Samenvatting L28
Lyriek: uitdrukking geven aan gevoelens, al dan niet met muziek.
- belang vorm/ritmische
- persoonlijk maar kan toch universeel zijn
- late middeleeuwen: spanningsveld gemeenschapskunst vs individualisme
Alle dichters waren lid van rederijkerskamer (= groep mannen van hoge afkomst die samenkwamen
om poëzie voor te dragen + sponsorden toneelspektakels).
Deel 1: Egidiuslied
Geschreven rond 1400 (begin 15de eeuw).
Auteur: Jan Moritoen
Het Egidiuslied is een onderdeel van het ‘Gruuthuusehandschrift’ (= verzameling van liederen,
gebeden en gedichten door Brugse vriendenkring.)
Van het ‘Gruuthuusehandschrift’ zijn er maar 2 auteurs bekent, Jan Moritoen en Lodewijk van
Gruuthuuse.
Bespreking van het Egidiuslied.
INHOUD
Wie is er aan het woord, wat kom je over deze figuur te weten, welk soort band had hij/zij
met Egidius?
Ic (kameraad van Egidius), is verdrietig door het verlies. (geen andere info)
De sfeer van het gedicht?
Gelatenheid, wanhoop, depressie …
, Hoe zie je in dit gedicht een inhoudelijke tegenstelling? Op wat wijst dit?
Aspecten DICHTER (vriend van Egidius) Egidius
Gebruik persoonsvormen Ic Du
Toestand Leven = sneven Dood = gelukzalig
Ruimte Op aarde In de hemel
Wat is de kerngedachte van het gedicht?
Er is een duidelijke scheiding tussen dichter en vriend. De driedelige tegenstelling wijst op
een definitieve breuk tussen de twee. De gedachte van deze tegenstelling werkt als volgt: het
middeleeuws levensbeeld is totaal anders dan nu. Het aardse leven was een soort van
wachtkamer waar je moest lijden want het echte doel was de hemel.
Welke opvallende stijlfiguur tref je aan in dit gedicht?
Retorische vraag: de dichter weigert de trieste realiteit te aanvaarden, onderstreept
verlorenheid. (“Egidius waer bestu bleven?”)
Toon aan dat het Egidiuslied een elegie (= een klaagzang, melancholisch lied/gedicht waarin
de dichter zijn triestste gevoelens uit over verloren of onbereikbare geliefde, ouderdom) is.
- Het kan zijn dat ze bedoelen dat het een elegie is over het verlies van dierbare vriend
Egidius.
- Of het kan een elegie zijn over het droevige lot van de dichter die achter moet blijven
op aarde terwijl zijn vriend naar de hemel was gegaan (egocentrisch).
INHOUD
Dit gedicht is een ronddeel.
Eigenschappen ronddeel: (eigenschappen toegepast op Egidiuslied)
- Regelmatige strofebouw
3 –5–3–5–3
- Regelmatige rijmschema
aBa – BbaBa – aBa – aBaBB – aBa (klein= onbeklemtoond, groot = beklemtoond)
- Aanwezigheid refrein
v. 1-3, 9-11, 17-19
- Slechts twee rijmklanken
-ijn en -even
- Cyclische structuur (begin en eind = hetzelfde)
v. 1-3 = v. 7-19
Deel 2: ‘Van der Mollenfeeste’
Situering: 2de helft 15e eeuw
Auteur: Anthonis De Roovere
Genre: dodendans (= een voorstelling van beelden die een les bevat in de kunst over de macht van de
dood over de mens) of danse macabre
De middeleeuwse visie op de dood:
Hoog sterftecijfer (vooral kinderen) dus de dood was sterk aanwezig in de maatschappij.
Lyriek: uitdrukking geven aan gevoelens, al dan niet met muziek.
- belang vorm/ritmische
- persoonlijk maar kan toch universeel zijn
- late middeleeuwen: spanningsveld gemeenschapskunst vs individualisme
Alle dichters waren lid van rederijkerskamer (= groep mannen van hoge afkomst die samenkwamen
om poëzie voor te dragen + sponsorden toneelspektakels).
Deel 1: Egidiuslied
Geschreven rond 1400 (begin 15de eeuw).
Auteur: Jan Moritoen
Het Egidiuslied is een onderdeel van het ‘Gruuthuusehandschrift’ (= verzameling van liederen,
gebeden en gedichten door Brugse vriendenkring.)
Van het ‘Gruuthuusehandschrift’ zijn er maar 2 auteurs bekent, Jan Moritoen en Lodewijk van
Gruuthuuse.
Bespreking van het Egidiuslied.
INHOUD
Wie is er aan het woord, wat kom je over deze figuur te weten, welk soort band had hij/zij
met Egidius?
Ic (kameraad van Egidius), is verdrietig door het verlies. (geen andere info)
De sfeer van het gedicht?
Gelatenheid, wanhoop, depressie …
, Hoe zie je in dit gedicht een inhoudelijke tegenstelling? Op wat wijst dit?
Aspecten DICHTER (vriend van Egidius) Egidius
Gebruik persoonsvormen Ic Du
Toestand Leven = sneven Dood = gelukzalig
Ruimte Op aarde In de hemel
Wat is de kerngedachte van het gedicht?
Er is een duidelijke scheiding tussen dichter en vriend. De driedelige tegenstelling wijst op
een definitieve breuk tussen de twee. De gedachte van deze tegenstelling werkt als volgt: het
middeleeuws levensbeeld is totaal anders dan nu. Het aardse leven was een soort van
wachtkamer waar je moest lijden want het echte doel was de hemel.
Welke opvallende stijlfiguur tref je aan in dit gedicht?
Retorische vraag: de dichter weigert de trieste realiteit te aanvaarden, onderstreept
verlorenheid. (“Egidius waer bestu bleven?”)
Toon aan dat het Egidiuslied een elegie (= een klaagzang, melancholisch lied/gedicht waarin
de dichter zijn triestste gevoelens uit over verloren of onbereikbare geliefde, ouderdom) is.
- Het kan zijn dat ze bedoelen dat het een elegie is over het verlies van dierbare vriend
Egidius.
- Of het kan een elegie zijn over het droevige lot van de dichter die achter moet blijven
op aarde terwijl zijn vriend naar de hemel was gegaan (egocentrisch).
INHOUD
Dit gedicht is een ronddeel.
Eigenschappen ronddeel: (eigenschappen toegepast op Egidiuslied)
- Regelmatige strofebouw
3 –5–3–5–3
- Regelmatige rijmschema
aBa – BbaBa – aBa – aBaBB – aBa (klein= onbeklemtoond, groot = beklemtoond)
- Aanwezigheid refrein
v. 1-3, 9-11, 17-19
- Slechts twee rijmklanken
-ijn en -even
- Cyclische structuur (begin en eind = hetzelfde)
v. 1-3 = v. 7-19
Deel 2: ‘Van der Mollenfeeste’
Situering: 2de helft 15e eeuw
Auteur: Anthonis De Roovere
Genre: dodendans (= een voorstelling van beelden die een les bevat in de kunst over de macht van de
dood over de mens) of danse macabre
De middeleeuwse visie op de dood:
Hoog sterftecijfer (vooral kinderen) dus de dood was sterk aanwezig in de maatschappij.
