Jannelien Beens, 8463883
Angstbehandeling
Is het zinvol om cliënten met een angststoornis blended cognitieve gedragstherapie aan te bieden in
plaats van face-2-face cognitieve gedragstherapie?
Angst is een beschermingsmechanisme dat reageert op bedreigende en/of moeilijke situaties. Het
geeft aan dat een persoon actie moet ondernemen. Angst is dus een zinvol mechanisme.
Echter, angst kan het leven van iemand gaan belemmeren. Er kan dan sprake zijn van angstklachten of
een angststoornis. Bij angstklachten gaat de persoon gebukt onder de angst maar is de angst niet
buitensporig. (Trimbos-instiuut & ROS-netwerk, 2014) Wanneer dit wel het geval is, kan er sprake zijn
van een angststoornis. Mensen met een angststoornis ervaren buitensporige angsten, vermijden
angstvolle situaties of doorlopen deze met extreme angst. Als laatst belemmert deze angst het
dagelijks functioneren in ernstige mate. (Baas, 2020) Mensen die leiden aan een angststoornis ervaren
angstgevoelens en fysiologische stressreacties; onder andere tachycardie, hypertensie, misselijkheid,
ademhalingsmoeilijkheden, slaapstoornissen en hoge glucocorticoïdenniveaus. Soorten
angststoornissen zijn onder andere specifieke fobieën, een gegeneraliseerde angststoornis, agorafobie
en de paniekstoornis. (Pinel & Barnes, 2017)
Om een angststoornis te behandelen zijn er verschillende vormen van therapie. Eén van de vormen
die lijkt te werken bij angststoornissen is de blended cognitieve gedragstherapie. Dit is een combinatie
van therapeutisch contact en een applicatie met video’s, oefeningen en informatie over de
behandeling. Bruinsma en collega’s onderzoeken de effectiviteit van de blended cognitieve
gedragstherapie op een paniekstoornis. Hieruit komt naar voren dat, vergeleken met de traditionele
cognitieve gedragstherapie, beide matig tot grote effecten hebben en dat er weinig verschil is
gemeten in uitkomsten. Voornamelijk op het gebied van algemeen welbevinden en het verminderen
van panieksymptomen lijkt de blended behandeling effectiever te zijn. Door de blended behandeling
kan een angststoornis intensiever worden behandeld. De blended behandeling lijkt niet inferieur te
zijn aan de traditionele behandeling. Ook lijkt het haalbaar te zijn in de praktijk zonder dat het extra
therapeuttijd vergt. (Bruinsma et al., 2016)
Toch lijken er ook redenen te zijn waarom de blended behandeling niet zou werken. Allereerst zijn er
in dit onderzoek steekproeven gebruikt die te gering zijn om kleine verschillen tussen beide vormen te
onderscheiden en hieruit conclusies te trekken. Daarom zijn er grotere onderzoeken nodig om de
daadwerkelijke effectiviteit van de blended behandeling te toetsen. Daarnaast blijkt uit andere
onderzoeken dat in blended behandelingen het uitvalspercentage hoger is dan in de traditionele
behandeling. (Bruinsma et al., 2016) Wat hiervan de oorzaak is, is niet duidelijk geworden maar het is
belangrijk om dit verder te onderzoeken. Als laatst kaarten Bruinsma en collega’s aan dat het
belangrijk is voor de effectiviteit van de behandeling dat de applicatie, technisch gezien, goed moet
werken om kosten en frustratie bij cliënt en therapeut te vermijden. (Bruinsma et al., 2016) De vraag
is of de blended behandeling momenteel zinvol is voor mensen met een angststoornis. Tussen de
uitkomsten van beide behandelingen zit weinig verschil en op sommige symptomen werkt de
traditionele behandeling beter dan de blended behandeling. Dit geldt ook andersom.
Ondanks dat er redenen zijn voor de beperkte toevoeging van de blended cognitieve gedragstherapie
voor mensen met een angststoornis, ben ik ervan overtuigd dat dit in de toekomst wel zou kunnen
helpen bij de behandeling van angststoornissen. Als er meer informatie beschikbaar komt, kan deze
vorm van therapie verder ontwikkelt worden. Voor mensen met een angststoornis kan een applicatie
een hulpmiddel zijn om op angstige momenten extra mogelijkheden te hebben om hiermee om te
gaan. Maar direct contact met de therapeut is cruciaal om te werken aan vaardigheden of de exposure
van angst. Daarom vind ik dat een goede applicatie een hulpmiddel kan zijn in het dagelijkse leven van
Angstbehandeling
Is het zinvol om cliënten met een angststoornis blended cognitieve gedragstherapie aan te bieden in
plaats van face-2-face cognitieve gedragstherapie?
Angst is een beschermingsmechanisme dat reageert op bedreigende en/of moeilijke situaties. Het
geeft aan dat een persoon actie moet ondernemen. Angst is dus een zinvol mechanisme.
Echter, angst kan het leven van iemand gaan belemmeren. Er kan dan sprake zijn van angstklachten of
een angststoornis. Bij angstklachten gaat de persoon gebukt onder de angst maar is de angst niet
buitensporig. (Trimbos-instiuut & ROS-netwerk, 2014) Wanneer dit wel het geval is, kan er sprake zijn
van een angststoornis. Mensen met een angststoornis ervaren buitensporige angsten, vermijden
angstvolle situaties of doorlopen deze met extreme angst. Als laatst belemmert deze angst het
dagelijks functioneren in ernstige mate. (Baas, 2020) Mensen die leiden aan een angststoornis ervaren
angstgevoelens en fysiologische stressreacties; onder andere tachycardie, hypertensie, misselijkheid,
ademhalingsmoeilijkheden, slaapstoornissen en hoge glucocorticoïdenniveaus. Soorten
angststoornissen zijn onder andere specifieke fobieën, een gegeneraliseerde angststoornis, agorafobie
en de paniekstoornis. (Pinel & Barnes, 2017)
Om een angststoornis te behandelen zijn er verschillende vormen van therapie. Eén van de vormen
die lijkt te werken bij angststoornissen is de blended cognitieve gedragstherapie. Dit is een combinatie
van therapeutisch contact en een applicatie met video’s, oefeningen en informatie over de
behandeling. Bruinsma en collega’s onderzoeken de effectiviteit van de blended cognitieve
gedragstherapie op een paniekstoornis. Hieruit komt naar voren dat, vergeleken met de traditionele
cognitieve gedragstherapie, beide matig tot grote effecten hebben en dat er weinig verschil is
gemeten in uitkomsten. Voornamelijk op het gebied van algemeen welbevinden en het verminderen
van panieksymptomen lijkt de blended behandeling effectiever te zijn. Door de blended behandeling
kan een angststoornis intensiever worden behandeld. De blended behandeling lijkt niet inferieur te
zijn aan de traditionele behandeling. Ook lijkt het haalbaar te zijn in de praktijk zonder dat het extra
therapeuttijd vergt. (Bruinsma et al., 2016)
Toch lijken er ook redenen te zijn waarom de blended behandeling niet zou werken. Allereerst zijn er
in dit onderzoek steekproeven gebruikt die te gering zijn om kleine verschillen tussen beide vormen te
onderscheiden en hieruit conclusies te trekken. Daarom zijn er grotere onderzoeken nodig om de
daadwerkelijke effectiviteit van de blended behandeling te toetsen. Daarnaast blijkt uit andere
onderzoeken dat in blended behandelingen het uitvalspercentage hoger is dan in de traditionele
behandeling. (Bruinsma et al., 2016) Wat hiervan de oorzaak is, is niet duidelijk geworden maar het is
belangrijk om dit verder te onderzoeken. Als laatst kaarten Bruinsma en collega’s aan dat het
belangrijk is voor de effectiviteit van de behandeling dat de applicatie, technisch gezien, goed moet
werken om kosten en frustratie bij cliënt en therapeut te vermijden. (Bruinsma et al., 2016) De vraag
is of de blended behandeling momenteel zinvol is voor mensen met een angststoornis. Tussen de
uitkomsten van beide behandelingen zit weinig verschil en op sommige symptomen werkt de
traditionele behandeling beter dan de blended behandeling. Dit geldt ook andersom.
Ondanks dat er redenen zijn voor de beperkte toevoeging van de blended cognitieve gedragstherapie
voor mensen met een angststoornis, ben ik ervan overtuigd dat dit in de toekomst wel zou kunnen
helpen bij de behandeling van angststoornissen. Als er meer informatie beschikbaar komt, kan deze
vorm van therapie verder ontwikkelt worden. Voor mensen met een angststoornis kan een applicatie
een hulpmiddel zijn om op angstige momenten extra mogelijkheden te hebben om hiermee om te
gaan. Maar direct contact met de therapeut is cruciaal om te werken aan vaardigheden of de exposure
van angst. Daarom vind ik dat een goede applicatie een hulpmiddel kan zijn in het dagelijkse leven van
