Leesvaardigheid P2 samenvatting
Alinea’s
functie omschrijving
bewijs De schrijver probeert met feiten (uit onderzoek) de juistheid
van een theorie of stelling aan te tonen.
constatering De schrijver stelt iets vast, merkt iets op.
gevolgen De schrijver beschrijft de gevolgen die door een bepaalde
maatregel of een bepaald verschijnsel zijn veroorzaakt.
nuancering Een bewering of een standpunt wordt iets afgezwakt door te
laten zien dat er ook andere gezichtspunten zijn.
ontkenning De schrijver geeft de bewering weer en geeft aan dat hij het er
niet mee eens is.
oorzaak In de alinea is beschreven waardoor iets is ontstaan.
opsomming De schrijver geeft een aantal meningen, voorbeelden,
argumenten, verklaringen of verschijnselen.
theorie De schrijver geeft een algemene beschrijving waarmee hij een
bepaald feit of verschijnsel verklaart of voorspelt.
toelichting Een algemene stelling of theorie wordt nader uitgelegd of
toegelicht. De schrijver geeft onder andere meer voorbeelden
of meer gevolgen.
advies De schrijver geeft, meestal aan het eind, een goede raad of een
advies.
afweging De schrijver weegt voor- en nadelen of mogelijke oplossingen
tegen elkaar af en maakt zo een keuze.
argument De schrijver geeft aan waarom hij iets vindt.
argumentatie De schrijver geeft meerdere argumenten voor bepaalde
opvattingen.
bewering Een stelling die de schrijver moet onderbouwen.
conclusie De schrijver komt op grond van het voorafgaande (argumenten
of gegevens) tot een gevolgtrekking.
oplossing Een oplossing volgt altijd na het schetsen van een probleem.
probleemstell De schrijver geeft met de probleemstelling aan over welk
ing probleem zijn tekst gaat.
tegenwerping De schrijver maakt bezwaar of heeft bedenkingen tegen een
, eerdere bewering of argumentatie (van een ander).
weerlegging In een weerlegging probeert de schrijver met tegenargumenten
aan te tonen dat de mening of argumentatie van de ander niet
goed is.
Tekststructuren
tekststructuur inleiding middenstuk slot
voordelen-en- een voor- en nadelen een conclusie
nadelenstructuur probleem of van het probleem en/of
verschijnsel of het verschijnsel samenvatting
verschijnsel-en- een verschillende een aanbeveling
verklaringstructuu verschijnsel verklaringen voor en/of
r het verschijnsel samenvatting
verschijnsel-en- een bespreking van de een samenvattin
besprekingstructu verschijnsel verschillende g
ur kanten van het
verschijnsel
probleem-en- een oplossingen voor een afweging en
oplossingstructuu beschrijving het probleem aanbeveling
r van het
probleem
bewering-en- een bewering argumenten een conclusie
argumentstructuu
r
Verbindingsmanieren
Er zijn 4 verbindingsmanieren:
1. Herhaling: Aan het begin van een nieuwe alinea worden woorden of
groepen woorden uit de vorige alinea herhaald. Dat gebeurt soms in
dezelfde, maar vaak in andere woorden.
2. Aankondigende zinnen: Een aankondigende zin staat meestal aan
het eind van een alinea en vertelt wat je verderop in de tekst kunt
verwachten.
3. Overgangszinnen met een verwijzing: Overgangszinnen staan
meestal aan het begin van een alinea. In een van de zinnen staat
een verwijzing naar iets wat eerder is gezegd.
Alinea’s
functie omschrijving
bewijs De schrijver probeert met feiten (uit onderzoek) de juistheid
van een theorie of stelling aan te tonen.
constatering De schrijver stelt iets vast, merkt iets op.
gevolgen De schrijver beschrijft de gevolgen die door een bepaalde
maatregel of een bepaald verschijnsel zijn veroorzaakt.
nuancering Een bewering of een standpunt wordt iets afgezwakt door te
laten zien dat er ook andere gezichtspunten zijn.
ontkenning De schrijver geeft de bewering weer en geeft aan dat hij het er
niet mee eens is.
oorzaak In de alinea is beschreven waardoor iets is ontstaan.
opsomming De schrijver geeft een aantal meningen, voorbeelden,
argumenten, verklaringen of verschijnselen.
theorie De schrijver geeft een algemene beschrijving waarmee hij een
bepaald feit of verschijnsel verklaart of voorspelt.
toelichting Een algemene stelling of theorie wordt nader uitgelegd of
toegelicht. De schrijver geeft onder andere meer voorbeelden
of meer gevolgen.
advies De schrijver geeft, meestal aan het eind, een goede raad of een
advies.
afweging De schrijver weegt voor- en nadelen of mogelijke oplossingen
tegen elkaar af en maakt zo een keuze.
argument De schrijver geeft aan waarom hij iets vindt.
argumentatie De schrijver geeft meerdere argumenten voor bepaalde
opvattingen.
bewering Een stelling die de schrijver moet onderbouwen.
conclusie De schrijver komt op grond van het voorafgaande (argumenten
of gegevens) tot een gevolgtrekking.
oplossing Een oplossing volgt altijd na het schetsen van een probleem.
probleemstell De schrijver geeft met de probleemstelling aan over welk
ing probleem zijn tekst gaat.
tegenwerping De schrijver maakt bezwaar of heeft bedenkingen tegen een
, eerdere bewering of argumentatie (van een ander).
weerlegging In een weerlegging probeert de schrijver met tegenargumenten
aan te tonen dat de mening of argumentatie van de ander niet
goed is.
Tekststructuren
tekststructuur inleiding middenstuk slot
voordelen-en- een voor- en nadelen een conclusie
nadelenstructuur probleem of van het probleem en/of
verschijnsel of het verschijnsel samenvatting
verschijnsel-en- een verschillende een aanbeveling
verklaringstructuu verschijnsel verklaringen voor en/of
r het verschijnsel samenvatting
verschijnsel-en- een bespreking van de een samenvattin
besprekingstructu verschijnsel verschillende g
ur kanten van het
verschijnsel
probleem-en- een oplossingen voor een afweging en
oplossingstructuu beschrijving het probleem aanbeveling
r van het
probleem
bewering-en- een bewering argumenten een conclusie
argumentstructuu
r
Verbindingsmanieren
Er zijn 4 verbindingsmanieren:
1. Herhaling: Aan het begin van een nieuwe alinea worden woorden of
groepen woorden uit de vorige alinea herhaald. Dat gebeurt soms in
dezelfde, maar vaak in andere woorden.
2. Aankondigende zinnen: Een aankondigende zin staat meestal aan
het eind van een alinea en vertelt wat je verderop in de tekst kunt
verwachten.
3. Overgangszinnen met een verwijzing: Overgangszinnen staan
meestal aan het begin van een alinea. In een van de zinnen staat
een verwijzing naar iets wat eerder is gezegd.
