Samenvatting – Les liaisons dangereuses – Choderlos de Laclos
I
Cécile Volanges is uitgehuwd aan graaf de Gercourt. Indien deze twee trouwen wordt
Markiezin de Merteuil een nicht van Gercourt. Zij wil zich wreken op Gercourt:
Burggraaf de Valmont (ex-geliefde) moet Cécile voor zijn neus wegkapen.
Valmont heeft echter andere plannen: de vrouw van president Tourvel (-vroom,
huwelijkstrouw, strenge beginselen) verleiden, hij wil haar hebben om zich te wreken
voor het feit dat hij verliefd op haar is (zij moet zich aan hem overgeven).
Mevrouw de Volanges heeft aan mevrouw de Tourvel geschreven dat Valmont niet
deugt. Mevrouw de Tourvel heeft een bediende opgedragen inlichtingen over
Valmont in te winnen. Valmont weet dit van zijn bediende.
Danceny bekent in een brief aan Cécile (-Harp) zijn liefde voor haar. In een brief aan
Danceny zegt Cécile dat ze vriendschap voor hem voelt maar dat hij haar niet meer
mag schrijven. Beiden aanbidden zij markiezin de Merteuil.
Plan van Valmont: hij zegt mevrouw de Tourvel dat hij gaat jagen en in het dorp
betaalt hij de belasting van een gezin zodat hun inboedel niet in beslag genomen
werd. Een goede daad, gadegeslagen door de spion van mevrouw de Tourvel.
Zij looft hem. Hij bekent haar zijn liefde: Mevrouw de Tourvel is wanhopig. Zij schrijft
hem dat ze niet van hem houdt, op aanraden van Markiezin de Merteuil.
Mevrouw de Volanges schrijft mevrouw de Tourvel dat ze niet in de deugdzaamheid
van Valmont gelooft.
Markiezin de Morteuil schrijft Valmont; om in de liefde vorderingen te maken, moet
men niet schrijven maar spreken.
Mevrouw de Tourvel neemt Valmont’s brieven niet in ontvangst zodat hij voortdurend
nieuwe listen moet verzinnen.
Mevrouw de Tourvel verzoekt Valmont te vertrekken. Hij stemt toe op voorwaarde dat
zij hem de namen geeft van degenen die kwaad over hem spreken, dat hij voortaan
geregeld met haar mag schrijven en dat zij samen een onderhoud hebben. Alleen in
het schrijven van brieven stemt zij toe.
Valmont verzint samen met zijn knecht een list. Hij betrapt zijn knecht met het
kamermeisje van mevrouw de Tourvel in bed. Hij vraagt haar de brieven van haar
meesteres bij hem te brengen. Hierdoor komt hij te weten wie de kwaadspreekster is:
mevrouw de Volanges. Hij wil zich wreken op het voorwerp van haar liefde: Cécile.
Markiezin de Morteuil schildert Gercourt af als een sombere en strenge man
tegenover Cécile, zegt haar dat ze waarschijnlijk niet gelukkig met hem zal worden,
en hamert op de huwelijkstrouw (huwelijk in oktober).
Valmont is bij Emilie langs gegaan (een meisje van lichte zeden). Hij schrijft mevrouw
de Tourvel. Zij verzoekt hem niet meer over liefde te spreken.
Cécile schrijft Danceny dat hij haar moet vergeten: zij had haar hart niet aan hem
mogen geven, maar alleen aan God en aan haar echtgenoot wanneer ze getrouwd
zal zijn.
, II
Markiezin de Morteuil schrijft Valmont dat hij het vertrouwen moet zien te winnen van
Danceny (ongelukkig). Cécile is wezen biechten. De markiezin gaat samen met
mevrouw de Volanges (ziek) uit zodat Cécile en Danzeny elkaar kunnen ontmoeten:
ze heeft opnieuw gezworen van hem te houden. Danzeny is geen stap verder
gekomen volgens de markiezin. Valmont schrijft liefdesbrieven. Mevr. de Tourvel
moet er niets van hebben. De markiezin zegt merouw de Volanges dat ze het
vermoeden heeft dat er iets is tussen Cécile en Danceny (Valmont was van mening
dat hinderpalen en geheimzinnigheid roekelozer maakt). De markiezin vraagt de
moeder haar naam niet te noemen zodat Cécile vertrouwen in haar kan stellen en
haar hart bij haar kan uitstorten. De moeder stemt toe. Cécile en Danceny zijn
wanhopig. De markiezin heeft het vertrouwen van zowel moeder als dochter (macht).
Cécile verdenkt haar kamermeisje van het verraad. Later (door toedoen van de
markiezin de biechtvader). De brieven gaan nu via het kamermeisje (Victoire) van de
markiezin. Zij stelt mevrouw de Volanges voor Cécile een tijdje buiten de stad te
brengen, bij Valmont’s tante Rosemonde. Valmont wordt de vertrouweling van de
twee geliefden. Hij kan mevrouw de Tourvel weer zien.
Danceny weigert de brieven van Cécile terug te geven aan haar moeder (in een
proces kunnen de brieven van pas komen om het meisje te onteren volgens
Valmont).
Mevrouw de Tourvel moet niets hebben van liefde, wel van vriendschap. Valmont
weigert dit.
Bij een diner (bij de vrouw van maarschalk) hoort hij Prévan zegge zeggen dat die
niet gelooft in de ingetogenheid van de markiezin. Hij neemt de uitdaging aan (van
twee gravinnen) haar te veroveren en hem alles te vertellen. Valmont schrijft die de
markiezin. Hij is naar bed geweest met burggravin M. die haar minnaar Pressac
daarvoor een nachtje in de kou liet staan. Zij was vergeten haar deur op een kiertje
te laten staan, dus de volgende dag verzint Valmont een plan: hij trapt de deur in, zij
begint te schreeuwen en ging vlug in bed liggen (-dief).
Valmont heeft Cécile van schrijfbenodigdheden voorzien. Haar moeder had deze
afgenomen.
De markiezin ziet wel wat in Prévan, Valmont waarschuwt haar voor hem.
Valmont is terug bij zijn tante Rosemonde (mevrouw de Tourvel, Cécile en mevrouw
de Volanges). Mevrouw de Tourvel is ongenaakbaar (‘verliefde kwezeltje’). Hij brengt
haar even van haar stuk. Valmont schrijft een klaagbrief naar mevrouw de Tourvel. Zij
schrijft hem een boze verwijtende brief terug.
Verhaal van Prévan: De onafscheidelijken (hecht verband van drie vrouwen) (eerst
kritiek, later lof) hebben drie minnaars. De innige vriendschap is slechts schone
schijn ontdekt Prévan. Ze zoeken genoegens buiten hun eigen kring. Prévan gaat
met elk naar bed (avond, nacht, ochtend) na ruzie gemaakt te hebben met zijn
buitenlandse minnares. De minnaars (afscheidsbrieven gekregen) willen duelleren
met Prévan, hij haalt ze over tot wraak tijdens het ontbijt. Hij nodigt elke vrouw uit
(uur na elkaar) om naar zijn huisje te komen, hun minnaars wachten daar op hen. Ze
zien elkaar daar allemaal. De mannen breken met hun minnaressen en maken het
avontuur bekend. Een vrouw gaat het klooster in, de andere twee trekken zich terug
op hun landgoederen.
I
Cécile Volanges is uitgehuwd aan graaf de Gercourt. Indien deze twee trouwen wordt
Markiezin de Merteuil een nicht van Gercourt. Zij wil zich wreken op Gercourt:
Burggraaf de Valmont (ex-geliefde) moet Cécile voor zijn neus wegkapen.
Valmont heeft echter andere plannen: de vrouw van president Tourvel (-vroom,
huwelijkstrouw, strenge beginselen) verleiden, hij wil haar hebben om zich te wreken
voor het feit dat hij verliefd op haar is (zij moet zich aan hem overgeven).
Mevrouw de Volanges heeft aan mevrouw de Tourvel geschreven dat Valmont niet
deugt. Mevrouw de Tourvel heeft een bediende opgedragen inlichtingen over
Valmont in te winnen. Valmont weet dit van zijn bediende.
Danceny bekent in een brief aan Cécile (-Harp) zijn liefde voor haar. In een brief aan
Danceny zegt Cécile dat ze vriendschap voor hem voelt maar dat hij haar niet meer
mag schrijven. Beiden aanbidden zij markiezin de Merteuil.
Plan van Valmont: hij zegt mevrouw de Tourvel dat hij gaat jagen en in het dorp
betaalt hij de belasting van een gezin zodat hun inboedel niet in beslag genomen
werd. Een goede daad, gadegeslagen door de spion van mevrouw de Tourvel.
Zij looft hem. Hij bekent haar zijn liefde: Mevrouw de Tourvel is wanhopig. Zij schrijft
hem dat ze niet van hem houdt, op aanraden van Markiezin de Merteuil.
Mevrouw de Volanges schrijft mevrouw de Tourvel dat ze niet in de deugdzaamheid
van Valmont gelooft.
Markiezin de Morteuil schrijft Valmont; om in de liefde vorderingen te maken, moet
men niet schrijven maar spreken.
Mevrouw de Tourvel neemt Valmont’s brieven niet in ontvangst zodat hij voortdurend
nieuwe listen moet verzinnen.
Mevrouw de Tourvel verzoekt Valmont te vertrekken. Hij stemt toe op voorwaarde dat
zij hem de namen geeft van degenen die kwaad over hem spreken, dat hij voortaan
geregeld met haar mag schrijven en dat zij samen een onderhoud hebben. Alleen in
het schrijven van brieven stemt zij toe.
Valmont verzint samen met zijn knecht een list. Hij betrapt zijn knecht met het
kamermeisje van mevrouw de Tourvel in bed. Hij vraagt haar de brieven van haar
meesteres bij hem te brengen. Hierdoor komt hij te weten wie de kwaadspreekster is:
mevrouw de Volanges. Hij wil zich wreken op het voorwerp van haar liefde: Cécile.
Markiezin de Morteuil schildert Gercourt af als een sombere en strenge man
tegenover Cécile, zegt haar dat ze waarschijnlijk niet gelukkig met hem zal worden,
en hamert op de huwelijkstrouw (huwelijk in oktober).
Valmont is bij Emilie langs gegaan (een meisje van lichte zeden). Hij schrijft mevrouw
de Tourvel. Zij verzoekt hem niet meer over liefde te spreken.
Cécile schrijft Danceny dat hij haar moet vergeten: zij had haar hart niet aan hem
mogen geven, maar alleen aan God en aan haar echtgenoot wanneer ze getrouwd
zal zijn.
, II
Markiezin de Morteuil schrijft Valmont dat hij het vertrouwen moet zien te winnen van
Danceny (ongelukkig). Cécile is wezen biechten. De markiezin gaat samen met
mevrouw de Volanges (ziek) uit zodat Cécile en Danzeny elkaar kunnen ontmoeten:
ze heeft opnieuw gezworen van hem te houden. Danzeny is geen stap verder
gekomen volgens de markiezin. Valmont schrijft liefdesbrieven. Mevr. de Tourvel
moet er niets van hebben. De markiezin zegt merouw de Volanges dat ze het
vermoeden heeft dat er iets is tussen Cécile en Danceny (Valmont was van mening
dat hinderpalen en geheimzinnigheid roekelozer maakt). De markiezin vraagt de
moeder haar naam niet te noemen zodat Cécile vertrouwen in haar kan stellen en
haar hart bij haar kan uitstorten. De moeder stemt toe. Cécile en Danceny zijn
wanhopig. De markiezin heeft het vertrouwen van zowel moeder als dochter (macht).
Cécile verdenkt haar kamermeisje van het verraad. Later (door toedoen van de
markiezin de biechtvader). De brieven gaan nu via het kamermeisje (Victoire) van de
markiezin. Zij stelt mevrouw de Volanges voor Cécile een tijdje buiten de stad te
brengen, bij Valmont’s tante Rosemonde. Valmont wordt de vertrouweling van de
twee geliefden. Hij kan mevrouw de Tourvel weer zien.
Danceny weigert de brieven van Cécile terug te geven aan haar moeder (in een
proces kunnen de brieven van pas komen om het meisje te onteren volgens
Valmont).
Mevrouw de Tourvel moet niets hebben van liefde, wel van vriendschap. Valmont
weigert dit.
Bij een diner (bij de vrouw van maarschalk) hoort hij Prévan zegge zeggen dat die
niet gelooft in de ingetogenheid van de markiezin. Hij neemt de uitdaging aan (van
twee gravinnen) haar te veroveren en hem alles te vertellen. Valmont schrijft die de
markiezin. Hij is naar bed geweest met burggravin M. die haar minnaar Pressac
daarvoor een nachtje in de kou liet staan. Zij was vergeten haar deur op een kiertje
te laten staan, dus de volgende dag verzint Valmont een plan: hij trapt de deur in, zij
begint te schreeuwen en ging vlug in bed liggen (-dief).
Valmont heeft Cécile van schrijfbenodigdheden voorzien. Haar moeder had deze
afgenomen.
De markiezin ziet wel wat in Prévan, Valmont waarschuwt haar voor hem.
Valmont is terug bij zijn tante Rosemonde (mevrouw de Tourvel, Cécile en mevrouw
de Volanges). Mevrouw de Tourvel is ongenaakbaar (‘verliefde kwezeltje’). Hij brengt
haar even van haar stuk. Valmont schrijft een klaagbrief naar mevrouw de Tourvel. Zij
schrijft hem een boze verwijtende brief terug.
Verhaal van Prévan: De onafscheidelijken (hecht verband van drie vrouwen) (eerst
kritiek, later lof) hebben drie minnaars. De innige vriendschap is slechts schone
schijn ontdekt Prévan. Ze zoeken genoegens buiten hun eigen kring. Prévan gaat
met elk naar bed (avond, nacht, ochtend) na ruzie gemaakt te hebben met zijn
buitenlandse minnares. De minnaars (afscheidsbrieven gekregen) willen duelleren
met Prévan, hij haalt ze over tot wraak tijdens het ontbijt. Hij nodigt elke vrouw uit
(uur na elkaar) om naar zijn huisje te komen, hun minnaars wachten daar op hen. Ze
zien elkaar daar allemaal. De mannen breken met hun minnaressen en maken het
avontuur bekend. Een vrouw gaat het klooster in, de andere twee trekken zich terug
op hun landgoederen.
