Hoofdstuk 4: Zouten en zoutoplossing
4.1 Zouten, namen en formules
Volgens de octetregel streven atomen door het opnemen of afstaan van elektronen naar
acht elektronen in de buitenste schil. Een zout wordt gevormd als een metaalatoom
elektronen afstaat aan een niet-metaalatoom elektron, die streven dan naar de octetregel.
De positieve ionen en negatieve ionen trekken elkaar aan door de tegengestelde lading,
tussen de ionen ontstaat er een sterke ionbinding. Er wordt een ionrooster gevormd,
waarin de positieve en negatieve ionen regelmatig zijn gerangschikt. De sterkte van de
ionbinding is afhankelijk van de soort ionen die in het zout voorkomen. Een zout is altijd
elektrisch neutraal.
Bij een systematische naam staat de naam van het positieve ion voorop, gevolgd door de
naam van het negatieve ion.
4.2 Zouten in water
Watermoleculen zijjn dipoolmolevulen. Dat betekent dat waterstofatomen in de
watermoleculen een kleine positeive lading (δ+) hebben en de zuurstofatomen een kleine
negatieve lading (δ-). Bij het oplossen bij water als oplosmiddel voor zouten, ontstaan
nieuwe bindingen tussen de ionen en de wtermoleculen. Omdat het gaat om een binding
tussen een ion en dipoolmoleculen, heten deze bindingen iondipoolbindingen. Het
omringen van ionen door watermoleculen noem je hydratatie.
Niet elk zout is even goed oplosbaar in water. Als de ionbindingen te ster zijn, lukt het de
watermoleculen niet om ionen los te krijgen uit het roosten. In Binas tabel 45A kun je vinden
of een zout goed, matig of slecht oplosbaar is.
Het oplossen en indampen van zouten kun je in een vergelijking weergeven.
Oplosvergelijking: Het zout reageert niet met het water, maar lost erin op, het water komt
daarom ook niet voor in de vergelijking.
+ − 2+ −
𝑁𝑎𝐶𝑙 (𝑠) → 𝑁𝑎 (𝑎𝑞) + 𝐶𝑙 (𝑎𝑞) 𝐶𝑢𝐶𝑙2 (𝑠) → 𝐶𝑢 (𝑎𝑞) + 2 𝐶𝑙 (𝑎𝑞)
Indampvergelijking: Als je een zoutoplossing verwarmt, verdampt het water. De positieve
en negatieve ionen van het zout vormen dan weer een ionrooster.
+ 3−
3𝑁𝑎 (𝑎𝑞) + 𝑃𝑂4 (𝑎𝑞) → 𝑁𝑎3𝑃𝑂4 (𝑠)
De stofeigenschap oplosbaarheid geeft de hoeveelheid stof aan die kan oplossen in een
oplosmiddel van een bepaalde temperatuur. Onder Binas tabel 45A staat beschreven
wanneer een zout goed, matig of slecht oplosbaar is.
Verzadigd: Maximale hoeveelheid is opgelost
Onverzadigd: De stof is niet maximaal opgelost
Metaaloxiden zijn slecht oplosbaar in water, deze 4 metaaloxiden kunnen reageren met
water:
Na2O (s) + H2O (l) 🡺 2 Na+ (aq) + 2 OH- (aq)
K2O (s) + H2O (l) 🡺 2 K+ (aq) + 2 OH- (aq)
4.1 Zouten, namen en formules
Volgens de octetregel streven atomen door het opnemen of afstaan van elektronen naar
acht elektronen in de buitenste schil. Een zout wordt gevormd als een metaalatoom
elektronen afstaat aan een niet-metaalatoom elektron, die streven dan naar de octetregel.
De positieve ionen en negatieve ionen trekken elkaar aan door de tegengestelde lading,
tussen de ionen ontstaat er een sterke ionbinding. Er wordt een ionrooster gevormd,
waarin de positieve en negatieve ionen regelmatig zijn gerangschikt. De sterkte van de
ionbinding is afhankelijk van de soort ionen die in het zout voorkomen. Een zout is altijd
elektrisch neutraal.
Bij een systematische naam staat de naam van het positieve ion voorop, gevolgd door de
naam van het negatieve ion.
4.2 Zouten in water
Watermoleculen zijjn dipoolmolevulen. Dat betekent dat waterstofatomen in de
watermoleculen een kleine positeive lading (δ+) hebben en de zuurstofatomen een kleine
negatieve lading (δ-). Bij het oplossen bij water als oplosmiddel voor zouten, ontstaan
nieuwe bindingen tussen de ionen en de wtermoleculen. Omdat het gaat om een binding
tussen een ion en dipoolmoleculen, heten deze bindingen iondipoolbindingen. Het
omringen van ionen door watermoleculen noem je hydratatie.
Niet elk zout is even goed oplosbaar in water. Als de ionbindingen te ster zijn, lukt het de
watermoleculen niet om ionen los te krijgen uit het roosten. In Binas tabel 45A kun je vinden
of een zout goed, matig of slecht oplosbaar is.
Het oplossen en indampen van zouten kun je in een vergelijking weergeven.
Oplosvergelijking: Het zout reageert niet met het water, maar lost erin op, het water komt
daarom ook niet voor in de vergelijking.
+ − 2+ −
𝑁𝑎𝐶𝑙 (𝑠) → 𝑁𝑎 (𝑎𝑞) + 𝐶𝑙 (𝑎𝑞) 𝐶𝑢𝐶𝑙2 (𝑠) → 𝐶𝑢 (𝑎𝑞) + 2 𝐶𝑙 (𝑎𝑞)
Indampvergelijking: Als je een zoutoplossing verwarmt, verdampt het water. De positieve
en negatieve ionen van het zout vormen dan weer een ionrooster.
+ 3−
3𝑁𝑎 (𝑎𝑞) + 𝑃𝑂4 (𝑎𝑞) → 𝑁𝑎3𝑃𝑂4 (𝑠)
De stofeigenschap oplosbaarheid geeft de hoeveelheid stof aan die kan oplossen in een
oplosmiddel van een bepaalde temperatuur. Onder Binas tabel 45A staat beschreven
wanneer een zout goed, matig of slecht oplosbaar is.
Verzadigd: Maximale hoeveelheid is opgelost
Onverzadigd: De stof is niet maximaal opgelost
Metaaloxiden zijn slecht oplosbaar in water, deze 4 metaaloxiden kunnen reageren met
water:
Na2O (s) + H2O (l) 🡺 2 Na+ (aq) + 2 OH- (aq)
K2O (s) + H2O (l) 🡺 2 K+ (aq) + 2 OH- (aq)
