De diagnostische waarde van de McMurray test bij
jongvolwassenen.
Naam: Mike Willems
Studentnummer: 0863375
Begeleider: J.J. de Boer
Datum: 22-05-2016
Plaats: Rotterdam
Naam opleiding: Hogeschool Rotterdam Fysiotherapie
,SAMENVATTING
Inleiding:
Meniscusletsel is een veel voorkomende aandoening van de knie. Bij meniscusletsel is er sprake van een scheur in
de meniscus. Een veel gebruikte test om meniscusletsel te diagnosticeren is de McMurray test. De diagnostische
waarde van de McMurray test lopen sterk uiteen. Vaak wordt de McMurray test voor alle leeftijden gebruikt. Dit
kan vertekening geven in de diagnostische waarde. Het doel van dit onderzoek is erachter te komen wat de
diagnostische waarde van de McMurray test is, bij jongvolwassenen in een leeftijdscategorie tussen de achttien en
veertig jaar, waarbij er geen sprake is van degeneratief meniscusletsel.
Methode:
Antwoord op de onderzoeksvraag is verkregen middels een literatuurstudie. De databases waarin gezocht is zijn
Pubmed en Pedro. De artikelen zijn als eerst gescreend op basis van de titel en abstract. Indien een artikel voldeed
werd de full-tekst tekst gelezen. De artikelen moesten betrekking hebben op de diagnostische waarde van de
McMurray test en de patiënten moesten in de leeftijdscategorie jongvolwassenen vallen. De specificiteit en
sensitiviteit moest in het artikel beschreven staan. De artikelen zijn op kwaliteit beoordeeld aan de hand van de
beoordelingsformulieren van Cochrane.
Resultaten:
Er zijn 57 artikelen gevonden en uiteindelijk zijn er vijf artikelen geïncludeerd. Vier geïncludeerde artikelen zijn
cross-sectionele onderzoeken. Eén onderzoek is een prospective observational study. Twee artikelen zijn van
goede methodologische kwaliteit. Drie artikelen wisselend van kwaliteit. Wel rapporteren alle geïncludeerde
studies een hoge specificiteit voor de McMurray test bij jongvolwassenen.
Conclusie:
De McMurray test kan bij jong volwassenen het best gebruikt worden om meniscusletsel te includeren. Er kan met
enige voorzichtigheid worden gezegd dat de McMurray een hogere diagnostische waarde heeft bij
jongvolwassenen dan bij mensen boven de veertig jaar. Er is echter vervolgonderzoek nodig om dit gegeven te
bevestigen.
2
, INLEIDING
Pijn en problemen met bewegen in de knie is een veelvoorkomende aandoening. In een mensenleven is er een
kans van 45% op het ontwikkelen van knieklachten (Hegedus, Cook, Hasselblad, Goode & McCrory, 2007). In
Nederland is de incidentie van knie pijn 13.7 per 1000 volwassenen per jaar, met een prevalentie van 19 per 1000
volwassenen per jaar (Draijer, Belo, Berg, Geijer & Goudswaard, 2010). Meniscus letsel is één van de meest
voorkomende oorzaken van kniepijn. De incidentie van mannen ligt hoger dan die van de vrouwen. Bij mannen is er
een incidentie van 3 per 1000 mannen en bij vrouwen een incidentie van 1 per 1000 vrouwen (Draijer et al., 2010).
Vrouwen zijn over het algemeen gevoeliger voor knieblessures dan mannen. Dit komt door een vergrote elasticiteit
en verminderde spierkracht ten opzichte van de lichaamslengte (Deie, Sakamaki, Sumen, Urabe & Ikuta, 2002).
Toch is de incidentie van mannen hoger, het verschil komt voornamelijk omdat mannen meer aan team en
contactsporten doen dan vrouwen. Vier op de tien mannen beoefent een team sport in tegenstelling tot één op die
tien vrouwen (Centraal Bureau voor statistiek(CBS) z.d.). Gemiddeld komen er 40.000 mensen met knieklachten
naar de fysiotherapeut (Kooijman & Swinkels, 2010). In 2010 had 6.8% van de patiënten populatie in de
fysiotherapeutische praktijk knieklachten (Kooijman, Barten, Swinkels & Veenhof, 2010). Door de invoering directe
toegankelijkheid fysiotherapie in 2006 heeft een fysiotherapeut steeds een belangrijkere taak bij het
diagnosticeren van knieklachten.
Bij meniscusletsel is er sprake van een scheur in de meniscus. De classificatie van de meniscus scheuren gebeurt
aan de hand van verschillende verschijningsvormen. Zo wordt er onderscheid gemaakt tussen een verticale scheur,
een flap scheur, een radiale scheur en een horizontale scheur (Boyd & Myer, 2003). De mediale meniscus is vaker
betrokken dan de laterale meniscus (Everdingen, Schobben & Wiersma, 2014). Dit komt omdat de mediale
meniscus sterker vast zit aan de mediale collaterale band, waardoor deze in mechanische zin kwetsbaarder is
(Neeleman, et al. 2006). Twee veel voorkomende oorzaken van meniscusletsel zijn degeneratie of een trauma van
de knie. Bij een trauma is er in de meeste gevallen sprake van een rotatie in combinatie met flexie van de knie
waarbij de voet contact heeft met de grond (Karachalios, et al. 2005). Bij een trauma wordt er vaak een verticale
scheur in de meniscus gezien (Englund, Roos & Lohmander, 2003). Degeneratie van de meniscus begint pas na het
dertigste levensjaar. Patiënten klagen dan over langzaam opkomende kniepijn zonder traumatische oorzaak
(Howell, 2014).
Indien er verdenking is van meniscusletsel kan er een kijkoperatie, ook wel artroscopie genoemd plaats vinden om
te diagnosticeren of daadwerkelijk de meniscus betrokken is. Een artroscopie wordt als gouden standaard gebruikt
om meniscusletsel te diagnosticeren (Nugteren & Winkel, 2008). Er zijn echter wel een aantal nadelen aan een
artroscopie gebonden. Ten eerste zijn de kosten van een artroscopie hoog. Een onderzoek of behandeling tijdens
een poliklinisch bezoek bij een gescheurde meniscus kost in een gemiddeld ziekenhuis €546,19 euro (Medisch
centrum Alkmaar (MCA) z.d.). Ten tweede zijn er zoals bij iedere invasieve procedure risico’s op complicaties
verbonden aan een artroscopie (Nugteren & Winkel 2008). Het is daarom belangrijk om als fysiotherapeut goed
onderscheid te kunnen maken of een knie probleem daadwerkelijk om een meniscusprobleem gaat. Hierbij
opgeteld is het voor de patiënt belangrijk om zo snel mogelijk de juiste diagnose te krijgen. De kans op herstel bij
een operatie neemt toe indien de scheur van de meniscus relatief jong is, de patiënt zelf jong is en de knie naast
het meniscusletsel stabiel is (Boyd & Myers 2003). Dit betekent dus dat snelle en goede diagnostiek erg belangrijk
is.
Een veel gebruikte test binnen de fysiotherapie is de test van McMurray, origineel beschreven door McMurray in
1948 (McMurray, 1948). De test van McMurray wordt gebruikt om bij patiënten met kniepijn meniscusletsel te
diagnosticeren (Nugteren & Winkel, 2008). De spreiding van diagnostische waardes is echter enorm.
3
jongvolwassenen.
Naam: Mike Willems
Studentnummer: 0863375
Begeleider: J.J. de Boer
Datum: 22-05-2016
Plaats: Rotterdam
Naam opleiding: Hogeschool Rotterdam Fysiotherapie
,SAMENVATTING
Inleiding:
Meniscusletsel is een veel voorkomende aandoening van de knie. Bij meniscusletsel is er sprake van een scheur in
de meniscus. Een veel gebruikte test om meniscusletsel te diagnosticeren is de McMurray test. De diagnostische
waarde van de McMurray test lopen sterk uiteen. Vaak wordt de McMurray test voor alle leeftijden gebruikt. Dit
kan vertekening geven in de diagnostische waarde. Het doel van dit onderzoek is erachter te komen wat de
diagnostische waarde van de McMurray test is, bij jongvolwassenen in een leeftijdscategorie tussen de achttien en
veertig jaar, waarbij er geen sprake is van degeneratief meniscusletsel.
Methode:
Antwoord op de onderzoeksvraag is verkregen middels een literatuurstudie. De databases waarin gezocht is zijn
Pubmed en Pedro. De artikelen zijn als eerst gescreend op basis van de titel en abstract. Indien een artikel voldeed
werd de full-tekst tekst gelezen. De artikelen moesten betrekking hebben op de diagnostische waarde van de
McMurray test en de patiënten moesten in de leeftijdscategorie jongvolwassenen vallen. De specificiteit en
sensitiviteit moest in het artikel beschreven staan. De artikelen zijn op kwaliteit beoordeeld aan de hand van de
beoordelingsformulieren van Cochrane.
Resultaten:
Er zijn 57 artikelen gevonden en uiteindelijk zijn er vijf artikelen geïncludeerd. Vier geïncludeerde artikelen zijn
cross-sectionele onderzoeken. Eén onderzoek is een prospective observational study. Twee artikelen zijn van
goede methodologische kwaliteit. Drie artikelen wisselend van kwaliteit. Wel rapporteren alle geïncludeerde
studies een hoge specificiteit voor de McMurray test bij jongvolwassenen.
Conclusie:
De McMurray test kan bij jong volwassenen het best gebruikt worden om meniscusletsel te includeren. Er kan met
enige voorzichtigheid worden gezegd dat de McMurray een hogere diagnostische waarde heeft bij
jongvolwassenen dan bij mensen boven de veertig jaar. Er is echter vervolgonderzoek nodig om dit gegeven te
bevestigen.
2
, INLEIDING
Pijn en problemen met bewegen in de knie is een veelvoorkomende aandoening. In een mensenleven is er een
kans van 45% op het ontwikkelen van knieklachten (Hegedus, Cook, Hasselblad, Goode & McCrory, 2007). In
Nederland is de incidentie van knie pijn 13.7 per 1000 volwassenen per jaar, met een prevalentie van 19 per 1000
volwassenen per jaar (Draijer, Belo, Berg, Geijer & Goudswaard, 2010). Meniscus letsel is één van de meest
voorkomende oorzaken van kniepijn. De incidentie van mannen ligt hoger dan die van de vrouwen. Bij mannen is er
een incidentie van 3 per 1000 mannen en bij vrouwen een incidentie van 1 per 1000 vrouwen (Draijer et al., 2010).
Vrouwen zijn over het algemeen gevoeliger voor knieblessures dan mannen. Dit komt door een vergrote elasticiteit
en verminderde spierkracht ten opzichte van de lichaamslengte (Deie, Sakamaki, Sumen, Urabe & Ikuta, 2002).
Toch is de incidentie van mannen hoger, het verschil komt voornamelijk omdat mannen meer aan team en
contactsporten doen dan vrouwen. Vier op de tien mannen beoefent een team sport in tegenstelling tot één op die
tien vrouwen (Centraal Bureau voor statistiek(CBS) z.d.). Gemiddeld komen er 40.000 mensen met knieklachten
naar de fysiotherapeut (Kooijman & Swinkels, 2010). In 2010 had 6.8% van de patiënten populatie in de
fysiotherapeutische praktijk knieklachten (Kooijman, Barten, Swinkels & Veenhof, 2010). Door de invoering directe
toegankelijkheid fysiotherapie in 2006 heeft een fysiotherapeut steeds een belangrijkere taak bij het
diagnosticeren van knieklachten.
Bij meniscusletsel is er sprake van een scheur in de meniscus. De classificatie van de meniscus scheuren gebeurt
aan de hand van verschillende verschijningsvormen. Zo wordt er onderscheid gemaakt tussen een verticale scheur,
een flap scheur, een radiale scheur en een horizontale scheur (Boyd & Myer, 2003). De mediale meniscus is vaker
betrokken dan de laterale meniscus (Everdingen, Schobben & Wiersma, 2014). Dit komt omdat de mediale
meniscus sterker vast zit aan de mediale collaterale band, waardoor deze in mechanische zin kwetsbaarder is
(Neeleman, et al. 2006). Twee veel voorkomende oorzaken van meniscusletsel zijn degeneratie of een trauma van
de knie. Bij een trauma is er in de meeste gevallen sprake van een rotatie in combinatie met flexie van de knie
waarbij de voet contact heeft met de grond (Karachalios, et al. 2005). Bij een trauma wordt er vaak een verticale
scheur in de meniscus gezien (Englund, Roos & Lohmander, 2003). Degeneratie van de meniscus begint pas na het
dertigste levensjaar. Patiënten klagen dan over langzaam opkomende kniepijn zonder traumatische oorzaak
(Howell, 2014).
Indien er verdenking is van meniscusletsel kan er een kijkoperatie, ook wel artroscopie genoemd plaats vinden om
te diagnosticeren of daadwerkelijk de meniscus betrokken is. Een artroscopie wordt als gouden standaard gebruikt
om meniscusletsel te diagnosticeren (Nugteren & Winkel, 2008). Er zijn echter wel een aantal nadelen aan een
artroscopie gebonden. Ten eerste zijn de kosten van een artroscopie hoog. Een onderzoek of behandeling tijdens
een poliklinisch bezoek bij een gescheurde meniscus kost in een gemiddeld ziekenhuis €546,19 euro (Medisch
centrum Alkmaar (MCA) z.d.). Ten tweede zijn er zoals bij iedere invasieve procedure risico’s op complicaties
verbonden aan een artroscopie (Nugteren & Winkel 2008). Het is daarom belangrijk om als fysiotherapeut goed
onderscheid te kunnen maken of een knie probleem daadwerkelijk om een meniscusprobleem gaat. Hierbij
opgeteld is het voor de patiënt belangrijk om zo snel mogelijk de juiste diagnose te krijgen. De kans op herstel bij
een operatie neemt toe indien de scheur van de meniscus relatief jong is, de patiënt zelf jong is en de knie naast
het meniscusletsel stabiel is (Boyd & Myers 2003). Dit betekent dus dat snelle en goede diagnostiek erg belangrijk
is.
Een veel gebruikte test binnen de fysiotherapie is de test van McMurray, origineel beschreven door McMurray in
1948 (McMurray, 1948). De test van McMurray wordt gebruikt om bij patiënten met kniepijn meniscusletsel te
diagnosticeren (Nugteren & Winkel, 2008). De spreiding van diagnostische waardes is echter enorm.
3
