PSYCHOLOGY– PROBLEMS
------------------------------------------------------------
Minor Medische Psychologie
Probleem 3
BOIVIN: HOW DOES STRESS, DEPRESSION AND ANXIETY AFFECT PATIENTS UNDERGOING TREATMENT?
o Falen van de behandeling en lange agonisctische protocollen gaan samen met toegenomen emotionele stress.
o Screeningtools kunnen mannen en vrouwen identificeren die aan het begin van de
vurchtbaarheidsbehandeling risico lopen op emotionele stress en mensen die tijdens/ na de behandeling geen
emotionele steun nodig hebben.
o Onduidelijke resultaten: verband tussen emotionele stress en uitkomst van een vruchtbaarheidsbehandeling.
o Studies die het effect van psychologische en educatieve interventies op angst, depressie en levendgeborenen
(of doorgaande zwangerschap) evalueren zijn niet normatief, vanwege klinische heterogeniteit en risico op
bias.
ART is emotioneel veeleisend. Mensen die zich niet goed aanpassen kunnen van tevoren worden
geïdentificeerd.
Falen van de behandeling -→ psychologische aanpassing van mannen kan
verslechteren tijdens de behandeling: vermijden, catastroferen, slechte ondersteuning.
Depressie en angst neemt toe in de loop van de tijd.
o Fysieke (opgeblazen gevoel, buikpijn), emotionele (onverwacht huilen) en
gedragssymtomen (slaap van slecht kwaliteit) zijn waarschijnlijker/ heftiger bij
vrouwen die willekeurig werden toegewezen aan lange gonadotrofine-agonisten
(LGA) dan korte antagonisten protocollen.
o Patiënten met maximaal drie natuurlijke cyclus ART zijn meer tevreden over de
behandeling, minder depressief erna.
Heterogeniteit in onderzoeken naar de invloed van onvruchtbaarheidsbehandeling kan
komen door inconsistentie in de metingen. Zo zijn er meer dan 30 verschillende maatregelen in de literatuur gericht
op het verbeteren van het welzijn. Consequent een maatregel toepassen kan dit probleem verhelpen.
FertiQol = beste voor het meten van de algehele kwaliteit van het leven, vooral bij de behandeling, is gevoelig
voor de effecten van interventies + bruikbaar voor het voorspellen van angst en depressie.
Vruchtbaarheidsproblematiek = beste voor besluitvorming en aanpassing op langere termijn, aangezien het de
overtuigingen beoordeelt waarvan bekend is dat ze relevant zijn voor aanpassing aan kinderloosheid.
COMPI-FPSS = maatstaf voor waargenomen onvruchtbaarheidsstress en de beknoptheid ervan en het verband
met het concept van stress maakt het nuttig voor studies over stress, coping en klinische resultaten.
Studies vinden tegenstrijdige resultaten als het gaat om de associatie tussen angst, depressie, waargenomen stress
en zwangerschap bij vrouwen die ART ondergaan (geen duidelijkheid) . Een gebrek aan consistente associaties kan
komen door de slechte verklarende kracht van het associatieve model waarbij emotionele leed de enige factor is.
Complexere modellen die rekening houden met biomedische en gedragsrisicofactoren (roken, cafeïne) die variëren
met emotionele stress, zouden waarschijnlijk de voorspelling van het behandelresultaat kunnen verbeteren.
Vroege detectie van emotionele distress
Vroegtijdige opsporing van emotionele stress kan helpen bij het begin van de behandeling, je kan op basis van dat
preventieve ondersteuning bieden. SCREENIVF is ontwikkeld om mensen met emotionele onaangepastheid voor/
tijdens/ na de behandeling te identificeren. Detectie gebeurt o.b.v. beoordelingen van depressie, angst, hulpeloosheid,
acceptatie van onvruchtbaarheid en sociale steun.
o Het is beter in het voorspellen van degenen die geen risico lopen dan degenen die wel risico lopen.
Impact van interventie studies op emotionele distress op onvruchtbare mensen
Een patiënt ondersteunen tijdens de behandeling kan het welzijn verbeteren en eventuele negateiev effevten van
emotionele stress op het resultaat van de behandeling tegengaan. De review onderzocht psychologische (therapieën)
en educatieve (verbeteren van zelfeffectiviteit (coping)) interventies bij onvruchtbaarheid. Primaire uitkomsten: angst,
depressie, levend geboren worden en doorgaande zwangerschap (20 weken). Conclusie: gegevens kunnen niet
worden samengevoegd door een te hoge risico op bias & te hoge klinische heterogeniteit in kenmerken van
deelnemers en aard van de interventies (25 soorten).
Conclusie: personeel van vruchtbaarheidsklinieken hebben kennis nodig van de emotionele impact van een
behandeling, het effect van stress op trajecten en uitkomsten en de interventies die ze kunnen gebruiken. 3 thema’s
van deze review:
1. Meer homogene experimenten nodig om de kwaliteit van onderzoek te verbeteren. Meer consequent gebruik.
2. Meer onderzoek nodig naar de ervaringen van mannen in behandeling.
3. Emotionele eisen van behandeling en protocollen zijn aanzienlijk, patiënten moeten vooraf worden
geïnformeerd over de belasting en periode van emotionele stress die ART met zich mee kan brengen.
De bewijsbasis voor effectieve interventies is nog niet informatief, maar er bestaan psychosociale richtlijnen
voor vruchtbaarheidspersoneel dat niet gespecialiseerd is in psychosociale zorg en deze kunnen worden
gebruikt als leidraad voor goede praktijken totdat bewijs van betere kwaliteit wordt gepubliceerd
------------------------------------------------------------
Minor Medische Psychologie
Probleem 3
BOIVIN: HOW DOES STRESS, DEPRESSION AND ANXIETY AFFECT PATIENTS UNDERGOING TREATMENT?
o Falen van de behandeling en lange agonisctische protocollen gaan samen met toegenomen emotionele stress.
o Screeningtools kunnen mannen en vrouwen identificeren die aan het begin van de
vurchtbaarheidsbehandeling risico lopen op emotionele stress en mensen die tijdens/ na de behandeling geen
emotionele steun nodig hebben.
o Onduidelijke resultaten: verband tussen emotionele stress en uitkomst van een vruchtbaarheidsbehandeling.
o Studies die het effect van psychologische en educatieve interventies op angst, depressie en levendgeborenen
(of doorgaande zwangerschap) evalueren zijn niet normatief, vanwege klinische heterogeniteit en risico op
bias.
ART is emotioneel veeleisend. Mensen die zich niet goed aanpassen kunnen van tevoren worden
geïdentificeerd.
Falen van de behandeling -→ psychologische aanpassing van mannen kan
verslechteren tijdens de behandeling: vermijden, catastroferen, slechte ondersteuning.
Depressie en angst neemt toe in de loop van de tijd.
o Fysieke (opgeblazen gevoel, buikpijn), emotionele (onverwacht huilen) en
gedragssymtomen (slaap van slecht kwaliteit) zijn waarschijnlijker/ heftiger bij
vrouwen die willekeurig werden toegewezen aan lange gonadotrofine-agonisten
(LGA) dan korte antagonisten protocollen.
o Patiënten met maximaal drie natuurlijke cyclus ART zijn meer tevreden over de
behandeling, minder depressief erna.
Heterogeniteit in onderzoeken naar de invloed van onvruchtbaarheidsbehandeling kan
komen door inconsistentie in de metingen. Zo zijn er meer dan 30 verschillende maatregelen in de literatuur gericht
op het verbeteren van het welzijn. Consequent een maatregel toepassen kan dit probleem verhelpen.
FertiQol = beste voor het meten van de algehele kwaliteit van het leven, vooral bij de behandeling, is gevoelig
voor de effecten van interventies + bruikbaar voor het voorspellen van angst en depressie.
Vruchtbaarheidsproblematiek = beste voor besluitvorming en aanpassing op langere termijn, aangezien het de
overtuigingen beoordeelt waarvan bekend is dat ze relevant zijn voor aanpassing aan kinderloosheid.
COMPI-FPSS = maatstaf voor waargenomen onvruchtbaarheidsstress en de beknoptheid ervan en het verband
met het concept van stress maakt het nuttig voor studies over stress, coping en klinische resultaten.
Studies vinden tegenstrijdige resultaten als het gaat om de associatie tussen angst, depressie, waargenomen stress
en zwangerschap bij vrouwen die ART ondergaan (geen duidelijkheid) . Een gebrek aan consistente associaties kan
komen door de slechte verklarende kracht van het associatieve model waarbij emotionele leed de enige factor is.
Complexere modellen die rekening houden met biomedische en gedragsrisicofactoren (roken, cafeïne) die variëren
met emotionele stress, zouden waarschijnlijk de voorspelling van het behandelresultaat kunnen verbeteren.
Vroege detectie van emotionele distress
Vroegtijdige opsporing van emotionele stress kan helpen bij het begin van de behandeling, je kan op basis van dat
preventieve ondersteuning bieden. SCREENIVF is ontwikkeld om mensen met emotionele onaangepastheid voor/
tijdens/ na de behandeling te identificeren. Detectie gebeurt o.b.v. beoordelingen van depressie, angst, hulpeloosheid,
acceptatie van onvruchtbaarheid en sociale steun.
o Het is beter in het voorspellen van degenen die geen risico lopen dan degenen die wel risico lopen.
Impact van interventie studies op emotionele distress op onvruchtbare mensen
Een patiënt ondersteunen tijdens de behandeling kan het welzijn verbeteren en eventuele negateiev effevten van
emotionele stress op het resultaat van de behandeling tegengaan. De review onderzocht psychologische (therapieën)
en educatieve (verbeteren van zelfeffectiviteit (coping)) interventies bij onvruchtbaarheid. Primaire uitkomsten: angst,
depressie, levend geboren worden en doorgaande zwangerschap (20 weken). Conclusie: gegevens kunnen niet
worden samengevoegd door een te hoge risico op bias & te hoge klinische heterogeniteit in kenmerken van
deelnemers en aard van de interventies (25 soorten).
Conclusie: personeel van vruchtbaarheidsklinieken hebben kennis nodig van de emotionele impact van een
behandeling, het effect van stress op trajecten en uitkomsten en de interventies die ze kunnen gebruiken. 3 thema’s
van deze review:
1. Meer homogene experimenten nodig om de kwaliteit van onderzoek te verbeteren. Meer consequent gebruik.
2. Meer onderzoek nodig naar de ervaringen van mannen in behandeling.
3. Emotionele eisen van behandeling en protocollen zijn aanzienlijk, patiënten moeten vooraf worden
geïnformeerd over de belasting en periode van emotionele stress die ART met zich mee kan brengen.
De bewijsbasis voor effectieve interventies is nog niet informatief, maar er bestaan psychosociale richtlijnen
voor vruchtbaarheidspersoneel dat niet gespecialiseerd is in psychosociale zorg en deze kunnen worden
gebruikt als leidraad voor goede praktijken totdat bewijs van betere kwaliteit wordt gepubliceerd
