Hoofdstuk 12
Orthodontie
12.1 Inleiding
Orthodontie → Het vakgebied binnen de tandheelkunde dat zich bezighoudt met de groei en
ontwikkeling van de tandkaakstelsel, met het verbeteren en het herstel van de
kauwfunctie en met de esthetiek van het gebit.
Orthodontische afwijkingen kunnen onderverdeeld worden in:
1. Tandstandafwijkingen
2. Kaakstandafwijkingen
3. Combinaties van tand- en kaakstandsafwijkingen
Tandstandafwijkingen
- Spacing → te veel ruimte tussen de tanden aanwezig zijn
- Crowding → te weinig ruimte, waardoor de tanden over elkaar staan
- Impactie of Retentie → ook het niet kunnen of willen doorbreken van elementen valt hieronder
(bijvoorbeeld de cuspidaten)
Kaakafstandafwijkingen
Bij deze afwijking staat de onderkaak niet goed ten opzichte van de bovenkaak. Hierbij kan de
onderkaak ten opzichte van de bovenkaak naar voren, naar achtere of zijwaarts verplaatst zijn.
(zie ook 12.4.1)
Gevolgen tand- en kaakafwijkingen
- Moeilijker om te reinigen, waardoor cariës en parodontale aandoeningen eerder ontstaan
(bijvoorbeeld door crowding)
- Verminderde bijt- en kauwfunctie, wat nadelig is voor de spijsvertering
- Kaakgewrichtsklachten
- Beïnvloed de spraak, hierdoor kan de patiënt gaan slissen
- Uiterlijke verandering, veroorzaakt soms psychische en sociale problemen
- Bovenelement wordt vatbaar voor trauma’s, bij bijvoorbeeld vallen en sporten (Accident prone)
Orthodontist → dit is een tandarts die na zijn opleiding tandheelkunde nog een specialistenopleiding van
4 jaar heeft gevolgd.
Een orthodontist heeft zich volledig toegelegd op orthodontische behandelingen en is expert op het
gebied van groei en ontwikkeling van het tandkaakstelsel. Meer eenvoudige orthodontische afwijkingen
worden ook behandeld door tandartsen in de algemene praktijk.
Dental mindedness → zich bewust zijn van het het gebit
, 12.2 Groei en ontwikkeling
De groei en ontwikkeling van het aangezicht beginnen al voor de geboorte. De groei heeft nauw verband
met de groei van de rest van het lichaam en de functie van het kaakstelsel.
Bij de geboorte zijn vooral de primaire functies van het pasgeboren kind van belang, zoals de
bloedsomloop, ademhaling en spijsvertering. Deze worden aangestuurd door de hersenen.
Bij de geboorte zijn tanden nog niet nodig. Daarom is de schedel (waar de hersenen zitten) in
verhouding met het aangezicht (kaak) groter.
Schedel → neurocranium
Aangezichtsschedel → viscerocranium
Aangezichtsschedel bestaat uit:
- Maxilla/Mandibula
- Kaakholte
- Neusbeenderen
- Jukbeenderen
Het hoofd is bij de geboorte van een kind erg groot ten opzichte van de rest van het lichaam. Dit houdt
ook weer verband met het feit dat de vitale functies worden aangestuurd door de hersenen en dat de
functie van de benen en armen in de jonge levensfase minder belangrijk is.
Wanneer iemand ouder wordt, zijn er 2 aspecten van belang:
1. Groei - Het hoofd, de kaken en het lichaam worden groter
2. Ontwikkeling - Tijdens het groter worden verandert de verhouding tussen de verschillende delen.
De kaken groeien harder dan de hersenen en daarmee wordt het viscerocranium
relatief groter ten opzichte van het neurocranium.
Ontwikkeling → Het tijdens de groei veranderen van de verschillende lichaamsdelen
Neonatale fase → Een enorme groei, die langzaam minder wordt → vlak na de geboorte
Vlak voor de puberteit vindt er opnieuw een groeiversnelling plaats.
Groeispurt → grote lengte- en breedtetoename in een relatief korte tijd
In een groeicurve kan de lichaamslengte uitgezet worden tegen de leeftijd van een individu. Er zijn ook
verschillende groeicurven gemaakt. De gemiddelde groeicurve voor jongens is anders dan voor meisjes.
Elke begrippen in de groei lijken op elkaar, maar betekenen net iets anders:
- Chronologische leeftijd of kalenderleeftijd → dit is de leeftijd op basis van een kalender uitgedrukt
in jaren, maanden en dagen
- Biologische leeftijd → dit is de leeftijd die iemand heeft volgens zijn ontwikkeling
- Tandleeftijd → dit is de leeftijd die iemand heeft gezien de ontwikkeling van gebit vergeleken met
het gemiddelde
12.3 Normale kaak- en tandrelatie
Orthodontie
12.1 Inleiding
Orthodontie → Het vakgebied binnen de tandheelkunde dat zich bezighoudt met de groei en
ontwikkeling van de tandkaakstelsel, met het verbeteren en het herstel van de
kauwfunctie en met de esthetiek van het gebit.
Orthodontische afwijkingen kunnen onderverdeeld worden in:
1. Tandstandafwijkingen
2. Kaakstandafwijkingen
3. Combinaties van tand- en kaakstandsafwijkingen
Tandstandafwijkingen
- Spacing → te veel ruimte tussen de tanden aanwezig zijn
- Crowding → te weinig ruimte, waardoor de tanden over elkaar staan
- Impactie of Retentie → ook het niet kunnen of willen doorbreken van elementen valt hieronder
(bijvoorbeeld de cuspidaten)
Kaakafstandafwijkingen
Bij deze afwijking staat de onderkaak niet goed ten opzichte van de bovenkaak. Hierbij kan de
onderkaak ten opzichte van de bovenkaak naar voren, naar achtere of zijwaarts verplaatst zijn.
(zie ook 12.4.1)
Gevolgen tand- en kaakafwijkingen
- Moeilijker om te reinigen, waardoor cariës en parodontale aandoeningen eerder ontstaan
(bijvoorbeeld door crowding)
- Verminderde bijt- en kauwfunctie, wat nadelig is voor de spijsvertering
- Kaakgewrichtsklachten
- Beïnvloed de spraak, hierdoor kan de patiënt gaan slissen
- Uiterlijke verandering, veroorzaakt soms psychische en sociale problemen
- Bovenelement wordt vatbaar voor trauma’s, bij bijvoorbeeld vallen en sporten (Accident prone)
Orthodontist → dit is een tandarts die na zijn opleiding tandheelkunde nog een specialistenopleiding van
4 jaar heeft gevolgd.
Een orthodontist heeft zich volledig toegelegd op orthodontische behandelingen en is expert op het
gebied van groei en ontwikkeling van het tandkaakstelsel. Meer eenvoudige orthodontische afwijkingen
worden ook behandeld door tandartsen in de algemene praktijk.
Dental mindedness → zich bewust zijn van het het gebit
, 12.2 Groei en ontwikkeling
De groei en ontwikkeling van het aangezicht beginnen al voor de geboorte. De groei heeft nauw verband
met de groei van de rest van het lichaam en de functie van het kaakstelsel.
Bij de geboorte zijn vooral de primaire functies van het pasgeboren kind van belang, zoals de
bloedsomloop, ademhaling en spijsvertering. Deze worden aangestuurd door de hersenen.
Bij de geboorte zijn tanden nog niet nodig. Daarom is de schedel (waar de hersenen zitten) in
verhouding met het aangezicht (kaak) groter.
Schedel → neurocranium
Aangezichtsschedel → viscerocranium
Aangezichtsschedel bestaat uit:
- Maxilla/Mandibula
- Kaakholte
- Neusbeenderen
- Jukbeenderen
Het hoofd is bij de geboorte van een kind erg groot ten opzichte van de rest van het lichaam. Dit houdt
ook weer verband met het feit dat de vitale functies worden aangestuurd door de hersenen en dat de
functie van de benen en armen in de jonge levensfase minder belangrijk is.
Wanneer iemand ouder wordt, zijn er 2 aspecten van belang:
1. Groei - Het hoofd, de kaken en het lichaam worden groter
2. Ontwikkeling - Tijdens het groter worden verandert de verhouding tussen de verschillende delen.
De kaken groeien harder dan de hersenen en daarmee wordt het viscerocranium
relatief groter ten opzichte van het neurocranium.
Ontwikkeling → Het tijdens de groei veranderen van de verschillende lichaamsdelen
Neonatale fase → Een enorme groei, die langzaam minder wordt → vlak na de geboorte
Vlak voor de puberteit vindt er opnieuw een groeiversnelling plaats.
Groeispurt → grote lengte- en breedtetoename in een relatief korte tijd
In een groeicurve kan de lichaamslengte uitgezet worden tegen de leeftijd van een individu. Er zijn ook
verschillende groeicurven gemaakt. De gemiddelde groeicurve voor jongens is anders dan voor meisjes.
Elke begrippen in de groei lijken op elkaar, maar betekenen net iets anders:
- Chronologische leeftijd of kalenderleeftijd → dit is de leeftijd op basis van een kalender uitgedrukt
in jaren, maanden en dagen
- Biologische leeftijd → dit is de leeftijd die iemand heeft volgens zijn ontwikkeling
- Tandleeftijd → dit is de leeftijd die iemand heeft gezien de ontwikkeling van gebit vergeleken met
het gemiddelde
12.3 Normale kaak- en tandrelatie
