BLOK 3.1 Gezinnen van Nu
Probleem 4
Leerdoelen:
- Welke opvoedingsstilen ziin er?
- Wat valt onder mishandeling?
- Wat ziin risicofactoren en beschermende factoren?
- Wat ziin de gevolgen?
- Prevente?
Leerdoel 1: Welke opvoedingsstilen ziin er?
Blokland, G. (2015). Over opvoeden gesproken.
Manieren van opvoeden
Vanuit socialisatetheorieën wordt het evenwicht tussen ondersteunen en structureren als belangriik kenmerk
genoemd om een opvoedingssituate te kunnen beoordelen. Dat ziin de twee piilers die de kwaliteit van
opvoeding bepalen:
- Ondersteunen: affecteve band tussen ouders en kinderen de mate waarin ouders betrokken ziin de
emotonele ondersteuning die zii hun kind bieden en de ruimte om eigen initateven te ontplooien.
- Structureren: bieden van structuur en houvast en de noodzaak om ongewenst gedrag tidig te
corrigeren. Het gaat om het stellen van regels en grenzen aan het gedrag van kinderen en toezicht
houden op wat ze doen. Hoe ouders ongewenst gedrag van kinderen reguleren en welke wiize van
disciplinering zii toepassen. Ontwikkeling kan negatef beïnvloed worden als ouders rigide ziin in het
stellen van regels voortdurend negateve feedback geven of gebruik maken van fysieke straf om te
corrigeren.
Voorkeur verdient een aanpak waarbii ouders hun kind sturen door gebruik te maken van duideliike instructes
en een kalme en consequente aanpak bii regelovertreding. Wiizen op de gevolgen en uitleg geven over het
waarom van regels deze vorm van disciplinering heet inducte.
Ouders ontwikkelen na verloop van tid een vast patroon van reageren op gedrag van hun kind in
uiteenlopende situates. Vanuit de theorie kunnen we verschillende opvoedingsstilen onderscheiden. De
manier waarop ouders opvoeden varieert in de mate waarin zii controle uitoefenen en hun kinderen
emotoneel en affectef ondersteunen
1. Autoritaire en strenge opvoeding: veel regels en controle in de vorm van machtsuitoefening kan een
optmale ontwikkeling van kinderen in de weg staan vooral als warmte en betrokkenheid ontbreken.
2. Permissieve opvoeding: het tegenovergestelde van autoritair. Kinderen kriigen weinig structuur en regels
maar daarentegen wel warmte en affecte. .en permissieve of toegeefiike manier van opvoeden heef als
nadeel dat kinderen weinig sturing kriigen waardoor zii minder zelfcontrole ontwikkelen.
3. Afwezige opvoeding: is eigenliik geen sprake van opvoeden. Ouders ziin niet voor hun kinderen beschikbaar
die dan ook vaak aan hun lot worden overgelaten ofwel pedagogische verwaarlozing.
4. Autoritateve opvoedingsstil: waarbii duideliike regels en een sensiteve vorm van disciplineren worden
gecombineerd met adequate emotonele ondersteuning en betrokkenheid bii het wel en wee van kinderen.
Voldoet aan de criteria van een ‘goede opvoeding’. Kinderen leren hier overleggen elkaars mening
respecteren zelfcontrole en frustrates hanteren en conficten oplossen op een constructeve manier.
kritek opvoedingsstilen: de indeling van ouders in een bepaalde categorie gaat uit van eenziidige
beïnvloeding van de opvoeder naar het kind en doet daarmee geen recht aan de werkeliikheid. Opvoeding
wordt door allerlei factoren beïnvloed zoals kenmerken van de ouders gezinssituate en het kind zelf. Ook
, slechte economische omstandigheden gecombineerd met gebrek aan sociale steun leiden in veel gevallen tot
een bestraffende en weinig ondersteunende manier van opvoeden. De betrokkenheid van de ouders bii hun
kind en de mate waarin zii hun kind begriipen is misschien wel van groter belang dan de specifeke
opvoedingsstil die zii hanteren. Het concept positve parentng sluit hier goed bii aan bevordert positeve
betrokkenheid van ouders bii de ontwikkeling van kinderen door een opvoedingspatroon te promoten dat de
belangen en rechten van kinderen respecteert met inachtneming van de behoefen en hulpbronnen van
ouders.
Opvoeden zonder geweld
Onderzoeksgegevens tonen aan dat een enkele tk weinig kwaad aanricht als de sfeer in het gezin goed is. Slaan
liikt als opvoedingsmaatregel weinig effectef. Veel ouders liiken onvoldoende op de hoogte te ziin van
alternateve mogeliikheden om ongewenst gedrag van kinderen te corrigeren
Darling, N. (1999). Parentng style and its correlates.
Parentng Style Defned
Het ouderschap is een complexe actviteit die veel specifeke gedragingen bevat die individueel samenwerken
en de uitkomsten van het kind beïnvloeden. .chter is het kiiken naar specifek gedrag afzonderliik misleidend.
Specifeke opvoedingspraktiken ziin minder belangriik in het voorspellen van welziin dan het brede patroon
van opvoeding. De meeste onderzoekers gebruiken Diana Baumrind’s concept van opvoedingsstil. wee
kritsche punten in de defnite:
1. Opvoedingsstil beschriif normale variates in opvoeding. De opvoedingsstil die Baumrind ontwikkelde moet
niet worden begrepen als een afwiikende opvoeding zoals wordt waargenomen in verwaarlozende en
misbruikende gezinnen.
2. Baumrind gaat ervan uit dat het bii normaal ouderschap draait om beheersingsproblemen (control). Hoewel
ouders kunnen verschillen in hoe zii hun kinderen proberen te beheersen of te socialiseren en de mate waarin
zii dat doen wordt er aangenomen dat de primaire rol van alle ouders is om hun kinderen te beïnvloeden iets
te leren en controleren.
wee belangriike elementen in opvoeding ziin: parental responsiveness en parental demandingness.
Responsiveness verwiist naar de mate waarin ouders bewust individualiteit zelfregulate en zelfevestging
bevorderen door ondersteunend te ziin op de behoefen en eisen van het kind. Demandingness verwiist naar
de beweringen die ouders maken op kinderen om te worden geïntegreerd in het gezin door hun eisen
toezicht disciplinaire inspanningen en de bereidheid om het kind dat niet gehoorzaamd te confronteren.
wee punten ziin van cruciaal belang om deze defnite te begriipen. en eerste ouderstil is bedoeld om
normale variates in opvoeding te beschriiven. Met andere woorden de opvoedingsstiltypologie die Baumrind
ontwikkelde moet niet worden begrepen als een deviant ouderschap zoals kan worden waargenomen in
beledigende of nalatge gezinnen. en tweede gaat Baumrind ervan uit dat normaal ouderschap draait om
beheersingsproblemen. Hoewel ouders kunnen verschillen in hoe zii hun kinderen proberen te beheersen of te
socialiseren en in hoeverre zii dat doen wordt aangenomen dat de primaire rol van alle ouders bestaat uit het
beïnvloeden onderwiizen en controleren van hun kinderen.
Four parentng styles
Het categoriseren van ouders in of ze hoog of laag op die 2 domeinen scoren zorgt voor een typology van 4
opvoedingsstilen: toegeefiik (indulgent) autoritair (authoritarian) gezaghebbend (authoritatve) en niet
betrokken (uninvolved).
- Indulgent parents (toegeefiikkpersimissiveknondirectve): ziin meer responsive dan demanding.
Staan zelfregulate toe en vermiiden confrontate. iin niet-traditoneel en mild. De toegeefiike ouders
kunnen in 2 types opgedeeld worden: democratscce ouders die mild ziin maar ook betrokken en
toegeweid aan het kind en nondirectve ouders.
- Autoritaire ouders: ziin erg demanding en directef maar niet responsive. e ziin gehoorzaam- en
statusgericht en verwachten dat hun orders zonder uitleg worden gehoorzaamd. Bieden
gestructureerde omgeving met duideliike regels. Onderverdeeld in 2 types: nonautcoritarian-
directve die directef ziin maar niet opdringerig in hun machtsgebruik en autcoritarian-directve die
zeer opdringerig ziin.
Probleem 4
Leerdoelen:
- Welke opvoedingsstilen ziin er?
- Wat valt onder mishandeling?
- Wat ziin risicofactoren en beschermende factoren?
- Wat ziin de gevolgen?
- Prevente?
Leerdoel 1: Welke opvoedingsstilen ziin er?
Blokland, G. (2015). Over opvoeden gesproken.
Manieren van opvoeden
Vanuit socialisatetheorieën wordt het evenwicht tussen ondersteunen en structureren als belangriik kenmerk
genoemd om een opvoedingssituate te kunnen beoordelen. Dat ziin de twee piilers die de kwaliteit van
opvoeding bepalen:
- Ondersteunen: affecteve band tussen ouders en kinderen de mate waarin ouders betrokken ziin de
emotonele ondersteuning die zii hun kind bieden en de ruimte om eigen initateven te ontplooien.
- Structureren: bieden van structuur en houvast en de noodzaak om ongewenst gedrag tidig te
corrigeren. Het gaat om het stellen van regels en grenzen aan het gedrag van kinderen en toezicht
houden op wat ze doen. Hoe ouders ongewenst gedrag van kinderen reguleren en welke wiize van
disciplinering zii toepassen. Ontwikkeling kan negatef beïnvloed worden als ouders rigide ziin in het
stellen van regels voortdurend negateve feedback geven of gebruik maken van fysieke straf om te
corrigeren.
Voorkeur verdient een aanpak waarbii ouders hun kind sturen door gebruik te maken van duideliike instructes
en een kalme en consequente aanpak bii regelovertreding. Wiizen op de gevolgen en uitleg geven over het
waarom van regels deze vorm van disciplinering heet inducte.
Ouders ontwikkelen na verloop van tid een vast patroon van reageren op gedrag van hun kind in
uiteenlopende situates. Vanuit de theorie kunnen we verschillende opvoedingsstilen onderscheiden. De
manier waarop ouders opvoeden varieert in de mate waarin zii controle uitoefenen en hun kinderen
emotoneel en affectef ondersteunen
1. Autoritaire en strenge opvoeding: veel regels en controle in de vorm van machtsuitoefening kan een
optmale ontwikkeling van kinderen in de weg staan vooral als warmte en betrokkenheid ontbreken.
2. Permissieve opvoeding: het tegenovergestelde van autoritair. Kinderen kriigen weinig structuur en regels
maar daarentegen wel warmte en affecte. .en permissieve of toegeefiike manier van opvoeden heef als
nadeel dat kinderen weinig sturing kriigen waardoor zii minder zelfcontrole ontwikkelen.
3. Afwezige opvoeding: is eigenliik geen sprake van opvoeden. Ouders ziin niet voor hun kinderen beschikbaar
die dan ook vaak aan hun lot worden overgelaten ofwel pedagogische verwaarlozing.
4. Autoritateve opvoedingsstil: waarbii duideliike regels en een sensiteve vorm van disciplineren worden
gecombineerd met adequate emotonele ondersteuning en betrokkenheid bii het wel en wee van kinderen.
Voldoet aan de criteria van een ‘goede opvoeding’. Kinderen leren hier overleggen elkaars mening
respecteren zelfcontrole en frustrates hanteren en conficten oplossen op een constructeve manier.
kritek opvoedingsstilen: de indeling van ouders in een bepaalde categorie gaat uit van eenziidige
beïnvloeding van de opvoeder naar het kind en doet daarmee geen recht aan de werkeliikheid. Opvoeding
wordt door allerlei factoren beïnvloed zoals kenmerken van de ouders gezinssituate en het kind zelf. Ook
, slechte economische omstandigheden gecombineerd met gebrek aan sociale steun leiden in veel gevallen tot
een bestraffende en weinig ondersteunende manier van opvoeden. De betrokkenheid van de ouders bii hun
kind en de mate waarin zii hun kind begriipen is misschien wel van groter belang dan de specifeke
opvoedingsstil die zii hanteren. Het concept positve parentng sluit hier goed bii aan bevordert positeve
betrokkenheid van ouders bii de ontwikkeling van kinderen door een opvoedingspatroon te promoten dat de
belangen en rechten van kinderen respecteert met inachtneming van de behoefen en hulpbronnen van
ouders.
Opvoeden zonder geweld
Onderzoeksgegevens tonen aan dat een enkele tk weinig kwaad aanricht als de sfeer in het gezin goed is. Slaan
liikt als opvoedingsmaatregel weinig effectef. Veel ouders liiken onvoldoende op de hoogte te ziin van
alternateve mogeliikheden om ongewenst gedrag van kinderen te corrigeren
Darling, N. (1999). Parentng style and its correlates.
Parentng Style Defned
Het ouderschap is een complexe actviteit die veel specifeke gedragingen bevat die individueel samenwerken
en de uitkomsten van het kind beïnvloeden. .chter is het kiiken naar specifek gedrag afzonderliik misleidend.
Specifeke opvoedingspraktiken ziin minder belangriik in het voorspellen van welziin dan het brede patroon
van opvoeding. De meeste onderzoekers gebruiken Diana Baumrind’s concept van opvoedingsstil. wee
kritsche punten in de defnite:
1. Opvoedingsstil beschriif normale variates in opvoeding. De opvoedingsstil die Baumrind ontwikkelde moet
niet worden begrepen als een afwiikende opvoeding zoals wordt waargenomen in verwaarlozende en
misbruikende gezinnen.
2. Baumrind gaat ervan uit dat het bii normaal ouderschap draait om beheersingsproblemen (control). Hoewel
ouders kunnen verschillen in hoe zii hun kinderen proberen te beheersen of te socialiseren en de mate waarin
zii dat doen wordt er aangenomen dat de primaire rol van alle ouders is om hun kinderen te beïnvloeden iets
te leren en controleren.
wee belangriike elementen in opvoeding ziin: parental responsiveness en parental demandingness.
Responsiveness verwiist naar de mate waarin ouders bewust individualiteit zelfregulate en zelfevestging
bevorderen door ondersteunend te ziin op de behoefen en eisen van het kind. Demandingness verwiist naar
de beweringen die ouders maken op kinderen om te worden geïntegreerd in het gezin door hun eisen
toezicht disciplinaire inspanningen en de bereidheid om het kind dat niet gehoorzaamd te confronteren.
wee punten ziin van cruciaal belang om deze defnite te begriipen. en eerste ouderstil is bedoeld om
normale variates in opvoeding te beschriiven. Met andere woorden de opvoedingsstiltypologie die Baumrind
ontwikkelde moet niet worden begrepen als een deviant ouderschap zoals kan worden waargenomen in
beledigende of nalatge gezinnen. en tweede gaat Baumrind ervan uit dat normaal ouderschap draait om
beheersingsproblemen. Hoewel ouders kunnen verschillen in hoe zii hun kinderen proberen te beheersen of te
socialiseren en in hoeverre zii dat doen wordt aangenomen dat de primaire rol van alle ouders bestaat uit het
beïnvloeden onderwiizen en controleren van hun kinderen.
Four parentng styles
Het categoriseren van ouders in of ze hoog of laag op die 2 domeinen scoren zorgt voor een typology van 4
opvoedingsstilen: toegeefiik (indulgent) autoritair (authoritarian) gezaghebbend (authoritatve) en niet
betrokken (uninvolved).
- Indulgent parents (toegeefiikkpersimissiveknondirectve): ziin meer responsive dan demanding.
Staan zelfregulate toe en vermiiden confrontate. iin niet-traditoneel en mild. De toegeefiike ouders
kunnen in 2 types opgedeeld worden: democratscce ouders die mild ziin maar ook betrokken en
toegeweid aan het kind en nondirectve ouders.
- Autoritaire ouders: ziin erg demanding en directef maar niet responsive. e ziin gehoorzaam- en
statusgericht en verwachten dat hun orders zonder uitleg worden gehoorzaamd. Bieden
gestructureerde omgeving met duideliike regels. Onderverdeeld in 2 types: nonautcoritarian-
directve die directef ziin maar niet opdringerig in hun machtsgebruik en autcoritarian-directve die
zeer opdringerig ziin.
