Samenvatting LPC: Personen met een beperking

PERSONEN MET EEN BEPERKING
Inleiding
Stoornis
= een defect of het ontbreken van een orgaanfunctie of orgaan.
 Als je van een stoornis spreek, kan dit zijn op het gebied van …
o Cognitie
o Zintuigen
o Taal
o Organen
o Ledematen
 een stoornis is dus een afwijking op orgaanniveau en is altijd objectief:
vastgesteld door een arts of psycholoog.
Beperking
= de vermindering van mogelijkheden ten aanzien van gedrag of activiteiten.
 Als je spreekt van een beperking, kan dit zijn op het gebied van …
o Communicatie
o Verzorging
o Lichaamsbeweging
o Vaardigheden
o Gedrag
 een beperking wordt dus een ‘beperking’ genoemd als dit een obstakel kan
zijn bij het verrichten van bepaalde activiteiten. De meeste activiteiten zijn nog
wel te verrichten mits specifieke aangepaste aanpassingen.
 In de zorg wordt er vaak gekeken naar wat een persoon wél kan en niet naar
wat hij of zij niet kan. Daarom wordt er in de zorg bijna altijd gesproken over een
beperking.
Handicap
= een participatieprobleem: Iemand die vindt dat hij of zij een handicap heeft,
vindt belemmeringen in het behalen van de doelen die hij of zij belangrijk vindt
om te behalen.
 Een belemmering in het sociaal-maatschappelijk functioneren.
 Bij een handicap gaat het om de beleving van de persoon met een
beperking.
o Dus subjectief, want de persoon die van een handicap spreekt, vindt
zelf dat hij of zij een handicap heeft.
 Participatieproblemen kunnen zich voordoen op het gebied van …
o Scholing
o Arbeid
o Sociale leven
o Vrijetijdsbesteding

Beperking vs. handicap

,  Beperking
o Kan de oorzaak zijn van een handicap.
o Voorbeeld: een beperking hebben waardoor je niet in staat bent
om je benen te bewegen, kan dit leiden tot een handicap bij het
rijden.
 Handicap
o Je hebt niet automatisch een handicap: bv. als er oplossingen zijn
om de beperking te ondersteunen.
o Voorbeeld: braille voor slechtzienden of een rolwagen voor mensen
die niet kunnen lopen.

Wie is de persoon met beperking
Definitie handicap
= elk langdurig en belangrijk participatieprobleem van een persoon, dat te wijten
is aan het samenspel tussen …
 Functiestoornissen van mentale, psychische, lichamelijke of zintuiglijke
aard en
 Beperkingen bij het uitvoeren van activiteiten en
 Persoonlijke en externe factoren.
ICF – International Classification of Functioning, Disability and Health
= classificatiesysteem voor de beschrijving van het menselijk functioneren vanuit
3 perspectieven
 De mens als organisme: functies en anatomische eigenschappen
 Het menselijk handelen: activiteiten
 Deelname aan de samenleving: participatie
ICF – schema
Het menselijk functioneren wordt gezien in het licht van een wisselwerking, een
complexe relatie tussen een aandoening of ziekte enerzijds en de externe en
persoonlijke factoren anderzijds.
De wisselwerking tussen al deze aspecten heeft een dynamisch karakter:
interventies op één aspect of factoren kunnen veranderingen teweegbrengen in
andere.
Aandachtspunten
 De ICF heeft betrekking op alle mensen.
o Het is niet bedoeld als classificatie voor het beschrijven van alleen
de groep patiënten met langdurige problemen, maar kan ook
gebruikt worden voor het beschrijven van kortdurende problemen
(bijvoorbeeld bij iemand met een sportblessure).
 Het classificeert geen personen, maar geeft een beschrijving van hun
functioneren.
o Het is een beschrijving van de gezondheidskenmerken van mensen
in relatie met hun persoonlijke levenssituatie én de invloeden uit de
omgeving
 Het is model is interactief