Module 3.
Bevorderen van
zelfmanagement en
samenredzaamheid
………
HANZEHOGESCHOOL GRONINGEN
HANZEHOGESCHOOL GRONINGEN
…….
Praktijkleerperiode ..
……, Studentnr: …..
Docent begeleider: ……..
Werkbegeleiders: …….
Datum: ……
,Inleiding
In de module ‘Bevorderen van zelfmanagement en samenredzaamheid’ wordt er een beeld
gevormd van mw. B en haar naasten. Het doel is om de zelf- en samenredzaamheid van
mw. B te vergroten. In praktijkleerperiode drie van de opleiding Verpleegkunde wordt deze
module uitgevoerd. Als eerste wordt er uitgewerkt wat een familiegesprek inhoudt, mijn visie
hierop en hoe het ………….. en het ……. dit uitvoeren. Vervolgens wordt de casus van mw.
B weergegeven. Mw. is een 72-jarige patiënt waarbij de diagnose ICVA is vastgesteld. Mw.
wil graag aan haar zelfredzaamheid werken, maar mw. haar naasten vrezen voor een
onveilige situatie wanneer mw. hier zelf aan gaat werken. In hoofdstuk 3.3 wordt mijn visie
op zelf- en samenredzaamheid uitgewerkt waarna er in hoofdstuk 3.4 de begrippen zelf- en
samenredzaamheid worden omschreven. Ook worden hierbij de nodige methodes ingezet en
weergegeven. Vervolgens wordt er in hoofdstuk 3.5 verschillende
communicatietechnologieën uitgewerkt die bij mw. kunnen helpen bij het bevorderen van
haar zelf- en samenredzaamheid. In hoofdstuk 3.6 worden communicatieve vaardigheden
beschreven die kunnen worden ingezet tijdens een familiegesprek. Bovendien is er ook een
familiegesprek gevoerd met mw. B en haar echtgenoot. Dit gesprek is met behulp van de
COUP-methode gevoerd. Tot slot wordt er door middel van een therapeutic letter informatie
over de geleverde zorg gegeven en worden er passende adviezen voor de patiënt en diens
naasten opgesteld.
,3.1 Familiegesprek
In dit hoofdstuk wordt beschreven wat een familiegesprek inhoudt, mijn visie op een
familiegesprek, wat goed gaat en wat beter kan binnen …… op het gebied van
familiegesprekken en wordt het voeren van een familiegesprek in het …….. vergeleken met
die van het …….. en ………..
3.1.1 Familiegesprek
Een familiegesprek is een gesprek tussen de patiënt, diens naasten en een zorgverlener.
Om mantelzorgers ondersteuning te bieden, te voorzien van informatie en om dingen te
overleggen wordt een familiegesprek gevoerd. De verpleegkundige nodigt de naasten van de
patiënt uit voor een familiegesprek. Ook heeft de ziekte van een familielid vaak invloed op de
familieleden. Het voeren van een familiegesprek is van belang omdat familieleden het
zorgproces van de patiënt kunnen beïnvloeden (Hanzehogeschool Groningen, 2020).
Gedurende een familiegesprek die door een arts wordt gevoerd wordt het ziektebeeld van de
patiënt uitgelegd en wordt er besproken welke onderzoeken er zijn gedaan en wat de
uitslagen hiervan zijn. Ook wordt er besproken hoe de situatie van de patiënt eruitziet en wat
de vooruitgang van de patiënt is. Bovendien wordt er gesproken over het toekomstbeeld van
de patiënt. Tot slot wordt er een reanimatie beleid afgesproken. Er wordt besproken of de
patiënt wel of niet gereanimeerd wil worden als hij/zij een hartstilstand krijgt. Ook kunnen
familieleden zelf een familiegesprek met de arts aanvragen wanneer zij vinden dat dit
noodzakelijk is of hier behoefte aan hebben. Wanneer de artsen hiermee akkoord gaan
wordt er in overleg met de arts en de verpleegkundige een afspraak gepland. Bij een
familiegesprek zijn de Neuroloog, de zaalarts, een verpleegkundige, de patiënt en familie van
de patiënt aanwezig. In een laatste familiegesprek wordt er tot slot gesproken over een
revalidatieplekje, hierbij kan de familie een voorkeur aangeven. De verpleegkundige heeft bij
deze familiegesprekken een ondersteunende rol. Ook worden er familiegesprekken gevoerd
door verpleegkundigen. Door verpleegkundigen worden regelmatig motiverende
gespreksvoeringen, preventieve gesprekken, Shared Decision Making of andere gesprekken
gevoerd die van belang kunnen zijn bij het bevorderen van de gezondheid van de patiënt.
Door middel van Shared Decision Making komt de patiënt samen met diens naasten en de
zorgverlener tot een gezamenlijke besluitvorming. Ook wordt er altijd door een
verpleegkundig een anamnese gesprek gevoerd. Tijdens familiegesprekken wordt de
familiesituatie van de patiënt geïnventariseerd. Bovendien wordt er gesproken over zowel de
verwachtingen van de naasten van de patiënt als die van de patiënt zelf en over het
uiteindelijke doel. In hoofdstuk 3.6 wordt het familiegesprek dat gevoerd is voor deze module
met de patiënt en diens naasten uitgewerkt.
, 3.1.2 Visie familiegesprek
Mijn visie op een familiegesprek binnen ……. is erg positief. In het …. ….. wordt gemiddeld
drie keer per opname een familiegesprek met de arts gevoerd. Ik vind het van belang dat de
familie van de patiënt continue op de hoogte wordt gebracht door middel van een
familiegesprek over de gezondheidssituatie van de patiënt en de eventuele onderzoeken en
uitslagen die plaatsvinden. Door vaak contact te hebben met familie blijven zij op de hoogte
van de gezondheidssituatie van hun dierbare en weten zij wat er speelt. Gedurende het
familiegesprek is de taak van de verpleegkundige om de arts aan te vullen op het gebied van
verpleegkundige zorg. Bij veranderingen in het proces wordt de eerste contactpersoon
telefonisch op de hoogte gebracht door een verpleegkundige of als het ernstig is door de
zaalarts. Ook vind ik het goed dat er voor patiënten die een CVA hebben doorgemaakt, na
opname drie keer een vervolggesprek krijgen op de poli Neurologie bij het CVA-
nazorgspreekuur. Het CVA-nazorgspreekuur wordt geleid door een CVA-verpleegkundige of
een verpleegkundig specialist. In het CVA-nazorgspreekuur kan een patiënt met diens
naasten langs komen. Hierin wordt er besproken hoe het nu gaat en kan er eventueel een
therapeut worden ingeschakeld als dit nog nodig blijkt te zijn. Vaak hebben patiënten na
opname nog veel vragen. Deze kunnen tijdens dit spreekuur gesteld worden waardoor de
patiënt uiteindelijk weet wat er gedurende de gehele opname is gebeurd en wat hij/zij heeft
doorgemaakt. Dit wordt vaak vergeten door patiënten vanwege het CVA en de kortdurige
opnames. Ik vind het erg goed dat er na opname ook nog aandacht wordt besteed aan de
patiënt en dat zij nog een aantal keren worden gezien. Tot slot wordt er soms een
familiegesprek gevoerd door verpleegkundigen. Hierin wordt er dan gepraat over het
bevorderen van zelfredzaamheid, motiverende gespreksvoering, preventieve gesprekken of
bijvoorbeeld Shared Decision Making. Door de enorm hoge werkdruk is er hier weinig tijd
voor. Toch is een familiegesprek voor patiënten en diens naasten erg belangrijk. Tijdens een
familiegesprek kan er open gesproken worden over mogelijke problemen, zodat er eventuele
oplossingen en afspraken gemaakt kunnen worden waardoor dit probleem zo goed mogelijk
wordt verholpen. De verpleegkundige heeft als functie gedurende deze familiegesprekken
om zowel de patiënt als de naasten van de patiënt te voorzien van informatie en hen te
betrekken bij het zorgproces. Als de naasten van de patiënt worden betrokken bij de zorg
heeft dit vaak een positieve invloed op de bevordering van de patiënt. Familie heeft op zowel
het voorkomen als op het bevorderen van het ziekteproces invloed. Er is te concluderen dat
familieleden nodig zijn voor een patiënt om uiteindelijk weer te kunnen genezen
(Hanzehogeschool Groningen, 2020). Als verpleegkundige wordt er geen medische
informatie verstrekt aan de patiënt of aan diens naasten. Hiervoor moet er een
familiegesprek met de arts worden in gepland. Kortom vind ik het erg goed dat er zoveel
aandacht wordt besteed aan familiezorg.
Bevorderen van
zelfmanagement en
samenredzaamheid
………
HANZEHOGESCHOOL GRONINGEN
HANZEHOGESCHOOL GRONINGEN
…….
Praktijkleerperiode ..
……, Studentnr: …..
Docent begeleider: ……..
Werkbegeleiders: …….
Datum: ……
,Inleiding
In de module ‘Bevorderen van zelfmanagement en samenredzaamheid’ wordt er een beeld
gevormd van mw. B en haar naasten. Het doel is om de zelf- en samenredzaamheid van
mw. B te vergroten. In praktijkleerperiode drie van de opleiding Verpleegkunde wordt deze
module uitgevoerd. Als eerste wordt er uitgewerkt wat een familiegesprek inhoudt, mijn visie
hierop en hoe het ………….. en het ……. dit uitvoeren. Vervolgens wordt de casus van mw.
B weergegeven. Mw. is een 72-jarige patiënt waarbij de diagnose ICVA is vastgesteld. Mw.
wil graag aan haar zelfredzaamheid werken, maar mw. haar naasten vrezen voor een
onveilige situatie wanneer mw. hier zelf aan gaat werken. In hoofdstuk 3.3 wordt mijn visie
op zelf- en samenredzaamheid uitgewerkt waarna er in hoofdstuk 3.4 de begrippen zelf- en
samenredzaamheid worden omschreven. Ook worden hierbij de nodige methodes ingezet en
weergegeven. Vervolgens wordt er in hoofdstuk 3.5 verschillende
communicatietechnologieën uitgewerkt die bij mw. kunnen helpen bij het bevorderen van
haar zelf- en samenredzaamheid. In hoofdstuk 3.6 worden communicatieve vaardigheden
beschreven die kunnen worden ingezet tijdens een familiegesprek. Bovendien is er ook een
familiegesprek gevoerd met mw. B en haar echtgenoot. Dit gesprek is met behulp van de
COUP-methode gevoerd. Tot slot wordt er door middel van een therapeutic letter informatie
over de geleverde zorg gegeven en worden er passende adviezen voor de patiënt en diens
naasten opgesteld.
,3.1 Familiegesprek
In dit hoofdstuk wordt beschreven wat een familiegesprek inhoudt, mijn visie op een
familiegesprek, wat goed gaat en wat beter kan binnen …… op het gebied van
familiegesprekken en wordt het voeren van een familiegesprek in het …….. vergeleken met
die van het …….. en ………..
3.1.1 Familiegesprek
Een familiegesprek is een gesprek tussen de patiënt, diens naasten en een zorgverlener.
Om mantelzorgers ondersteuning te bieden, te voorzien van informatie en om dingen te
overleggen wordt een familiegesprek gevoerd. De verpleegkundige nodigt de naasten van de
patiënt uit voor een familiegesprek. Ook heeft de ziekte van een familielid vaak invloed op de
familieleden. Het voeren van een familiegesprek is van belang omdat familieleden het
zorgproces van de patiënt kunnen beïnvloeden (Hanzehogeschool Groningen, 2020).
Gedurende een familiegesprek die door een arts wordt gevoerd wordt het ziektebeeld van de
patiënt uitgelegd en wordt er besproken welke onderzoeken er zijn gedaan en wat de
uitslagen hiervan zijn. Ook wordt er besproken hoe de situatie van de patiënt eruitziet en wat
de vooruitgang van de patiënt is. Bovendien wordt er gesproken over het toekomstbeeld van
de patiënt. Tot slot wordt er een reanimatie beleid afgesproken. Er wordt besproken of de
patiënt wel of niet gereanimeerd wil worden als hij/zij een hartstilstand krijgt. Ook kunnen
familieleden zelf een familiegesprek met de arts aanvragen wanneer zij vinden dat dit
noodzakelijk is of hier behoefte aan hebben. Wanneer de artsen hiermee akkoord gaan
wordt er in overleg met de arts en de verpleegkundige een afspraak gepland. Bij een
familiegesprek zijn de Neuroloog, de zaalarts, een verpleegkundige, de patiënt en familie van
de patiënt aanwezig. In een laatste familiegesprek wordt er tot slot gesproken over een
revalidatieplekje, hierbij kan de familie een voorkeur aangeven. De verpleegkundige heeft bij
deze familiegesprekken een ondersteunende rol. Ook worden er familiegesprekken gevoerd
door verpleegkundigen. Door verpleegkundigen worden regelmatig motiverende
gespreksvoeringen, preventieve gesprekken, Shared Decision Making of andere gesprekken
gevoerd die van belang kunnen zijn bij het bevorderen van de gezondheid van de patiënt.
Door middel van Shared Decision Making komt de patiënt samen met diens naasten en de
zorgverlener tot een gezamenlijke besluitvorming. Ook wordt er altijd door een
verpleegkundig een anamnese gesprek gevoerd. Tijdens familiegesprekken wordt de
familiesituatie van de patiënt geïnventariseerd. Bovendien wordt er gesproken over zowel de
verwachtingen van de naasten van de patiënt als die van de patiënt zelf en over het
uiteindelijke doel. In hoofdstuk 3.6 wordt het familiegesprek dat gevoerd is voor deze module
met de patiënt en diens naasten uitgewerkt.
, 3.1.2 Visie familiegesprek
Mijn visie op een familiegesprek binnen ……. is erg positief. In het …. ….. wordt gemiddeld
drie keer per opname een familiegesprek met de arts gevoerd. Ik vind het van belang dat de
familie van de patiënt continue op de hoogte wordt gebracht door middel van een
familiegesprek over de gezondheidssituatie van de patiënt en de eventuele onderzoeken en
uitslagen die plaatsvinden. Door vaak contact te hebben met familie blijven zij op de hoogte
van de gezondheidssituatie van hun dierbare en weten zij wat er speelt. Gedurende het
familiegesprek is de taak van de verpleegkundige om de arts aan te vullen op het gebied van
verpleegkundige zorg. Bij veranderingen in het proces wordt de eerste contactpersoon
telefonisch op de hoogte gebracht door een verpleegkundige of als het ernstig is door de
zaalarts. Ook vind ik het goed dat er voor patiënten die een CVA hebben doorgemaakt, na
opname drie keer een vervolggesprek krijgen op de poli Neurologie bij het CVA-
nazorgspreekuur. Het CVA-nazorgspreekuur wordt geleid door een CVA-verpleegkundige of
een verpleegkundig specialist. In het CVA-nazorgspreekuur kan een patiënt met diens
naasten langs komen. Hierin wordt er besproken hoe het nu gaat en kan er eventueel een
therapeut worden ingeschakeld als dit nog nodig blijkt te zijn. Vaak hebben patiënten na
opname nog veel vragen. Deze kunnen tijdens dit spreekuur gesteld worden waardoor de
patiënt uiteindelijk weet wat er gedurende de gehele opname is gebeurd en wat hij/zij heeft
doorgemaakt. Dit wordt vaak vergeten door patiënten vanwege het CVA en de kortdurige
opnames. Ik vind het erg goed dat er na opname ook nog aandacht wordt besteed aan de
patiënt en dat zij nog een aantal keren worden gezien. Tot slot wordt er soms een
familiegesprek gevoerd door verpleegkundigen. Hierin wordt er dan gepraat over het
bevorderen van zelfredzaamheid, motiverende gespreksvoering, preventieve gesprekken of
bijvoorbeeld Shared Decision Making. Door de enorm hoge werkdruk is er hier weinig tijd
voor. Toch is een familiegesprek voor patiënten en diens naasten erg belangrijk. Tijdens een
familiegesprek kan er open gesproken worden over mogelijke problemen, zodat er eventuele
oplossingen en afspraken gemaakt kunnen worden waardoor dit probleem zo goed mogelijk
wordt verholpen. De verpleegkundige heeft als functie gedurende deze familiegesprekken
om zowel de patiënt als de naasten van de patiënt te voorzien van informatie en hen te
betrekken bij het zorgproces. Als de naasten van de patiënt worden betrokken bij de zorg
heeft dit vaak een positieve invloed op de bevordering van de patiënt. Familie heeft op zowel
het voorkomen als op het bevorderen van het ziekteproces invloed. Er is te concluderen dat
familieleden nodig zijn voor een patiënt om uiteindelijk weer te kunnen genezen
(Hanzehogeschool Groningen, 2020). Als verpleegkundige wordt er geen medische
informatie verstrekt aan de patiënt of aan diens naasten. Hiervoor moet er een
familiegesprek met de arts worden in gepland. Kortom vind ik het erg goed dat er zoveel
aandacht wordt besteed aan familiezorg.
