Gaan en niet staan waar je wil
Festivals; je houdt ervan of je haat ze. Ze zijn vaak het toneel van modder, vieze wc’s en half-
ingestorte tenten, maar ook leuke muziek en met je vrienden op stap zijn. De Nederlandse
festivalcultuur is sinds de jaren 60 van de vorige eeuw non stop aan het groeien. In 2019
vonden er 1115 festivals plaats met een geschat bezoekersaantal van 19,5 miljoen
festivalgangers (Van Lent, 2021). Sommige mensen hebben echter niet de keuze om naar een
festival te gaan, omdat ze te maken hebben met een motorische beperking. Een motorische
beperking kan mensen weerhouden van evenementen, zoals festivals, vanwege onvoldoende
voorzieningen. Van de Nederlandse burgers heeft een op de acht een handicap, waarvan 2,3
miljoen mensen met een matige of ernstige fysieke beperking (HandicapNL, 2021). Festivals
zijn erg belangrijk voor jongeren. Het is een plek van samenkomen van mensen die van
muziek genieten. Nog veel festivals, zoals Parkpop in Den Haag (Van Rijswijk, 2018),
hebben nog onvoldoende faciliteiten voor mensen met een fysieke beperking, vooral omdat
handicaps in Nederland zwaar worden onderschat. Ongeveer 80% van de Nederlandse
bevolking onderschat het aantal mensen met een lichamelijke beperking (HandicapNL, 2021).
Het is daarom belangrijk dat dit onderwerp aan het licht komt. In dit essay wordt daarom
stilgestaan bij het linken van ongelijkheid en cohesie aan festivalgangers met een motorische
beperking. De hoofdstelling die hieruit voortvloeit is: Hoe verklaart het gebrek aan
voorzieningen voor mensen met een motorische beperking op festivals de ongelijkheid en het
ontbreken van cohesie tussen mensen met en zonder een motorische beperking? Ten eerste
bespreekt dit essay ongelijkheid en de link met festivalgangers met een mobile beperking. Ten
tweede wordt cohesie besproken en de link met festivalgangers met een mobile beperking.
Ongelijkheid kan veel verschillende vormen aannemen. Ongelijkheid kan bijvoorbeeld duiden
op inkomensongelijkheid of discriminatie aan de hand van uiterlijk of geloofsovertuiging.
Ongelijkheid kan ook betekenen dat de een niet evenveel kansen heeft als de ander. In het
geval van festivals zijn festivalterreinen ingericht op mensen met mobile vrijheid. Zo zijn er
op bijvoorbeeld Lowlands geen verharde weggetjes, het hele terrein bestaat uit een groot
grasveld. Wanneer er per dag 55000 mensen (Redactie Holland.com, 2021) over dat gras
lopen, is wel te verwachten dat het gras langzaam veranderd in een moeilijk begaanbare
modderpoel. Dit beperkt de mobiliteit van iemand in een rolstoel. Ongelijkheid wordt
Festivals; je houdt ervan of je haat ze. Ze zijn vaak het toneel van modder, vieze wc’s en half-
ingestorte tenten, maar ook leuke muziek en met je vrienden op stap zijn. De Nederlandse
festivalcultuur is sinds de jaren 60 van de vorige eeuw non stop aan het groeien. In 2019
vonden er 1115 festivals plaats met een geschat bezoekersaantal van 19,5 miljoen
festivalgangers (Van Lent, 2021). Sommige mensen hebben echter niet de keuze om naar een
festival te gaan, omdat ze te maken hebben met een motorische beperking. Een motorische
beperking kan mensen weerhouden van evenementen, zoals festivals, vanwege onvoldoende
voorzieningen. Van de Nederlandse burgers heeft een op de acht een handicap, waarvan 2,3
miljoen mensen met een matige of ernstige fysieke beperking (HandicapNL, 2021). Festivals
zijn erg belangrijk voor jongeren. Het is een plek van samenkomen van mensen die van
muziek genieten. Nog veel festivals, zoals Parkpop in Den Haag (Van Rijswijk, 2018),
hebben nog onvoldoende faciliteiten voor mensen met een fysieke beperking, vooral omdat
handicaps in Nederland zwaar worden onderschat. Ongeveer 80% van de Nederlandse
bevolking onderschat het aantal mensen met een lichamelijke beperking (HandicapNL, 2021).
Het is daarom belangrijk dat dit onderwerp aan het licht komt. In dit essay wordt daarom
stilgestaan bij het linken van ongelijkheid en cohesie aan festivalgangers met een motorische
beperking. De hoofdstelling die hieruit voortvloeit is: Hoe verklaart het gebrek aan
voorzieningen voor mensen met een motorische beperking op festivals de ongelijkheid en het
ontbreken van cohesie tussen mensen met en zonder een motorische beperking? Ten eerste
bespreekt dit essay ongelijkheid en de link met festivalgangers met een mobile beperking. Ten
tweede wordt cohesie besproken en de link met festivalgangers met een mobile beperking.
Ongelijkheid kan veel verschillende vormen aannemen. Ongelijkheid kan bijvoorbeeld duiden
op inkomensongelijkheid of discriminatie aan de hand van uiterlijk of geloofsovertuiging.
Ongelijkheid kan ook betekenen dat de een niet evenveel kansen heeft als de ander. In het
geval van festivals zijn festivalterreinen ingericht op mensen met mobile vrijheid. Zo zijn er
op bijvoorbeeld Lowlands geen verharde weggetjes, het hele terrein bestaat uit een groot
grasveld. Wanneer er per dag 55000 mensen (Redactie Holland.com, 2021) over dat gras
lopen, is wel te verwachten dat het gras langzaam veranderd in een moeilijk begaanbare
modderpoel. Dit beperkt de mobiliteit van iemand in een rolstoel. Ongelijkheid wordt
