, 1. Inleiding
In de thesis van Takeda over modernisering in Japan wordt de dissonantie van de verwesterende
transformatie belicht via het concept van mensenrechten. 1 Westerse mensenrechten zijn
gevormd door de 16e-eeuwse reformatie en de 18e-eeuwse industriële revolutie, die
individualisme bevorderden.2 Dit individualisme vormt een obstakel bij implementatie in niet-
westerse, collectivistische landen zoals Japan. 3
Deze dissonantie is ook zichtbaar in religieuze aspecten. Reader beschrijft hoe
hedendaags Japanse zenboeddhisme zich richt op de behoeften van de ‘gewone’ mens, met
focus op persoonlijk geluk en minder op filosofische aspecten.4 In het pamflet Peace of Mind
in Human Life komt het aspect van modernisering, waaruit individualisme voortkomt, daarbij:
“The problem is that in contemporary society we have lost sight of this peace of mind that enables us to
live in true happiness”.5 Dit leidt tot de onderzoeksvraag: Hoe verhoudt de zenboeddhistisc he
boodschap van Peace of Mind in Human Life zich tot de dissonantie tussen het individualis me
en het collectivisme?
2. Methodologie
Ter beantwoording van de onderzoeksvraag is de historisch-kritische methode gebruikt. Deze
methode legt de betekenis van teksten bloot door vragen te stellen betreffende wie, wat, waar,
wanneer, waarom en hoe.6 Dit helpt bij het verzamelen, evalueren, relateren en het presenteren
van de conclusie met bewijs.7 Daarnaast is de genealogische methode toegepast. Hoewel mijn
bron zwijgt over lichamen, richt deze methode zich ook op abstracte ideeën en de niet-elite. 8
Mijn bron richt zich op dankbaarheid en gemoedsrust, beide abstracte ideeën, en op leken.
Tevens is de globaal-historische methode gebruikt, vanwege haar focus op ‘globalisering’ en
‘modernisering’, wat relevant is voor dissonantie die dit veroorzaakt.
De gendertheoretische methode leent zich niet goed voor mijn onderzoek, omdat het
pamflet zich niet focust lichamen en erotiek. 9 Dit geldt ook voor de cognitie ve
religiewetenschappelijke methode, aangezien deze methode zich hoofdzakelijk focust op de
verklaring van ‘religie’, bezien vanuit menselijke cognitieve processen.10 Indien mijn
onderzoek de vraag betrof waarom Japanners hun gemoedsrust zijn verloren dan was dit wel
passend geweest. De sociaalwetenschappelijke methode richt zich op concepten van vreemde
culturen die vanuit het westerse perspectief moeilijk vatbaar zijn. 11 Zoals het causaliteitsbegr ip
binnen hekserijstromingen bij Afrikaanse culturen. Hoewel Japan een redelijk vreemde cultuur
is, ben ik van mening dat het onderwerp van het pamflet begrijpelijk is voor westerse culturen.
Tendensen strekkende dat de moderne westerling vervreemd van de natuur is geraakt, worden
immers vaker betoogd.12 Ook de nieuw-materialistische methode vindt geen toepassing in mijn
analyse, omdat het zich concentreert op de betekenis van materiële artefacten.13
1 Takeda 2005, p. 183.
2 Takeda 2005, p. 184.
3 Takeda 2005, p. 186.
4 Reader 2002, p. 714-715.
5 Reader 2002, p. 724.
6 Law 2012, p. 3.
7 Krentz 1977, p. 41.
8 Foucault (1971) 1980, p. 155.
9 Burns 2024, Burrus, dia 5.
10 Burns 2024, The Fracture of An Illusion, dia 5-6.
11 Kroesbergen-Kamps 2024, Evans-Pritchard en Winch, dia 1-2.
12 Van Oosterhout 2017, p. 28.
13 Riello 2022, p. 193.
1
In de thesis van Takeda over modernisering in Japan wordt de dissonantie van de verwesterende
transformatie belicht via het concept van mensenrechten. 1 Westerse mensenrechten zijn
gevormd door de 16e-eeuwse reformatie en de 18e-eeuwse industriële revolutie, die
individualisme bevorderden.2 Dit individualisme vormt een obstakel bij implementatie in niet-
westerse, collectivistische landen zoals Japan. 3
Deze dissonantie is ook zichtbaar in religieuze aspecten. Reader beschrijft hoe
hedendaags Japanse zenboeddhisme zich richt op de behoeften van de ‘gewone’ mens, met
focus op persoonlijk geluk en minder op filosofische aspecten.4 In het pamflet Peace of Mind
in Human Life komt het aspect van modernisering, waaruit individualisme voortkomt, daarbij:
“The problem is that in contemporary society we have lost sight of this peace of mind that enables us to
live in true happiness”.5 Dit leidt tot de onderzoeksvraag: Hoe verhoudt de zenboeddhistisc he
boodschap van Peace of Mind in Human Life zich tot de dissonantie tussen het individualis me
en het collectivisme?
2. Methodologie
Ter beantwoording van de onderzoeksvraag is de historisch-kritische methode gebruikt. Deze
methode legt de betekenis van teksten bloot door vragen te stellen betreffende wie, wat, waar,
wanneer, waarom en hoe.6 Dit helpt bij het verzamelen, evalueren, relateren en het presenteren
van de conclusie met bewijs.7 Daarnaast is de genealogische methode toegepast. Hoewel mijn
bron zwijgt over lichamen, richt deze methode zich ook op abstracte ideeën en de niet-elite. 8
Mijn bron richt zich op dankbaarheid en gemoedsrust, beide abstracte ideeën, en op leken.
Tevens is de globaal-historische methode gebruikt, vanwege haar focus op ‘globalisering’ en
‘modernisering’, wat relevant is voor dissonantie die dit veroorzaakt.
De gendertheoretische methode leent zich niet goed voor mijn onderzoek, omdat het
pamflet zich niet focust lichamen en erotiek. 9 Dit geldt ook voor de cognitie ve
religiewetenschappelijke methode, aangezien deze methode zich hoofdzakelijk focust op de
verklaring van ‘religie’, bezien vanuit menselijke cognitieve processen.10 Indien mijn
onderzoek de vraag betrof waarom Japanners hun gemoedsrust zijn verloren dan was dit wel
passend geweest. De sociaalwetenschappelijke methode richt zich op concepten van vreemde
culturen die vanuit het westerse perspectief moeilijk vatbaar zijn. 11 Zoals het causaliteitsbegr ip
binnen hekserijstromingen bij Afrikaanse culturen. Hoewel Japan een redelijk vreemde cultuur
is, ben ik van mening dat het onderwerp van het pamflet begrijpelijk is voor westerse culturen.
Tendensen strekkende dat de moderne westerling vervreemd van de natuur is geraakt, worden
immers vaker betoogd.12 Ook de nieuw-materialistische methode vindt geen toepassing in mijn
analyse, omdat het zich concentreert op de betekenis van materiële artefacten.13
1 Takeda 2005, p. 183.
2 Takeda 2005, p. 184.
3 Takeda 2005, p. 186.
4 Reader 2002, p. 714-715.
5 Reader 2002, p. 724.
6 Law 2012, p. 3.
7 Krentz 1977, p. 41.
8 Foucault (1971) 1980, p. 155.
9 Burns 2024, Burrus, dia 5.
10 Burns 2024, The Fracture of An Illusion, dia 5-6.
11 Kroesbergen-Kamps 2024, Evans-Pritchard en Winch, dia 1-2.
12 Van Oosterhout 2017, p. 28.
13 Riello 2022, p. 193.
1
