Anamneseverslag Demonstratiecollege
Naam patiënt: Dirk Dumount
Leeftijd: 45 jaar
Datum intakegesprek: 23 november 2023
Verwijzer: Dr. M.E. Dicus, Arts-assistent psychiatrie PAAZ AZM Maastricht
Reden van verwijzing: cliënt is in sterk verwaarloosde toestand gevonden door zijn buurvrouw, waarna
hij met uitdrogingsverschijnselen en in ondervoede toestand is opgenomen op de PAAZ. Medisch gezien
is er geen indicatie meer om de opname op de PAAZ te verlengen. Wordt nu doorverwezen door de
psychiater vanwege een depressief beeld. De vraag is om de behandeling alhier voort te zetten. Tevens
moet er verdere diagnostiek worden gedaan, gezien er mogelijk sprake is van een psychose. Daarnaast is
de vraag om aandacht te besteden aan het beperkte sociale netwerk van cliënt.
Psychiater verwacht dat cliënt in aanmerking komt voor langdurige psychotherapie of psychosociale
begeleiding.
Klachtenanamnese:
Aan het begin van het gesprek geeft cliënt direct aan hier eigenlijk niet te willen zijn. Hij vertelt zich
schuldig te voelen en zegt dat hij deze hulp niet verdient. Voelt zich al jaren niets waard en heeft al
langere tijd last van een beroerde stemming. Cliënt benoemt geen plezier meer te beleven aan dingen
en heeft veel zorgen. Hier piekert hij veel over. Daarnaast heeft cliënt gedachten die hem vertellen dat
hij niet mag eten en drinken en dat hij gestraft moet worden. Dit is dan ook de reden dat hij thuis in
sterk verzwakte toestand is aangetroffen.
Cliënt benoemt dat er van alles speelt. Bij navraag kan hij echter niet benoemen wat er dan precies
speelt, hij weet alleen dat het allemaal niet deugt. Cliënt heeft al langere tijd last van schuldgevoelens
die leiden tot wanhoop. Deze schuldgevoelens zijn al jaren aanwezig, maar zijn de laatste tijd sterker
geworden. Cliënt omschrijft deze als een grijze massa die komt in golven, waarbij hij momenteel in een
dal zit.
Drie tot vier maanden geleden is er een nierziekte bij cliënt geconstateerd. Volgens de huisarts is de
ziekte niet ernstig en is er goed mee te leven. Echter is cliënt ervan overtuigd dat het ernstiger is dan dat
de huisarts zegt. De diagnose roept schuldgevoelens op richting zijn zoons. Cliënt is bang dat hij de
ziekte ook op hen heeft overgedragen. Hij heeft zijn zoons niet verteld over de diagnose en draagt dit als
een geheim bij zich.
Cliënt vindt dat hij gestraft moet worden, maar kan niet concreet benoemen waarvoor. Hij heeft
gedachten die hem opleggen dat hij niet mag eten en drinken. Als hij dit niet gehoorzaamd, komt er
ellende. Later in het gesprek spreekt cliënt uit dat het hier over een stem gaat en dat deze stem lijkt op
de stem van zijn vader. Als hij tegen de stem in gaat en niet doet wat deze zegt, moet hij gestraft
worden. Dit gevoel ervaarde hij bijvoorbeeld toen hij dwangvoeding kreeg van het ziekenhuis, tijdens
zijn opname op de PAAZ. De schuldgevoelens worden ingefluisterd en spelen al jaren. Cliënt heeft hier
nooit eerder hulp voor gevraagd, dit mocht niet van de stem. Het is de eerste keer dat hij dit nu deelt en
, dit voelt als iets meer lucht. De stem zegt hem ondertussen echter ook dat hij geen hulp aan mag
nemen.
Cliënt heeft een doodswens, het leven hoeft van hem allemaal niet meer. Hij heeft echter geen plannen
of intenties om het leven actief te beëindigen en benoemt “geen lafaard” te zijn.
Relevante biografische gegevens:
Cliënt kijkt met een onprettig gevoel terug op zijn jeugd, het was altijd kommer en kwel. Groeide op in
een gezin van zeven kinderen. Toen hij ongeveer tien jaar was, werd moeder vaak opgenomen vanwege
depressies. Cliënt was de oudste thuis en moest dan altijd voor zijn broertjes en zusjes zorgen. Hij nam
nooit vriendjes mee naar huis omdat hij zich schaamde voor zijn thuissituatie. Cliënt benoemt dat er iets
naars zou gebeuren als hij niet voor het gezin zorgde. Hij wil hier in gesprek liever niet verder over
uitweiden.
Vader heeft altijd gewerkt als administratief medewerker en was waarschijnlijk niet gelukkig. Hij sloeg
moeder regelmatig. Er was altijd veel herrie en conflict thuis. Cliënt ervaarde hieromtrent veel
schuldgevoelens, hij was toen ongeveer twaalf jaar oud. Later benoemt cliënt dat vader hem ook wel
eens sloeg. Hij durfde dit nooit aan zijn moeder te vertellen omdat hij bang was dat vader haar dan iets
zou aandoen. De mishandeling voelde voor cliënt als normaal, dit hoorde er nou eenmaal bij.
Na het VMBO wilde cliënt graag doorstuderen, maar dit mocht niet van zijn ouders. Hij is toen gaan
werken bij het bedrijf van zijn vader, waar hij administratief werk deed. Hij was toen ongeveer zeventien
jaar oud. Vlak daarna heeft hij zijn toenmalige vrouw leren kennen, maar dit was geen gelukkig huwelijk.
Cliënt omschrijft zijn vrouw als overgevoelig. Zij werd regelmatig boos op hem wanneer hij iets niet goed
deed, bijvoorbeeld het eten koken. Al snel werd zijn vrouw zwanger en twee jaar later kregen zij hun
tweede kind. De tweede bevalling was zwaar en ging niet zoals gehoopt. Op zijn dertigste heeft cliënt de
keuze gemaakt om te gaan scheiden. Dit was vlak nadat zijn vrouw een miskraam had gehad van hun
derde kind.
Na de scheiding ging het in het begin goed. De scheiding voelde als een last van zijn schouders. Wel
kreeg hij verwijten van zijn ex-vrouw omdat hij haar had verlaten na de miskraam. Zij mocht alle spullen
en het huis hebben van cliënt. Vanaf dat moment is cliënt woonachtig in een flat en heeft hij amper
spullen. Het contact met zijn zonen is gebleven, maar is wel beperkter geworden. Cliënt heeft geen
nieuwe vriendschappen opgebouwd en had deze al niet vanuit zijn jeugd. Een tijd na de scheiding voelde
cliënt zich alleen en had hij weinig contacten. Hij had geen hobby’s. Na vijf jaar is hij ontslagen op zijn
werk. Dit voelde voor cliënt als een bevestiging dat hij het allemaal niet kan. Nu leeft cliënt van een
uitkering. Cliënt benoemt dat er veel brieven op de mat liggen die hij niet open durft te maken.
Psychiatrische familieanamnese:
Moeder is bekend met depressieve klachten waarvoor zij meerdere keren opgenomen is geweest.
Andere psychiatrische stoornissen in de familie moeten nog worden uitgevraagd (Komen er
psychiatrische aandoeningen voor in de familie? Zo ja, bij wie en om welke stoornissen gaat het?).
Psychiatrische voorgeschiedenis:
Naam patiënt: Dirk Dumount
Leeftijd: 45 jaar
Datum intakegesprek: 23 november 2023
Verwijzer: Dr. M.E. Dicus, Arts-assistent psychiatrie PAAZ AZM Maastricht
Reden van verwijzing: cliënt is in sterk verwaarloosde toestand gevonden door zijn buurvrouw, waarna
hij met uitdrogingsverschijnselen en in ondervoede toestand is opgenomen op de PAAZ. Medisch gezien
is er geen indicatie meer om de opname op de PAAZ te verlengen. Wordt nu doorverwezen door de
psychiater vanwege een depressief beeld. De vraag is om de behandeling alhier voort te zetten. Tevens
moet er verdere diagnostiek worden gedaan, gezien er mogelijk sprake is van een psychose. Daarnaast is
de vraag om aandacht te besteden aan het beperkte sociale netwerk van cliënt.
Psychiater verwacht dat cliënt in aanmerking komt voor langdurige psychotherapie of psychosociale
begeleiding.
Klachtenanamnese:
Aan het begin van het gesprek geeft cliënt direct aan hier eigenlijk niet te willen zijn. Hij vertelt zich
schuldig te voelen en zegt dat hij deze hulp niet verdient. Voelt zich al jaren niets waard en heeft al
langere tijd last van een beroerde stemming. Cliënt benoemt geen plezier meer te beleven aan dingen
en heeft veel zorgen. Hier piekert hij veel over. Daarnaast heeft cliënt gedachten die hem vertellen dat
hij niet mag eten en drinken en dat hij gestraft moet worden. Dit is dan ook de reden dat hij thuis in
sterk verzwakte toestand is aangetroffen.
Cliënt benoemt dat er van alles speelt. Bij navraag kan hij echter niet benoemen wat er dan precies
speelt, hij weet alleen dat het allemaal niet deugt. Cliënt heeft al langere tijd last van schuldgevoelens
die leiden tot wanhoop. Deze schuldgevoelens zijn al jaren aanwezig, maar zijn de laatste tijd sterker
geworden. Cliënt omschrijft deze als een grijze massa die komt in golven, waarbij hij momenteel in een
dal zit.
Drie tot vier maanden geleden is er een nierziekte bij cliënt geconstateerd. Volgens de huisarts is de
ziekte niet ernstig en is er goed mee te leven. Echter is cliënt ervan overtuigd dat het ernstiger is dan dat
de huisarts zegt. De diagnose roept schuldgevoelens op richting zijn zoons. Cliënt is bang dat hij de
ziekte ook op hen heeft overgedragen. Hij heeft zijn zoons niet verteld over de diagnose en draagt dit als
een geheim bij zich.
Cliënt vindt dat hij gestraft moet worden, maar kan niet concreet benoemen waarvoor. Hij heeft
gedachten die hem opleggen dat hij niet mag eten en drinken. Als hij dit niet gehoorzaamd, komt er
ellende. Later in het gesprek spreekt cliënt uit dat het hier over een stem gaat en dat deze stem lijkt op
de stem van zijn vader. Als hij tegen de stem in gaat en niet doet wat deze zegt, moet hij gestraft
worden. Dit gevoel ervaarde hij bijvoorbeeld toen hij dwangvoeding kreeg van het ziekenhuis, tijdens
zijn opname op de PAAZ. De schuldgevoelens worden ingefluisterd en spelen al jaren. Cliënt heeft hier
nooit eerder hulp voor gevraagd, dit mocht niet van de stem. Het is de eerste keer dat hij dit nu deelt en
, dit voelt als iets meer lucht. De stem zegt hem ondertussen echter ook dat hij geen hulp aan mag
nemen.
Cliënt heeft een doodswens, het leven hoeft van hem allemaal niet meer. Hij heeft echter geen plannen
of intenties om het leven actief te beëindigen en benoemt “geen lafaard” te zijn.
Relevante biografische gegevens:
Cliënt kijkt met een onprettig gevoel terug op zijn jeugd, het was altijd kommer en kwel. Groeide op in
een gezin van zeven kinderen. Toen hij ongeveer tien jaar was, werd moeder vaak opgenomen vanwege
depressies. Cliënt was de oudste thuis en moest dan altijd voor zijn broertjes en zusjes zorgen. Hij nam
nooit vriendjes mee naar huis omdat hij zich schaamde voor zijn thuissituatie. Cliënt benoemt dat er iets
naars zou gebeuren als hij niet voor het gezin zorgde. Hij wil hier in gesprek liever niet verder over
uitweiden.
Vader heeft altijd gewerkt als administratief medewerker en was waarschijnlijk niet gelukkig. Hij sloeg
moeder regelmatig. Er was altijd veel herrie en conflict thuis. Cliënt ervaarde hieromtrent veel
schuldgevoelens, hij was toen ongeveer twaalf jaar oud. Later benoemt cliënt dat vader hem ook wel
eens sloeg. Hij durfde dit nooit aan zijn moeder te vertellen omdat hij bang was dat vader haar dan iets
zou aandoen. De mishandeling voelde voor cliënt als normaal, dit hoorde er nou eenmaal bij.
Na het VMBO wilde cliënt graag doorstuderen, maar dit mocht niet van zijn ouders. Hij is toen gaan
werken bij het bedrijf van zijn vader, waar hij administratief werk deed. Hij was toen ongeveer zeventien
jaar oud. Vlak daarna heeft hij zijn toenmalige vrouw leren kennen, maar dit was geen gelukkig huwelijk.
Cliënt omschrijft zijn vrouw als overgevoelig. Zij werd regelmatig boos op hem wanneer hij iets niet goed
deed, bijvoorbeeld het eten koken. Al snel werd zijn vrouw zwanger en twee jaar later kregen zij hun
tweede kind. De tweede bevalling was zwaar en ging niet zoals gehoopt. Op zijn dertigste heeft cliënt de
keuze gemaakt om te gaan scheiden. Dit was vlak nadat zijn vrouw een miskraam had gehad van hun
derde kind.
Na de scheiding ging het in het begin goed. De scheiding voelde als een last van zijn schouders. Wel
kreeg hij verwijten van zijn ex-vrouw omdat hij haar had verlaten na de miskraam. Zij mocht alle spullen
en het huis hebben van cliënt. Vanaf dat moment is cliënt woonachtig in een flat en heeft hij amper
spullen. Het contact met zijn zonen is gebleven, maar is wel beperkter geworden. Cliënt heeft geen
nieuwe vriendschappen opgebouwd en had deze al niet vanuit zijn jeugd. Een tijd na de scheiding voelde
cliënt zich alleen en had hij weinig contacten. Hij had geen hobby’s. Na vijf jaar is hij ontslagen op zijn
werk. Dit voelde voor cliënt als een bevestiging dat hij het allemaal niet kan. Nu leeft cliënt van een
uitkering. Cliënt benoemt dat er veel brieven op de mat liggen die hij niet open durft te maken.
Psychiatrische familieanamnese:
Moeder is bekend met depressieve klachten waarvoor zij meerdere keren opgenomen is geweest.
Andere psychiatrische stoornissen in de familie moeten nog worden uitgevraagd (Komen er
psychiatrische aandoeningen voor in de familie? Zo ja, bij wie en om welke stoornissen gaat het?).
Psychiatrische voorgeschiedenis:
