Antropologie
Juliët Schepers
Opdracht existentialistisch mensbeeld
Perspectieven/visies op de wil
1. Absolute vrijheid
Je leeft als een persoon, ieder persoon heeft absolute vrijheid. Dat wil zeggen dat je mag gaan en
staan, doen en laten wat je wilt. Maar je draagt hierbij verantwoordelijkheid met je mee.
Het feit dat men verantwoordelijkheid met zich meedraagt, zorgt er automatisch voor dat men
ervoor zorgt dat ze bewuste beslissingen nemen en zich niet meteen laten leiden door hun wil. De
uiteindelijke beslissing brengt gevolgen met zich mee, men is dan ook verantwoordelijk voor de
keuzes die ze maken en de gevolgen die hieruit leiden. De wil is hierbij dus niet altijd leidend, het ligt
eraan welke gevolgen het met zich meebrengt.
Er is geen vrijheid als er geen verantwoordelijkheid is. Vrijheid en verantwoordelijkheid gaan gepaard
met elkaar.
Ik ben het eens met deze visie. We leven inderdaad in een wereld waar je (soort van) van absolute
vrijheid kan spreken. We mogen doen wat we willen, we mogen onze eigen keuzes/besluiten maken
maar moeten ons wel beseffen dat we verantwoordelijk zijn voor de gevolgen die uit deze keuzes
voort komen. Als je een verkeerde keuze weet te maken, ben jij de persoon die dit moet gaan
oplossen.
2. We zijn niet vrij!
We denken allemaal dat we vrij zijn, dat we kunnen gaan en staan waar we willen, en doen en laten
wat we maar willen. Eigenlijk weten we dat dit niet zo geuit kan worden/dat we dit niet uiten. Allerlei
factoren om ons heen zorgen ervoor dat wij ons op een bepaalde manier gedragen, omdat we het
idee hebben dat er altijd iemand op ons neerkijkt en wij in de gaten worden gehouden. Dat ons
gedrag wordt beoordeeld en dat je buiten de boot valt omdat je anders bent/anders doet dan de rest
om je heen.
Ik ben het eens met deze visie. We weten wie we zijn en hoe we zijn, alleen uiten we dat de helft van
de tijd niet. Puur omdat we weten dat we in de gaten worden gehouden en dat we ons vast moeten
houden aan het ‘normale gedrag’. Niemand wil onderscheden wordt van de rest omdat hij/zij anders
is, daarom gedragen we ons maar naar het ideaal.
De wil wordt hierin dus sterk beperkt. Je weet wel wat je wil, je wil je gedragen naar hoe je bent.
Maar dat kan niet aangezien je je dan anders gedraagt dan de rest en je hier dan op beoordeeld
wordt.
3. De wil is verdeeld
Elke wil die in je naar boven komt is in strijd met zichzelf. Elke keer als je iets wil, wil je aan de ene
kant wel, maar aan de andere kant ook weer niet. De keuze van het waarmaken van de wil botst met
elkaar.
Ik ben het niet eens met deze visie. Het is naar mijn idee niet zo dat elke wil die in je opkomt met
zichzelf in de knoop raakt, omdat je het aan de ene kant wel wilt, maar aan de andere kant niet. Er
zijn genoeg willen die in je opkomen waarvan je zeker weet dat je de gedachte/het idee wilt
omzetten tot een handeling om een situatie te laten voortbestaan, te veranderen of om de
oorsprong van een situatie te veroorzaken. Bij deze willen is er geen nadelige ‘kant’, er is hierbij geen
reden om de wil niet te realiseren.
Juliët Schepers
Opdracht existentialistisch mensbeeld
Perspectieven/visies op de wil
1. Absolute vrijheid
Je leeft als een persoon, ieder persoon heeft absolute vrijheid. Dat wil zeggen dat je mag gaan en
staan, doen en laten wat je wilt. Maar je draagt hierbij verantwoordelijkheid met je mee.
Het feit dat men verantwoordelijkheid met zich meedraagt, zorgt er automatisch voor dat men
ervoor zorgt dat ze bewuste beslissingen nemen en zich niet meteen laten leiden door hun wil. De
uiteindelijke beslissing brengt gevolgen met zich mee, men is dan ook verantwoordelijk voor de
keuzes die ze maken en de gevolgen die hieruit leiden. De wil is hierbij dus niet altijd leidend, het ligt
eraan welke gevolgen het met zich meebrengt.
Er is geen vrijheid als er geen verantwoordelijkheid is. Vrijheid en verantwoordelijkheid gaan gepaard
met elkaar.
Ik ben het eens met deze visie. We leven inderdaad in een wereld waar je (soort van) van absolute
vrijheid kan spreken. We mogen doen wat we willen, we mogen onze eigen keuzes/besluiten maken
maar moeten ons wel beseffen dat we verantwoordelijk zijn voor de gevolgen die uit deze keuzes
voort komen. Als je een verkeerde keuze weet te maken, ben jij de persoon die dit moet gaan
oplossen.
2. We zijn niet vrij!
We denken allemaal dat we vrij zijn, dat we kunnen gaan en staan waar we willen, en doen en laten
wat we maar willen. Eigenlijk weten we dat dit niet zo geuit kan worden/dat we dit niet uiten. Allerlei
factoren om ons heen zorgen ervoor dat wij ons op een bepaalde manier gedragen, omdat we het
idee hebben dat er altijd iemand op ons neerkijkt en wij in de gaten worden gehouden. Dat ons
gedrag wordt beoordeeld en dat je buiten de boot valt omdat je anders bent/anders doet dan de rest
om je heen.
Ik ben het eens met deze visie. We weten wie we zijn en hoe we zijn, alleen uiten we dat de helft van
de tijd niet. Puur omdat we weten dat we in de gaten worden gehouden en dat we ons vast moeten
houden aan het ‘normale gedrag’. Niemand wil onderscheden wordt van de rest omdat hij/zij anders
is, daarom gedragen we ons maar naar het ideaal.
De wil wordt hierin dus sterk beperkt. Je weet wel wat je wil, je wil je gedragen naar hoe je bent.
Maar dat kan niet aangezien je je dan anders gedraagt dan de rest en je hier dan op beoordeeld
wordt.
3. De wil is verdeeld
Elke wil die in je naar boven komt is in strijd met zichzelf. Elke keer als je iets wil, wil je aan de ene
kant wel, maar aan de andere kant ook weer niet. De keuze van het waarmaken van de wil botst met
elkaar.
Ik ben het niet eens met deze visie. Het is naar mijn idee niet zo dat elke wil die in je opkomt met
zichzelf in de knoop raakt, omdat je het aan de ene kant wel wilt, maar aan de andere kant niet. Er
zijn genoeg willen die in je opkomen waarvan je zeker weet dat je de gedachte/het idee wilt
omzetten tot een handeling om een situatie te laten voortbestaan, te veranderen of om de
oorsprong van een situatie te veroorzaken. Bij deze willen is er geen nadelige ‘kant’, er is hierbij geen
reden om de wil niet te realiseren.
