Slokdarm- en maagkanker
Slokdarmkanker
Risicofactoren voor het ontwikkelen van slokdarmkanker zijn:
- Alcoholgebruik
- Roken
- Barrett-oesophagus (aantasting van de cellen van de slokdarm door herhaaldelijk
zuurbranden, waardoor kans op DNA-schade verhoogd is)
- ijzer en vitamine B12-tekort
- Achalasie (constante aanspanning van de slokdarm, waardoor voedsel moeilijk in de
maag komt)
- Caustische stricturen (vernauwingen in de slokdarm door verlittekening na contact
met zuren)
Symptomen
Typische symptomen van slokdarmkanker zijn:
- Het gevoel dat voedsel in de keel blijft hangen
- Een continu aanwezig gevoel van een voedselbrok in de keel
- Het ophoesten van bloed
- Verslikkingen
- Hoestbuien
- Productie van grote hoeveelheden speeksel
- Afname van eetlust en gewichtsverlies
- Herhaaldelijke longontsteking
Diagnostiek
De diagnostiek van slokdarmkanker kan uit de volgende onderzoeken bestaan:
- Een bariumslikfoto in een heel vroeg stadium, hierop kan je eventueel al een
vernauwing zien
- Endoscopie met afname van biopten uit de slokdarm
- Echografie, van de hals om te controleren op uitzaaiingen naar de lymfeklieren
- Een CT-scan, om te controleren op uitzaaiingen naar de borst- en buikholte
- Chirurgische exploratie, voor een volledig beeld van de uitbreiding van de tumor
wordt de zorgvrager opengesneden en wordt het gebied rond de slokdarm
geïnspecteerd
Behandeling
Chirurgie en radiotherapie dienen ter behandeling van slokdarmkanker. Of chemotherapie
werkt is nog onbekend. Het wordt wel aangeboden aan zorgvragers, maar alleen in een
onderzoeksetting.
Nadat een tumor chirurgisch is weggesneden, mist de zorgvrager een deel van de slokdarm.
Complicaties van de behandeling van slokdarmkanker zijn:
- Lekkage van hechtingen
- Een vernauwing van fibrose van het litteken
- Hart-/longproblemen
- Het ontstaan van een verbinding tussen de slokdarm en de luchtpijp
Een eventuele palliatieve behandeling is gericht op het openhouden van de slokdarm door
middel van een stent, en op pijnbestrijding. Ook een stent kan complicaties geven, zoals:
- Perforatie van de slokdarm
- Obstructie van de slokdarm
- Verschuiving van de stent
- Afsterven van weefsel rondom de stent door druk
Slokdarmkanker
Risicofactoren voor het ontwikkelen van slokdarmkanker zijn:
- Alcoholgebruik
- Roken
- Barrett-oesophagus (aantasting van de cellen van de slokdarm door herhaaldelijk
zuurbranden, waardoor kans op DNA-schade verhoogd is)
- ijzer en vitamine B12-tekort
- Achalasie (constante aanspanning van de slokdarm, waardoor voedsel moeilijk in de
maag komt)
- Caustische stricturen (vernauwingen in de slokdarm door verlittekening na contact
met zuren)
Symptomen
Typische symptomen van slokdarmkanker zijn:
- Het gevoel dat voedsel in de keel blijft hangen
- Een continu aanwezig gevoel van een voedselbrok in de keel
- Het ophoesten van bloed
- Verslikkingen
- Hoestbuien
- Productie van grote hoeveelheden speeksel
- Afname van eetlust en gewichtsverlies
- Herhaaldelijke longontsteking
Diagnostiek
De diagnostiek van slokdarmkanker kan uit de volgende onderzoeken bestaan:
- Een bariumslikfoto in een heel vroeg stadium, hierop kan je eventueel al een
vernauwing zien
- Endoscopie met afname van biopten uit de slokdarm
- Echografie, van de hals om te controleren op uitzaaiingen naar de lymfeklieren
- Een CT-scan, om te controleren op uitzaaiingen naar de borst- en buikholte
- Chirurgische exploratie, voor een volledig beeld van de uitbreiding van de tumor
wordt de zorgvrager opengesneden en wordt het gebied rond de slokdarm
geïnspecteerd
Behandeling
Chirurgie en radiotherapie dienen ter behandeling van slokdarmkanker. Of chemotherapie
werkt is nog onbekend. Het wordt wel aangeboden aan zorgvragers, maar alleen in een
onderzoeksetting.
Nadat een tumor chirurgisch is weggesneden, mist de zorgvrager een deel van de slokdarm.
Complicaties van de behandeling van slokdarmkanker zijn:
- Lekkage van hechtingen
- Een vernauwing van fibrose van het litteken
- Hart-/longproblemen
- Het ontstaan van een verbinding tussen de slokdarm en de luchtpijp
Een eventuele palliatieve behandeling is gericht op het openhouden van de slokdarm door
middel van een stent, en op pijnbestrijding. Ook een stent kan complicaties geven, zoals:
- Perforatie van de slokdarm
- Obstructie van de slokdarm
- Verschuiving van de stent
- Afsterven van weefsel rondom de stent door druk
