Samenvatting 3.18-3.20 Schaub samenwerking in de mondzorg H4

SMZ 2 deeltoets 2: cyclus 3.18-3.20 Schaub - samenwerking in de mondzorg
Hoofdstuk 4: Juridische aspecten van samenwerken in de mondzorg

Inleiding
 Samenwerken in de mondzorg (taakverdeling) wordt sterk beïnvloed door wettelijke regelingen  taakverdeling ligt aan de
samenwerking ten grondslag.
 Vroeger mochten tandheelkundige handelingen alleen door de tandarts gedaan worden, maar tegenwoordig is de strikte monopolie
doorbroken  ook andere mochten THK uitoefenen en er ontstaat dus samenwerking tussen verschillend opgeleide hulpverleners.
 Samenwerken tussen verschillende beroepsgroepen in de THK kan organisatorische voordelen hebben  Een tandarts kan bepaald
werk overlaten aan een lager opgeleide hulpverlener en zelf gecompliceerder werk gaan doen.
 Grenzen worden verkent en zo kunnen er fouten en uitwassen ontstaan Bij het veranderen van de wetgeving moet een hupverlener
zijn nieuwe grenzen opzoeken, en soms resulteert dat in het uitvoeren van taken die niet gedaan mogen worden door die persoon.
o Om uitwassen bij het verruimen van werkterreinen te voorkomen, heeft de overheid een systeem van bevoegdheden
bedacht  alleen kennis van deze regels is niet bekend.
 Ook de juridische aspecten en struikelblokken van het teamconcept bepaald niet beperkt zijn tot de
bevoegdheidswetgeving.
o Om dit misbruik te voorkomen is de bevoegdheidswetgeving bedacht.

Waarborgen in de Wet BIG
 Waarborgen vroeger en nu
o Vroeger mochten alleen mensen als tandarts optreden als ze de opleiding tot tandarts hadden voltooid (dus als je de titel
draagt)  titelbescherming en een monopoliepositie.
o Tegenwoordig (wet BIG) mag iedereen die bekwaam is een bepaalde handeling uitvoeren.
 Bekwaamheid: het bezitten van voldoende kennis en vaardigheden om een handeling volgens de regelen der
kunst en als een goed hulpverlener uit te voeren.
 Hierdoor sluit de BIG aan op de WGBO waarin gezegd wordt een hulpverlener zich als een goed hulpverlener
dient te gedragen.
 Daarnaast worden tegenwoordig verschillende waarborgen ingevoerd:
 Een systeem van registratie en titelbescherming
 Het vastleggen van een deskundigheidsgebied
 Classificatie van handelingen
 Een toegespitst wenselijk tuchtrecht
 Titelbescherming en registratie
o Titelbescherming betreft de tandarts en de artikel-34-beroepen (mondhygienist en tandprotheticus). Wettelijk register
betreft alleen de tandarts (BIG-register), en niet de artikel-34-beroepen (wel titelbescherming, maar geen wettelijk
register).
o BIG-register bestaat uit:
 Tandartsenregister: Het behalen van tandartsexamen geeft geen recht op titel tandarts, maar pas als je je
ingeschreven hebt in register mag je jezelf tandarts noemen.
 Specialistenregister: Een tandarts mag zich alleen ‘orthodontist’ of ‘kaakchirurg’ laten noemen, wanneer hij
ingeschreven staat in het specialistenregister.
o Het register is openbaar voor het publieke en daarom is er een dubbele bescherming  door het dragen van de titel kan
men laten zien dat hij een bepaalde opleiding doorlopen heeft en door het register kan ook nog eens gecontroleerd
worden op deze dokter wel aanwezig is.
o Ook hulpverleners zonder beschermde titel kunnen een samenwerkingsverband aangaan (assisitenten, preventie-
assistenten).
 Deskundigheidsgebied
o Titelbescherming is bedacht op de patient er vanuit te laten gaan dat de drager van de titel een bepaalde mate van
bekwaamheid bezit.
o Onder deskundigheidsgebied wordt verstaan: de wettelijk omschreven handelingen waartoe een hulpverlener op basis van
zijn opleiding geacht wordt bekwaam te zijn. Dit is dus meer dan alleen de voorbehouden handelingen.
o Als iemand een titel draagt mag je ervan uitgaan dat hij een bepaalde mate van bekwaamheid bezit: Het publiek mag ervan
uitgaan dat een tandarts, een mondhygienist en een tandprotheticus een bepaalde bekwaamheid bezitten.
 Onbekwaamheid kan door een patient ook aangetoond worden na het uitvoeren van een behandeling.
o Het invoeren van de artikel-34 beroepen kan ook voor problemen zorgen  de beroepsgroep wordt uitgebreid en kan men
die eerder afgestudeerd zijn dan wel voldoen aan de eisen die op basis van de nieuwe deskundigheid verwacht word.
 Classificatie van handelingen
o wet BIG geeft allen regels voor handelingen op het gebied van de individuele gezondheidszorg
o Onder handelingen op het gebied der geneeskunst wordt (voor zover relevant voor de tandarts) verstaan: alle
verrichtingen, het onderzoeken en het geven van raad daaronder begrepen, rechtstreeks betrekking hebbende op een
persoon en ertoe strekkende hem van een ziekte te genezen, hem voor het ontstaan van een ziekte te behoeden of zijn
gezondheidstoestand te beoordelen. Bleken valt hier niet onder want dit is louter cosmetisch!!
o Voorbehouden behandelingen: voorbehouden behandelingen zijn handelingen die dermate ingrijpend geacht worden vor
de patient dat ze alleen zelfstandig verricht mogen worden door een wettelijk aangewezen hulpverlener die hiertoe
bekwaam zijn en hiervoor een wettelijk bepaalde opleiding hebben genoten.
 Tandartsen zijn zelfstandig bevoegd voor de volgende voorbehouden handelingen:
 Heelkundige handelingen (extracties, caviteit preparatie)  samenhang van weefsels wordt verstoord
 Injectie geven (anesthesie).
 Onder narcose brengen.