C-GL5
Hoofdstuk 6: levensbeschouwelijke stromingen.
6.1 Het verschil tussen religie en godsdienst.
Religie: het gaat erom dat de mens een relatie heeft met de kosmos, met ‘iets hogers’ of
met een goddelijke macht. Die relatie is iets strik persoonlijks en het gaat om de individuele
beleving van die persoon, los van de ‘officiële’ godsdiensten. Hij vult deze relatie zelf in; zijn
kijk op het leven.
Godsdienst: de mens oriënteert op het geloof in een god, waarbij dat geloof voorschrijft hoe
hij moet leven. De godsdienst heeft een gemeenschappelijk karakter met een instituut,
rituelen, gebeden, voorschriften en dogma’s die voor iedereen gelden. Godsdiensten kennen
een bovennatuurlijke oorsprong; god of belangrijke personen zouden aan de mensen
fundamentele waarheden, wetten en praktijken geopenbaard hebben. De godsdiensten
geven allemaal vraag op de grote levensvragen.
6.2 ontstaan van godsdienstige stromingen: twee opvattingen .
Durkheim: Franse socioloog die liet zien dat de godsdienst van oorsprong ‘psychisch en
sociaal’ is. Mensen hebben vergelijkbare levensvragen en gaan samen opzoek naar
antwoord. Dit antwoordt zou van beneden komen. De ervaringen van Jezus en bijv. Mozes
werden doorgegeven en verwoord in verhalen. Rondom die verhalen hebben zich allerlei
gebruiken en rituelen ontwikkeld. Na verloop van tijd is daar een leer uit ontstaan.
Andere opvatting: volgens een resultaat van een niet menselijke ontwikkeling, komt het
antwoord van boven. Een Egyptische mythe illustreerde een verhaal “prins gaat naar de
aarde opzoek naar een edelsteen en komt terecht in een soort paradijs. De parel wordt
bewaakt door een slang. De mensen zijn gastvrij en als hij daar is dan is hij één van hen. Van
zijn ouders moet hij blijven zoeken. Hij krijgt een brief van zijn ouders en herinnert zijn
herkomst weer.” De mens wordt bewust waarom hij op aarde is.
6.3: transcendent en immanent.
Transcendent: ontleent zin en betekenis aan datgene wat boven de aardse werkelijkheid
uitstijgt. Het is er, en het is er ook altijd geweest, maar de mens kan het niet met het blote
oog waarnemen. Sluit aan bij Plato; idealist.
Immanent: ontleent zin en waarde aan datgene wat binnen de aardse werkelijkheid
aanwezig is. De oorsprong en het einddoel van alles wat bestaat ligt besloten in de materie.
Sluit aan bij Aristoteles; realist.
6.4 stromingen zijn altijd in beweging.
Mensen hebben hun eigen ideeën, hun eigen belangen, en kunnen plotseling een andere
richting inslaan. Hieruit blijkt dat er niet één godsdienst is die voor altijd en iedereen geldig
is, maar dat mensen op basis van hun eigen ervaringen een nieuwe weg in kunnen slaan.
6.5 wat bindt mensen in het jodendom, het christendom en de
islam?
Jodendom
Hoofdstuk 6: levensbeschouwelijke stromingen.
6.1 Het verschil tussen religie en godsdienst.
Religie: het gaat erom dat de mens een relatie heeft met de kosmos, met ‘iets hogers’ of
met een goddelijke macht. Die relatie is iets strik persoonlijks en het gaat om de individuele
beleving van die persoon, los van de ‘officiële’ godsdiensten. Hij vult deze relatie zelf in; zijn
kijk op het leven.
Godsdienst: de mens oriënteert op het geloof in een god, waarbij dat geloof voorschrijft hoe
hij moet leven. De godsdienst heeft een gemeenschappelijk karakter met een instituut,
rituelen, gebeden, voorschriften en dogma’s die voor iedereen gelden. Godsdiensten kennen
een bovennatuurlijke oorsprong; god of belangrijke personen zouden aan de mensen
fundamentele waarheden, wetten en praktijken geopenbaard hebben. De godsdiensten
geven allemaal vraag op de grote levensvragen.
6.2 ontstaan van godsdienstige stromingen: twee opvattingen .
Durkheim: Franse socioloog die liet zien dat de godsdienst van oorsprong ‘psychisch en
sociaal’ is. Mensen hebben vergelijkbare levensvragen en gaan samen opzoek naar
antwoord. Dit antwoordt zou van beneden komen. De ervaringen van Jezus en bijv. Mozes
werden doorgegeven en verwoord in verhalen. Rondom die verhalen hebben zich allerlei
gebruiken en rituelen ontwikkeld. Na verloop van tijd is daar een leer uit ontstaan.
Andere opvatting: volgens een resultaat van een niet menselijke ontwikkeling, komt het
antwoord van boven. Een Egyptische mythe illustreerde een verhaal “prins gaat naar de
aarde opzoek naar een edelsteen en komt terecht in een soort paradijs. De parel wordt
bewaakt door een slang. De mensen zijn gastvrij en als hij daar is dan is hij één van hen. Van
zijn ouders moet hij blijven zoeken. Hij krijgt een brief van zijn ouders en herinnert zijn
herkomst weer.” De mens wordt bewust waarom hij op aarde is.
6.3: transcendent en immanent.
Transcendent: ontleent zin en betekenis aan datgene wat boven de aardse werkelijkheid
uitstijgt. Het is er, en het is er ook altijd geweest, maar de mens kan het niet met het blote
oog waarnemen. Sluit aan bij Plato; idealist.
Immanent: ontleent zin en waarde aan datgene wat binnen de aardse werkelijkheid
aanwezig is. De oorsprong en het einddoel van alles wat bestaat ligt besloten in de materie.
Sluit aan bij Aristoteles; realist.
6.4 stromingen zijn altijd in beweging.
Mensen hebben hun eigen ideeën, hun eigen belangen, en kunnen plotseling een andere
richting inslaan. Hieruit blijkt dat er niet één godsdienst is die voor altijd en iedereen geldig
is, maar dat mensen op basis van hun eigen ervaringen een nieuwe weg in kunnen slaan.
6.5 wat bindt mensen in het jodendom, het christendom en de
islam?
Jodendom
