Samenvatting 5: Learning disabilities and Down Syndrome

Probleem 5: Learning disabilities and Down Syndrome
Late-emerging and resolving dyslexia: A follow-up study from age 3 to 14 (Torppa et al., 2015)
Deze studie kijkt naar de stabiliteit van dyslexie van grade 2 naar grade 8 in 4 groepen:
 Persistente groep  stabiliteit van dyslexie; dyslexie in beide groepen
 Resolving groep  vermindering van dyslexie; wel dyslexie in grade 2, niet in grade 8
 Laat-opkomende groep  toename van dyslexie; geen dyslexie in grade 2, wel in grade 8
 Geen risico  geen dyslexie in beide groepen

De focus lag op risico- en beschermende factoren;
 Genetische kwetsbaarheid
 Cognitieve vermogens
 Omgevingsfactoren

Onderzoeksvragen:
 Veranderen kinderen in dyslexie-status van grade 2 naar grade 8?
 Wat zijn risico- en beschermende factoren?
- Genen  lopen kinderen met een ouder met dyslexie meer risico op dyslexie?
- Omgeving  lopen kinderen die minder lezen (met/zonder ouder) meer risico op
dyslexie? Is er een verschil tussen jongens en meisjes?
- Psychologie  hebben kinderen met een speciaal ontwikkelingspad ook speciale
cognitieve profielen?

Methode:
 Totaal 182 Finse kinderen (86 jongens, 96 meisjes)
 101 kinderen (55%) met een ouder of ander familielid met dyslexie (genetisch risico)
 Finse schoolsysteem  grade 1 (7/8 jaar) tot grade 9 (15/16 jaar)
 Dyslexie metingen  grade 2 (8/9 jaar) en grade 8 (14/15 jaar)
 Groepsverschillen gemeten via;
- Lezen, vocabulaire, fonologie, letterkenis, rapid naming, IQ, verbaal geheugen
- Familiale en omgevingsrisico- en beschermende factoren
- Ouderskills in lezen, fonologie, rapid naming, verbaal geheugen en vocabulair

Resultaten:
 Er zijn verschillende trajecten voor kinderen met dyslexie; dyslexie is dus niet stabiel.




 Genen  kinderen met een dyslectische ouder hadden meer kans op dyslexie (in het
bijzonder persistente of laat-opkomende). Binnen de groep van familierisico op dyslexie
hadden ouders v/d persistente of laat-opkomende dyslexiegroep meer problemen met rapid
automized naming.

,  Omgeving  geen consistent verschil voor kinderen die minder lezen. Meer jongens waren
laat-opkomend, meer meisjes waren resolving. In grade 2 was het 50/50, in grade 8 was 65%
boy
 Psychologie  in de persistente groep hadden kinderen vroege en persistente beperkingen
in cognitieve voorgangers van lezen (bijv. rapid automized naming, letterherkenning). In de
laat-opkomende groep hadden kinderen al vroeg (vóór de dyslexiediagnose) moeite met
rapid automized naming. In de resolving groep hadden kinderen al vroeg beperkingen in
cognitieve voorgangers van lezen, maar later niet meer. Kinderen met een speciaal
ontwikkelingspad hebben dus ook speciale cognitieve profielen. Er waren geen verschillen in
IQ.

Peer acceptance and friendships of students with disabilities in general education: the role of child,
peer, and classroom variables (de Boer et al., 2013)
Deze studie focust op peer acceptance en vriendschappen, twee thema’s over de sociale deelname
van studenten met beperkingen. Houdingen van studenten zonder beperkingen zijn vaak neutraal tot
negatief. De onderzoekers kijken welke kind, peer, en klaslokaal variabelen gerelateerd zijn aan peer
acceptance en vriendschappen van studenten met beperkingen op de basisschool. De focus ligt
vooral op variabelen die beïnvloedbaar zijn door interventies, zoals het gedrag van studenten met
beperkingen in dek las, houdingen van peers, en assistentie van leraren.

Onderzoeksvraag: worden kinderen met ASS/ADHD sociaal meegenomen/geaccepteerd in het
regulier onderwijs?

Methode:
 In totaal 1050 leerlingen; 985 zonder beperkingen, 65 met (31 ADHD, 34 ASD
 Peer nominations: wie is je vriend/vriendin in de klas?
- Veel nominaties  hoge sociale acceptatie
- Kinderen nomineren elkaar als vriend/vriendin  wederkerige vriendschap
 Vragenlijst en vignetten over kinderen met ASS/ADHD om de houdingen richting kinderen
met een beperking te meten
 Teacher report form (TRF)
 Sociale netwerken werden apart geanalyseerd voor jongens en meisjes omdat hun
netwerken amper overlappen

Resultaten:
 Meisjes:
- Leeftijd en type diagnose v/h kind speelde geen rol in acceptatie
- Meer sociale problemen (gemeten met TRF)  lagere acceptatie
- Individuele positieve houding richting kinderen met stoornissen  hogere acceptatie
 Jongens:
- Leeftijd, gedrag, type diagnose speelde geen rol in acceptatie
- Gemiddelde positieve houding richting kinderen met beperkingen  hogere acceptatie
- Aanwezigheid van een assistent in de klas  lagere acceptatie en minder
vriendschappen. Dit komt waarschijnlijk omdat het de sociale afstand tussen kinderen en
de rest v/d klas vergroot. Het maakt het kind dan echt ‘’anders’’.

Limitaties:
 Er kan bidirectionaliteit zijn  sociale gedragsproblemen kunnen tot minder peer
acceptance leiden maar dit kan ook andersom.
 Er werd niet gekeken naar de directe invloed van anderen zoals ouders of leraren.
 Kleine steekproef dus generalisatie is lastig.