Les 1: Inleiding en introductie televisiestudies
Toep. uitleg pitch
Seinfeld = mooi voorbeeld van het klassieke genre van de sitcom/trok het
genre op gang.
Ook kenmerken van de eigenlijke sitcom zoals we hem nu kennen kwamen
hierbij naar voor: het draait om de hoofdpersonages, het is comedy en
draait vaak om bizarre situaties.
De start situeren we verder in de jaren 80.
Videofragment
o Er wordt een metareflectie gedaan over het genre zelf. Het was een
uitvergroting.
o Vragen: waarover gaat het? Wat is de verhaallijn? Waarom zou ik
kijken?
o We zien in het fragment dat de pitchers niet op dezelfde lijn zitten.
Antwoorden mogen echter niet contradictorisch zijn. Op het einde zien
we dat 1 van de pitchers niet akkoord is en vertrekt. Hij draait het
perspectief om: als zij niet zien dat het een goed idee is, dan gaat hij
gewoon ergens anders naartoe. Deze positie kan je ook innemen als
aanbieder van het programma. Vraag: zijn we bereid om compromissen
te maken of niet?
Inleiding
Vragen: waarom bestaan televisiestudies nog? Is het niet meer een verhaal
van mediageschiedenis?
Televisiestudies is een veld dat academisch sterk aanwezig is. In de
industrie spreekt men echter meer over content (vb. fictie, audiovisuele
content). Maar het medium op zich bestaat wel degelijk.
Inhoud
Televisie als medium
Televisiestudies (het veld)
Denken over evolutie van televisie
Actuele debatten
1. Televisiestudies
Een veld wordt gedefinieerd obv wat erover geschreven wordt. Denk hierbij vb.
aan boeken (zoals “television culture” van John Fiske over wat ervoor zorgt dat
we samen kijken) en readers (die verschillende bijdragers hebben).
Quote: “large square boxes around which we had organized our living rooms.” –
Gray & Lotz
Er is heel veel veranderd ovv productie, consumptie… op een heel korte
tijd! De quote wijst op de jaren 70/80 waarbij de woonkamer zodanig
georganiseerd werd rond de tv en iedereen hier rond zat. Ondanks dat ons
consumptiegedrag is veranderd: we kijken op verschillende momenten en
manieren, zien we dat deze primaire manier van kijken overeind blijft.
Ondanks dat men dacht dat dit niet het geval zou zijn. Dit kan je verklaren
door zaken als nieuws (wat heel belangrijk is in tijden van crisis), sport,
,programma’s met cliffhangers (waarbij veel spanning aan bod komt) en
afvalraces (waarbij toegevoegde kennis wordt toegevoegd). En het feit dat
er nadien op sociale media wordt over gepraat en je dan gespoiled wordt.
Conclusie: het samen kijken blijft aanwezig, ondanks dat alles veel
gefragmenteerder is. De televisie blijft centraal in onze woonkamer.
,2. Televisie
Een technologie? Je hebt de materialiteit/een scherm nodig om de content
tot bij jou te krijgen.
Een vorm van cultuur? Het heeft een geschiedenis, het doet aan social
shaping en vertelt ons iets over onze fantasieën en de manier waarop we
denken.
Zenders, programma’s en genres?
Een (des)informatiebron? Vb. het nieuws er zijn meer en meer vragen
over de soort informatie die wordt gebracht, de manier waarop en vanuit
welk perspectief.
Een manier om verhalen te vertellen? Het is voornamelijk een storyteller.
Een vorm van sociale connectiviteit? Denk aan Anderson? Het gaat om een
gemeenschap van kijkers doordat je samen ergens naar kijkt/hebt
gekeken. Ivm de herkenning (met de personages) en het sociale gegeven.
Geen entiteit: (politiek-)economisch, technologisch, sociaal, psychologisch,
cultureel, esthetisch je kan vb. emotioneel worden door het kijken naar
tv. Het raakt onze gevoelens.
Maar een ‘site’
The point at which numerous issues and processes intersect and inflect one
another (Wasko, 2009)
A switchboard through which streams of information, power and control flow
unevenly (Wasko, 2009)
Wasko zegt dat televisie een connectheid is van punten die op elkaar
inwerken (denk aan lijstje van technologie…). Daarnaast is het ook een
switchboard van informatie, macht en controle. Er is namelijk steeds iemand
die beslist welke content er wordt gemaakt, op welke manier die bij ons komt
en/of deze naar ons wordt gepusht. Het gaat over gecureerde content. Zo
maakt de aankoopploeg van Netflix veel keuzes over wat er wordt
aangeboden, waar en via welke windows…
Klassieke zenders hebben controle over wat ze brengen. Maar: het zijn
omroepen. Dit wil zeggen dat ze een licentie nodig hebben om uit te zenden.
Je mag namelijk niet zomaar een zender beginnen. Echter kan je wel via
andere kanalen/platformen content gaan brengen. Vragen: is het televisie of
video (audiovisuele content)? Wat maakt het onderscheid? De grenzen hierbij
worden steeds vager. Maar is er überhaupt een grens? Wanneer en hoe
kunnen we deze definiëren?
Quote: “unlike cinema, television has always placed emphasis on the witnessing
of events in the real world.” – Bignell Woods (2022)
Televisie is een belangrijk medium ivm crisis. Het gaat namelijk over het
vertonen van een event. Vb: 911, waarbij de hele wereld live de torens heeft
zien instorten. Voor deze gebeurtenis had je al wat meer imbeded content,
maar deze werden echter gemonteerd en voorzien van commentaar. 911 was
anders. Het ging over een stream van beelden die door de reporters ter
plaatse live werd becommentarieerd.
Televisie werkt vaak met aangeleverde content. Maar amateuristische content
komt ook meer en meer aan bod. Er wordt daarnaast ook steeds een bepaalde
framing gebruikt om content te brengen.
, Quote: “there is no doubt that television has an important and interesting future.
It has been predicted that television will kill the cinema, turn politicians into film
stars, revolutionise domestic interiors and family habits and make school
teachers unnecessary.” – Mary Adams (head of television talks, BBC television
service; 1948)
Bij de start van televisie, in de jaren 40, was het toestel nog zeer duur. Men
dacht toen dat telvisie de cinema te niet ging doen, dat politici in filmsterren
zouden veranderen (denk aan Trump), dat het een familiegegeven zou
worden, leerkrachten overbodig zouden worden en dat het een invloed zou
hebben op ons huiselijk interieur. Maw: er was veel morele paniek. Ondanks
dat er nu ontzettend veel films worden gemaakt, zijn hun voorspellingen niet
uitgekomen. Sommige zaken die men voorspelden (zoals tv met reuk) namen
een andere turn of kwamen gewoon niet uit.
3. Televisiegeschiedenis
De geschiedenis van het medium (op technologisch, sociaal en cultureel en
politiek-economisch vlak) zie documentaire op Ufora!
Televisie van 1930 tot 1940
Nog geen massamedium maar men ging het wel al zo organiseren; vanaf
deze periode spreken we echter over iets volwaardigs.
Spektakel en publiek kijken
Ontwikkeling van structuur (cfr. centrale productie).
o Men ging een structuur ontwikkelen zodat men content kon brengen tot
bij de mensen thuis. Alles was hierbij sterk gereguleerd. In België had je
zo de NIR. Pas een stuk later zagen we dat televisie een ingang kent. Je
kreeg een opsplitsing waardoor men zich op dit moment ovv taal en
gemeenschap anders gaat organiseren.
Idee van universele toegang = over cinema had je dit idee niet. Het ging
over entertainment. Bij televisie zag men het belang van storytellen, het
was ook direct een belangrijke informatiebron vanaf het begin!
Vrijetijdsbesteding; toep: newsreels voorafgaand aan films in de cinema.
Buitenopnames (cfr. kroning van King George VI in 1937, Wimbledon)
Jaren 40: paniek: disruptie van gezin (meer echtscheidingen), bezorgdheid
rond kinderen…
> Entertainment: vanaf het begin lag hier de focus op. Pas later wordt de
soap ontwikkeld…
Televisie van 1950 tot 1960
Daling kostprijs televisietoestellen
Materialisering van welvaart, status, … kracht kapitaal gaat naar boven
en men kan tv-toestellen aanschaffen. Er komt ook een schuiving richting
het massaproduct.
1953: NIR!
Uitzending kroning Queen Elizabeth II in 1953, Expo 58 bij belangrijke
gebeurtenissen keek men samen.
Promotie van democratie en burgerschap public service broadcasting
(publieke omroepen die opdrachten kregen om informatie te verschaffen,
burgerschap aan te wakkeren en democratie vorm te geven).
Toep. uitleg pitch
Seinfeld = mooi voorbeeld van het klassieke genre van de sitcom/trok het
genre op gang.
Ook kenmerken van de eigenlijke sitcom zoals we hem nu kennen kwamen
hierbij naar voor: het draait om de hoofdpersonages, het is comedy en
draait vaak om bizarre situaties.
De start situeren we verder in de jaren 80.
Videofragment
o Er wordt een metareflectie gedaan over het genre zelf. Het was een
uitvergroting.
o Vragen: waarover gaat het? Wat is de verhaallijn? Waarom zou ik
kijken?
o We zien in het fragment dat de pitchers niet op dezelfde lijn zitten.
Antwoorden mogen echter niet contradictorisch zijn. Op het einde zien
we dat 1 van de pitchers niet akkoord is en vertrekt. Hij draait het
perspectief om: als zij niet zien dat het een goed idee is, dan gaat hij
gewoon ergens anders naartoe. Deze positie kan je ook innemen als
aanbieder van het programma. Vraag: zijn we bereid om compromissen
te maken of niet?
Inleiding
Vragen: waarom bestaan televisiestudies nog? Is het niet meer een verhaal
van mediageschiedenis?
Televisiestudies is een veld dat academisch sterk aanwezig is. In de
industrie spreekt men echter meer over content (vb. fictie, audiovisuele
content). Maar het medium op zich bestaat wel degelijk.
Inhoud
Televisie als medium
Televisiestudies (het veld)
Denken over evolutie van televisie
Actuele debatten
1. Televisiestudies
Een veld wordt gedefinieerd obv wat erover geschreven wordt. Denk hierbij vb.
aan boeken (zoals “television culture” van John Fiske over wat ervoor zorgt dat
we samen kijken) en readers (die verschillende bijdragers hebben).
Quote: “large square boxes around which we had organized our living rooms.” –
Gray & Lotz
Er is heel veel veranderd ovv productie, consumptie… op een heel korte
tijd! De quote wijst op de jaren 70/80 waarbij de woonkamer zodanig
georganiseerd werd rond de tv en iedereen hier rond zat. Ondanks dat ons
consumptiegedrag is veranderd: we kijken op verschillende momenten en
manieren, zien we dat deze primaire manier van kijken overeind blijft.
Ondanks dat men dacht dat dit niet het geval zou zijn. Dit kan je verklaren
door zaken als nieuws (wat heel belangrijk is in tijden van crisis), sport,
,programma’s met cliffhangers (waarbij veel spanning aan bod komt) en
afvalraces (waarbij toegevoegde kennis wordt toegevoegd). En het feit dat
er nadien op sociale media wordt over gepraat en je dan gespoiled wordt.
Conclusie: het samen kijken blijft aanwezig, ondanks dat alles veel
gefragmenteerder is. De televisie blijft centraal in onze woonkamer.
,2. Televisie
Een technologie? Je hebt de materialiteit/een scherm nodig om de content
tot bij jou te krijgen.
Een vorm van cultuur? Het heeft een geschiedenis, het doet aan social
shaping en vertelt ons iets over onze fantasieën en de manier waarop we
denken.
Zenders, programma’s en genres?
Een (des)informatiebron? Vb. het nieuws er zijn meer en meer vragen
over de soort informatie die wordt gebracht, de manier waarop en vanuit
welk perspectief.
Een manier om verhalen te vertellen? Het is voornamelijk een storyteller.
Een vorm van sociale connectiviteit? Denk aan Anderson? Het gaat om een
gemeenschap van kijkers doordat je samen ergens naar kijkt/hebt
gekeken. Ivm de herkenning (met de personages) en het sociale gegeven.
Geen entiteit: (politiek-)economisch, technologisch, sociaal, psychologisch,
cultureel, esthetisch je kan vb. emotioneel worden door het kijken naar
tv. Het raakt onze gevoelens.
Maar een ‘site’
The point at which numerous issues and processes intersect and inflect one
another (Wasko, 2009)
A switchboard through which streams of information, power and control flow
unevenly (Wasko, 2009)
Wasko zegt dat televisie een connectheid is van punten die op elkaar
inwerken (denk aan lijstje van technologie…). Daarnaast is het ook een
switchboard van informatie, macht en controle. Er is namelijk steeds iemand
die beslist welke content er wordt gemaakt, op welke manier die bij ons komt
en/of deze naar ons wordt gepusht. Het gaat over gecureerde content. Zo
maakt de aankoopploeg van Netflix veel keuzes over wat er wordt
aangeboden, waar en via welke windows…
Klassieke zenders hebben controle over wat ze brengen. Maar: het zijn
omroepen. Dit wil zeggen dat ze een licentie nodig hebben om uit te zenden.
Je mag namelijk niet zomaar een zender beginnen. Echter kan je wel via
andere kanalen/platformen content gaan brengen. Vragen: is het televisie of
video (audiovisuele content)? Wat maakt het onderscheid? De grenzen hierbij
worden steeds vager. Maar is er überhaupt een grens? Wanneer en hoe
kunnen we deze definiëren?
Quote: “unlike cinema, television has always placed emphasis on the witnessing
of events in the real world.” – Bignell Woods (2022)
Televisie is een belangrijk medium ivm crisis. Het gaat namelijk over het
vertonen van een event. Vb: 911, waarbij de hele wereld live de torens heeft
zien instorten. Voor deze gebeurtenis had je al wat meer imbeded content,
maar deze werden echter gemonteerd en voorzien van commentaar. 911 was
anders. Het ging over een stream van beelden die door de reporters ter
plaatse live werd becommentarieerd.
Televisie werkt vaak met aangeleverde content. Maar amateuristische content
komt ook meer en meer aan bod. Er wordt daarnaast ook steeds een bepaalde
framing gebruikt om content te brengen.
, Quote: “there is no doubt that television has an important and interesting future.
It has been predicted that television will kill the cinema, turn politicians into film
stars, revolutionise domestic interiors and family habits and make school
teachers unnecessary.” – Mary Adams (head of television talks, BBC television
service; 1948)
Bij de start van televisie, in de jaren 40, was het toestel nog zeer duur. Men
dacht toen dat telvisie de cinema te niet ging doen, dat politici in filmsterren
zouden veranderen (denk aan Trump), dat het een familiegegeven zou
worden, leerkrachten overbodig zouden worden en dat het een invloed zou
hebben op ons huiselijk interieur. Maw: er was veel morele paniek. Ondanks
dat er nu ontzettend veel films worden gemaakt, zijn hun voorspellingen niet
uitgekomen. Sommige zaken die men voorspelden (zoals tv met reuk) namen
een andere turn of kwamen gewoon niet uit.
3. Televisiegeschiedenis
De geschiedenis van het medium (op technologisch, sociaal en cultureel en
politiek-economisch vlak) zie documentaire op Ufora!
Televisie van 1930 tot 1940
Nog geen massamedium maar men ging het wel al zo organiseren; vanaf
deze periode spreken we echter over iets volwaardigs.
Spektakel en publiek kijken
Ontwikkeling van structuur (cfr. centrale productie).
o Men ging een structuur ontwikkelen zodat men content kon brengen tot
bij de mensen thuis. Alles was hierbij sterk gereguleerd. In België had je
zo de NIR. Pas een stuk later zagen we dat televisie een ingang kent. Je
kreeg een opsplitsing waardoor men zich op dit moment ovv taal en
gemeenschap anders gaat organiseren.
Idee van universele toegang = over cinema had je dit idee niet. Het ging
over entertainment. Bij televisie zag men het belang van storytellen, het
was ook direct een belangrijke informatiebron vanaf het begin!
Vrijetijdsbesteding; toep: newsreels voorafgaand aan films in de cinema.
Buitenopnames (cfr. kroning van King George VI in 1937, Wimbledon)
Jaren 40: paniek: disruptie van gezin (meer echtscheidingen), bezorgdheid
rond kinderen…
> Entertainment: vanaf het begin lag hier de focus op. Pas later wordt de
soap ontwikkeld…
Televisie van 1950 tot 1960
Daling kostprijs televisietoestellen
Materialisering van welvaart, status, … kracht kapitaal gaat naar boven
en men kan tv-toestellen aanschaffen. Er komt ook een schuiving richting
het massaproduct.
1953: NIR!
Uitzending kroning Queen Elizabeth II in 1953, Expo 58 bij belangrijke
gebeurtenissen keek men samen.
Promotie van democratie en burgerschap public service broadcasting
(publieke omroepen die opdrachten kregen om informatie te verschaffen,
burgerschap aan te wakkeren en democratie vorm te geven).
