Motivational Interviewing – samenvatting
Motivational interviewing is het zodanig voeren van gesprekken dat een cliënt zichzelf naar
verandering praat, gebaseerd op zijn of haar eigen waarden en interesses.
1. Motiverende gespreksvoering is het proces om mensen te helpen de verschillende stadia van
verandering te doorlopen.
2. Motivatie wordt aangejaagd door discrepantie tussen de doelen die iemand erop nahoudt en
de actuele werkelijkheid waarin hij of zij zich volgens eigen waarneming bevindt.
3. Motivatie om te veranderen wordt beschouwd als iets wat de hulpverlener bij een cliënt
uitlokt in plaats van oplegt.
Fasen Gedragsveranderingsmodel
Waar zit de patiënt in de fasen van gedragsverandering?
1. Precontemplatiefase:
- Patiënt is niet van plan om verandering in zijn gedrag aan
te brengen.
- Patiënt herkent het probleem niet.
- Patiënt ziet geen positieve uitkomsten van veranderingen
of negatieve uitkomsten als hij wel verandert.
- Geen angst om te veranderen (want het veranderen
wordt vermeden).
2. Contemplatiefase:
- Patiënt erkent dat er een probleem is, maar ziet geen
oplossing.
- Twijfelt nog.
- Zowel veranderen als niet veranderen levert voordelen
op, maar niet veranderen weegt zwaarder.
- Angst om te veranderen stijgt “ik weet het wel, maar….”.
3. Voorbereidingsfase:
- Voorbereidingen/ planning, echter nog geen gedragsverandering.
- Patiënt raakt steeds meer overtuigd van eigen kunnen.
- Patiënt heeft nog hulp nodig bij starten van verandering.
- Angst om te veranderen stijgt.
- Reëel doel is grotere kans op succeservaring.
4. Actiefase:
- Eerste voorzichtige veranderingsacties.
- Kost veel energie en doorzettingsvermogen.
- Kan tegenvallen wanneer verwachte uitkomsten gerelateerd aan de hulpvraag uitblijven.
- Vaak hulp nodig bij verdere stappen.
- Grote kans op terugval.
- Exposure aan angst en vermijding.
5. Onderhoudsfase:
- Veranderingsgedrag wordt onderdeel van routine.
- Angst vermindert.
- Nog steeds kans op terugval.
- Zelf-bekrachtigende effecten (positieve uitkomst, eigen effectiviteit stijgt).
, Motivational interviewing fase 1
(precontemplatiefase)
De patiënt heeft een lage motivatie om te veranderen
en ziet ook nog niet de ernst van het probleem is (of
ziet überhaupt geen probleem).
Motivational interviewing
o Empathie.
o Ontwikkel cognitieve dissonantie (discrepantie).
o Vermijd discussie en geef mee met weerstand.
o Ondersteun eigen-effectiviteit.
Doel
o Open vragen.
o Gevoelsreflectie.
o Samenvatten.
o Motivatie vinden.
Motivational interviewing fase 2 (contemplatiefase)
De patiënt erkent dat er een probleem is, maar ziet geen oplossing.
Zowel veranderen als niet veranderen levert voordelen op, maar niet veranderen weegt zwaarder
Angst om te veranderen stijgt “ik weet het wel, maar….”.
De patiënt staat open voor informatie, maar stelt het uit.
Motivational interviewing
o Ambivalentie vergroten:
o Cognitieve dissonantie oproepen.
o Helpen met keuzes maken.
o Gericht op oplossingen.
o Staat iemand open voor informatie?
o Zo nee, vraag dan de redenen uit.
o Voor- en nadelen van gedrag nu en van het gewenste gedrag uitvragen.
o “Ik ga u misschien een gekke vraag stellen, maar wat levert het nu op dat je…”
“Zitten er ook nadelen aan het gedrag wat je nu vertoont?”
o “Stel dat je…gaat doen, wat kunnen hier de nadelen van zijn?”
“En wat zouden de voordelen kunnen zijn wanneer…?”
o Wanneer de patiënt niet in actie komt, stel dan de wondervraag of terug gaan naar iemand
zijn/haar normen en waarden.
o “Als u nu naar bed zou gaan, u droomt en heeft een goede nachtrust gehad. U wordt
de volgende ochtend wakker. En stel dat er in die nacht een wonder gebeurd is, wat
is er dan allemaal anders de volgende ochtend?”
o “Kunt u nog eens vertellen wat voor u allemaal belangrijk is in uw leven?”
o Letten op weerstand:
o Niet aankijken.
o Snel mee eens zijn.
o Blijven twijfelen.
o Tegenspreken/discussie of smoesjes verzinnen.
o Niet verrast.
o Non-adherence.
o Niet op afspraak.
Doel
o Verandertaal uitlokken.
Motivational interviewing is het zodanig voeren van gesprekken dat een cliënt zichzelf naar
verandering praat, gebaseerd op zijn of haar eigen waarden en interesses.
1. Motiverende gespreksvoering is het proces om mensen te helpen de verschillende stadia van
verandering te doorlopen.
2. Motivatie wordt aangejaagd door discrepantie tussen de doelen die iemand erop nahoudt en
de actuele werkelijkheid waarin hij of zij zich volgens eigen waarneming bevindt.
3. Motivatie om te veranderen wordt beschouwd als iets wat de hulpverlener bij een cliënt
uitlokt in plaats van oplegt.
Fasen Gedragsveranderingsmodel
Waar zit de patiënt in de fasen van gedragsverandering?
1. Precontemplatiefase:
- Patiënt is niet van plan om verandering in zijn gedrag aan
te brengen.
- Patiënt herkent het probleem niet.
- Patiënt ziet geen positieve uitkomsten van veranderingen
of negatieve uitkomsten als hij wel verandert.
- Geen angst om te veranderen (want het veranderen
wordt vermeden).
2. Contemplatiefase:
- Patiënt erkent dat er een probleem is, maar ziet geen
oplossing.
- Twijfelt nog.
- Zowel veranderen als niet veranderen levert voordelen
op, maar niet veranderen weegt zwaarder.
- Angst om te veranderen stijgt “ik weet het wel, maar….”.
3. Voorbereidingsfase:
- Voorbereidingen/ planning, echter nog geen gedragsverandering.
- Patiënt raakt steeds meer overtuigd van eigen kunnen.
- Patiënt heeft nog hulp nodig bij starten van verandering.
- Angst om te veranderen stijgt.
- Reëel doel is grotere kans op succeservaring.
4. Actiefase:
- Eerste voorzichtige veranderingsacties.
- Kost veel energie en doorzettingsvermogen.
- Kan tegenvallen wanneer verwachte uitkomsten gerelateerd aan de hulpvraag uitblijven.
- Vaak hulp nodig bij verdere stappen.
- Grote kans op terugval.
- Exposure aan angst en vermijding.
5. Onderhoudsfase:
- Veranderingsgedrag wordt onderdeel van routine.
- Angst vermindert.
- Nog steeds kans op terugval.
- Zelf-bekrachtigende effecten (positieve uitkomst, eigen effectiviteit stijgt).
, Motivational interviewing fase 1
(precontemplatiefase)
De patiënt heeft een lage motivatie om te veranderen
en ziet ook nog niet de ernst van het probleem is (of
ziet überhaupt geen probleem).
Motivational interviewing
o Empathie.
o Ontwikkel cognitieve dissonantie (discrepantie).
o Vermijd discussie en geef mee met weerstand.
o Ondersteun eigen-effectiviteit.
Doel
o Open vragen.
o Gevoelsreflectie.
o Samenvatten.
o Motivatie vinden.
Motivational interviewing fase 2 (contemplatiefase)
De patiënt erkent dat er een probleem is, maar ziet geen oplossing.
Zowel veranderen als niet veranderen levert voordelen op, maar niet veranderen weegt zwaarder
Angst om te veranderen stijgt “ik weet het wel, maar….”.
De patiënt staat open voor informatie, maar stelt het uit.
Motivational interviewing
o Ambivalentie vergroten:
o Cognitieve dissonantie oproepen.
o Helpen met keuzes maken.
o Gericht op oplossingen.
o Staat iemand open voor informatie?
o Zo nee, vraag dan de redenen uit.
o Voor- en nadelen van gedrag nu en van het gewenste gedrag uitvragen.
o “Ik ga u misschien een gekke vraag stellen, maar wat levert het nu op dat je…”
“Zitten er ook nadelen aan het gedrag wat je nu vertoont?”
o “Stel dat je…gaat doen, wat kunnen hier de nadelen van zijn?”
“En wat zouden de voordelen kunnen zijn wanneer…?”
o Wanneer de patiënt niet in actie komt, stel dan de wondervraag of terug gaan naar iemand
zijn/haar normen en waarden.
o “Als u nu naar bed zou gaan, u droomt en heeft een goede nachtrust gehad. U wordt
de volgende ochtend wakker. En stel dat er in die nacht een wonder gebeurd is, wat
is er dan allemaal anders de volgende ochtend?”
o “Kunt u nog eens vertellen wat voor u allemaal belangrijk is in uw leven?”
o Letten op weerstand:
o Niet aankijken.
o Snel mee eens zijn.
o Blijven twijfelen.
o Tegenspreken/discussie of smoesjes verzinnen.
o Niet verrast.
o Non-adherence.
o Niet op afspraak.
Doel
o Verandertaal uitlokken.
