Perceptions and Misperceptions Regarding the
Unqualified Auditor's Report by Financial Statement
Preparers, Users, and Auditors
Glen L. Gray, Jerry L. Turner, Paul J. Coram, and Theodore J. Mock
Amerikaanse en internationale opstellers van auditnormen blijven vragen stellen over de
standaardrapporten van auditors en onderzoeken alternatieven voor die rapporten. Ook overheden
en beroepsorganisaties stellen vragen over de accountantsverklaring. Deze vragen wijzen op het
voortbestaan van een 'audit verwachtingskloof'. Om percepties en misvattingen met betrekking tot
de controleverklaring te onderzoeken, hebben we focusgroepen gehouden met vijf verschillende
groepen belanghebbenden: opstellers van financiële overzichten (CFO's), gebruikers (bankiers,
analisten en niet-professionele beleggers) en externe accountants. Deze benadering maakt
gedetailleerde vergelijkingen mogelijk tussen de percepties van de verschillende groepen
belanghebbenden die door de controleverklaring worden beïnvloed. Bevindingen zijn onder meer dat
gebruikers van financiële overzichten de controle waarderen, maar niet de volledige
controleverklaring lezen. Het is voor gebruikers, opstellers en auditors niet duidelijk wat de
controleverklaring beoogt te communiceren of het niveau van zekerheid dat door het verslag wordt
verschaft. Stakeholders hebben tal van suggesties gedaan om de controleverklaring te verbeteren,
maar zij erkennen ook dat deze suggesties het risicoprofiel van de accountant aanzienlijk kunnen
veranderen en de controlevergoedingen kunnen verhogen. Wij stellen voor toekomstig onderzoek te
doen om te bepalen of mogelijke wijzigingen in de controleverklaring het gedrag van gebruikers
zouden veranderen en of de daaruit voortvloeiende voordelen opwegen tegen de extra risico's en
kosten.
De doelstellingen van dit onderzoek zijn het identificeren van de percepties en misvattingen met
betrekking tot de huidige goedkeurende controleverklaring en het identificeren van suggesties om de
controleverklaring te verbeteren.
Dit onderzoek draagt op twee manieren bij aan het begrijpen waarom de verwachtingskloof blijft
bestaan ondanks wijzigingen in de controleverklaring.
Ten eerste omvat het onderzoek vijf verschillende groepen belanghebbenden die financiële
overzichten opstellen (CFO-gebruikers (bankiers, analisten en niet-professionele beleggers) en
externe accountants. De meeste bestaande onderzoeken naar accountantsverklaringen omvatten
slechts één van deze groepen belanghebbenden. Aangezien bestaand onderzoek verschillende
onderzoeksvragen, hypothesen en onderzoeksinstellingen en -technieken, is het moeilijk om
resultaten en percepties van groepen belanghebbenden uit verschillende onderzoek studies te
vergelijken en te synthetiseren. Voor ons onderzoek gebruikt elke groep belanghebbenden dezelfde
basisreeks onderzoeksvragen, waardoor we volledig kunnen synthetiseren en vergelijk de percepties
van de vijf groepen.
Ten tweede gebruiken we focusgroepen als onze onderzoeksmethode om dieper inzicht te krijgen in
de percepties van belanghebbenden. De gelijktijdige interacties van de deelnemers aan de
focusgroep en de mogelijkheid om de deelnemers follow-up en indringende - en soms
argumentatieve - vragen te stellen, leverden een breed scala aan bevindingen op met betrekking tot
de controleverklaring en de verwachtingskloof. Zoals verwacht, ondersteunen sommige van onze
bevindingen conclusies die in eerder onderzoek zijn gerapporteerd. We bieden ook nieuwe
resultaten, evenals aanvullende perspectieven op eerdere bevindingen die moeilijk te ontdekken
zouden zijn met andere onderzoekstechnieken.
, In het artikel zijn de volgende vier inzichten verkregen:
Ten eerste is de beoogde communicatie van de controleverklaring een ongrijpbaar concept voor
opstellers, gebruikers en auditors. Dit suggereert dat het meten van de exacte aard van onbedoelde
communicatie en dus de verwachtingskloof niet precies kan worden bepaald.
Ten tweede interpreteren gebruikers vaak veelvoorkomende termen in de controleverklaring, zoals
een redelijke mate van zekerheid, materialiteit en steekproeven, verkeerd. Zelfs de deelnemende
auditors konden het niet eens worden over de relatie tussen mate van zekerheid en materialiteit.
Ten derde lezen gebruikers de controleverklaring niet. In plaats daarvan kijken gebruikers naar de
accountantsverklaring om te controleren of deze een goedkeurende verklaring heeft en om de naam
te controleren van het accountantskantoor dat de verklaring ondertekent. Niet-professionele
beleggers gebruiken secundaire bronnen voor financiële gegevens en zoeken nooit de
controleverklaring op. Wat betreft een herontworpen accountantsverklaring, suggereerden
deelnemende bankiers en analisten dat nieuw materiaal dat aan de accountantsverklaring wordt
toegevoegd er niet toe doet, als dat toegevoegde materiaal standaard van aard is, zullen zij het
rapport nog steeds niet lezen. Gebruikers geven aan dat ze klantspecifieke content willen, zoals de
informatie die in een traditionele managementletter zou staan.
Ten vierde is de meerderheid van de belanghebbenden van mening dat op PCAOB gebaseerde audits
superieur zijn aan op ASB gebaseerde audits. Voorbereiders (CFO's) merkten op dat de op PCAOB
gebaseerde controles strenger zijn, en gebruikers gaven aan dat het op PCAOB gebaseerde
controleverslag, samen met de interne controleadviezen, meer informatie geeft over waar het
management zich in de toekomst op zal richten. De accountants gaven aan dat de door de klant
gepresenteerde initiële cijfers van de jaarrekening nu van hogere kwaliteit zijn, omdat opstellers
weten dat een eventuele latere herziening van de cijfers tijdens de audit kan leiden tot een negatief
interne controleoordeel.
Bevindingen van het artikel geven duidelijk aan dat opstellers van controlenormen significante
wijzigingen in de controleverklaring zullen moeten aanbrengen als zij de misvattingen, de
onbedoelde communicatie en de verwachtingskloof die momenteel bestaan, willen verminderen. Het
levert ook bewijs ter ondersteuning van de definitie van Porter (1993) die erkent dat er verschillende
dimensies zijn aan de verwachtingskloof. Twee belangrijkste componenten van verwachtingskloof
volgens Porter (1993) zijn:
1. Prestatiekloof: een kloof tussen wat de samenleving redelijkerwijs kan verwachten van auditors en
wat ze geacht worden te bereiken.
2. Redelijkheidskloof: een kloof tussen wat de samenleving van accountants verwacht en wat
redelijkerwijs van hen kan worden verwacht.
Belanghebbenden in dit onderzoek suggereerden een aantal wijzigingen om het
auditrapportagemodel te verbeteren. Sommige veranderingen zouden relatief klein zijn, terwijl
andere paradigmaverschuivingen zouden kunnen zijn in termen van de relaties tussen auditors, het
cliëntmanagement, de met governance belaste personen en de gebruikers van financiële
overzichten. De deelnemers erkenden ook dat hun aanbevelingen kosten met zich meebrengen en
van invloed kunnen zijn op het risicoprofiel van de accountant. Het in evenwicht brengen van
voordelen, kosten en risico's zal bijdragen aan de controlestandaarden van de opstellers en de
uitdagingen van regelgevers.
Unqualified Auditor's Report by Financial Statement
Preparers, Users, and Auditors
Glen L. Gray, Jerry L. Turner, Paul J. Coram, and Theodore J. Mock
Amerikaanse en internationale opstellers van auditnormen blijven vragen stellen over de
standaardrapporten van auditors en onderzoeken alternatieven voor die rapporten. Ook overheden
en beroepsorganisaties stellen vragen over de accountantsverklaring. Deze vragen wijzen op het
voortbestaan van een 'audit verwachtingskloof'. Om percepties en misvattingen met betrekking tot
de controleverklaring te onderzoeken, hebben we focusgroepen gehouden met vijf verschillende
groepen belanghebbenden: opstellers van financiële overzichten (CFO's), gebruikers (bankiers,
analisten en niet-professionele beleggers) en externe accountants. Deze benadering maakt
gedetailleerde vergelijkingen mogelijk tussen de percepties van de verschillende groepen
belanghebbenden die door de controleverklaring worden beïnvloed. Bevindingen zijn onder meer dat
gebruikers van financiële overzichten de controle waarderen, maar niet de volledige
controleverklaring lezen. Het is voor gebruikers, opstellers en auditors niet duidelijk wat de
controleverklaring beoogt te communiceren of het niveau van zekerheid dat door het verslag wordt
verschaft. Stakeholders hebben tal van suggesties gedaan om de controleverklaring te verbeteren,
maar zij erkennen ook dat deze suggesties het risicoprofiel van de accountant aanzienlijk kunnen
veranderen en de controlevergoedingen kunnen verhogen. Wij stellen voor toekomstig onderzoek te
doen om te bepalen of mogelijke wijzigingen in de controleverklaring het gedrag van gebruikers
zouden veranderen en of de daaruit voortvloeiende voordelen opwegen tegen de extra risico's en
kosten.
De doelstellingen van dit onderzoek zijn het identificeren van de percepties en misvattingen met
betrekking tot de huidige goedkeurende controleverklaring en het identificeren van suggesties om de
controleverklaring te verbeteren.
Dit onderzoek draagt op twee manieren bij aan het begrijpen waarom de verwachtingskloof blijft
bestaan ondanks wijzigingen in de controleverklaring.
Ten eerste omvat het onderzoek vijf verschillende groepen belanghebbenden die financiële
overzichten opstellen (CFO-gebruikers (bankiers, analisten en niet-professionele beleggers) en
externe accountants. De meeste bestaande onderzoeken naar accountantsverklaringen omvatten
slechts één van deze groepen belanghebbenden. Aangezien bestaand onderzoek verschillende
onderzoeksvragen, hypothesen en onderzoeksinstellingen en -technieken, is het moeilijk om
resultaten en percepties van groepen belanghebbenden uit verschillende onderzoek studies te
vergelijken en te synthetiseren. Voor ons onderzoek gebruikt elke groep belanghebbenden dezelfde
basisreeks onderzoeksvragen, waardoor we volledig kunnen synthetiseren en vergelijk de percepties
van de vijf groepen.
Ten tweede gebruiken we focusgroepen als onze onderzoeksmethode om dieper inzicht te krijgen in
de percepties van belanghebbenden. De gelijktijdige interacties van de deelnemers aan de
focusgroep en de mogelijkheid om de deelnemers follow-up en indringende - en soms
argumentatieve - vragen te stellen, leverden een breed scala aan bevindingen op met betrekking tot
de controleverklaring en de verwachtingskloof. Zoals verwacht, ondersteunen sommige van onze
bevindingen conclusies die in eerder onderzoek zijn gerapporteerd. We bieden ook nieuwe
resultaten, evenals aanvullende perspectieven op eerdere bevindingen die moeilijk te ontdekken
zouden zijn met andere onderzoekstechnieken.
, In het artikel zijn de volgende vier inzichten verkregen:
Ten eerste is de beoogde communicatie van de controleverklaring een ongrijpbaar concept voor
opstellers, gebruikers en auditors. Dit suggereert dat het meten van de exacte aard van onbedoelde
communicatie en dus de verwachtingskloof niet precies kan worden bepaald.
Ten tweede interpreteren gebruikers vaak veelvoorkomende termen in de controleverklaring, zoals
een redelijke mate van zekerheid, materialiteit en steekproeven, verkeerd. Zelfs de deelnemende
auditors konden het niet eens worden over de relatie tussen mate van zekerheid en materialiteit.
Ten derde lezen gebruikers de controleverklaring niet. In plaats daarvan kijken gebruikers naar de
accountantsverklaring om te controleren of deze een goedkeurende verklaring heeft en om de naam
te controleren van het accountantskantoor dat de verklaring ondertekent. Niet-professionele
beleggers gebruiken secundaire bronnen voor financiële gegevens en zoeken nooit de
controleverklaring op. Wat betreft een herontworpen accountantsverklaring, suggereerden
deelnemende bankiers en analisten dat nieuw materiaal dat aan de accountantsverklaring wordt
toegevoegd er niet toe doet, als dat toegevoegde materiaal standaard van aard is, zullen zij het
rapport nog steeds niet lezen. Gebruikers geven aan dat ze klantspecifieke content willen, zoals de
informatie die in een traditionele managementletter zou staan.
Ten vierde is de meerderheid van de belanghebbenden van mening dat op PCAOB gebaseerde audits
superieur zijn aan op ASB gebaseerde audits. Voorbereiders (CFO's) merkten op dat de op PCAOB
gebaseerde controles strenger zijn, en gebruikers gaven aan dat het op PCAOB gebaseerde
controleverslag, samen met de interne controleadviezen, meer informatie geeft over waar het
management zich in de toekomst op zal richten. De accountants gaven aan dat de door de klant
gepresenteerde initiële cijfers van de jaarrekening nu van hogere kwaliteit zijn, omdat opstellers
weten dat een eventuele latere herziening van de cijfers tijdens de audit kan leiden tot een negatief
interne controleoordeel.
Bevindingen van het artikel geven duidelijk aan dat opstellers van controlenormen significante
wijzigingen in de controleverklaring zullen moeten aanbrengen als zij de misvattingen, de
onbedoelde communicatie en de verwachtingskloof die momenteel bestaan, willen verminderen. Het
levert ook bewijs ter ondersteuning van de definitie van Porter (1993) die erkent dat er verschillende
dimensies zijn aan de verwachtingskloof. Twee belangrijkste componenten van verwachtingskloof
volgens Porter (1993) zijn:
1. Prestatiekloof: een kloof tussen wat de samenleving redelijkerwijs kan verwachten van auditors en
wat ze geacht worden te bereiken.
2. Redelijkheidskloof: een kloof tussen wat de samenleving van accountants verwacht en wat
redelijkerwijs van hen kan worden verwacht.
Belanghebbenden in dit onderzoek suggereerden een aantal wijzigingen om het
auditrapportagemodel te verbeteren. Sommige veranderingen zouden relatief klein zijn, terwijl
andere paradigmaverschuivingen zouden kunnen zijn in termen van de relaties tussen auditors, het
cliëntmanagement, de met governance belaste personen en de gebruikers van financiële
overzichten. De deelnemers erkenden ook dat hun aanbevelingen kosten met zich meebrengen en
van invloed kunnen zijn op het risicoprofiel van de accountant. Het in evenwicht brengen van
voordelen, kosten en risico's zal bijdragen aan de controlestandaarden van de opstellers en de
uitdagingen van regelgevers.
