F1: ik doe dit wel of niet anders straf
F2: ik doe dit wel of niet anders mama boos/triest
F3: oordelen op basis van hogere principes, omdat je het zelf belangrijk vindt
Toen tot conclusie: meisjes raakten niet verder dan fase 3, onderzoek gedaan bij kinderen en
dilemma voorgelegd: Heinz Dilemma. Heel veel meisjes zeiden ‘nee niet oké om in te breken want
is tegen de wet’, veel jongens zeiden ‘mag wel, want als je kijkt naar de rangorde van morele regels:
stelen mag niet maar een mensenleven redden is belangrijker’. Volgens Kohlberg: jongens haalden
morele regels aan ter ondersteuning van de beslissing zaten zij in de hoogste morele fase en meisjes
zaten in fase 3.
Toen kwam Carol Gilligan, ze zei dat ze dit een vreemde conclusie vond dat alle jongens veel
sterker ontwikkeld zouden zijn. Ze is terug naar onderzoek gaan kijken en heeft gezien dat meisjes
ook wel allemaal geldige argumenten hadden en wel rekening hielden met sociale context. Door te
zien dat ook in antwoorden van meisjes een systematiek zat heeft ze een boek geschreven en is zij
de grondlegger van de zorgethiek en heel veel andere ethische perspectieven toe te laten. Daarvoor
zaten we nog in veel klassieke stromingen en dit was het begin van openheid voor verschillende
soorten ethiek..
Zorgethiek wil niet zeggen dat je zomaar alles kan doen en
alles kan goedpraten. Ook bij het trolley dilemma met de
treinen: als het puur theoretisch is zou je denken dat
mensen voor de ene persoon kiezen ipv drie, maar als ze
dit dan echt moeten doen zie je dat er wel veel gevoelens
bij komen kijken. Zorgethiek is verder uitgewerkt, opent
perspectieven voor andere ethiek, focust zich vooral op het
‘herstellen’ van onze wereld, gaat over ons lichaam,
onszelf en onze omgeving.
, 5 principes van de zorgethiek.
– Attentie: attent zijn voor de wereld
rond jou. Er zijn veel mensen die
noden hebben maar deze niet
uitspreken, je moet attent zijn voor
de impliciete noden. Bv bij drugs:
ooit mee gestart omdat er
onderliggende noden waren.
– Verantwoordelijkheid: hier zitten we terug wat bij het mensbeeld, als je niet attent bent voor wat
rond jou is heb je ook geen verantwoordelijkheidsgevoel. Sommige mensen lopen door Brussel
en merken zelfs geen enkele thuisloze op dus hebben ook geen verantwoordelijkheidsgevoel. Je
voelt dat er iets niet klopt en dat de ander een nood heeft die niet vervuld wordt. Je voelt het een
beetje als je plicht om die persoon verder te helpen vanuit dat verantwoordelijkheidsgevoel. Dit
wil natuurlijk niet zeggen dat je iedereen een huis moet geven.
– Competent en deskundig: je moet bepaalde vaardigheden en competenties hebben om met
bepaalde mensen te kunnen werken.
– Responsiviteit: Er gaat altijd een stukje ongelijkheid zijn in de relatie met de cliënt die voor u zit
als sociaal werker. Cliënt is op een manier afhankelijk van jou. Je moet je hiervan bewust zijn,
kan je niet zomaar wegwerken. De andere persoon is veel kwetsbaarder dan jij, hier moet je je
heel bewust van zijn want is moeilijk weg te werken.
– Pluraliteit: Ondertussen leven we niet meer in een samenleving waarin iedereen zelfde principes
volgt, zelfde geloof heeft,… daar moet ook rekening mee gehouden worden. Als jou cliënt geen
koe mag eten en hij zit in opvang en hij krijgt dit wel… Hier moet rekening mee gehouden
worden. Bij ethics of justice was dit niet want toen volgde iedereen dezelfde hogere principes.
“mulatkinderen”: naar België
gehaald vanuit
verantwoordelijkheidsgevoel/plicht: we moeten die kinderen redden. Was niet de bedoeling om ze
trauma’s te bezorgen. Was de bedoeling om het goede te doen voor de kinderen. Als je dit
contrasteert met zorgethiek die rekening houdt met het sociale merken we nu dat zorgethiek hun
perspectief ingang heeft gevonden in ons denken denken we nu ‘hoe kan het dat je geen rekening
gehouden hebt met context en sociale aspect’.
Na de ethics of care kwam de huidige ecologische beweging: eco ethiek en milieu filosofie. Eco
ethiek is anders dan de stromingen die we al gezien hebben, hier gaat het in eerste instantie over het
doel, andere stromingen hadden niet 1 bepaald doel voor ogen. Hier is het uitgaanspunt dat we zorg
moeten dragen voor onze ecologie. We starten niet met principes waardoor we uitkomen bij een
bepaald doel, hier is het andersom: doel is het milieu en de manier waarop kan verschillen.
F2: ik doe dit wel of niet anders mama boos/triest
F3: oordelen op basis van hogere principes, omdat je het zelf belangrijk vindt
Toen tot conclusie: meisjes raakten niet verder dan fase 3, onderzoek gedaan bij kinderen en
dilemma voorgelegd: Heinz Dilemma. Heel veel meisjes zeiden ‘nee niet oké om in te breken want
is tegen de wet’, veel jongens zeiden ‘mag wel, want als je kijkt naar de rangorde van morele regels:
stelen mag niet maar een mensenleven redden is belangrijker’. Volgens Kohlberg: jongens haalden
morele regels aan ter ondersteuning van de beslissing zaten zij in de hoogste morele fase en meisjes
zaten in fase 3.
Toen kwam Carol Gilligan, ze zei dat ze dit een vreemde conclusie vond dat alle jongens veel
sterker ontwikkeld zouden zijn. Ze is terug naar onderzoek gaan kijken en heeft gezien dat meisjes
ook wel allemaal geldige argumenten hadden en wel rekening hielden met sociale context. Door te
zien dat ook in antwoorden van meisjes een systematiek zat heeft ze een boek geschreven en is zij
de grondlegger van de zorgethiek en heel veel andere ethische perspectieven toe te laten. Daarvoor
zaten we nog in veel klassieke stromingen en dit was het begin van openheid voor verschillende
soorten ethiek..
Zorgethiek wil niet zeggen dat je zomaar alles kan doen en
alles kan goedpraten. Ook bij het trolley dilemma met de
treinen: als het puur theoretisch is zou je denken dat
mensen voor de ene persoon kiezen ipv drie, maar als ze
dit dan echt moeten doen zie je dat er wel veel gevoelens
bij komen kijken. Zorgethiek is verder uitgewerkt, opent
perspectieven voor andere ethiek, focust zich vooral op het
‘herstellen’ van onze wereld, gaat over ons lichaam,
onszelf en onze omgeving.
, 5 principes van de zorgethiek.
– Attentie: attent zijn voor de wereld
rond jou. Er zijn veel mensen die
noden hebben maar deze niet
uitspreken, je moet attent zijn voor
de impliciete noden. Bv bij drugs:
ooit mee gestart omdat er
onderliggende noden waren.
– Verantwoordelijkheid: hier zitten we terug wat bij het mensbeeld, als je niet attent bent voor wat
rond jou is heb je ook geen verantwoordelijkheidsgevoel. Sommige mensen lopen door Brussel
en merken zelfs geen enkele thuisloze op dus hebben ook geen verantwoordelijkheidsgevoel. Je
voelt dat er iets niet klopt en dat de ander een nood heeft die niet vervuld wordt. Je voelt het een
beetje als je plicht om die persoon verder te helpen vanuit dat verantwoordelijkheidsgevoel. Dit
wil natuurlijk niet zeggen dat je iedereen een huis moet geven.
– Competent en deskundig: je moet bepaalde vaardigheden en competenties hebben om met
bepaalde mensen te kunnen werken.
– Responsiviteit: Er gaat altijd een stukje ongelijkheid zijn in de relatie met de cliënt die voor u zit
als sociaal werker. Cliënt is op een manier afhankelijk van jou. Je moet je hiervan bewust zijn,
kan je niet zomaar wegwerken. De andere persoon is veel kwetsbaarder dan jij, hier moet je je
heel bewust van zijn want is moeilijk weg te werken.
– Pluraliteit: Ondertussen leven we niet meer in een samenleving waarin iedereen zelfde principes
volgt, zelfde geloof heeft,… daar moet ook rekening mee gehouden worden. Als jou cliënt geen
koe mag eten en hij zit in opvang en hij krijgt dit wel… Hier moet rekening mee gehouden
worden. Bij ethics of justice was dit niet want toen volgde iedereen dezelfde hogere principes.
“mulatkinderen”: naar België
gehaald vanuit
verantwoordelijkheidsgevoel/plicht: we moeten die kinderen redden. Was niet de bedoeling om ze
trauma’s te bezorgen. Was de bedoeling om het goede te doen voor de kinderen. Als je dit
contrasteert met zorgethiek die rekening houdt met het sociale merken we nu dat zorgethiek hun
perspectief ingang heeft gevonden in ons denken denken we nu ‘hoe kan het dat je geen rekening
gehouden hebt met context en sociale aspect’.
Na de ethics of care kwam de huidige ecologische beweging: eco ethiek en milieu filosofie. Eco
ethiek is anders dan de stromingen die we al gezien hebben, hier gaat het in eerste instantie over het
doel, andere stromingen hadden niet 1 bepaald doel voor ogen. Hier is het uitgaanspunt dat we zorg
moeten dragen voor onze ecologie. We starten niet met principes waardoor we uitkomen bij een
bepaald doel, hier is het andersom: doel is het milieu en de manier waarop kan verschillen.
