Visieontwikkeling:
Visie op de ontwikkeling van kinderen van 0-12/13 jaar in relatie tot
mijn eigen kernkwaliteiten:
Ontwikkeling van kinderen komt vaak vanzelf tot stand. Als leerkracht heb je de taak om deze
ontwikkeling zo goed mogelijk te stimuleren en te begeleiden. Ik geloof dat je dat kunt doen door
goed naar de leerling te kijken. Wat zijn de eigenschappen van de leerling? Wat is de thuissituatie en
wat kenmerkt het kind? Door hierbij aan te sluiten, stem je goed af op het kind.
Ook geloof ik dat een veilige omgeving met rust en duidelijkheid een gunstig effect heeft op de
ontwikkeling van kinderen. Dan gaat er geen breinvermogen verloren doordat het kind weinig
prikkels hoeft te filteren en weet waar het aan toe is. Zo vergroot je het leerbaar vermogen. Ook is
veiligheid één van de basisbehoeften die een kind nodig heeft om zich te kunnen ontwikkelen.
Anders komt de ontwikkeling niet goed op gang.
Daarnaast vind ik het belangrijk om leerlingen echt te volgen in hun ontwikkeling en daarbij aan te
sluiten op school. Waar de leerling achter zou lopen, wil ik de leerling extra begeleiden in de
ontwikkeling. Dat kan zijn op het gebied van cognitie maar ook op sociaal-emotioneel gebied. Daarbij
zet ik mijn kernkwaliteiten heel bewust in. Ik ben zeer betrokken bij de leerlingen want ik wil ze echt
leren kennen en ze echt ondersteunen in hun ontwikkeling. Daarbij heb ik veel geduld en raak niet in
de stress als een leerling iets langzamer werkt dan de gemiddelde leerling. Hierin laat ik dan ook
flexibiliteit zien. Ik schrap dan een hoeveelheid werk voor de leerling. Mijn enthousiasme helpt mij
om materialen te zoeken die bij de leerlingen kunnen aansluiten.
In mijn klas wil ik de ontwikkeling van leerlingen stimuleren door een krachtige leeromgeving te
creëren. Hierbij wil ik gedurende een thema of een project proberen om de leeromgeving in te
richten volgens de 12 criteria van een krachtige leeromgeving. Natuurlijk lukt dit niet altijd helemaal,
het moet ook passen bij het thema, maar het helpt je wel bij de ondersteuning van de ontwikkeling.
Om de sociaal-emotionele ontwikkeling van de leerlingen te ondersteunen, vind ik het belangrijk om
veel aan de sociale vaardigheden te werken. Ik heb de laatste jaren steeds meer het gevoel dat
leerlingen thuis niet echt meer normen en waarden meekrijgen. Daarom wil ik mijn onderwijs daar
echt op inspelen. Ben je namelijk sociaal vaardig dan kun op een goede manier deel nemen aan de
maatschappij en kun je, je beter ontwikkelen. Je bent dan bijvoorbeeld in staat om voor jezelf op te
komen maar ook kritiek te accepteren. Daarom vind ik dit ontzettend belangrijk voor de leerlingen.
Tijdens mijn begeleiding van leerlingen wil ik ook goed kijken naar hun ontwikkeling. Wat kunnen ze
al wel en wat nog niet zo goed. Ik wil dan de zone van de actuele ontwikkeling aanspreken om samen
te gaan werken in de zone van de naaste ontwikkeling. Hierbij wil ik voorkennis activeren die een
leerling nodig heeft om een stapje hoger te komen. Door op deze manier te werken, stimuleer je de
ontwikkeling nog meer.
Als je blijft werken in de zone van de actuele ontwikkeling, wat een leerling al zelfstandig kan, komt
de leerling niet verder in de ontwikkeling en blijft het op hetzelfde niveau. Een opdracht mag
daarentegen volgens Brouwers (2015) ook weer niet te moeilijk zijn. Dat gaat leiden tot frustratie.
Als laatste wil ik elk jaar kijken naar welke leeftijd ik in de klas krijg. Ik wil daarbij goed kijken naar de
ontwikkeling op de verschillende gebieden. Wat zou ik van de leerlingen mogen verwachten dat past
bij hun leeftijd. Daarbij kijk ik dan ook een stapje hoger maar ook een stapje lager in de ontwikkeling.
Zo bekijk ik voor mijzelf hoe ik de leerlingen een stapje hoger kan brengen in de ontwikkeling maar
ook hoe ik de sterkere leerlingen kan blijven uitdagen. Die leerlingen wil ik helpen om zich te
verbreden in bepaalde vaardigheden.
De theorie bevestigd mijn visie. Dobber onderschrijft in haar artikel het stukje werken in de zone van
de naaste ontwikkeling van mijn visie.
‘Door goed te weten wat de zone van actuele ontwikkeling van een kind is, kun je bepalen welke
activiteiten in de zone van naaste ontwikkeling liggen.’
(Dobber, 2015, p. 13)
, De theorie van Kiezen voor het jonge kind sluit ook aan op mijn visie. Brouwers zegt hierover het
volgende:
‘Het onderwijs, zegt Vygotsky, moet zich afspelen in de zone van de naaste ontwikkeling. Hij
omschrijft die zone als: datgene wat het kind nu al kan met behulp van anderen en wat het in de
nabije toekomst zelfstandig zal kunnen.’
(Brouwers, 2015, p. 55).
Van Eijkeren zegt over een goede sociale vaardigheden het volgende: ‘Sociaal vaardige kinderen zijn
populairder en succesvol. Ze kunnen luisteren naar elkaar, wachten op elkaar, vertellen over eigen
ervaringen en samenwerken. Daardoor kunnen ze in de klas en op het school goed met andere
kinderen overweg. ‘
(van Eijkeren, 2013, p. 69).
Visie op het Christelijke, adaptieve en toerustende aspect van het
onderwijs:
Christelijke aspect van het onderwijs:
Als jij als leerkracht gaat werken op een Christelijke school dan vind ik dat je daar bewust voor moet
kiezen. Een school is niet voor niets Christelijk. Als je daar niets mee hebt dan vind ik dat je beter
voor een andere school kunt kiezen. Het geloof kun je alleen echt overbrengen als je het ten diepste
zelf ook gelooft en er achter staat. Daarom vind ik het belangrijk dat je als leerkracht Christen bent.
Elk verhaal uit de Bijbel heeft namelijk een doel. Dat schrijft de theorie ook.
‘Er is geen verhaal dat zonder bedoeling of betekenis in de Bijbel is terechtgekomen. Voordat je zo’n
verhaal gaat vertellen moet je daarom goed weten wat de bedoeling van het verhaal is of welke
bedoeling jij ermee door wilt geven. Dan doe je recht aan wat Gods Woord –de kinderen- wil
zeggen.’
(Robbe, 2005, p. 30).
Als jij niet geloofd, kun jij het verhaal wel vertellen maar doe je dat omdat het volgens de planning
moet. Je vertelt wel waarom het verhaal in de Bijbel staat maar je kunt het niet overbrengen. Het zit
niet ten diepste in je hart en dan komt de boodschap niet over. Dan ga je aan je Christelijke doel
voorbij, ben ik van mening.
Als Christen wil je de leerlingen ook toerusten met de normen en waarden uit de Bijbel. Hoe wil God
dat wij leven op deze aarde? Hij wil dat wij respect hebben voor Zijn Schepping en dat we goed met
elkaar omgaan. Jezus is hierbij ons voorbeeld. Dat wil ik in mijn onderwijs leren aan de leerlingen.
Tot slot wil ik de leerlingen leren wie God voor ons kan zijn. Hij kan ons echt helpen in ons dagelijks
leven. Dit heb ik zelf heel vaak mogen ervaren en het helpt mij heel erg. Ik wil met mijn onderwijs
bereiken dat de leerlingen dat ook gaan ervaren.
Adaptieve aspect van het onderwijs:
Mijn visie op adaptief onderwijs sluit goed aan bij de theorie. In het ERDW protocol staat over
adaptief onderwijs het volgende:
‘Het afstemmen van het onderwijs op de ontwikkeling van de leerlingen maakt leren mogelijk. Dat
brengt de leerling op een hoger niveau van rekenwiskundig denken en handelen. De leerling bereikt
via de eigen route en in eigen tempo het volgende baken in zijn ontwikkeling. De leerling blijft in
beweging en in ontwikkeling. Onvoldoende of onjuiste afstemming brengt het proces van het leren
Visie op de ontwikkeling van kinderen van 0-12/13 jaar in relatie tot
mijn eigen kernkwaliteiten:
Ontwikkeling van kinderen komt vaak vanzelf tot stand. Als leerkracht heb je de taak om deze
ontwikkeling zo goed mogelijk te stimuleren en te begeleiden. Ik geloof dat je dat kunt doen door
goed naar de leerling te kijken. Wat zijn de eigenschappen van de leerling? Wat is de thuissituatie en
wat kenmerkt het kind? Door hierbij aan te sluiten, stem je goed af op het kind.
Ook geloof ik dat een veilige omgeving met rust en duidelijkheid een gunstig effect heeft op de
ontwikkeling van kinderen. Dan gaat er geen breinvermogen verloren doordat het kind weinig
prikkels hoeft te filteren en weet waar het aan toe is. Zo vergroot je het leerbaar vermogen. Ook is
veiligheid één van de basisbehoeften die een kind nodig heeft om zich te kunnen ontwikkelen.
Anders komt de ontwikkeling niet goed op gang.
Daarnaast vind ik het belangrijk om leerlingen echt te volgen in hun ontwikkeling en daarbij aan te
sluiten op school. Waar de leerling achter zou lopen, wil ik de leerling extra begeleiden in de
ontwikkeling. Dat kan zijn op het gebied van cognitie maar ook op sociaal-emotioneel gebied. Daarbij
zet ik mijn kernkwaliteiten heel bewust in. Ik ben zeer betrokken bij de leerlingen want ik wil ze echt
leren kennen en ze echt ondersteunen in hun ontwikkeling. Daarbij heb ik veel geduld en raak niet in
de stress als een leerling iets langzamer werkt dan de gemiddelde leerling. Hierin laat ik dan ook
flexibiliteit zien. Ik schrap dan een hoeveelheid werk voor de leerling. Mijn enthousiasme helpt mij
om materialen te zoeken die bij de leerlingen kunnen aansluiten.
In mijn klas wil ik de ontwikkeling van leerlingen stimuleren door een krachtige leeromgeving te
creëren. Hierbij wil ik gedurende een thema of een project proberen om de leeromgeving in te
richten volgens de 12 criteria van een krachtige leeromgeving. Natuurlijk lukt dit niet altijd helemaal,
het moet ook passen bij het thema, maar het helpt je wel bij de ondersteuning van de ontwikkeling.
Om de sociaal-emotionele ontwikkeling van de leerlingen te ondersteunen, vind ik het belangrijk om
veel aan de sociale vaardigheden te werken. Ik heb de laatste jaren steeds meer het gevoel dat
leerlingen thuis niet echt meer normen en waarden meekrijgen. Daarom wil ik mijn onderwijs daar
echt op inspelen. Ben je namelijk sociaal vaardig dan kun op een goede manier deel nemen aan de
maatschappij en kun je, je beter ontwikkelen. Je bent dan bijvoorbeeld in staat om voor jezelf op te
komen maar ook kritiek te accepteren. Daarom vind ik dit ontzettend belangrijk voor de leerlingen.
Tijdens mijn begeleiding van leerlingen wil ik ook goed kijken naar hun ontwikkeling. Wat kunnen ze
al wel en wat nog niet zo goed. Ik wil dan de zone van de actuele ontwikkeling aanspreken om samen
te gaan werken in de zone van de naaste ontwikkeling. Hierbij wil ik voorkennis activeren die een
leerling nodig heeft om een stapje hoger te komen. Door op deze manier te werken, stimuleer je de
ontwikkeling nog meer.
Als je blijft werken in de zone van de actuele ontwikkeling, wat een leerling al zelfstandig kan, komt
de leerling niet verder in de ontwikkeling en blijft het op hetzelfde niveau. Een opdracht mag
daarentegen volgens Brouwers (2015) ook weer niet te moeilijk zijn. Dat gaat leiden tot frustratie.
Als laatste wil ik elk jaar kijken naar welke leeftijd ik in de klas krijg. Ik wil daarbij goed kijken naar de
ontwikkeling op de verschillende gebieden. Wat zou ik van de leerlingen mogen verwachten dat past
bij hun leeftijd. Daarbij kijk ik dan ook een stapje hoger maar ook een stapje lager in de ontwikkeling.
Zo bekijk ik voor mijzelf hoe ik de leerlingen een stapje hoger kan brengen in de ontwikkeling maar
ook hoe ik de sterkere leerlingen kan blijven uitdagen. Die leerlingen wil ik helpen om zich te
verbreden in bepaalde vaardigheden.
De theorie bevestigd mijn visie. Dobber onderschrijft in haar artikel het stukje werken in de zone van
de naaste ontwikkeling van mijn visie.
‘Door goed te weten wat de zone van actuele ontwikkeling van een kind is, kun je bepalen welke
activiteiten in de zone van naaste ontwikkeling liggen.’
(Dobber, 2015, p. 13)
, De theorie van Kiezen voor het jonge kind sluit ook aan op mijn visie. Brouwers zegt hierover het
volgende:
‘Het onderwijs, zegt Vygotsky, moet zich afspelen in de zone van de naaste ontwikkeling. Hij
omschrijft die zone als: datgene wat het kind nu al kan met behulp van anderen en wat het in de
nabije toekomst zelfstandig zal kunnen.’
(Brouwers, 2015, p. 55).
Van Eijkeren zegt over een goede sociale vaardigheden het volgende: ‘Sociaal vaardige kinderen zijn
populairder en succesvol. Ze kunnen luisteren naar elkaar, wachten op elkaar, vertellen over eigen
ervaringen en samenwerken. Daardoor kunnen ze in de klas en op het school goed met andere
kinderen overweg. ‘
(van Eijkeren, 2013, p. 69).
Visie op het Christelijke, adaptieve en toerustende aspect van het
onderwijs:
Christelijke aspect van het onderwijs:
Als jij als leerkracht gaat werken op een Christelijke school dan vind ik dat je daar bewust voor moet
kiezen. Een school is niet voor niets Christelijk. Als je daar niets mee hebt dan vind ik dat je beter
voor een andere school kunt kiezen. Het geloof kun je alleen echt overbrengen als je het ten diepste
zelf ook gelooft en er achter staat. Daarom vind ik het belangrijk dat je als leerkracht Christen bent.
Elk verhaal uit de Bijbel heeft namelijk een doel. Dat schrijft de theorie ook.
‘Er is geen verhaal dat zonder bedoeling of betekenis in de Bijbel is terechtgekomen. Voordat je zo’n
verhaal gaat vertellen moet je daarom goed weten wat de bedoeling van het verhaal is of welke
bedoeling jij ermee door wilt geven. Dan doe je recht aan wat Gods Woord –de kinderen- wil
zeggen.’
(Robbe, 2005, p. 30).
Als jij niet geloofd, kun jij het verhaal wel vertellen maar doe je dat omdat het volgens de planning
moet. Je vertelt wel waarom het verhaal in de Bijbel staat maar je kunt het niet overbrengen. Het zit
niet ten diepste in je hart en dan komt de boodschap niet over. Dan ga je aan je Christelijke doel
voorbij, ben ik van mening.
Als Christen wil je de leerlingen ook toerusten met de normen en waarden uit de Bijbel. Hoe wil God
dat wij leven op deze aarde? Hij wil dat wij respect hebben voor Zijn Schepping en dat we goed met
elkaar omgaan. Jezus is hierbij ons voorbeeld. Dat wil ik in mijn onderwijs leren aan de leerlingen.
Tot slot wil ik de leerlingen leren wie God voor ons kan zijn. Hij kan ons echt helpen in ons dagelijks
leven. Dit heb ik zelf heel vaak mogen ervaren en het helpt mij heel erg. Ik wil met mijn onderwijs
bereiken dat de leerlingen dat ook gaan ervaren.
Adaptieve aspect van het onderwijs:
Mijn visie op adaptief onderwijs sluit goed aan bij de theorie. In het ERDW protocol staat over
adaptief onderwijs het volgende:
‘Het afstemmen van het onderwijs op de ontwikkeling van de leerlingen maakt leren mogelijk. Dat
brengt de leerling op een hoger niveau van rekenwiskundig denken en handelen. De leerling bereikt
via de eigen route en in eigen tempo het volgende baken in zijn ontwikkeling. De leerling blijft in
beweging en in ontwikkeling. Onvoldoende of onjuiste afstemming brengt het proces van het leren
