Geneeskundige methodiek appendicitis
Begripsbepaling:
Appendicitis is de medische term voor ‘blinde darmontsteking’. Hierbij is
sprake van een ontsteking van de appendix. De appendix is een
wormvormig aanhangsel van ongeveer 9 centimeter dat vast zit aan de
blinde darm (coecum).
Epidemiologie:
Appendicitis komt bij ongeveer 7% van de bevolking voor. Al wordt dit
percentage steeds lager.
Deze aandoening kan op alle leeftijden voorkomen, maar wordt het meest
gezien in de leeftijdscategorie van 10 tot 30 jaar. Appendicitis wordt iets
vaker bij mannen (9%) dan bij vrouwen (7%) gezien.
Anatomie/Fysiologie:
De blinde darm bevindt zich rechts onder in de buik en is een
wormvormig aanhangsel. Dit aanhangsel is gevestigd op de plek waar de
dunne darm over gaat in de dikke darm. De blinde darm is gemiddeld 2
tot 20 centimeter lang. Het heeft de vorm van een potlood en is hol van
binnen.
Etiologie:
De precieze oorzaak van appendicitis is onduidelijk. Er wordt gedacht dat
de appendix verstopt raakt door bijvoorbeeld een stukje ontlasting. De
appendix kan ook worden afgesloten door bijvoorbeeld een tumor of
galstenen. Door deze afsluiting neemt de druk in de appendix toe
waardoor de bloedvaten worden platgedrukt. Hierdoor kan zuurstofrijk
bloed de appendix niet bereiken waardoor zuurstoftekort optreedt.
Doordat de ontlasting dus op één plek blijft staan groeien de bacteriën
daar waardoor een infectie ontstaat.
Symptomen:
De meest voorkomende klacht bij een blinde darmontsteking is buikpijn.
Deze pijn begint vaak rondom de navel en breidt zich uit naar rechts
onderin de buik. De ligging van de appendix kan per individu wat
verschillen, waardoor de locatie van de pijn ook op bij iedere persoon iets
kan variëren. Daarnaast is er sprake van vervoerspijn en pijn bij het
aanraken en vervolgens los laten van de buik. Andere symptomen die
kunnen voorkomen zijn: een algeheel malaise gevoel, lichte verhoging,
misselijkheid en/of braken.
Diagnose:
Lichamelijk onderzoek (door middel van percussie en het
handmatig druk zetten op en lostlaten van de buik)
Laboratoriumonderzoek (het CRP (ontstekingswaarden) of de
leukocyten)
Echografisch onderzoek om de appendix in beeld te krijgen
Eventueel CT of MRI scan
Begripsbepaling:
Appendicitis is de medische term voor ‘blinde darmontsteking’. Hierbij is
sprake van een ontsteking van de appendix. De appendix is een
wormvormig aanhangsel van ongeveer 9 centimeter dat vast zit aan de
blinde darm (coecum).
Epidemiologie:
Appendicitis komt bij ongeveer 7% van de bevolking voor. Al wordt dit
percentage steeds lager.
Deze aandoening kan op alle leeftijden voorkomen, maar wordt het meest
gezien in de leeftijdscategorie van 10 tot 30 jaar. Appendicitis wordt iets
vaker bij mannen (9%) dan bij vrouwen (7%) gezien.
Anatomie/Fysiologie:
De blinde darm bevindt zich rechts onder in de buik en is een
wormvormig aanhangsel. Dit aanhangsel is gevestigd op de plek waar de
dunne darm over gaat in de dikke darm. De blinde darm is gemiddeld 2
tot 20 centimeter lang. Het heeft de vorm van een potlood en is hol van
binnen.
Etiologie:
De precieze oorzaak van appendicitis is onduidelijk. Er wordt gedacht dat
de appendix verstopt raakt door bijvoorbeeld een stukje ontlasting. De
appendix kan ook worden afgesloten door bijvoorbeeld een tumor of
galstenen. Door deze afsluiting neemt de druk in de appendix toe
waardoor de bloedvaten worden platgedrukt. Hierdoor kan zuurstofrijk
bloed de appendix niet bereiken waardoor zuurstoftekort optreedt.
Doordat de ontlasting dus op één plek blijft staan groeien de bacteriën
daar waardoor een infectie ontstaat.
Symptomen:
De meest voorkomende klacht bij een blinde darmontsteking is buikpijn.
Deze pijn begint vaak rondom de navel en breidt zich uit naar rechts
onderin de buik. De ligging van de appendix kan per individu wat
verschillen, waardoor de locatie van de pijn ook op bij iedere persoon iets
kan variëren. Daarnaast is er sprake van vervoerspijn en pijn bij het
aanraken en vervolgens los laten van de buik. Andere symptomen die
kunnen voorkomen zijn: een algeheel malaise gevoel, lichte verhoging,
misselijkheid en/of braken.
Diagnose:
Lichamelijk onderzoek (door middel van percussie en het
handmatig druk zetten op en lostlaten van de buik)
Laboratoriumonderzoek (het CRP (ontstekingswaarden) of de
leukocyten)
Echografisch onderzoek om de appendix in beeld te krijgen
Eventueel CT of MRI scan
