Aansprakelijkheidsrecht samenvatting
Week 1
Leerdoelen
1. U kunt het doel van het (buitencontractuele) aansprakelijkheidsrecht beschrijven;
2. U kunt uitleggen wat wordt bedoeld met de begrippen ‘corrigerende rechtvaardigheid’,
‘distributieve rechtvaardigheid’, preventieve werking en genoegdoening;
3. U kunt uitleggen wat de genoegdoeningsfunctie van het aansprakelijkheidsrecht inhoudt;
4. U kunt voor concrete leerstukken en situaties uitleggen en illustreren hoe de keuze voor een
bepaald leerdoel uitwerkt
Literatuur
● T. Hartlief e.a., nrs. 1 - 12.
Baby Kelly
In de familie van de vader kwam chromosale afwijkingen voor. De moeder heeft dat medegedeeld
aan de dokter tijdens de zwangerschap en wilde een punctie doen. De dokter vindt dat niet nodig. De
baby blijkt na de geboorte last te hebben van chromosale afwijkingen en is gehandicapt. Als het
onderzoek wel had plaatsgevonden en daaruit was gebleken dat de baby inderdaad een afwijking zou
hebben, had de moeder abortus gepleegd. De ouders van baby Kelly hebben het ziekenhuis en de
verloskundige aansprakelijk gesteld (namens zichzelf en als wettelijk vertegenwoordiger, dubbele
vordering dus) en hebben schadevergoeding voor zichzelf en voor hun dochter Kelly gevorderd. Het
ziekenhuis en de verloskundige betwisten deze vordering.
Er is sprake van een ‘Wrongful life’ vordering: Het gaat daarbij altijd om een vordering tot
schadevergoeding vanwege het feit dat een kind met beperkingen is geboren, hetgeen aan het
toedoen van een ander is aan te schrijven. Het meest voorkomende is het doen van een kunstfout
(door de fout van een ander is een gezonde vrucht beschadigd) of in dit geval een informatiefout?
(Nalaten om de fout en gevolgen mede te delen).
Een wrongful life vordering kan worden ingesteld door de moeder, ader en Kelly tegen de medische
hulpverlener, werkgever, ouders.
- Het wettelijk kader, twee mogelijke vorderingen: contractuele aansprakelijkheid of
buitencontractuele aansprakelijkheid (OD):
o art. 6:74, 6:162 en 6:98 BW: fout, schade en causaal verband is noodzakelijk (drie
voorwaarden) (er was sprake van een medische behandelovereenkomst tussen
moeder en verloskundige, bepaald in 7:446) De maatstaf voor de fout is geregeld in
7:453
o art. 7:446 en 7:453 BW: medische behandelovereenkomst, goed hulpverlener? -> in
casu heeft de verloskundige zich niet gedragen volgens de norm, ze had een punctie
moeten uitvoeren na de informatie van de moeder.
Er is dus sprake van een fout: een toerekenbare tekortkoming jegens moeder, onrechtmatige daad
jegens vader en Kelly (vader was geen partij in de overeenkomst, maar de belangen van de vader zijn
zo nauw betrokken bij de overeenkomst dat de wanprestatie jegens de moeder een onrechtmatige
daad opleveren jegens de vader). Het ziekenhuis was ook aansprakelijk jegens baby Kelly omdat de
overeenkomst mede gericht was op de zorg van de nog ongeboren baby. Een schending van die plicht
is een strijdigheid met de maatschappelijke onzorgvuldigheid. Dus er is sprake van een onrechtmatige
daad jegens baby Kelly.
, - Causaal verband is ook noodzakelijk: c.s.q.n en toerekening naar redelijkheid; -> de fout is
een noodzakelijke voorwaarde voor de schade, zonder de schade zou de fout niet zijn
ingetreden. Er wordt aan beide voorwaarde van causaliteit voldaan ->
o Condito sine qua non: er is een noodzakelijke voorwaarde van de schade -> de
verloskundige heeft nagelaten
o Toerekening naar redelijkheid (6:98): De verloskundige heeft verzuimt om de
diagnose vast te stellen, de verloskundige heeft schade indirect verzorgd
Het kan daarom worden toegerekend op grond van 6:98
- Schade: de ouders vorderen materiële en immateriële schadevergoeding.
o Art. 6:106, lid 1 onder b: lichamelijk letsel, aantasting eer en goede naam, of “andere
aantasting in de persoon” -> schade is toewijsbaar omdat ze op andere wijze zijn
aangetast omdat ze hun keuze zijn kwijt geraakt om de zwangerschap af te breken.
Ook Kelly heeft recht op immateriële schadevergoeding. De grote van de schade
hangt af hoe Kelly heeft geleden onder de situatie
o Art. 6:97 BW: hoe te begroten? Vergelijken met....? -> ziekenhuis zegt dat de schade
niet is vast te stellen omdat je de situatie niet kan vergelijken met haar ‘niet bestaan’.
Je kan niet vergelijken met een gezond bestaan omdat het een aangeboren afwijking
is geweest, de verpleegkundige heeft een gezonde baby nooit binnen handbereik
gehad -> informatiefout van de verloskundige -> HR zegt 6:97 -> huidige situatie
vergelijken met wanneer ze gezond zou zijn hoewel dat eigenlijk nooit een
mogelijkheid is geweest. Daarom 6:97: je moet een begroting kiezen die zoveel
mogelijk past bij de aard van de schade, hier zegt de HR dat het geoorloofd is om de
huidige schade te vergelijken met de situatie wanneer ze gezond zou zijn
De HR bespreekt een aantal bezwaren van de toewijzing van wrongfull life claims die in de literatuur
zijn besproken:
Andere bezwaren: “het klopt wel, maar het deugt niet”
- Als we een vordering toewijzen begeven we ons dan niet op een hellend vlak? wat is het
volgende? Dat gehandicapt kind de ouders aansprakelijk stelt -> HR weerlegt dit.
- Defensieve geneeskunde? -> medische hulpverleners uit angst voor aansprakelijkheid
aansturen op abortus -> HR weerlegt dit omdat de norm is dat hulpverlener bekwaam moet
handelen
- In strijd met de wenselijke waardigheid? -> juist niet want door toewijzing maken we het dat
Kelly een zo goed en mogelijk leven leidt
Wongful life
1. Wrongful life claims:
- Rechtsvergelijking
- Art. 6:162 BW, art. 340 VWEU, art. 1:101 PETL
2. Gronden van aansprakelijkheid:
- Onrechtmatige daad;
- Toerekenbaarheid;
- Causaliteit (conditio sine qua non
, 1. Wrongful life vorderingen | rechtsvergelijking
De gronden voor aansprakelijkheid in diverse landen zijn hetzelfde als in Nederland maar de toetsing
is anders.
- California: schade kan niet worden vastgesteld
(Turpin v. Sortini, Cal. 3d 220, 643 P.2d 954)
- België: schade kan niet worden vastgesteld
(Hof van Cassatie van België 14 november 2014, Nr. C.13.0441.N)
- Frankrijk: geen causaal verband / politiek grijpt in
(Nicolas Perruche 26 maart 1996, D. 1997, Jur. P. 35, en 17 november 2000, Jur. P. 332) ->
wet aangenomen dat er geen wrongful life claims meer mogen zijn omdat anders zou kunnen
lijken dat het leven minder waard is.
- Duitsland: geen schending zorgplicht/onrechtmatigheid (leven is niet minder waard,
menswaardigheid)
(BGH 18 januari 1983, Entsch. 86, 240)
- Engeland: geen schending zorgplicht/onrechtmatigheid (wrongful life tot op zekere hoogte
verboden)
(MacKay v Essex Area Health Authority 1982 2 All ER 771)
- Zuid-Afrika: verschillen tussen ouders en kind
(SC South Africa 3 juni 2008 (340/2007)[2008] ZASCA 84, Stewart e.a. v Both,
Constitutional Court South Africa
(H. and Fetal Assessment Centre [2014] ZACC 34, nr. 2)
Wrongful life claims worden bijna alleen in NL en Israël toegewezen.
2. Gronden van aansprakelijkheid: universeel?
1. De gronden van aansprakelijkheid: (zijn overal hetzelfde)
- Art. 6:162 lid 1 BW: fout, schade, causaal verband; (In NL)
- Art. 340 VWEU, HvJEU 27 maart 1990: onrechtmatigheid, schade, en oorzakelijk verband
tussen beide; (dat is Europees geregeld)
- Art. 101 Principles of European Tort Law: fout, schade, causaal verband; (Geen juridisch
bindende werking maar wel een soort codificatie van aansprakelijkheid van alle lidstaten)
2. De toepassing in Wrongful life cases
- Maar: de toepassing verschilt (zie Wrongful Life). -> de ene rechter zegt van wel, de ander
niet, ondanks dat wel overal dezelfde maatstaven worden gebruikt
Leerdoel 1 |(Buitencontractuele) aansprakelijkheidsrecht
Buitencontractuele aansprakelijkheid
Bij buitencontractuele aansprakelijkheid is er geen sprake van een overeenkomst of een contract
tussen partijen. Als de ene partij schade lijdt door een handeling van de andere partij kan er een
beroep worden gedaan op de onrechtmatige daad. Het gaat dus om verbintenissen uit de wet en
schadevergoeding.
Er moet dus een onderscheid worden gemaakt tussen verbintenissen uit de overeenkomst en
verbintenissen uit de wet. Zijn er echter meer rechtsregels toepasbaar op eenzelfde gebeurtenis, dan
spreekt met van samenloop. De rechtsregels zijn cumulatief van toepassing en indien de
rechtsgronden tot verschillende rechtsgevolgen leiden die niet tegelijkertijd kunnen intreden, mag de
eiser naar eigen inzicht een keuze maken.
Het buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht kent als uitgangspunt dat ieder zijn eigen schade
draagt. Tenzij iemand anders op grond van een verbintenis uit de wet verantwoordelijk kan worden
gehouden voor het ontstaan van de schade, dan kan de schade worden afgewenteld.
, Doel
Het aansprakelijkheidsrecht regelt wie onder welke omstandigheden aansprakelijk is voor welke
gebeurtenissen en hun gevolgen (de passieve zijde van de verbintenis of kale rechtsplicht) en dus ook
wie welke aanspraken geldend kan maken (de actieve zijde, het subjectieve recht).
Men kan dus zeggen dat het aansprakelijkheidsrecht tot doel heeft aanspraken vast te stellen en –
met behulp van rechtsvorderingen- te handhaven. Denk hierbij aan rechtsvorderingen tot nakoming
(art 3:296) en aan schadevergoeding (art 6:95 )
Daarnaast wordt ook wel gezegd dat aansprakelijkheidsrecht tot doel heeft om te bepalen in welke
gevallen en in welke mate schade moet worden verplaatst van de benadeelde naar degene die de
schade heeft veroorzaakt.
Het aansprakelijkheidsrecht strekt ertoe de benadeelde te brengen in de situatie waarin deze zonder
de schadetoebrengende gebeurtenis zou hebben verkeerd.
Leerdoel 2 | Functies van het (buitencontratuele) aansprakelijkheidsrecht
- Compensatie van schade (inclusief corrigerende rechtvaardigheid)
- Genoegdoening voor het slachtoffer (inclusief niet-financiële belangen)
- Preventie (inclusief kostenallocatie, risicospreiding en vermijden van inefficiënt gedrag)
Compensatie
- Herstel in de oude toestand (“restitutio in integrum”);
- Schadevergoeding in geld of in natura (art. 6:103 BW);
- Materiële en immateriële schadevergoeding (art. 6:106 BW);
- Remedies: schadevergoeding, verklaring voor recht (dat is dan het enige dat je krijgt, kan
later wel nog), rechterlijk bevel (er dreigt schade te ontstaan)
- Corrigerende; rechtvaardigheid als herstel in billaterale transacties -> Er is een transactie
geweest tussen twee partijen (bv overeenkomst of OD) als daar de ene partij de andere partij
onrecht aandoet met de onrecht gecompenseerd worden, maar er moet een balans zijn
tussen de mate van onrecht en de mate van compensatie; moeten in evenwicht zijn. De
compensatie moet het onrecht wegnemen en niet meer dan dat -> herstellen; maar geen
euro meer.
Corrigerende rechtvaardigheid: Herstel van de oorspronkelijke toestand na een rechtsinbreuk
Distributieve rechtvaardigheid/ verdelende rechtvaardigheid: Wat is zijn ‘deel’ -> de vraag over de
verdeling -> wie krijgt wat en waarom? (gaat altijd om een groep, geen twee personen) -> schaarste
goederen
Voorbeeld
- John de Mol, kandidaat The Voice (art. 6:109 BW); Rechterlijk matigingsrecht -> john is rijk en
de kandidaat is arm, dat maakt niet uit voor de aansprakelijkheid van de schade. Andersom
ook, de kandidaat is aansprakelijk ongeacht de omvang. Maar de rechter mag het wel
meewegen voor de hoogte.
- Vestiging en omvang van de aansprakelijkheid (art. 6:162 en 98 BW): corrigerende
respectievelijk distributieve rechtvaardigheid
Baby kelly wordt bv niet gerechtvaardig door corrigerende rechtvaardigheid omdat je nooit kan
vergelijken met een andere situatie. Maar misschien wel de functie van genoegdoening
Week 1
Leerdoelen
1. U kunt het doel van het (buitencontractuele) aansprakelijkheidsrecht beschrijven;
2. U kunt uitleggen wat wordt bedoeld met de begrippen ‘corrigerende rechtvaardigheid’,
‘distributieve rechtvaardigheid’, preventieve werking en genoegdoening;
3. U kunt uitleggen wat de genoegdoeningsfunctie van het aansprakelijkheidsrecht inhoudt;
4. U kunt voor concrete leerstukken en situaties uitleggen en illustreren hoe de keuze voor een
bepaald leerdoel uitwerkt
Literatuur
● T. Hartlief e.a., nrs. 1 - 12.
Baby Kelly
In de familie van de vader kwam chromosale afwijkingen voor. De moeder heeft dat medegedeeld
aan de dokter tijdens de zwangerschap en wilde een punctie doen. De dokter vindt dat niet nodig. De
baby blijkt na de geboorte last te hebben van chromosale afwijkingen en is gehandicapt. Als het
onderzoek wel had plaatsgevonden en daaruit was gebleken dat de baby inderdaad een afwijking zou
hebben, had de moeder abortus gepleegd. De ouders van baby Kelly hebben het ziekenhuis en de
verloskundige aansprakelijk gesteld (namens zichzelf en als wettelijk vertegenwoordiger, dubbele
vordering dus) en hebben schadevergoeding voor zichzelf en voor hun dochter Kelly gevorderd. Het
ziekenhuis en de verloskundige betwisten deze vordering.
Er is sprake van een ‘Wrongful life’ vordering: Het gaat daarbij altijd om een vordering tot
schadevergoeding vanwege het feit dat een kind met beperkingen is geboren, hetgeen aan het
toedoen van een ander is aan te schrijven. Het meest voorkomende is het doen van een kunstfout
(door de fout van een ander is een gezonde vrucht beschadigd) of in dit geval een informatiefout?
(Nalaten om de fout en gevolgen mede te delen).
Een wrongful life vordering kan worden ingesteld door de moeder, ader en Kelly tegen de medische
hulpverlener, werkgever, ouders.
- Het wettelijk kader, twee mogelijke vorderingen: contractuele aansprakelijkheid of
buitencontractuele aansprakelijkheid (OD):
o art. 6:74, 6:162 en 6:98 BW: fout, schade en causaal verband is noodzakelijk (drie
voorwaarden) (er was sprake van een medische behandelovereenkomst tussen
moeder en verloskundige, bepaald in 7:446) De maatstaf voor de fout is geregeld in
7:453
o art. 7:446 en 7:453 BW: medische behandelovereenkomst, goed hulpverlener? -> in
casu heeft de verloskundige zich niet gedragen volgens de norm, ze had een punctie
moeten uitvoeren na de informatie van de moeder.
Er is dus sprake van een fout: een toerekenbare tekortkoming jegens moeder, onrechtmatige daad
jegens vader en Kelly (vader was geen partij in de overeenkomst, maar de belangen van de vader zijn
zo nauw betrokken bij de overeenkomst dat de wanprestatie jegens de moeder een onrechtmatige
daad opleveren jegens de vader). Het ziekenhuis was ook aansprakelijk jegens baby Kelly omdat de
overeenkomst mede gericht was op de zorg van de nog ongeboren baby. Een schending van die plicht
is een strijdigheid met de maatschappelijke onzorgvuldigheid. Dus er is sprake van een onrechtmatige
daad jegens baby Kelly.
, - Causaal verband is ook noodzakelijk: c.s.q.n en toerekening naar redelijkheid; -> de fout is
een noodzakelijke voorwaarde voor de schade, zonder de schade zou de fout niet zijn
ingetreden. Er wordt aan beide voorwaarde van causaliteit voldaan ->
o Condito sine qua non: er is een noodzakelijke voorwaarde van de schade -> de
verloskundige heeft nagelaten
o Toerekening naar redelijkheid (6:98): De verloskundige heeft verzuimt om de
diagnose vast te stellen, de verloskundige heeft schade indirect verzorgd
Het kan daarom worden toegerekend op grond van 6:98
- Schade: de ouders vorderen materiële en immateriële schadevergoeding.
o Art. 6:106, lid 1 onder b: lichamelijk letsel, aantasting eer en goede naam, of “andere
aantasting in de persoon” -> schade is toewijsbaar omdat ze op andere wijze zijn
aangetast omdat ze hun keuze zijn kwijt geraakt om de zwangerschap af te breken.
Ook Kelly heeft recht op immateriële schadevergoeding. De grote van de schade
hangt af hoe Kelly heeft geleden onder de situatie
o Art. 6:97 BW: hoe te begroten? Vergelijken met....? -> ziekenhuis zegt dat de schade
niet is vast te stellen omdat je de situatie niet kan vergelijken met haar ‘niet bestaan’.
Je kan niet vergelijken met een gezond bestaan omdat het een aangeboren afwijking
is geweest, de verpleegkundige heeft een gezonde baby nooit binnen handbereik
gehad -> informatiefout van de verloskundige -> HR zegt 6:97 -> huidige situatie
vergelijken met wanneer ze gezond zou zijn hoewel dat eigenlijk nooit een
mogelijkheid is geweest. Daarom 6:97: je moet een begroting kiezen die zoveel
mogelijk past bij de aard van de schade, hier zegt de HR dat het geoorloofd is om de
huidige schade te vergelijken met de situatie wanneer ze gezond zou zijn
De HR bespreekt een aantal bezwaren van de toewijzing van wrongfull life claims die in de literatuur
zijn besproken:
Andere bezwaren: “het klopt wel, maar het deugt niet”
- Als we een vordering toewijzen begeven we ons dan niet op een hellend vlak? wat is het
volgende? Dat gehandicapt kind de ouders aansprakelijk stelt -> HR weerlegt dit.
- Defensieve geneeskunde? -> medische hulpverleners uit angst voor aansprakelijkheid
aansturen op abortus -> HR weerlegt dit omdat de norm is dat hulpverlener bekwaam moet
handelen
- In strijd met de wenselijke waardigheid? -> juist niet want door toewijzing maken we het dat
Kelly een zo goed en mogelijk leven leidt
Wongful life
1. Wrongful life claims:
- Rechtsvergelijking
- Art. 6:162 BW, art. 340 VWEU, art. 1:101 PETL
2. Gronden van aansprakelijkheid:
- Onrechtmatige daad;
- Toerekenbaarheid;
- Causaliteit (conditio sine qua non
, 1. Wrongful life vorderingen | rechtsvergelijking
De gronden voor aansprakelijkheid in diverse landen zijn hetzelfde als in Nederland maar de toetsing
is anders.
- California: schade kan niet worden vastgesteld
(Turpin v. Sortini, Cal. 3d 220, 643 P.2d 954)
- België: schade kan niet worden vastgesteld
(Hof van Cassatie van België 14 november 2014, Nr. C.13.0441.N)
- Frankrijk: geen causaal verband / politiek grijpt in
(Nicolas Perruche 26 maart 1996, D. 1997, Jur. P. 35, en 17 november 2000, Jur. P. 332) ->
wet aangenomen dat er geen wrongful life claims meer mogen zijn omdat anders zou kunnen
lijken dat het leven minder waard is.
- Duitsland: geen schending zorgplicht/onrechtmatigheid (leven is niet minder waard,
menswaardigheid)
(BGH 18 januari 1983, Entsch. 86, 240)
- Engeland: geen schending zorgplicht/onrechtmatigheid (wrongful life tot op zekere hoogte
verboden)
(MacKay v Essex Area Health Authority 1982 2 All ER 771)
- Zuid-Afrika: verschillen tussen ouders en kind
(SC South Africa 3 juni 2008 (340/2007)[2008] ZASCA 84, Stewart e.a. v Both,
Constitutional Court South Africa
(H. and Fetal Assessment Centre [2014] ZACC 34, nr. 2)
Wrongful life claims worden bijna alleen in NL en Israël toegewezen.
2. Gronden van aansprakelijkheid: universeel?
1. De gronden van aansprakelijkheid: (zijn overal hetzelfde)
- Art. 6:162 lid 1 BW: fout, schade, causaal verband; (In NL)
- Art. 340 VWEU, HvJEU 27 maart 1990: onrechtmatigheid, schade, en oorzakelijk verband
tussen beide; (dat is Europees geregeld)
- Art. 101 Principles of European Tort Law: fout, schade, causaal verband; (Geen juridisch
bindende werking maar wel een soort codificatie van aansprakelijkheid van alle lidstaten)
2. De toepassing in Wrongful life cases
- Maar: de toepassing verschilt (zie Wrongful Life). -> de ene rechter zegt van wel, de ander
niet, ondanks dat wel overal dezelfde maatstaven worden gebruikt
Leerdoel 1 |(Buitencontractuele) aansprakelijkheidsrecht
Buitencontractuele aansprakelijkheid
Bij buitencontractuele aansprakelijkheid is er geen sprake van een overeenkomst of een contract
tussen partijen. Als de ene partij schade lijdt door een handeling van de andere partij kan er een
beroep worden gedaan op de onrechtmatige daad. Het gaat dus om verbintenissen uit de wet en
schadevergoeding.
Er moet dus een onderscheid worden gemaakt tussen verbintenissen uit de overeenkomst en
verbintenissen uit de wet. Zijn er echter meer rechtsregels toepasbaar op eenzelfde gebeurtenis, dan
spreekt met van samenloop. De rechtsregels zijn cumulatief van toepassing en indien de
rechtsgronden tot verschillende rechtsgevolgen leiden die niet tegelijkertijd kunnen intreden, mag de
eiser naar eigen inzicht een keuze maken.
Het buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht kent als uitgangspunt dat ieder zijn eigen schade
draagt. Tenzij iemand anders op grond van een verbintenis uit de wet verantwoordelijk kan worden
gehouden voor het ontstaan van de schade, dan kan de schade worden afgewenteld.
, Doel
Het aansprakelijkheidsrecht regelt wie onder welke omstandigheden aansprakelijk is voor welke
gebeurtenissen en hun gevolgen (de passieve zijde van de verbintenis of kale rechtsplicht) en dus ook
wie welke aanspraken geldend kan maken (de actieve zijde, het subjectieve recht).
Men kan dus zeggen dat het aansprakelijkheidsrecht tot doel heeft aanspraken vast te stellen en –
met behulp van rechtsvorderingen- te handhaven. Denk hierbij aan rechtsvorderingen tot nakoming
(art 3:296) en aan schadevergoeding (art 6:95 )
Daarnaast wordt ook wel gezegd dat aansprakelijkheidsrecht tot doel heeft om te bepalen in welke
gevallen en in welke mate schade moet worden verplaatst van de benadeelde naar degene die de
schade heeft veroorzaakt.
Het aansprakelijkheidsrecht strekt ertoe de benadeelde te brengen in de situatie waarin deze zonder
de schadetoebrengende gebeurtenis zou hebben verkeerd.
Leerdoel 2 | Functies van het (buitencontratuele) aansprakelijkheidsrecht
- Compensatie van schade (inclusief corrigerende rechtvaardigheid)
- Genoegdoening voor het slachtoffer (inclusief niet-financiële belangen)
- Preventie (inclusief kostenallocatie, risicospreiding en vermijden van inefficiënt gedrag)
Compensatie
- Herstel in de oude toestand (“restitutio in integrum”);
- Schadevergoeding in geld of in natura (art. 6:103 BW);
- Materiële en immateriële schadevergoeding (art. 6:106 BW);
- Remedies: schadevergoeding, verklaring voor recht (dat is dan het enige dat je krijgt, kan
later wel nog), rechterlijk bevel (er dreigt schade te ontstaan)
- Corrigerende; rechtvaardigheid als herstel in billaterale transacties -> Er is een transactie
geweest tussen twee partijen (bv overeenkomst of OD) als daar de ene partij de andere partij
onrecht aandoet met de onrecht gecompenseerd worden, maar er moet een balans zijn
tussen de mate van onrecht en de mate van compensatie; moeten in evenwicht zijn. De
compensatie moet het onrecht wegnemen en niet meer dan dat -> herstellen; maar geen
euro meer.
Corrigerende rechtvaardigheid: Herstel van de oorspronkelijke toestand na een rechtsinbreuk
Distributieve rechtvaardigheid/ verdelende rechtvaardigheid: Wat is zijn ‘deel’ -> de vraag over de
verdeling -> wie krijgt wat en waarom? (gaat altijd om een groep, geen twee personen) -> schaarste
goederen
Voorbeeld
- John de Mol, kandidaat The Voice (art. 6:109 BW); Rechterlijk matigingsrecht -> john is rijk en
de kandidaat is arm, dat maakt niet uit voor de aansprakelijkheid van de schade. Andersom
ook, de kandidaat is aansprakelijk ongeacht de omvang. Maar de rechter mag het wel
meewegen voor de hoogte.
- Vestiging en omvang van de aansprakelijkheid (art. 6:162 en 98 BW): corrigerende
respectievelijk distributieve rechtvaardigheid
Baby kelly wordt bv niet gerechtvaardig door corrigerende rechtvaardigheid omdat je nooit kan
vergelijken met een andere situatie. Maar misschien wel de functie van genoegdoening
