn
gemaakt, kunnen - aldus luidt het standpunt - nooit zonder slag of
stoot doorwerken in de nationale rechtsorde (betekenis van het
boek)
- Monisme/monistisch systeem: de verdragen opgesteld en
ondertekend door Staten wordt al gelijk als bindend verklaard | Bij
een monistische visie op het verdrag daarentegen zijn de
internationale en de nationale rechtsorden niet van elkaar
gescheiden. Verdragsbepalingen werken in dit geval rechtstreeks
door in de nationale rechtsorde; een transformatiewet is geen
voorwaarde voor gelding (betekenis van het boek)
o Het verschil is dat bij monisme alle verdragen als
internationaal recht blijven en bindend zijn voor de bevolking,
maar bij dualisme worden de regels uit het verdrag omgezet
van internationaal recht naar nationaal recht.
De belangrijkste rechtssubjecten in het internationale recht
onderscheiden;
- Een rechtssubject is een drager van bevoegdheden, rechten en
plichten.
- Een rechtssubject kan en heeft het volgende in bezit:
Les 1
De bronnen van Internationaal Recht benoemen;
- Bronnen van internationaal staan in artikel 38 IGH, waarbij het
bestaat uit geschreven regels:
o Verdragen: een schriftelijke overeenkomst tussen staten,
waarin wederzijds rechten en plichten worden vastgesteld.
o Besluiten van internationale organisaties: een internationale
organisatie is een samenwerkingsverband van Staten
gebaseerd op een verdrag, bijvoorbeeld de VN, de NATO etc.
De internationale organisaties kunnen besluiten nemen
die staten en andere rechtssubjecten binden, alle
lidstaten van de Verenigde Naties dienen zich hieraan te
houden
- En voor een deel uit ongeschreven regels:
o Gewoonterecht: ongeschreven recht, waarbij er twee
elementen zijn die een rol spelen. Ten eerste moet er sprake
zijn van een regelmatige Staten praktijk. Daarnaast dient er
sprake te zijn van de opvatting dat deze praktijk vereist is op
basis van het recht.
Ontstaat uit een opeenvolging van elkaar
ondersteunende gedragingen die, door actief aan de
praktijk deel te nemen dan wel deze te dulden, deze
praktijk zodanig aanvaarden dat erop mag worden
vertrouwd dat zij zich ook in de toekomst volgens die
praktijk zullen gedragen
Algemene praktijk van staten | deze moet
omvangrijk zijn, zo veel mogelijk staten | vrijwel
uniform, het moet (altijd) plaatsvinden
Opinio iuris: is het de juridische opinie dat het
juist recht is.
Rechtsovertuiging = opinio iuris | is het goed
recht? = een juridische mening vormen.
Opinio iuris: dit betekent dat de Staten praktijk
vergezeld wordt door de rechtsovertuiging dat
gedragingen in een bepaalde aangelegenheid
juridisch bindend zijn
, o Algemene rechtsbeginselen: de beginselen dienen te voldoen
aan twee kenmerken, ze moeten nageleefd worden in de
verschillende nationale rechtsstelsels en ze moeten
opgenomen kunnen worden in het internationale recht.
o Rechterlijke beslissingen: jurisprudentie van het Internationaal
gerechtshof neemt daarbij een bijzondere plaats in.
Beslissingen van het Internationaal gerechtshof beïnvloeden in
grote mate de beslissingen van andere internationale
rechtbanken.
o Zienswijzen van de meest bevoegde auteurs: de meningen
van rechtsgeleerde auteurs worden als een bron van het
volkenrecht gezien
Uitleggen hoe de internationale rechtsregels doorwerken in het
Nederlands recht;
- Dualisme/ dualistisch systeem: de verdragen opgesteld en
ondertekend door Staten moeten eerst worden opgenomen in de
nationale wet | Bij een dualistische visie op het verdrag wordt en
uitdrukkelijk onderscheid gemaakt tussen de internationale en de
nationale rechtsorde. Regels die niet door de nationale wetgever zijn
gemaakt, kunnen - aldus luidt het standpunt - nooit zonder slag of
stoot doorwerken in de nationale rechtsorde (betekenis van het
boek)
- Monisme/monistisch systeem: de verdragen opgesteld en
ondertekend door Staten wordt al gelijk als bindend verklaard | Bij
een monistische visie op het verdrag daarentegen zijn de
internationale en de nationale rechtsorden niet van elkaar
gescheiden. Verdragsbepalingen werken in dit geval rechtstreeks
door in de nationale rechtsorde; een transformatiewet is geen
voorwaarde voor gelding (betekenis van het boek)
o Het verschil is dat bij monisme alle verdragen als
internationaal recht blijven en bindend zijn voor de bevolking,
maar bij dualisme worden de regels uit het verdrag omgezet
van internationaal recht naar nationaal recht.
De belangrijkste rechtssubjecten in het internationale recht
onderscheiden;
- Een rechtssubject is een drager van bevoegdheden, rechten en
plichten.
- Een rechtssubject kan en heeft het volgende in bezit:
