Samenvatting H3: sensoriële codering

3. SENSORIËLE CODERING

3.1 SENSORIËLE EENHEID



Sensoriële eenheid = 1ste orde sensoriële neuron en daarmee verbonden R-en
 Functie: uitwendige E die inwerkt op R omzetten in reeks AP’en
 Functionele indeling naargelang soort E waarvoor gevoelig
Ø mechanisch
Ø thermisch
Ø chemisch
Ø fotoreceptoren
 Structurele indeling
Ø primaire bv. vrije zenuwuiteinde
Ø secundaire: combinatie receptorcel en neuron bv. auditieve receptoren
Ø tertiaire: receptorcellen, een neuron en een tussenliggende cel bv. retina
 Bevat 3 structuren:
Ø Prereceptorstructuur = alles tss buitenwereld en R gelegen
Ø R zelf
 Output: een receptorpotentiaal (langzaam)
 Amplitudo proportioneel aan inwerkende E (geen drempel + wel summatie)
 Deze receptorpotentiaal moet w omgezet in reeks AP’en in axon, die kunnen
doorgegeven w aan volgende neuron
 Amplitudomodulatie omgezet in frequentie v AP’en (drempel + saturatie +
relatieve refractaire periode)


Stimulus = speciale E-verdeling, beperkt in ruimte en tijd




1

, Sensoriële eenheden coderen volgende aspecten v sensoriële stimuli:
 modaliteit (soort E)
 locatie
 intensiteit
 duur




Figuur 3.1. Codering van sensoriële stimuli




Receptieve veld = deel v receptoroppervlak v waaruit sensoriële eenheid kan w gestimuleerd
 Voor neuronen v hogere orde (mogelijk ook inhibitorische gebieden): deel v receptoroppervlak v
waaruit neuron kan w beïnvloed


Innervatiedensiteit = # sensoriële eenheden per oppervlakte-eenheid v/h receptoroppervlak
 Hoge innervatiedensiteit impliceert hogere spatiale resolutie v/h systeem
 Vele sensoriële eenheden hebben specialisatie: bepaalde delen denser bezenuwd dan andere


2