Teamperformance - Esmee van Sark
Mijn analyse richt zich op de documentaire "wilskracht". In deze documentaire wordt er terug
geblikt op het WK handbal in 2019 waarbij Polman de volgende quote geeft; Je moet eerst een
finale verliezen om er één te kunnen winnen. (TeamNL,2020)
Analyse
Fragment 1: 00:00-02:50
In het begin van de documentaire delen diverse spelers hun perspectieven over het team, waarbij
zij spreken over uiteenlopende waarden en normen die binnen het team gelden. Hierbij wordt de
wederzijdse waardering voor elkaars kwaliteiten duidelijk, wat resulteert in een gevoel van
gedeelde identiteit. Op dit punt ontwikkelt de groep eenheid en ontstaat er groepscohesie, zoals
bij de norming-fase van Tuckman (1965). Tevens wordt het streven naar het
wereldkampioenschap besproken, waarbij benadrukt wordt dat de individuele wegen naar dit doel
verschillend zijn en door iedereen worden geaccepteerd. Bovendien wordt er erkenning gegeven
aan de diversiteit van behoeften en benaderingen om het gemeenschappelijke doel te bereiken.
Het team vertoont een hoge mate van cohesie en prestatienormen, wat leidt tot aanzienlijke
productiviteit (Robinns & Judge, 2020). Dit heeft een gunstige invloed op zowel de taakcohesie
als de sociale cohesie binnen het team. De spelers bespreken diverse waarden en normen, wat
wijst op het delen van gemeenschappelijke doelen en bijdraagt aan de taakcohesie, waarin de
groep zich gezamenlijk richt op het verwezenlijken van hun doelen. Het openlijke bespreken van
dit doel en de erkenning dat de individuele wegen naar dit doel kunnen verschillen, benadrukt de
acceptatie van diversiteit binnen het team. Dit bevordert de taakcohesie doordat individuele
bijdragen worden gewaardeerd en begrip bestaat voor verschillende benaderingen. Het tonen
van waardering voor elkaars kwaliteiten en het ontstaan van een gedeeld gevoel van identiteit
dragen bij aan de sociale cohesie. Hierdoor voelen de spelers zich met elkaar verbonden, wat de
onderlinge relaties versterkt. Vertrouwen speelt tevens een cruciale rol als element van sociale
cohesie.
Interventie
Om de samenhang binnen een team te versterken, is het als coach van belang om de aspecten
van teamsucces te identificeren. Door als coach deze gebieden van teamsucces te benoemen,
leg je de focus op gemeenschappelijke doelen. Hierdoor worden alle teamleden zich bewust van
de te behalen doelen en ontstaat er een gedeeld gevoel van richting. Dit draagt bij aan de
taakcohesie doordat alle teamleden zich gezamenlijk inzetten voor hetzelfde doel. Het benoemen
van teamsucces kan plaatsvinden na verschillende gezamenlijke momenten.
Fragment 2: 17.18-20.30
In het eerste fragment wordt gesproken over de invoering van een nieuwe speelstijl na het verlies
in de eerste wedstrijd van het WK tegen Slovenië. Aan het begin van het seizoen 2019 kreeg het
team een nieuwe trainer/coach toegewezen, wat leidde tot een formatiefase volgens de theorie
van Tuckman (1965). Gedurende deze fase bestond het team op papier, maar ontbrak het nog
aan een echte teamdynamiek, en de speelsters waren zich nog niet volledig bewust van hun rol
binnen het team. Voorafgaand aan de wedstrijd werden enkele defensieve aanpassingen
overwogen en geïmplementeerd in overleg. Tijdens de wedstrijd tegen Slovenië beseften de
speelsters echter dat deze speelstijl niet goed bij hen paste. Ondanks het gebrek aan vertrouwen
door het ontbreken van enkele vaste speelsters op het WK, hadden ze niet verwacht dat de
wedstrijd zo moeizaam zou verlopen. Na een teamoverleg identificeerden ze snel de fouten en
realiseerden ze zich dat ze onnodige veranderingen hadden aangebracht. Als team gaven ze aan
de nieuwe coach door wat ze als prettig ervaarden. Hierbij voelden ze wel de druk om te
bewijzen dat het beoogde speelsysteem zou werken, wat overeenkomt met de normingfase
volgens Tuckman (1965). De coach stemde in met de speelsters, en gezamenlijk stelden ze een
plan op om de sterke punten van de speelsters en de visie van de trainer te integreren tot één
geheel. Door het teamoverleg wat plaats vond na de wedstrijd tegen Slovenië en de daarbij open
communicatie binnen het team versterkt de sociale cohesie. Door gezamenlijk de fouten te
identificeren en te bespreken, kunnen de speelsters een gevoel van gemeenschappelijkheid
hebben ontwikkeld en een grotere verbondenheid met elkaar hebben ervaren. Door het
gezamenlijk identificeren van de fouten en het ontwikkelen van een plan om de sterke punten
van de speelsters te integreren met de visie van de trainer, heeft het team mogelijk een grotere
Mijn analyse richt zich op de documentaire "wilskracht". In deze documentaire wordt er terug
geblikt op het WK handbal in 2019 waarbij Polman de volgende quote geeft; Je moet eerst een
finale verliezen om er één te kunnen winnen. (TeamNL,2020)
Analyse
Fragment 1: 00:00-02:50
In het begin van de documentaire delen diverse spelers hun perspectieven over het team, waarbij
zij spreken over uiteenlopende waarden en normen die binnen het team gelden. Hierbij wordt de
wederzijdse waardering voor elkaars kwaliteiten duidelijk, wat resulteert in een gevoel van
gedeelde identiteit. Op dit punt ontwikkelt de groep eenheid en ontstaat er groepscohesie, zoals
bij de norming-fase van Tuckman (1965). Tevens wordt het streven naar het
wereldkampioenschap besproken, waarbij benadrukt wordt dat de individuele wegen naar dit doel
verschillend zijn en door iedereen worden geaccepteerd. Bovendien wordt er erkenning gegeven
aan de diversiteit van behoeften en benaderingen om het gemeenschappelijke doel te bereiken.
Het team vertoont een hoge mate van cohesie en prestatienormen, wat leidt tot aanzienlijke
productiviteit (Robinns & Judge, 2020). Dit heeft een gunstige invloed op zowel de taakcohesie
als de sociale cohesie binnen het team. De spelers bespreken diverse waarden en normen, wat
wijst op het delen van gemeenschappelijke doelen en bijdraagt aan de taakcohesie, waarin de
groep zich gezamenlijk richt op het verwezenlijken van hun doelen. Het openlijke bespreken van
dit doel en de erkenning dat de individuele wegen naar dit doel kunnen verschillen, benadrukt de
acceptatie van diversiteit binnen het team. Dit bevordert de taakcohesie doordat individuele
bijdragen worden gewaardeerd en begrip bestaat voor verschillende benaderingen. Het tonen
van waardering voor elkaars kwaliteiten en het ontstaan van een gedeeld gevoel van identiteit
dragen bij aan de sociale cohesie. Hierdoor voelen de spelers zich met elkaar verbonden, wat de
onderlinge relaties versterkt. Vertrouwen speelt tevens een cruciale rol als element van sociale
cohesie.
Interventie
Om de samenhang binnen een team te versterken, is het als coach van belang om de aspecten
van teamsucces te identificeren. Door als coach deze gebieden van teamsucces te benoemen,
leg je de focus op gemeenschappelijke doelen. Hierdoor worden alle teamleden zich bewust van
de te behalen doelen en ontstaat er een gedeeld gevoel van richting. Dit draagt bij aan de
taakcohesie doordat alle teamleden zich gezamenlijk inzetten voor hetzelfde doel. Het benoemen
van teamsucces kan plaatsvinden na verschillende gezamenlijke momenten.
Fragment 2: 17.18-20.30
In het eerste fragment wordt gesproken over de invoering van een nieuwe speelstijl na het verlies
in de eerste wedstrijd van het WK tegen Slovenië. Aan het begin van het seizoen 2019 kreeg het
team een nieuwe trainer/coach toegewezen, wat leidde tot een formatiefase volgens de theorie
van Tuckman (1965). Gedurende deze fase bestond het team op papier, maar ontbrak het nog
aan een echte teamdynamiek, en de speelsters waren zich nog niet volledig bewust van hun rol
binnen het team. Voorafgaand aan de wedstrijd werden enkele defensieve aanpassingen
overwogen en geïmplementeerd in overleg. Tijdens de wedstrijd tegen Slovenië beseften de
speelsters echter dat deze speelstijl niet goed bij hen paste. Ondanks het gebrek aan vertrouwen
door het ontbreken van enkele vaste speelsters op het WK, hadden ze niet verwacht dat de
wedstrijd zo moeizaam zou verlopen. Na een teamoverleg identificeerden ze snel de fouten en
realiseerden ze zich dat ze onnodige veranderingen hadden aangebracht. Als team gaven ze aan
de nieuwe coach door wat ze als prettig ervaarden. Hierbij voelden ze wel de druk om te
bewijzen dat het beoogde speelsysteem zou werken, wat overeenkomt met de normingfase
volgens Tuckman (1965). De coach stemde in met de speelsters, en gezamenlijk stelden ze een
plan op om de sterke punten van de speelsters en de visie van de trainer te integreren tot één
geheel. Door het teamoverleg wat plaats vond na de wedstrijd tegen Slovenië en de daarbij open
communicatie binnen het team versterkt de sociale cohesie. Door gezamenlijk de fouten te
identificeren en te bespreken, kunnen de speelsters een gevoel van gemeenschappelijkheid
hebben ontwikkeld en een grotere verbondenheid met elkaar hebben ervaren. Door het
gezamenlijk identificeren van de fouten en het ontwikkelen van een plan om de sterke punten
van de speelsters te integreren met de visie van de trainer, heeft het team mogelijk een grotere
