H5.1
Organismen(van bacterie tot olifant) hebben 4 groepen moleculen:
- Koolhydraten
- Lipiden
- Proteïnes
- Nucleïne zuren
Leden van de groepen koolhydraten, proteïnes en nucleïne zuren, zijn grote
moleculen en daarom worden het macromoleculen genoemd.
Macromoleculen zijn complex. Ze hebben unieke eigenschappen die voort komen
uit de organisatie van hun atomen.
Macromoleculen zijn polymeren gebouwd van monomeren
De macromoleculen van koolhydraten, proteines en nucleine zuren zijn
kettingachtige moleculen die polymeren worden genoemd.
Een polymeer (Grieks: poly is veel en meros is deel) is een molecuul dat bestaat
uit een sequentie van meerdere identieke of soortgelijke delen (monomere
eenheden) die aan elkaar zijn gekoppeld.
Gebonden met een covalente binding of atoombinding is
een binding tussen atomen waarin de atomen één of meer
gemeenschappelijke elektronenparen hebben. Niet-metalen gaan met elkaar
covalente bindingen aan. De covalente binding tussen twee identieke atomen
is apolair, ΔEN = 0. Een voorbeeld hiervan iszuurstof (O2).
Polymeren zijn opgebouwd uit monomeren. Een monomeer is in
de scheikunde een enkelvoudige chemische verbinding.
De synthese en afbraak van polymeren.
Binnen cellen gebeurd dit door enzymen, gespecialiseerde macromoleculen die
chemischereacties versnellen.
Dehydratie reactie. Is wanneer twee monomeren aan elkaar gekoppelt worden.
Een van de twee monomeren staat een hydroxylgroep OH af en de andere staat
waterstof H af. Wat samen water vormt. H2O.
Bij dehydratie koppelen twee monomeren en komt er water vrij.
Bij dehydratie in de chemie wordt van een molecule een OH-groep en een H
atoom van twee direct naast elkaar gelegen atomen afgesplitst onder vorming
van water en een binding tussen de achterblijvende atomen.
Deze reactie word herhaalt en zo vormt een polymeer.
De afbraak van een polymeer heet hydrolyse.
Hydrolyse is de splitsing van een chemische verbinding onder opname van
water.
De verbinding van monomeren kan worden verbroken door een water molecuul
H2O toe te voegen.
, Voorbeeld van hydrolyse is vertering. In voedsel veel grote polymeren, te groot
om onze cellen binnen te kunnen. In het verteringskanaal veel enzymen die
hydrolyse versnellen, de vrijgekomen monomeren komen dan in de bloedstroom
terecht en gebruikt worden door alle lichaamscellen.
De cellen gebruiken dan dehydratie om van de monomeren nieuwe polymeren te
maken die specifieke functies kunnen uitvoeren die de cel nodig heeft.
Diversiteit van polymeren
Elke cel heeft duizenden verschillende macromoleculen, en de collectie verschilt
ook per cel. de verschillen tussen de menselijke broers en zussen reflecteren
kleine variaties in polymeren, in het bijzonder DNA en eiwitten.
Molecule verschillen tussen niet families zijn nog uitgebreider en tussen soorten
al helemaal.
Koolhydraten dienen als brandstof en bouwmateriaal
Koolhydraten omvat suikers en polymeren van suikers.
De simpelsten zijn monosachariden, wat simpele suikers zijn. Dit zijn de
monomeren waarvan complexe koolhydraten zijn gemaakt.
Disachariden zijn dubbele suikers, bestaande uit twee monosacharides die
covalent gebonden zijn.
Polysachariden zijn macromoleculen, polymeren van vele suikerbouwblokken.
Suikers
Monosachariden hebben vaak moleculaire formules die een meervoud zijn van
CH2O
Organismen(van bacterie tot olifant) hebben 4 groepen moleculen:
- Koolhydraten
- Lipiden
- Proteïnes
- Nucleïne zuren
Leden van de groepen koolhydraten, proteïnes en nucleïne zuren, zijn grote
moleculen en daarom worden het macromoleculen genoemd.
Macromoleculen zijn complex. Ze hebben unieke eigenschappen die voort komen
uit de organisatie van hun atomen.
Macromoleculen zijn polymeren gebouwd van monomeren
De macromoleculen van koolhydraten, proteines en nucleine zuren zijn
kettingachtige moleculen die polymeren worden genoemd.
Een polymeer (Grieks: poly is veel en meros is deel) is een molecuul dat bestaat
uit een sequentie van meerdere identieke of soortgelijke delen (monomere
eenheden) die aan elkaar zijn gekoppeld.
Gebonden met een covalente binding of atoombinding is
een binding tussen atomen waarin de atomen één of meer
gemeenschappelijke elektronenparen hebben. Niet-metalen gaan met elkaar
covalente bindingen aan. De covalente binding tussen twee identieke atomen
is apolair, ΔEN = 0. Een voorbeeld hiervan iszuurstof (O2).
Polymeren zijn opgebouwd uit monomeren. Een monomeer is in
de scheikunde een enkelvoudige chemische verbinding.
De synthese en afbraak van polymeren.
Binnen cellen gebeurd dit door enzymen, gespecialiseerde macromoleculen die
chemischereacties versnellen.
Dehydratie reactie. Is wanneer twee monomeren aan elkaar gekoppelt worden.
Een van de twee monomeren staat een hydroxylgroep OH af en de andere staat
waterstof H af. Wat samen water vormt. H2O.
Bij dehydratie koppelen twee monomeren en komt er water vrij.
Bij dehydratie in de chemie wordt van een molecule een OH-groep en een H
atoom van twee direct naast elkaar gelegen atomen afgesplitst onder vorming
van water en een binding tussen de achterblijvende atomen.
Deze reactie word herhaalt en zo vormt een polymeer.
De afbraak van een polymeer heet hydrolyse.
Hydrolyse is de splitsing van een chemische verbinding onder opname van
water.
De verbinding van monomeren kan worden verbroken door een water molecuul
H2O toe te voegen.
, Voorbeeld van hydrolyse is vertering. In voedsel veel grote polymeren, te groot
om onze cellen binnen te kunnen. In het verteringskanaal veel enzymen die
hydrolyse versnellen, de vrijgekomen monomeren komen dan in de bloedstroom
terecht en gebruikt worden door alle lichaamscellen.
De cellen gebruiken dan dehydratie om van de monomeren nieuwe polymeren te
maken die specifieke functies kunnen uitvoeren die de cel nodig heeft.
Diversiteit van polymeren
Elke cel heeft duizenden verschillende macromoleculen, en de collectie verschilt
ook per cel. de verschillen tussen de menselijke broers en zussen reflecteren
kleine variaties in polymeren, in het bijzonder DNA en eiwitten.
Molecule verschillen tussen niet families zijn nog uitgebreider en tussen soorten
al helemaal.
Koolhydraten dienen als brandstof en bouwmateriaal
Koolhydraten omvat suikers en polymeren van suikers.
De simpelsten zijn monosachariden, wat simpele suikers zijn. Dit zijn de
monomeren waarvan complexe koolhydraten zijn gemaakt.
Disachariden zijn dubbele suikers, bestaande uit twee monosacharides die
covalent gebonden zijn.
Polysachariden zijn macromoleculen, polymeren van vele suikerbouwblokken.
Suikers
Monosachariden hebben vaak moleculaire formules die een meervoud zijn van
CH2O
