3.5 Engines for Learning – Probleem 1
Literatuur: Blackwell, De Castella, Chen, Braten
Deel 1
Is intelligence fixed or not, and why? How does this affect educational performance?
Blackwell, Trzesniewski & Dweck: “Implicit theories of intelligence predict achievement
across an adolescent transition: A longitudinal study and an intervention” (2007)
Introductie = het huidige onderzoek maakt gebruik van een model om te begrijpen wat de
motivatie en prestatie van studenten helpt of verhindert als zij de transitie maken naar de
middelbare school. Volgens implicit theories of intelligence hebben studenten twee
verschillende theorieën over de aard van intelligentie die invloed hebben op hun reacties op
academische uitdagingen.
Entity theory: geloven dat intelligentie een onveranderbare vaste entiteit is.
Hierdoor proberen zij hun vermogen te meten en geven zij op als dit negatief is.
- Focussen op prestatiedoelen (doelen bedoeld om vermogen te beoordelen).
- Geloven in de nutteloosheid van moeite gegeven laag vermogen of moeilijkheid.
- Maken low-ability helpless-oriented attributies voor falen.
- Laten helpless strategies zien (minder moeite of strategie aanhouden).
Incremental theory: geloven dat intelligentie een veranderbare kwaliteit is die kan
worden ontwikkeld. Dit zorgt ervoor dat zij georiënteerd zijn tegenover uitdagende
taken die skill-acquisitie stimuleren en moeite doen om moeilijkheden te overkomen.
- Focussen op leerdoelen (doelen bedoeld om vermogen te verbeteren).
- Geloven in het gebruik van moeite om te kunnen verbeteren.
- Maken low-effort mastery-oriented attributies voor falen.
- Laten mastery-oriented strategies zien (meer moeite of strategie veranderen).
Eerdere studies tonen aan dat theorieën van intelligentie kunnen worden gemanipuleerd in
werkelijke contexten en een positieve impact hebben op prestatie-uitkomsten. Echter
hebben zij niet de rol van deze theorieën onderzocht in lange-termijn prestatietrajecten of
gekeken naar mogelijke mediatoren en mechanismes. De huidige studie gebruikt data van
een longitudinale fieldstudie van middelbare scholieren en een klas-interventiestudie om
de relatie tussen theorie van intelligentie en prestatie te onderzoeken, en mediatoren van
deze relatie te testen. De resultaten breiden eerder onderzoek uit op de volgende manieren:
1) Studenten worden gevolgd over hun middelbare schooltijd om de relatie tussen
theorie van intelligentie en lange-termijn prestatietrajecten te onderzoeken.
2) Er wordt een mediatiemodel onderzocht van de relatie tussen theorie van
intelligentie en prestatie uitkomsten.
3) Er wordt een interventie gebruikt om te testen of het aanleren van een incrementele
theorie een achteruitgaand prestatietraject kan omkeren.
4) Er wordt gemeten of het gedrag van studenten verandert als reactie op de
incrementele interventie door gebruik van leraar rapporten.
1
, Studie 1 = vier golven beginnende middelbare scholieren werden gevolgd, waarbij hun
impliciete theorieën en andere prestatie-gerelateerde geloven worden gemeten en hun
uitkomsten over 7th en 8th grade. Vervolgens werd een geïntegreerd causaal model getest
van de processen die prestatie-gerelateerde geloven linken aan de werkelijke prestatie-
uitkomsten over de transitie van de eerste twee middelbare schooljaren.
Methode: participanten waren 373 studenten in vier beginnende 7th-grade klassen
van elk 67 tot 114 studenten. De volgende metingen werden gedaan:
- Achievement: prestatie werd tweemaal per schooljaar verkregen in de vorm van
wiskundecijfers. Wiskunde is een onderwerp dat veel studenten moeilijk vinden,
waardoor deze voldoende uitdagend is om de verschillende motivationele
patronen uit te lokken. Daarnaast wordt vooruitgang alleen verkregen door voort
te bouwen op eerder geleerd materiaal, wat leidt tot lange-termijn verschillen.
- Motivational variables: aan het begin van het schooljaar maakten participanten
de motivationele vragenlijst die theorie van intelligentie, doeloriëntatie, geloven
over moeite, en attributies en strategieën als reactie op falen meet. Deze items
werden beoordeeld op een zes-punten Likertschaal.
Resultaten en discussie: er werd bewijs gevonden voor de validiteit van het
voorgestelde model van prestatie motivatie in een real-world setting. Middelbare
scholieren die geloofden dat hun intelligentie een veranderbare kwaliteit was,
namen sterkere leerdoelen aan en geloofden vaker dat hard werken nodig en
effectief was voor prestatie dan studenten die geloven dat hun intelligentie vast is.
Deze studenten met leerdoelen en positieve geloven over moeite/inzet neigden
minder vermogen-gebaseerde helpless attributies te maken bij tegenslagen.
Studenten met deze geloven waren ook minder geneigd een mogelijke faling toe te
schrijven aan een tekort aan vermogen, en zeiden meer moeite te doen of van
strategie te veranderen als reactie.
Deze verschillende patronen van reacties op uitdagingen waren gereflecteerd
in significante verschillen in de werkelijke prestatie van de studenten. Bijna
twee jaar later presteerden studenten met een sterke incrementele theorie
van intelligentie aan het begin van het schooljaar beter dan studenten met
een entiteitstheorie. Hun motivationele patronen medieerden deze relatie,
zodat studenten met een incrementele theorie meer positieve motivationele
geloven hadden, en dit was weer
gerelateerd aan toenemende cijfers.
2
Literatuur: Blackwell, De Castella, Chen, Braten
Deel 1
Is intelligence fixed or not, and why? How does this affect educational performance?
Blackwell, Trzesniewski & Dweck: “Implicit theories of intelligence predict achievement
across an adolescent transition: A longitudinal study and an intervention” (2007)
Introductie = het huidige onderzoek maakt gebruik van een model om te begrijpen wat de
motivatie en prestatie van studenten helpt of verhindert als zij de transitie maken naar de
middelbare school. Volgens implicit theories of intelligence hebben studenten twee
verschillende theorieën over de aard van intelligentie die invloed hebben op hun reacties op
academische uitdagingen.
Entity theory: geloven dat intelligentie een onveranderbare vaste entiteit is.
Hierdoor proberen zij hun vermogen te meten en geven zij op als dit negatief is.
- Focussen op prestatiedoelen (doelen bedoeld om vermogen te beoordelen).
- Geloven in de nutteloosheid van moeite gegeven laag vermogen of moeilijkheid.
- Maken low-ability helpless-oriented attributies voor falen.
- Laten helpless strategies zien (minder moeite of strategie aanhouden).
Incremental theory: geloven dat intelligentie een veranderbare kwaliteit is die kan
worden ontwikkeld. Dit zorgt ervoor dat zij georiënteerd zijn tegenover uitdagende
taken die skill-acquisitie stimuleren en moeite doen om moeilijkheden te overkomen.
- Focussen op leerdoelen (doelen bedoeld om vermogen te verbeteren).
- Geloven in het gebruik van moeite om te kunnen verbeteren.
- Maken low-effort mastery-oriented attributies voor falen.
- Laten mastery-oriented strategies zien (meer moeite of strategie veranderen).
Eerdere studies tonen aan dat theorieën van intelligentie kunnen worden gemanipuleerd in
werkelijke contexten en een positieve impact hebben op prestatie-uitkomsten. Echter
hebben zij niet de rol van deze theorieën onderzocht in lange-termijn prestatietrajecten of
gekeken naar mogelijke mediatoren en mechanismes. De huidige studie gebruikt data van
een longitudinale fieldstudie van middelbare scholieren en een klas-interventiestudie om
de relatie tussen theorie van intelligentie en prestatie te onderzoeken, en mediatoren van
deze relatie te testen. De resultaten breiden eerder onderzoek uit op de volgende manieren:
1) Studenten worden gevolgd over hun middelbare schooltijd om de relatie tussen
theorie van intelligentie en lange-termijn prestatietrajecten te onderzoeken.
2) Er wordt een mediatiemodel onderzocht van de relatie tussen theorie van
intelligentie en prestatie uitkomsten.
3) Er wordt een interventie gebruikt om te testen of het aanleren van een incrementele
theorie een achteruitgaand prestatietraject kan omkeren.
4) Er wordt gemeten of het gedrag van studenten verandert als reactie op de
incrementele interventie door gebruik van leraar rapporten.
1
, Studie 1 = vier golven beginnende middelbare scholieren werden gevolgd, waarbij hun
impliciete theorieën en andere prestatie-gerelateerde geloven worden gemeten en hun
uitkomsten over 7th en 8th grade. Vervolgens werd een geïntegreerd causaal model getest
van de processen die prestatie-gerelateerde geloven linken aan de werkelijke prestatie-
uitkomsten over de transitie van de eerste twee middelbare schooljaren.
Methode: participanten waren 373 studenten in vier beginnende 7th-grade klassen
van elk 67 tot 114 studenten. De volgende metingen werden gedaan:
- Achievement: prestatie werd tweemaal per schooljaar verkregen in de vorm van
wiskundecijfers. Wiskunde is een onderwerp dat veel studenten moeilijk vinden,
waardoor deze voldoende uitdagend is om de verschillende motivationele
patronen uit te lokken. Daarnaast wordt vooruitgang alleen verkregen door voort
te bouwen op eerder geleerd materiaal, wat leidt tot lange-termijn verschillen.
- Motivational variables: aan het begin van het schooljaar maakten participanten
de motivationele vragenlijst die theorie van intelligentie, doeloriëntatie, geloven
over moeite, en attributies en strategieën als reactie op falen meet. Deze items
werden beoordeeld op een zes-punten Likertschaal.
Resultaten en discussie: er werd bewijs gevonden voor de validiteit van het
voorgestelde model van prestatie motivatie in een real-world setting. Middelbare
scholieren die geloofden dat hun intelligentie een veranderbare kwaliteit was,
namen sterkere leerdoelen aan en geloofden vaker dat hard werken nodig en
effectief was voor prestatie dan studenten die geloven dat hun intelligentie vast is.
Deze studenten met leerdoelen en positieve geloven over moeite/inzet neigden
minder vermogen-gebaseerde helpless attributies te maken bij tegenslagen.
Studenten met deze geloven waren ook minder geneigd een mogelijke faling toe te
schrijven aan een tekort aan vermogen, en zeiden meer moeite te doen of van
strategie te veranderen als reactie.
Deze verschillende patronen van reacties op uitdagingen waren gereflecteerd
in significante verschillen in de werkelijke prestatie van de studenten. Bijna
twee jaar later presteerden studenten met een sterke incrementele theorie
van intelligentie aan het begin van het schooljaar beter dan studenten met
een entiteitstheorie. Hun motivationele patronen medieerden deze relatie,
zodat studenten met een incrementele theorie meer positieve motivationele
geloven hadden, en dit was weer
gerelateerd aan toenemende cijfers.
2
