Belangrijke punten Jeugd in Gevaar
Jeugdzorg
Vanaf 1901 had de overheid de macht om in te grijpen bij een opvoeding ontheffing of
ontzetting uit de ouderlijke macht.
1921, de mogelijkheid tot OTS met een gezinsvoogd.
Vanaf eind 19e eeuw kwam de overtuiging dat je kinderen beter kon opvoeden dan straffen.
De kinderrechter (1921) had twee functies: die van rechter en die van opvoeder (tot 1995).
Voor kinderen die een delict hadden gepleegd, kon de rechter 3 soorten maatregelen
opleggen:
o Tuchtscholen
o Dwangopvoeding in een rijksopvoedingsgesticht of een particulier
dwangopvoedingsgesticht
o Het kind kon ter beschikking van de ouders worden gesteld (werd niet gebruikt)
Vanaf 1923 was uithuisplaatsing in combinatie met OTS ook mogelijk.
1956: de Raad voor de Kinderbescherming.
De Kinderwetten van 1905 bestaan uit drie delen:
o De Burgerlijke Kinderwet bepaalt dat de staat de opvoeding van de kinderen onder
haar verantwoordelijkheid neemt als de ouders door onmacht of door schuld hun
plicht tot opvoeding niet nakomen.
o De Strafrechtelijke Kinderwet regelt aparte strafbepalingen voor kinderen.
o De Kinderbeginselenwet regelt procedurele veranderingen.
De werkwijze Beschermen & Versterken
Jeugdbescherming: het werk van instanties met specifieke bevoegdheden ter bescherming
van minderjarigen die zich (vermoedelijk) in een ernstig bedreigende opvoedingssituatie
bevinden.
De visie van jeugdbescherming kan in de volgende punten worden weergegeven:
o Burgers hebben de regie over de opvoeding en over hun eigen leven (eigen kracht);
o Jeugdbescherming is aanvullend op de gewone zorg in de lokale teams;
o Veiligheid van jeugdigen is een publieke verantwoordelijkheid (bescherming);
o Jeugdbescherming werk integraal (één keten);
o Jeugdbescherming werkt als een lerende praktijk.
Het lokale team werkt op basis van openheid ten opzichte van het gezin en op basis van
toestemming van het gezin voor de bemoeienis. De jeugd- en gezinsbeschermer sluit aan op
het lokale team.
Veilig Thuis is gericht op veiligheid binnen het gezin op korte en langere termijn en draagt
hiertoe de uitvoering van het veiligheidsplan zo snel mogelijk over naar passende
hulpverlening.
Een crisis is een ernstige verstoring van het alledaagse functioneren. Door de ontregeling die
plaatsvindt, schieten de gebruikelijke oplossingsstrategieën tekort.
Aan een beschermingstafel wordt de afweging gemaakt of gedwongen kader nodig is, of dat
de situatie rond de jeugdige nog middels vrijwillige hulp of Beschermen & Versterken zonder
maatregel/drang te verbeteren is.
1
, Analysemodel
De eerste drie vensters brengen de (opvoedings)situatie in kaart en monden uit in de
oordeelsvorming. Het vierde venster is de planvorming. Het schema is cyclisch:
1. Wie zijn de mensen?
Welke mensen vinden het belangrijk dat het goed gaat met dit kind?
2. Wat zijn de feiten?
Tijdlijn
Zorgen en krachten
3. Hoe wegen we de situatie?
Welke criteria zijn van toepassing?
De gronden/onderbouwing
De toekomst
De voorwaarden
4. Wat zijn de volgende stappen?
De mensen:
o Je begint met het in kaart te brengen om wie het gaat en welke mensen er kunnen
meedenken over een oplossing.
o Je begint met het kind, de ouders, de broertjes en/of zusjes. Daarna de bredere kring
van mensen rond het kind.
o Het kind staat centraal.
De feiten:
o De tijdlijn:
Welke hulp of juridische interventie is in het verleden ingezet?
Datum start en datum eind
Soort hulp of interventie
Instantie
Gevolg (beslissing, resultaat)
o Zorgen en krachten:
Wat zijn de belangrijkste zorgen en krachten volgens alle betrokkenen?
Waarneembare feiten en omstandigheden, letterlijke weergave van wat
betrokkenen verklaren, onderscheid tussen gebeurtenissen en
omstandigheden.
Focus op de opvoedingssituatie en daarbinnen op veiligheid voor en
ontwikkeling van het kind
Welke krachten zijn al daadwerkelijk beschermend gebleken?
Hulpmiddelen: veiligheidslijst, instrumenten.
Punten zorgen en krachten model:
1. Huisvestiging
2. School of dagbesteding
3. Opvoedingsrelatie
4. Werk, inkomen en financiën
5. Partnerrelatie
6. Fysieke onveiligheid
7. Sociaal netwerk
8. Gezondheid
9. Ontwikkeling, diagnostiek
10. Vrije tijd
11. Politie, justitiecontacten
12. Overig
13. Wat maakt de situatie ingewikkeld (complicerende factoren)?
2
Jeugdzorg
Vanaf 1901 had de overheid de macht om in te grijpen bij een opvoeding ontheffing of
ontzetting uit de ouderlijke macht.
1921, de mogelijkheid tot OTS met een gezinsvoogd.
Vanaf eind 19e eeuw kwam de overtuiging dat je kinderen beter kon opvoeden dan straffen.
De kinderrechter (1921) had twee functies: die van rechter en die van opvoeder (tot 1995).
Voor kinderen die een delict hadden gepleegd, kon de rechter 3 soorten maatregelen
opleggen:
o Tuchtscholen
o Dwangopvoeding in een rijksopvoedingsgesticht of een particulier
dwangopvoedingsgesticht
o Het kind kon ter beschikking van de ouders worden gesteld (werd niet gebruikt)
Vanaf 1923 was uithuisplaatsing in combinatie met OTS ook mogelijk.
1956: de Raad voor de Kinderbescherming.
De Kinderwetten van 1905 bestaan uit drie delen:
o De Burgerlijke Kinderwet bepaalt dat de staat de opvoeding van de kinderen onder
haar verantwoordelijkheid neemt als de ouders door onmacht of door schuld hun
plicht tot opvoeding niet nakomen.
o De Strafrechtelijke Kinderwet regelt aparte strafbepalingen voor kinderen.
o De Kinderbeginselenwet regelt procedurele veranderingen.
De werkwijze Beschermen & Versterken
Jeugdbescherming: het werk van instanties met specifieke bevoegdheden ter bescherming
van minderjarigen die zich (vermoedelijk) in een ernstig bedreigende opvoedingssituatie
bevinden.
De visie van jeugdbescherming kan in de volgende punten worden weergegeven:
o Burgers hebben de regie over de opvoeding en over hun eigen leven (eigen kracht);
o Jeugdbescherming is aanvullend op de gewone zorg in de lokale teams;
o Veiligheid van jeugdigen is een publieke verantwoordelijkheid (bescherming);
o Jeugdbescherming werk integraal (één keten);
o Jeugdbescherming werkt als een lerende praktijk.
Het lokale team werkt op basis van openheid ten opzichte van het gezin en op basis van
toestemming van het gezin voor de bemoeienis. De jeugd- en gezinsbeschermer sluit aan op
het lokale team.
Veilig Thuis is gericht op veiligheid binnen het gezin op korte en langere termijn en draagt
hiertoe de uitvoering van het veiligheidsplan zo snel mogelijk over naar passende
hulpverlening.
Een crisis is een ernstige verstoring van het alledaagse functioneren. Door de ontregeling die
plaatsvindt, schieten de gebruikelijke oplossingsstrategieën tekort.
Aan een beschermingstafel wordt de afweging gemaakt of gedwongen kader nodig is, of dat
de situatie rond de jeugdige nog middels vrijwillige hulp of Beschermen & Versterken zonder
maatregel/drang te verbeteren is.
1
, Analysemodel
De eerste drie vensters brengen de (opvoedings)situatie in kaart en monden uit in de
oordeelsvorming. Het vierde venster is de planvorming. Het schema is cyclisch:
1. Wie zijn de mensen?
Welke mensen vinden het belangrijk dat het goed gaat met dit kind?
2. Wat zijn de feiten?
Tijdlijn
Zorgen en krachten
3. Hoe wegen we de situatie?
Welke criteria zijn van toepassing?
De gronden/onderbouwing
De toekomst
De voorwaarden
4. Wat zijn de volgende stappen?
De mensen:
o Je begint met het in kaart te brengen om wie het gaat en welke mensen er kunnen
meedenken over een oplossing.
o Je begint met het kind, de ouders, de broertjes en/of zusjes. Daarna de bredere kring
van mensen rond het kind.
o Het kind staat centraal.
De feiten:
o De tijdlijn:
Welke hulp of juridische interventie is in het verleden ingezet?
Datum start en datum eind
Soort hulp of interventie
Instantie
Gevolg (beslissing, resultaat)
o Zorgen en krachten:
Wat zijn de belangrijkste zorgen en krachten volgens alle betrokkenen?
Waarneembare feiten en omstandigheden, letterlijke weergave van wat
betrokkenen verklaren, onderscheid tussen gebeurtenissen en
omstandigheden.
Focus op de opvoedingssituatie en daarbinnen op veiligheid voor en
ontwikkeling van het kind
Welke krachten zijn al daadwerkelijk beschermend gebleken?
Hulpmiddelen: veiligheidslijst, instrumenten.
Punten zorgen en krachten model:
1. Huisvestiging
2. School of dagbesteding
3. Opvoedingsrelatie
4. Werk, inkomen en financiën
5. Partnerrelatie
6. Fysieke onveiligheid
7. Sociaal netwerk
8. Gezondheid
9. Ontwikkeling, diagnostiek
10. Vrije tijd
11. Politie, justitiecontacten
12. Overig
13. Wat maakt de situatie ingewikkeld (complicerende factoren)?
2
