Geachte leden van de rechtbank,
Ik vertegenwoordig vandaag mijn cliënt, de heer Willemse, wie in dienst is bij de wederpartij op
basis van een arbeidsovereenkomst. Ondanks dat het treurig is dat na een jarenlang dienstverband
een conflict is ontstaan, waarbij de partijen er samen niet uit kunnen komen, is er geen andere optie
dan door deze manier tot een oplossing te komen. De eis van mijn cliënt is om het verzoek tot
ontbinding van de arbeidsovereenkomst af te wijzen en zijn werkzaamheden voort te laten zetten.
Indien het verzoek niet wordt afgewezen, maakt mijn cliënt aanspraak op een transitievergoeding en
een billijke vergoeding.
Voordat ik begin met het verweer, zal ik nog kort de situatie vertellen. Mijn cliënt is sinds 1 april
2011 in dienst bij de wederpartij. Tijdens dit dienstverband zijn er nooit problemen geweest en heeft
mijn cliënt naar behoren gefunctioneerd. Mijn cliënt is lange tijd werkzaam geweest bij Herz
automobielen. Herz is een opdrachtgever van de wederpartij. Na de vakantie van mijn cliënt, had hij
een mail ontvangen waarin stond dat er onterecht geld is overgemaakt en de wederpartij met hem
in gesprek wilde gaan hierover voordat er een incassotraject werd gestart. Tevens was de opdracht
van Herz gestopt voor de wederpartij, waardoor mijn cliënt zonder werk kwam te zitten. Wederpartij
heeft mijn cliënt hier niet van op de hoogte gesteld en mijn cliënt is hier zelf achtergekomen. Er is
tussen partijen gecorrespondeerd over een nieuwe plaatsing, maar zover is het niet gekomen. Mijn
cliënt had zich afgemeld voor een sollicitatiegesprek, omdat er er problemen waren in de prive
situatie. In latere correspondentie beschuldigt de wederpartij mijn cliënt van medeplichtigheid aan
een strafbaar feit en onrechtmatige daad. Vervolgens heeft de wederpartij een
vaststellingsovereenkomst aangeboden waarin wederpartij opneemt dat mijn cliënt niet schuldig is
aan een strafbaar feit. Mijn cliënt is hier niet akkoord mee gegaan. Er is nog diverse correspondentie
geweest tussen partijen. Mijn cliënt zat ondertussen nogsteeds thuis vanwege zijn privé situatie. De
wederpartij heeft ook een bedrijfsartds ingeschakeld om te oordelen over de arbeidsongeschiktheid
van mijn cliënt. Deze arts heeft alleen geoordeeld over de fysieke gezondheid van mijn cliënt en is
niet ingegaan op de mentale klachten of de privé situatie van mijn cliënt. De wederpartij heeft
hierna een beëindigingsovereenkomst gestuurd naar mijn cliënt, waar mijn cliënt wederom niet mee
akkoord ging. Dat brengt ons naar hier.
De primaire reden voor het ontbinden van de arbeidsovereenkomst van de wederpartij is een
verstoorde arbeidsrelatie. Echter is deze verstoorde arbeidsrelatie ontstaan door de wederpartij zelf.
Nu snap ik het als u zich afvraagt waarom de oorzaak van de verstoorde arbeidsrelatie bij de
wederpartij ligt. Deze is namelijk begonnen toen de wederpartij mijn cliënt beschuldigde van
medeplichtigheid aan een strafbaar feit en onrechtmatige daad . De wederpartij voert aan dat mijn
cliënt onterecht geld heeft ontvangen. Het gaat om een bedrag van 5.817,78. Mijn cliënt zou dit
hebben gedaan in samenwerking met de accountant. Mijn cliënt onttrekt zich van alle
beschuldigingen en zegt hier niks mee te maken te hebben. Wanneer mijn cliënt de wederpartij
vraagt om onderbouwing, blijft deze uit. Ook blijkt hier dat er niet voldoende onderzoek is gedaan
naar het strafbare feit, mijn cliënt heeft aangegeven mee te willen werken, maar wilde eerst een
onderbouwing van het vermoeden voordat hij medewerking toonde.
Ook voert de wederpartij als subsidiaire reden voor ontslag aan dat er sprake is van herhaaldelijke
afwezigheid. Mijn cliënt heeft gemotiveerd in zijn correspondentie kenbaar gemaakt waarom de
aangeboden baan niet binnen zijn doelen zijn. Dit komt ook vanwege de privé situatie van mijn
cliënt. De mogelijke nieuwe functie die de wederpartij heeft aangeboden, heeft een uur reistijd.
Deze tijd heeft meneer niet vanwege zijn persoonlijke situatie. Dit heeft mijn cliënt ook aangegeven.
, Vervolgens geeft hij ook aan beschikbaar te zijn voor andere banen die wel in zijn bereik zijn en
binnen zijn doelen vallen.
Hierbij wil ik u benadrukken Edelachtbare, dat wederpartij in deze procedure ondertussen drie
verschillende gronden voor ontslag heeft aangevoerd. De eerste grond was het verwijtbaar handelen
van mijn cliënt, waar geen bewijs voor is en waar geen verdere onderbouwing over kan worden
gegeven. Vervolgens wat de grond de afwezigheid van mijn cliënt. Het klopt dat mijn cliënt afwezig is
geweest en zich heeft afgemeld. Mijn cliënt heeft dit gedaan met een reden, welk ook terug te lezen
is in de correspondentie tussen partijen. De laatste en huidige grond van het verzoek tot ontslag is
een verstoorde arbeidsverhouding, welk, mag ik u herinneren, is ontstaan door de wederpartij zelf,
door het doen van valse beschuldigingen richting mijn cliënt. Voor mij komt het over of de
wederpartij naar nieuwe gronden blijft zoeken om mijn cliënt te ontslaan.
Ik dank u vriendelijk voor uw tijd.
Verweer 1:
De verstoorde arbeidsverhouding is ontstaan door de wederpartij, door het foutief beschuldigen van
mijn cliënt.
Verweer 2:
Wederpartij heeft nagelaten omdat zij niet voldoende onderzoek hebben gedaan naar het strafbaar
feit en mijn cliënt heeft beschuldigd, zij voeren valse gronden aan.
Verweer 3:
De herhaaldelijke afwezigheid klopt niet, mijn cliënt heeft zich beschikbaar gesteld. Vervolgens zijn
er dingen in zijn privé situatie gebeurd, waardoor hij tijdelijk niet beschikbaar was voor werk. Zodra
mijn cliënt zich beter voelt, wil hij zijn werkzaamheden hervatten.
Ik vertegenwoordig vandaag mijn cliënt, de heer Willemse, wie in dienst is bij de wederpartij op
basis van een arbeidsovereenkomst. Ondanks dat het treurig is dat na een jarenlang dienstverband
een conflict is ontstaan, waarbij de partijen er samen niet uit kunnen komen, is er geen andere optie
dan door deze manier tot een oplossing te komen. De eis van mijn cliënt is om het verzoek tot
ontbinding van de arbeidsovereenkomst af te wijzen en zijn werkzaamheden voort te laten zetten.
Indien het verzoek niet wordt afgewezen, maakt mijn cliënt aanspraak op een transitievergoeding en
een billijke vergoeding.
Voordat ik begin met het verweer, zal ik nog kort de situatie vertellen. Mijn cliënt is sinds 1 april
2011 in dienst bij de wederpartij. Tijdens dit dienstverband zijn er nooit problemen geweest en heeft
mijn cliënt naar behoren gefunctioneerd. Mijn cliënt is lange tijd werkzaam geweest bij Herz
automobielen. Herz is een opdrachtgever van de wederpartij. Na de vakantie van mijn cliënt, had hij
een mail ontvangen waarin stond dat er onterecht geld is overgemaakt en de wederpartij met hem
in gesprek wilde gaan hierover voordat er een incassotraject werd gestart. Tevens was de opdracht
van Herz gestopt voor de wederpartij, waardoor mijn cliënt zonder werk kwam te zitten. Wederpartij
heeft mijn cliënt hier niet van op de hoogte gesteld en mijn cliënt is hier zelf achtergekomen. Er is
tussen partijen gecorrespondeerd over een nieuwe plaatsing, maar zover is het niet gekomen. Mijn
cliënt had zich afgemeld voor een sollicitatiegesprek, omdat er er problemen waren in de prive
situatie. In latere correspondentie beschuldigt de wederpartij mijn cliënt van medeplichtigheid aan
een strafbaar feit en onrechtmatige daad. Vervolgens heeft de wederpartij een
vaststellingsovereenkomst aangeboden waarin wederpartij opneemt dat mijn cliënt niet schuldig is
aan een strafbaar feit. Mijn cliënt is hier niet akkoord mee gegaan. Er is nog diverse correspondentie
geweest tussen partijen. Mijn cliënt zat ondertussen nogsteeds thuis vanwege zijn privé situatie. De
wederpartij heeft ook een bedrijfsartds ingeschakeld om te oordelen over de arbeidsongeschiktheid
van mijn cliënt. Deze arts heeft alleen geoordeeld over de fysieke gezondheid van mijn cliënt en is
niet ingegaan op de mentale klachten of de privé situatie van mijn cliënt. De wederpartij heeft
hierna een beëindigingsovereenkomst gestuurd naar mijn cliënt, waar mijn cliënt wederom niet mee
akkoord ging. Dat brengt ons naar hier.
De primaire reden voor het ontbinden van de arbeidsovereenkomst van de wederpartij is een
verstoorde arbeidsrelatie. Echter is deze verstoorde arbeidsrelatie ontstaan door de wederpartij zelf.
Nu snap ik het als u zich afvraagt waarom de oorzaak van de verstoorde arbeidsrelatie bij de
wederpartij ligt. Deze is namelijk begonnen toen de wederpartij mijn cliënt beschuldigde van
medeplichtigheid aan een strafbaar feit en onrechtmatige daad . De wederpartij voert aan dat mijn
cliënt onterecht geld heeft ontvangen. Het gaat om een bedrag van 5.817,78. Mijn cliënt zou dit
hebben gedaan in samenwerking met de accountant. Mijn cliënt onttrekt zich van alle
beschuldigingen en zegt hier niks mee te maken te hebben. Wanneer mijn cliënt de wederpartij
vraagt om onderbouwing, blijft deze uit. Ook blijkt hier dat er niet voldoende onderzoek is gedaan
naar het strafbare feit, mijn cliënt heeft aangegeven mee te willen werken, maar wilde eerst een
onderbouwing van het vermoeden voordat hij medewerking toonde.
Ook voert de wederpartij als subsidiaire reden voor ontslag aan dat er sprake is van herhaaldelijke
afwezigheid. Mijn cliënt heeft gemotiveerd in zijn correspondentie kenbaar gemaakt waarom de
aangeboden baan niet binnen zijn doelen zijn. Dit komt ook vanwege de privé situatie van mijn
cliënt. De mogelijke nieuwe functie die de wederpartij heeft aangeboden, heeft een uur reistijd.
Deze tijd heeft meneer niet vanwege zijn persoonlijke situatie. Dit heeft mijn cliënt ook aangegeven.
, Vervolgens geeft hij ook aan beschikbaar te zijn voor andere banen die wel in zijn bereik zijn en
binnen zijn doelen vallen.
Hierbij wil ik u benadrukken Edelachtbare, dat wederpartij in deze procedure ondertussen drie
verschillende gronden voor ontslag heeft aangevoerd. De eerste grond was het verwijtbaar handelen
van mijn cliënt, waar geen bewijs voor is en waar geen verdere onderbouwing over kan worden
gegeven. Vervolgens wat de grond de afwezigheid van mijn cliënt. Het klopt dat mijn cliënt afwezig is
geweest en zich heeft afgemeld. Mijn cliënt heeft dit gedaan met een reden, welk ook terug te lezen
is in de correspondentie tussen partijen. De laatste en huidige grond van het verzoek tot ontslag is
een verstoorde arbeidsverhouding, welk, mag ik u herinneren, is ontstaan door de wederpartij zelf,
door het doen van valse beschuldigingen richting mijn cliënt. Voor mij komt het over of de
wederpartij naar nieuwe gronden blijft zoeken om mijn cliënt te ontslaan.
Ik dank u vriendelijk voor uw tijd.
Verweer 1:
De verstoorde arbeidsverhouding is ontstaan door de wederpartij, door het foutief beschuldigen van
mijn cliënt.
Verweer 2:
Wederpartij heeft nagelaten omdat zij niet voldoende onderzoek hebben gedaan naar het strafbaar
feit en mijn cliënt heeft beschuldigd, zij voeren valse gronden aan.
Verweer 3:
De herhaaldelijke afwezigheid klopt niet, mijn cliënt heeft zich beschikbaar gesteld. Vervolgens zijn
er dingen in zijn privé situatie gebeurd, waardoor hij tijdelijk niet beschikbaar was voor werk. Zodra
mijn cliënt zich beter voelt, wil hij zijn werkzaamheden hervatten.
