Doelgroepen 1: Doven en slechthorenden
1. Beeldvorming
1.1. Wat typeert deze doelgroep?
Cultuur
Doven en slechthorenden vormen een eigen gemeenschap, een culturele groep binnen een horende cultuur. Eigen taal:
gebaren taal. Niet voor iedereen met gehoorverlies & niet uitsluitend voor mensen met gehoorverlies
Taal
Gebarentaal
• Visuele vorm van communicatie
• Gebruik van mimiek erg belangrijk
• Eigen grammatica en woordenschat
• Verschillende dialecten in Vlaanderen (door verschillende dovenscholen)
• Vingerspelling: letters van alfabet
1.2. Evolutie
We kunnen stellen dat we steeds slechter horen en daar zijn redens voor:
Leeftijd
Urbanisatie: steeds meer huizen gebouwd, drukker bewoond.
Te weinig gehoorbescherming
1.3. onderscheid en combinaties
Gradaties van slechthorendheid. Onderscheid op basis van criteria.
Indeling o.b.v. tijdstip van ontstaan van het gehoorverlies
Vroeg- of prelinguale doofheid/ slechthorendheid : gehoorverlies dat ontstaan is voordat de ontwikkeling van
de gesproken taal in voldoende mate op gang kon komen. vóór de leeftijd van drie jaar en zes maanden. In
meeste gevallen aangeboren.
Postlinguale doofheid / slechthorendheid: een gehoorverlies dat ontstaan is nadat de spraak/taal reeds
verworven is. Als het gehoorverlies zich voordoet tussen het derde en het zevende levensjaar, kan de verworven
spraak (helemaal) verloren gaan.
Indeling o.b.v. aard of type van het gehoorverlies (plaats probleem)
Indeling o.b.v. ernst van het gehoorverlies.
Licht gehoorverlies
Matig gehoorverlies
Ernstig of zwaar gehoorverlies
Doofheid.
Totaal gehoorverlies.
Toetsing aan definitie van handicap door het VAPH
Gehoorverlies betekent niet automatisch dat je officieel als “het hebben van een handicap of beperking” erkend wordt.
Wat minimaal aanwezig moet zijn om te oordelen over de aanwezigheid van een handicap, is een recent
toonaudiogram van het linker- en rechteroor, gemeten onder door een audioloog of NKO-arts. Ook de ervaren
beperkingen en mogelijkheden in het dagelijks leven spelen een rol.
1.4. diagnostisch onderzoek
De bedoeling van verdere onderzoeken is om na te gaan
- of er inderdaad sprake is van een gehoorverlies (bevestiging)
- of het gehoorverlies zich voordoet aan één of beide oren
- wat de ernst is van het gehoorverlies
- of er een onderliggende oorzaak kan gevonden worden
- of er een specifieke behandeling noodzakelijk is
1. Beeldvorming
1.1. Wat typeert deze doelgroep?
Cultuur
Doven en slechthorenden vormen een eigen gemeenschap, een culturele groep binnen een horende cultuur. Eigen taal:
gebaren taal. Niet voor iedereen met gehoorverlies & niet uitsluitend voor mensen met gehoorverlies
Taal
Gebarentaal
• Visuele vorm van communicatie
• Gebruik van mimiek erg belangrijk
• Eigen grammatica en woordenschat
• Verschillende dialecten in Vlaanderen (door verschillende dovenscholen)
• Vingerspelling: letters van alfabet
1.2. Evolutie
We kunnen stellen dat we steeds slechter horen en daar zijn redens voor:
Leeftijd
Urbanisatie: steeds meer huizen gebouwd, drukker bewoond.
Te weinig gehoorbescherming
1.3. onderscheid en combinaties
Gradaties van slechthorendheid. Onderscheid op basis van criteria.
Indeling o.b.v. tijdstip van ontstaan van het gehoorverlies
Vroeg- of prelinguale doofheid/ slechthorendheid : gehoorverlies dat ontstaan is voordat de ontwikkeling van
de gesproken taal in voldoende mate op gang kon komen. vóór de leeftijd van drie jaar en zes maanden. In
meeste gevallen aangeboren.
Postlinguale doofheid / slechthorendheid: een gehoorverlies dat ontstaan is nadat de spraak/taal reeds
verworven is. Als het gehoorverlies zich voordoet tussen het derde en het zevende levensjaar, kan de verworven
spraak (helemaal) verloren gaan.
Indeling o.b.v. aard of type van het gehoorverlies (plaats probleem)
Indeling o.b.v. ernst van het gehoorverlies.
Licht gehoorverlies
Matig gehoorverlies
Ernstig of zwaar gehoorverlies
Doofheid.
Totaal gehoorverlies.
Toetsing aan definitie van handicap door het VAPH
Gehoorverlies betekent niet automatisch dat je officieel als “het hebben van een handicap of beperking” erkend wordt.
Wat minimaal aanwezig moet zijn om te oordelen over de aanwezigheid van een handicap, is een recent
toonaudiogram van het linker- en rechteroor, gemeten onder door een audioloog of NKO-arts. Ook de ervaren
beperkingen en mogelijkheden in het dagelijks leven spelen een rol.
1.4. diagnostisch onderzoek
De bedoeling van verdere onderzoeken is om na te gaan
- of er inderdaad sprake is van een gehoorverlies (bevestiging)
- of het gehoorverlies zich voordoet aan één of beide oren
- wat de ernst is van het gehoorverlies
- of er een onderliggende oorzaak kan gevonden worden
- of er een specifieke behandeling noodzakelijk is
