Bloomles
Rekenen
Anika Jorritsma
2024
, TAXONOMIE VAN
BLOOM
De taxonomie van Bloom is een bekende indeling van verschillende
kennisniveaus, met name binnen het onderwijs en de pedagogiek. Het
oorspronkelijke model is ontwikkeld door Benjamin Bloom, die een set van drie
hiërarchische modellen bedacht om educatieve leerdoelen in te delen op
niveaus van complexiteit en specificiteit (Karels, 2024). Deze taxonomie richt
zich voornamelijk op het cognitieve domein, waarbij het denken wordt
ingedeeld in verschillende niveaus van complexiteit.
Volgens de taxonomie van Bloom zijn er zes verschillende niveaus van denken:
1. Onthouden: Dit niveau omvat het herkennen en onthouden van feiten,
informatie en kennis.
2. Begrijpen: Hierbij kunnen concepten of ideeën worden samengevat,
uitgelegd, geïnterpreteerd of geclassificeerd.
3. Toepassen: Op dit niveau kan informatie worden toegepast in andere
situaties of contexten.
4. Analyseren: Het vermogen om informatie in delen te splitsen, verbanden te
leggen en vragen te stellen bij bestaande kennis.
5. Evalueren: Het beoordelen, bekritiseren of controleren van genomen
besluiten of gebeurtenissen op basis van kennis en argumentatie.
6. Creëren: Het vermogen om nieuwe producten, invalshoeken, ideeën of
ontwerpen te maken of bedenken (Karels, 2024) .
Hoewel de taxonomie vaak wordt weergegeven als een piramide, waarbij
niveau zes het hoogst haalbare zou zijn, is het belangrijk te benadrukken dat
dit niet in lijn is met het oorspronkelijke denken van Bloom. De niveaus dienen
primair om onderscheid te maken in de complexiteit van kennisniveaus, niet
als strikte volgorde. In de huidige weergave zijn niveau vijf en zes omgewisseld,
en is synthese vervangen door creatie.
Rekenen
Anika Jorritsma
2024
, TAXONOMIE VAN
BLOOM
De taxonomie van Bloom is een bekende indeling van verschillende
kennisniveaus, met name binnen het onderwijs en de pedagogiek. Het
oorspronkelijke model is ontwikkeld door Benjamin Bloom, die een set van drie
hiërarchische modellen bedacht om educatieve leerdoelen in te delen op
niveaus van complexiteit en specificiteit (Karels, 2024). Deze taxonomie richt
zich voornamelijk op het cognitieve domein, waarbij het denken wordt
ingedeeld in verschillende niveaus van complexiteit.
Volgens de taxonomie van Bloom zijn er zes verschillende niveaus van denken:
1. Onthouden: Dit niveau omvat het herkennen en onthouden van feiten,
informatie en kennis.
2. Begrijpen: Hierbij kunnen concepten of ideeën worden samengevat,
uitgelegd, geïnterpreteerd of geclassificeerd.
3. Toepassen: Op dit niveau kan informatie worden toegepast in andere
situaties of contexten.
4. Analyseren: Het vermogen om informatie in delen te splitsen, verbanden te
leggen en vragen te stellen bij bestaande kennis.
5. Evalueren: Het beoordelen, bekritiseren of controleren van genomen
besluiten of gebeurtenissen op basis van kennis en argumentatie.
6. Creëren: Het vermogen om nieuwe producten, invalshoeken, ideeën of
ontwerpen te maken of bedenken (Karels, 2024) .
Hoewel de taxonomie vaak wordt weergegeven als een piramide, waarbij
niveau zes het hoogst haalbare zou zijn, is het belangrijk te benadrukken dat
dit niet in lijn is met het oorspronkelijke denken van Bloom. De niveaus dienen
primair om onderscheid te maken in de complexiteit van kennisniveaus, niet
als strikte volgorde. In de huidige weergave zijn niveau vijf en zes omgewisseld,
en is synthese vervangen door creatie.
