H: 4 Paragraaf 3: Massamoord
3.1 Joden in Europa voor de oorlog
Toen Hitler in januari 1933 aan de macht kwam, woonden er ongeveer 9,5 miljoen Joden in
Europa. → Daarvan woonden er 3 miljoen in de Sovjet-Unie en 3,5 miljoen in Polen.
In Oost-Europa waren Joden dus een grote minderheid.
Zij probeerden hun eigen cultuur te behouden en leidden een ander leven dan niet-Joden.
In West-Europa vormden Joden meestal een kleine minderheid van de bevolking.
Vaak hadden hun zich aangepast aan de cultuur van hun niet-Joodse landgenoten.
Joden vielen in West-Europa dus minder op tussen de andere mensen dan in Oost-Europa. Zij
spraken dezelfde taal en kleedden zich als hun buren.
Langzaamaan werden de Joodse mensen door de nazi’s buitengesloten. Bijv. door de Joodse
winkelboycot en de Neurenberger Rassenwetten, die bepaalden dat niet meer met personen
van Duits bloed mochten trouwen.
Vanaf 1938 begon DL andere gebieden in Europa te veroveren. In de veroverde gebieden
werden Joodse mensen vanaf dat moment vervolg en vermoord. → Dat gebeurde vooral
door de SS.
H: 4 Paragraaf 3: Massamoord 1
, De SS was in het begin een soort lijfwacht van belangrijke nazi’s geweest. Tijdens de oorlog
hield de SS zich vooral bezig met de moord op Joden en op andere mensen die de nazi’s
untermenschen noemden.
Zo werd naast Joden ook zigeuners, gehandicapten en homoseksuelen vermoord.
Het moorden ging de nazi’s niet snel genoeg.
Begin 1942 kwamen hoge nazi’s in het geheim bijeen om besluiten te nemen over het
massaal en efficiënt uitroeien van de Joden. Dat leidde tot de Holocaust.
Holocaust= Dat is de vernietiging van zes miljoen Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Al hadden zij nooit iets verkeerd gedaan en al hadden Duitse Joden in de Eerste
Wereldoorlog voor DL gevochten: alle Joden moesten verdwijnen.
Omdat doodschieten te veel tijd en kogels kostte, werd besloten dat Joden massaal vergast
moesten worden in vernietigingskampen.
Vernietigingskampen zijn kampen waarin de nazi’s mensen opsloten en vermoordden.
3.2 Jodenvervolging in Nederland
Ook in Nederland voelden de meeste Joden zich helemaal thuis in de samenleving.
In ons land woonden na 1933 ook uit DL gevluchte Joden, waaronder de familie van Anne
Frank.
De eerste maanden van de bezetting lieten de Duitsers de Nederlandse Joden met rust.
Dat veranderde in oktober 1940. → Toen moesten alle ambtenaren de Ariërverklaring
tekenen.
Ariërverklaring= Dat was een verklaring waarin iemand moest aangeven dat hij geen Jood
was.
Wie Joods was of uit protest tegen discriminatie niet tekende, werd ontslagen. → De meeste
ambtenaren tekenden, al waren er wel protesten.
Later rond 1941 werden honderden Joodse mannen naar concentratiekampen afgevoerd.
Concentratiekampen zijn kampen waarin nazi’s mensen opsloten die ze als hun vijand
zagen. ( Soms dwangarbeid).
Amsterdammers waren erg verontwaardigd over deze willekeurige arrestatie van Joden. De
Februaristaking in 1941 brak uit als protest tegen dit onrecht.
H: 4 Paragraaf 3: Massamoord 2
3.1 Joden in Europa voor de oorlog
Toen Hitler in januari 1933 aan de macht kwam, woonden er ongeveer 9,5 miljoen Joden in
Europa. → Daarvan woonden er 3 miljoen in de Sovjet-Unie en 3,5 miljoen in Polen.
In Oost-Europa waren Joden dus een grote minderheid.
Zij probeerden hun eigen cultuur te behouden en leidden een ander leven dan niet-Joden.
In West-Europa vormden Joden meestal een kleine minderheid van de bevolking.
Vaak hadden hun zich aangepast aan de cultuur van hun niet-Joodse landgenoten.
Joden vielen in West-Europa dus minder op tussen de andere mensen dan in Oost-Europa. Zij
spraken dezelfde taal en kleedden zich als hun buren.
Langzaamaan werden de Joodse mensen door de nazi’s buitengesloten. Bijv. door de Joodse
winkelboycot en de Neurenberger Rassenwetten, die bepaalden dat niet meer met personen
van Duits bloed mochten trouwen.
Vanaf 1938 begon DL andere gebieden in Europa te veroveren. In de veroverde gebieden
werden Joodse mensen vanaf dat moment vervolg en vermoord. → Dat gebeurde vooral
door de SS.
H: 4 Paragraaf 3: Massamoord 1
, De SS was in het begin een soort lijfwacht van belangrijke nazi’s geweest. Tijdens de oorlog
hield de SS zich vooral bezig met de moord op Joden en op andere mensen die de nazi’s
untermenschen noemden.
Zo werd naast Joden ook zigeuners, gehandicapten en homoseksuelen vermoord.
Het moorden ging de nazi’s niet snel genoeg.
Begin 1942 kwamen hoge nazi’s in het geheim bijeen om besluiten te nemen over het
massaal en efficiënt uitroeien van de Joden. Dat leidde tot de Holocaust.
Holocaust= Dat is de vernietiging van zes miljoen Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Al hadden zij nooit iets verkeerd gedaan en al hadden Duitse Joden in de Eerste
Wereldoorlog voor DL gevochten: alle Joden moesten verdwijnen.
Omdat doodschieten te veel tijd en kogels kostte, werd besloten dat Joden massaal vergast
moesten worden in vernietigingskampen.
Vernietigingskampen zijn kampen waarin de nazi’s mensen opsloten en vermoordden.
3.2 Jodenvervolging in Nederland
Ook in Nederland voelden de meeste Joden zich helemaal thuis in de samenleving.
In ons land woonden na 1933 ook uit DL gevluchte Joden, waaronder de familie van Anne
Frank.
De eerste maanden van de bezetting lieten de Duitsers de Nederlandse Joden met rust.
Dat veranderde in oktober 1940. → Toen moesten alle ambtenaren de Ariërverklaring
tekenen.
Ariërverklaring= Dat was een verklaring waarin iemand moest aangeven dat hij geen Jood
was.
Wie Joods was of uit protest tegen discriminatie niet tekende, werd ontslagen. → De meeste
ambtenaren tekenden, al waren er wel protesten.
Later rond 1941 werden honderden Joodse mannen naar concentratiekampen afgevoerd.
Concentratiekampen zijn kampen waarin nazi’s mensen opsloten die ze als hun vijand
zagen. ( Soms dwangarbeid).
Amsterdammers waren erg verontwaardigd over deze willekeurige arrestatie van Joden. De
Februaristaking in 1941 brak uit als protest tegen dit onrecht.
H: 4 Paragraaf 3: Massamoord 2
