Samenvatting Ethologie
Ethologie
,Communicatie van de hond
Oriëntatie
Honden praten met lichaamstaal, geluid en geuren. Als deze taal begrepen is kan er beter
met honden gecommuniceerd worden. Het begint allemaal met het zien van kleine nuance
(kleine verschillen in de lichaamstaal van een hond).
Lichaamstaal
Bij een hond kan je een hoge, lage of ambivalente houding zien.
• Bij een hoge houding staat de hond hoog op zijn poten. De kop
van de hond word omhoog gehouden en zijn staart en oren
staan overeind. Hij ziet er zo zelfverzekerd uit.
• Bij een lage houding staat de hond door de poten gezakt. Zijn
kop oren en staart houdt hij laag. De hond ziet er onzeker uit.
• Bij een ambivalente houding wisselt de hond tussen een hoge en
een lage houding. De hond is niet zelfverzekerd, maar ook niet
onzeker.
De houding van de hond kan wel verschillen per ras de neutrale houding is per hond
verschillend en dit beïnvloed ook het zicht op een lage en hoge houding.
Ook het uiterlijk van de hond heeft er mee te maken. Zo hebben sommige honden hangoren
en een lange vacht. Hierdoor kunnen soms de kleine verschillen in lichaamstaal moeilijk te
zien zijn maar ze zijn wel zichtbaar.
De hond van top tot teen
De stand van de oren kan verschillen van naar voren, opzij gedraaid en naar achter.
• Oren naar voren betekend interesse en/of zelfverzekerdheid.
• Oren naar achter betekend onzeker en/of onderdanig.
• Oren opzij gedraaid betekent spelmotivatie.
De oren kunnen ook verschillend van elkaar staan. Dit word vaak gezien als een hond naast
de eigenaar loopt.
Ogen spelen een grote rol in de communicatie. De hond kan een ontspannen/rustige blik
hebben of een gespannen/doordringende blik hebben. Wanneer een hond bang is zijn de
oren groot en is het wit van het oog zichtbaar. Als honden uit het ooghoek kijken willen ze
opdringerig overkomen, maar het kan ook spelgedrag zijn. Welk gedrag het dier bedoelt is
zichtbaar met verhouding van lichaamstaal.
, Wanneer de hond je strak aan kijkt noem je dit fixeren, vaak doen ze dit op grote afstand.
Wanneer honden dit bij elkaar doen is dit de eerste stap naar agressie. Ook kunnen honden
fixeren op andere dieren.
De stand van de staart kan variëren tot heel hoog naar heel laag en/of zelfs plat tegen de
buik gedrukt worden. Een hoge staart betekend zelfverzekerdheid terwijl een lage staart
juist onzekerheid uitstraalt. Een angstige hond heeft vaak de staart vlak tegen de buik aan
gedrukt. Het ras beïnvloed ook de neutrale houding van de staart. Het verschil tussen de
houdingen van een staart erg moeilijk te zien bij honden met een krulstaart maar is daar in
tegen wel zichtbaar.
Verder speelt de staart een rol bij geur. Bij vrijgeven van persoonlijke geuren doet de hond
de staart omhoog. Wanneer de hond dit niet wil en onzeker is houdt het de staart naar
beneden, zodat de anaalklier waar de geur vandaan komt dicht gedrukt word.
Bij kispelen wil het niet altijd zeggen dan een hond blij is. Het zegt alleen dat de hond
opgewonden is. De hoogte en breedte van de kwispel laten de onderliggende emotie zien.
Bij opwinding zetten de honden hun haren overeind dit noem je borstelen. Het kunnen
alleen de nekharen zijn maar ook de schouders en de gehele rug.
De stem
Honden gebruiken hun stem in de vorm van:
• Blaffen
• Janken
• Piepen
• Huilen
• Grommen
Het zijn allemaal uitingsvormen van bepaalde emotie (vocale communicatie). Als honden
een soort van kletsen tegen de eigenaar dan is dit aangeleerd gedrag.
Een hond kan de toon van grommen veranderen van laag naar hoog. Bij een lage grom toont
de hond zelfverzekerdheid aan en bij een hoge grom angst.
Spelgedrag
Niet elke hond speelt met soortgenoten. Dit hangt af van de leeftijd, karakter en de ervaring
met andere honden. Spelen is vaak een spel om te ontdekken hoe sterk jezelf en de ander is.
Hierdoor kan een spel wel eens uitlopen in ruzie.
Een spel begint meestal met een speluitdaging. De houding
van de hond geeft hierbij aan dat het vriendelijk bedoeld is.
Soms laten de honden ook een spelbuiging zien als
uitnodiging om te spelen. De hond zakt hier bij door de
voorpoten met de achterhand omhoog. Een hond kan
hierdoor een duidelijke spel motivatie laten zien.
Ethologie
,Communicatie van de hond
Oriëntatie
Honden praten met lichaamstaal, geluid en geuren. Als deze taal begrepen is kan er beter
met honden gecommuniceerd worden. Het begint allemaal met het zien van kleine nuance
(kleine verschillen in de lichaamstaal van een hond).
Lichaamstaal
Bij een hond kan je een hoge, lage of ambivalente houding zien.
• Bij een hoge houding staat de hond hoog op zijn poten. De kop
van de hond word omhoog gehouden en zijn staart en oren
staan overeind. Hij ziet er zo zelfverzekerd uit.
• Bij een lage houding staat de hond door de poten gezakt. Zijn
kop oren en staart houdt hij laag. De hond ziet er onzeker uit.
• Bij een ambivalente houding wisselt de hond tussen een hoge en
een lage houding. De hond is niet zelfverzekerd, maar ook niet
onzeker.
De houding van de hond kan wel verschillen per ras de neutrale houding is per hond
verschillend en dit beïnvloed ook het zicht op een lage en hoge houding.
Ook het uiterlijk van de hond heeft er mee te maken. Zo hebben sommige honden hangoren
en een lange vacht. Hierdoor kunnen soms de kleine verschillen in lichaamstaal moeilijk te
zien zijn maar ze zijn wel zichtbaar.
De hond van top tot teen
De stand van de oren kan verschillen van naar voren, opzij gedraaid en naar achter.
• Oren naar voren betekend interesse en/of zelfverzekerdheid.
• Oren naar achter betekend onzeker en/of onderdanig.
• Oren opzij gedraaid betekent spelmotivatie.
De oren kunnen ook verschillend van elkaar staan. Dit word vaak gezien als een hond naast
de eigenaar loopt.
Ogen spelen een grote rol in de communicatie. De hond kan een ontspannen/rustige blik
hebben of een gespannen/doordringende blik hebben. Wanneer een hond bang is zijn de
oren groot en is het wit van het oog zichtbaar. Als honden uit het ooghoek kijken willen ze
opdringerig overkomen, maar het kan ook spelgedrag zijn. Welk gedrag het dier bedoelt is
zichtbaar met verhouding van lichaamstaal.
, Wanneer de hond je strak aan kijkt noem je dit fixeren, vaak doen ze dit op grote afstand.
Wanneer honden dit bij elkaar doen is dit de eerste stap naar agressie. Ook kunnen honden
fixeren op andere dieren.
De stand van de staart kan variëren tot heel hoog naar heel laag en/of zelfs plat tegen de
buik gedrukt worden. Een hoge staart betekend zelfverzekerdheid terwijl een lage staart
juist onzekerheid uitstraalt. Een angstige hond heeft vaak de staart vlak tegen de buik aan
gedrukt. Het ras beïnvloed ook de neutrale houding van de staart. Het verschil tussen de
houdingen van een staart erg moeilijk te zien bij honden met een krulstaart maar is daar in
tegen wel zichtbaar.
Verder speelt de staart een rol bij geur. Bij vrijgeven van persoonlijke geuren doet de hond
de staart omhoog. Wanneer de hond dit niet wil en onzeker is houdt het de staart naar
beneden, zodat de anaalklier waar de geur vandaan komt dicht gedrukt word.
Bij kispelen wil het niet altijd zeggen dan een hond blij is. Het zegt alleen dat de hond
opgewonden is. De hoogte en breedte van de kwispel laten de onderliggende emotie zien.
Bij opwinding zetten de honden hun haren overeind dit noem je borstelen. Het kunnen
alleen de nekharen zijn maar ook de schouders en de gehele rug.
De stem
Honden gebruiken hun stem in de vorm van:
• Blaffen
• Janken
• Piepen
• Huilen
• Grommen
Het zijn allemaal uitingsvormen van bepaalde emotie (vocale communicatie). Als honden
een soort van kletsen tegen de eigenaar dan is dit aangeleerd gedrag.
Een hond kan de toon van grommen veranderen van laag naar hoog. Bij een lage grom toont
de hond zelfverzekerdheid aan en bij een hoge grom angst.
Spelgedrag
Niet elke hond speelt met soortgenoten. Dit hangt af van de leeftijd, karakter en de ervaring
met andere honden. Spelen is vaak een spel om te ontdekken hoe sterk jezelf en de ander is.
Hierdoor kan een spel wel eens uitlopen in ruzie.
Een spel begint meestal met een speluitdaging. De houding
van de hond geeft hierbij aan dat het vriendelijk bedoeld is.
Soms laten de honden ook een spelbuiging zien als
uitnodiging om te spelen. De hond zakt hier bij door de
voorpoten met de achterhand omhoog. Een hond kan
hierdoor een duidelijke spel motivatie laten zien.
