De Diagnostische Cyclus H7 ~ Probleemanalyse
KA: zicht gekregen op problematiek. Onderkennende vraagstelling = PA doen.
PA = in kaart brengen probleemgedrag en verloop ervan & koppelen aan meer algemene
kennis over soortgelijke problemen.
Input PA = diagnostisch scenario met 1 of meer diagnostische hulpvragen naar onderkenning
van het type probleem.
Output PA = onderkennende diagnose ( geeft antwoord op prototypische hulpvraag over
wat er aan de hand is)
PA bestaat uit
1. Beschrijving van probleemgedrag & inventarisatie
a. Klachtbeleving koppelen aan observeerbare gedragingen om verband te
kunnen brengen met theoretische of empirische kennis over
probleemgedragingen
2. Ordening & benoeming (classificatie)
a. Handig om de gedragingen te ordenen in categorieën, zodat je ze niet telkens
afzonderlijk hoeft te noemen & om probleemgedragingen aan elkaar te kunnen
relateren
i. Bijv. in leerproblemen, concentratieproblemen en problemen in sociale
relaties
b. Benoeming van patronen in disfunctionele gedragingen/problemen
c. Handig want:
i. Het vat samen
ii. Geeft toegang tot kennis in literatuur die diagnosticus als professional
verplicht is te kennen en/of te raadplegen (op grond van deze kennis
gaat de diagnosticus later de VA en IA uitvoeren)
3. Taxatie van ernst van probleemgedrag
a. Noodzakelijk vanuit praktisch oogpunt vaak beperkte middelen/tijd dus
diagnosticus moet keuze maken welk probleem wel of niet verder kan worden
onderzocht
, b. Ook noodzakelijk als voorbereiding op de VA (verklaren van probleemgedrag
en opsporen van samenspel van condities die tot deze mate van ernst hebben
geleid; gelijksoortige problemen met een verschillende ernst vergen een
verschillende verklaring) en IA (vooral bij keuze van type interventie
belangrijk; ernst van problematiek is bijv. een van de gebruikelijke criteria bij
keuze ambulante of residentiële behandeling)
Begrippen
Probleemgedrag = generieke term die verwijst naar zowel interne als externe disfunctionele
gedragingen die een normaal ontwikkelingsverloop in gevaar brengen. Intern = gedachten en
gevoelens; extern = observeerbare handelingen.
Beschrijving en inventarisatie = een zo objectief mogelijk beeld van de omvang en aard van
het probleemgedrag, zo weinig mogelijk beïnvloed door eigen interpretatie
Ordening en benoeming (classificatie) = het onderbrengen van de probleemgedragingen van
het individu in syndromen of stoornissen. Ordening vergelijken met lijst van individuele
probleemgedragingen met de beschikbare classificatiesystemen voor probleemgedrag
onderkennende hypothese toetsen
Taxatie van ernst = uitspraak doen over gradatie/mate van ernst, van zowel afzonderlijke
probleemgedragingen als van (indien van toepassing) het syndroom/de stoornis. Mate van
ernst is afhankelijk van mate waarin probleemgedrag of stoornis de persoonsontwikkeling
aantast/bedreigt.
Methodologische voorwaarden in PA
- Beschrijving en inventarisatie
o Controleren van relevantie van probleemgedragingen
o Streven naar zo groot mogelijke volledigheid
- Ordening en benoeming (classificatie)
o Controleren van relevantie en volledigheid
o Streven naar een optimaal bereik
o Kunnen formuleren van een toetsbare onderkennende hypothese
- Taxatie van de ernst
o Controleren van de ontwikkelingsdimensie in het ontstaan van het probleem
, Psychometrische voorwaarden in PA
- Beschrijving en inventarisatie
o Objectiviteit van de gedragsbeschrijving
- Ordening en benoeming (classificatie)
o Interne consistentie van de categorieën
o Onderscheidend vermogen van de categorieën
o Objectiviteit van de gedragsindeling
- Taxatie van de ernst
o Objectiviteit bij het bepalen van de ernst
Professionele voorwaarden in PA
- Beschrijving en inventarisatie
o Goed kunnen observeren
o De cliënt als medeobservator kunnen benaderen en deze helder kunnen
instrueren
- Ordening en benoeming (classificatie)
o Op de hoogte zijn van gangbare classificatiesystemen
o Kunnen kiezen van het optimale bereik
o Classificaties met andere systemen kunnen vergelijken
o Individuele probleemgedragingen kunnen koppelen aan kennis in de
vakliteratuur
- Taxatie van de ernst
o Op de hoogte zijn van deviante en normale ontwikkeling
o Kennis hebben over ernstcriteria
o Kennis hebben over risico- en protectieve factoren
o Kennis hebben over en vaardigheden in het afnemen en uitwerken van
niveaubepalende en gedragsbeschrijvende instrumenten
Werkwijze
Zes stappen:
1. Opstellen van voorlopige casusinventarisatie
KA: zicht gekregen op problematiek. Onderkennende vraagstelling = PA doen.
PA = in kaart brengen probleemgedrag en verloop ervan & koppelen aan meer algemene
kennis over soortgelijke problemen.
Input PA = diagnostisch scenario met 1 of meer diagnostische hulpvragen naar onderkenning
van het type probleem.
Output PA = onderkennende diagnose ( geeft antwoord op prototypische hulpvraag over
wat er aan de hand is)
PA bestaat uit
1. Beschrijving van probleemgedrag & inventarisatie
a. Klachtbeleving koppelen aan observeerbare gedragingen om verband te
kunnen brengen met theoretische of empirische kennis over
probleemgedragingen
2. Ordening & benoeming (classificatie)
a. Handig om de gedragingen te ordenen in categorieën, zodat je ze niet telkens
afzonderlijk hoeft te noemen & om probleemgedragingen aan elkaar te kunnen
relateren
i. Bijv. in leerproblemen, concentratieproblemen en problemen in sociale
relaties
b. Benoeming van patronen in disfunctionele gedragingen/problemen
c. Handig want:
i. Het vat samen
ii. Geeft toegang tot kennis in literatuur die diagnosticus als professional
verplicht is te kennen en/of te raadplegen (op grond van deze kennis
gaat de diagnosticus later de VA en IA uitvoeren)
3. Taxatie van ernst van probleemgedrag
a. Noodzakelijk vanuit praktisch oogpunt vaak beperkte middelen/tijd dus
diagnosticus moet keuze maken welk probleem wel of niet verder kan worden
onderzocht
, b. Ook noodzakelijk als voorbereiding op de VA (verklaren van probleemgedrag
en opsporen van samenspel van condities die tot deze mate van ernst hebben
geleid; gelijksoortige problemen met een verschillende ernst vergen een
verschillende verklaring) en IA (vooral bij keuze van type interventie
belangrijk; ernst van problematiek is bijv. een van de gebruikelijke criteria bij
keuze ambulante of residentiële behandeling)
Begrippen
Probleemgedrag = generieke term die verwijst naar zowel interne als externe disfunctionele
gedragingen die een normaal ontwikkelingsverloop in gevaar brengen. Intern = gedachten en
gevoelens; extern = observeerbare handelingen.
Beschrijving en inventarisatie = een zo objectief mogelijk beeld van de omvang en aard van
het probleemgedrag, zo weinig mogelijk beïnvloed door eigen interpretatie
Ordening en benoeming (classificatie) = het onderbrengen van de probleemgedragingen van
het individu in syndromen of stoornissen. Ordening vergelijken met lijst van individuele
probleemgedragingen met de beschikbare classificatiesystemen voor probleemgedrag
onderkennende hypothese toetsen
Taxatie van ernst = uitspraak doen over gradatie/mate van ernst, van zowel afzonderlijke
probleemgedragingen als van (indien van toepassing) het syndroom/de stoornis. Mate van
ernst is afhankelijk van mate waarin probleemgedrag of stoornis de persoonsontwikkeling
aantast/bedreigt.
Methodologische voorwaarden in PA
- Beschrijving en inventarisatie
o Controleren van relevantie van probleemgedragingen
o Streven naar zo groot mogelijke volledigheid
- Ordening en benoeming (classificatie)
o Controleren van relevantie en volledigheid
o Streven naar een optimaal bereik
o Kunnen formuleren van een toetsbare onderkennende hypothese
- Taxatie van de ernst
o Controleren van de ontwikkelingsdimensie in het ontstaan van het probleem
, Psychometrische voorwaarden in PA
- Beschrijving en inventarisatie
o Objectiviteit van de gedragsbeschrijving
- Ordening en benoeming (classificatie)
o Interne consistentie van de categorieën
o Onderscheidend vermogen van de categorieën
o Objectiviteit van de gedragsindeling
- Taxatie van de ernst
o Objectiviteit bij het bepalen van de ernst
Professionele voorwaarden in PA
- Beschrijving en inventarisatie
o Goed kunnen observeren
o De cliënt als medeobservator kunnen benaderen en deze helder kunnen
instrueren
- Ordening en benoeming (classificatie)
o Op de hoogte zijn van gangbare classificatiesystemen
o Kunnen kiezen van het optimale bereik
o Classificaties met andere systemen kunnen vergelijken
o Individuele probleemgedragingen kunnen koppelen aan kennis in de
vakliteratuur
- Taxatie van de ernst
o Op de hoogte zijn van deviante en normale ontwikkeling
o Kennis hebben over ernstcriteria
o Kennis hebben over risico- en protectieve factoren
o Kennis hebben over en vaardigheden in het afnemen en uitwerken van
niveaubepalende en gedragsbeschrijvende instrumenten
Werkwijze
Zes stappen:
1. Opstellen van voorlopige casusinventarisatie
