Samenvatting aardrijkskunde H3 paragraaf 1, 2 & 3
Paragraaf 3.1 China, een wereldmacht?
China heeft een grote variëteit aan
landschappen. In het oosten van China
lift het Lössplateau. Dit gebied is ook
gevoelig voor erosie. Net als in veel
andere landen is er in China sprake van
een grote culturele diversiteit. Dat
blijkt bijvoorbeeld uit de verschillende
talen en dialecten. De bekendste
minderheid in China, is het Tibetaanse
volk. Zij willen hun eigen cultuur en
taal blijven behouden. Zij beschuldigen
de overheid ervan de Tibetaanse
cultuur en taal langzamerhand op te
laten gaan in de Chinese. Het Chinese
nieuwjaar is op een ander tijdstip dan
die van ons meestal eind januari of
begin februari. In 1949 werd de
Volksrepubliek China uitgeroepen en
kwam het land onder communistisch
bestuur. De grote leider was Mao
Zedong die het land met strakke hand
leidde. In deze planeconomie waren
de vijfjarenplannen de leidraad voor
wat er met het land gebeurde. Eerst
werd geïnvesteerd in de zware
industrie, die met hulp van de
landbouw ontwikkeld moest worden.
Dit werd geen succes en mensen
stierven van de honger. Na
de dood van Mao Zedong
in 1976 stelde de nieuwe
regering Speciale
Economische Zones in, die
de eerste stap vormden
naar een
vrijemarkteconomie.
Hoewel de SEZ’s een
spectaculaire groei laten
zien, zijn de
communistische ideeën nog niet verdwenen. Kijk eens om je heen en je zult zien dat veel producten
gemaakt zijn in China. Het land heeft een explosieve economische groei doorgemaakt. Door zijn
grote economische groei heeft China hoe langer hoe meer grondstoffen en energie nodig. Die haalt
China uit alle delen van de wereld. Ook zijn Chinese ondernemers belangrijke investeerders
geworden in het buitenland. Hoewel de economische groei afneemt, is deze nog steeds veel groter
dan die in het Westen.
, Paragraaf 3.2 Made en create in China
China is het land op de wereld dat de meeste goederen produceert en uitvoert. Daardoor is China na
de VS nu de tweede economische grootmacht op de wereld. Ook is China de afgelopen tijd voor veel
meer landen een belangrijke handelspartner geworden. Er zijn een paar voordelen van de groei van
de handel tussen China en de rest van de wereld, deze zijn:
- Westerse bedrijven hebben
toegang tot de grote
Chinese markt van meer
dan 1,3 miljard personen.
- Consumenten uit Amerika
en Europa kunnen
goedkope artikelen uit
China kopen.
- China verkoopt steeds meer
producten in het buitenland
en importeert en
tegelijkertijd minder. Dit is
gunstig voor China, omdat
er door de export meer geld
binnenkomt dan er voor de
import betaald moet worden. Er is sprake van een positieve handelsbalans.
China wordt nogal eens betiteld als de ‘hongerige draak’. Door de economische groei is de behoeft
aan grondstoffen enorm gegroeid. De oorzaken zijn:
- De steeds verdergaande industrialisering
- Toename van het autoverkeer
- De bouw van huizen, kantoren en wegen
Door de enorme vraag naar grondstoffen stegen de prijzen van staal en andere grondstoffen. Door
de economische crisis in het Westen en de vertraagde groei van China is de wereldprijs van zoals
staal tijdelijk wat gedaald. China kan niet in zijn eigen behoefte aan grondstoffen en energie
voorzien. Door de lage arbeidskosten konden veel goederen goedkoop in China geproduceerd
worden. De industriële productie is de belangrijke aanjager voor de economische groei in China,
maar deze producten hebben een lage toegevoegde waarde. Een gevolg van het economische succes
van China is dat de lonen van de Chinese fabrieksarbeiders stijgen. Daardoor wordt het in elkaar
zetten van producten te duur en moet de overheid op zoek naar producten die een grotere
toegevoegde waarde hebben. De Chinezen hebben nog geen wereldmerk, maar deze komen er wel
aan bijv. Lenovo. Dit zal een kwestie van tijd zijn. De Chinese overheid wil investeren in kennis en
innovatie om eigen Chinese producten in de wereldmarkt te zetten. Daarom stijgen de uitgaven van
de overheid voor onderzoek en ontwikkeling en groeien de kennisinstellingen en
onderzoeksinstituten. In de jaren 60 van de vorige eeuw was China nauwelijks in staat zijn eigen
bevolking te voeden.
Paragraaf 3.1 China, een wereldmacht?
China heeft een grote variëteit aan
landschappen. In het oosten van China
lift het Lössplateau. Dit gebied is ook
gevoelig voor erosie. Net als in veel
andere landen is er in China sprake van
een grote culturele diversiteit. Dat
blijkt bijvoorbeeld uit de verschillende
talen en dialecten. De bekendste
minderheid in China, is het Tibetaanse
volk. Zij willen hun eigen cultuur en
taal blijven behouden. Zij beschuldigen
de overheid ervan de Tibetaanse
cultuur en taal langzamerhand op te
laten gaan in de Chinese. Het Chinese
nieuwjaar is op een ander tijdstip dan
die van ons meestal eind januari of
begin februari. In 1949 werd de
Volksrepubliek China uitgeroepen en
kwam het land onder communistisch
bestuur. De grote leider was Mao
Zedong die het land met strakke hand
leidde. In deze planeconomie waren
de vijfjarenplannen de leidraad voor
wat er met het land gebeurde. Eerst
werd geïnvesteerd in de zware
industrie, die met hulp van de
landbouw ontwikkeld moest worden.
Dit werd geen succes en mensen
stierven van de honger. Na
de dood van Mao Zedong
in 1976 stelde de nieuwe
regering Speciale
Economische Zones in, die
de eerste stap vormden
naar een
vrijemarkteconomie.
Hoewel de SEZ’s een
spectaculaire groei laten
zien, zijn de
communistische ideeën nog niet verdwenen. Kijk eens om je heen en je zult zien dat veel producten
gemaakt zijn in China. Het land heeft een explosieve economische groei doorgemaakt. Door zijn
grote economische groei heeft China hoe langer hoe meer grondstoffen en energie nodig. Die haalt
China uit alle delen van de wereld. Ook zijn Chinese ondernemers belangrijke investeerders
geworden in het buitenland. Hoewel de economische groei afneemt, is deze nog steeds veel groter
dan die in het Westen.
, Paragraaf 3.2 Made en create in China
China is het land op de wereld dat de meeste goederen produceert en uitvoert. Daardoor is China na
de VS nu de tweede economische grootmacht op de wereld. Ook is China de afgelopen tijd voor veel
meer landen een belangrijke handelspartner geworden. Er zijn een paar voordelen van de groei van
de handel tussen China en de rest van de wereld, deze zijn:
- Westerse bedrijven hebben
toegang tot de grote
Chinese markt van meer
dan 1,3 miljard personen.
- Consumenten uit Amerika
en Europa kunnen
goedkope artikelen uit
China kopen.
- China verkoopt steeds meer
producten in het buitenland
en importeert en
tegelijkertijd minder. Dit is
gunstig voor China, omdat
er door de export meer geld
binnenkomt dan er voor de
import betaald moet worden. Er is sprake van een positieve handelsbalans.
China wordt nogal eens betiteld als de ‘hongerige draak’. Door de economische groei is de behoeft
aan grondstoffen enorm gegroeid. De oorzaken zijn:
- De steeds verdergaande industrialisering
- Toename van het autoverkeer
- De bouw van huizen, kantoren en wegen
Door de enorme vraag naar grondstoffen stegen de prijzen van staal en andere grondstoffen. Door
de economische crisis in het Westen en de vertraagde groei van China is de wereldprijs van zoals
staal tijdelijk wat gedaald. China kan niet in zijn eigen behoefte aan grondstoffen en energie
voorzien. Door de lage arbeidskosten konden veel goederen goedkoop in China geproduceerd
worden. De industriële productie is de belangrijke aanjager voor de economische groei in China,
maar deze producten hebben een lage toegevoegde waarde. Een gevolg van het economische succes
van China is dat de lonen van de Chinese fabrieksarbeiders stijgen. Daardoor wordt het in elkaar
zetten van producten te duur en moet de overheid op zoek naar producten die een grotere
toegevoegde waarde hebben. De Chinezen hebben nog geen wereldmerk, maar deze komen er wel
aan bijv. Lenovo. Dit zal een kwestie van tijd zijn. De Chinese overheid wil investeren in kennis en
innovatie om eigen Chinese producten in de wereldmarkt te zetten. Daarom stijgen de uitgaven van
de overheid voor onderzoek en ontwikkeling en groeien de kennisinstellingen en
onderzoeksinstituten. In de jaren 60 van de vorige eeuw was China nauwelijks in staat zijn eigen
bevolking te voeden.
