De Engelenmaker, Stefan Brijs (2005)
Atlas Contact, Amsterdam/Antwerpen
Samenvatting
Deel 1: Dokter Victor Hoppe keert op een dag terug naar zijn geboortedorp Wolfheim. Hij heeft zijn
drie kinderen bij zich. Een dorpeling die de drieling vanuit de taxi ziet is geschokt. Volgens hem
bestaan de gezichten van de kinderen uit één gapende wond. Dokter Hoppe vertoont zijn kinderen niet
in het dorp en daar wordt in het hele dorp over gespeculeerd. De drie kinderen blijken een hazenlip te
hebben, net als Victor vroeger. Ze hebben de namen van de aartsengelen Michaël, Gabriël en Rafaël
gekregen.
Dokter Hoppe wordt door de dorpelingen gewantrouwd. Wanneer hij een jongen redt die een knikker
in heeft geslikt en vervolgens de pastoor (die zich aanvankelijk sceptisch uitspraak over Hoppe) van
een maagklacht verlost wordt hij populair onder de dorpsbewoners, die voor de kleinste kwaal naar
hem toe komen. Wanneer Hoppe op uitnodiging van één dorpsbewoners met zijn kinderen in het
dorpscafé verschijnt, vertelt hij dat zijn kinderen geen moeder hebben en er nooit één hebben gehad.
Hoppe geeft de gepensioneerde Frau Maenhout de taak op de kinderen te passen. De kinderen zeggen
bijna niets en zijn alleen door gekleurde bandjes uit elkaar te houden. De kinderen zijn vaak ziek en
worden dan door Victor weggehouden. Op een dag zijn ze zelfs helemaal kaal. Op een dag wordt Frau
Maenhout, die inmiddels een goede band met de jongens heeft, woedend als ze ontdekt dat de jongens
alle drie een tatoeage dragen. De jongens zijn erg intelligent en leren al op jonge leeftijd lezen. Victor
wil ze niet naar de kleuterschool sturen, dus wordt Frau Maenhout aangesteld om ze les te geven. Hij
draagt haar op over Jezus, maar niet over God te vertellen. Ze zijn erg geïnteresseerd in de wereld om
hun heen, maar zijn nog nooit buiten geweest.
Op een dag vertelt Hoppe dat de kinderen op zijn hoogst zes jaar zullen worden. Frau Maenhout
besluit dat de kinderen de jaren die hun rest zo gelukkig mogelijk door moeten brengen. Ze mag na
lang aandringen een verjaardagsfeestje voor de vierde verjaardag van de jongens organiseren. Als de
kinderen i.v.m. een telefoontje even alleen laat, blijkt dat Gabriël uit het raam gevallen is. Hoppe
houdt hem een paar dagen weg bij de andere jongens. In die tijd voert hij experimenten uit; hij heeft
een stukje nier weggenomen. Ook heeft hij de boom om laten hakken. Frau Maenhout is woedend
wegens de experimenten op de kinderen en besluit te vertrekken. Voordat ze haar plan kan vertellen
draagt Hoppe haar op de volgende dag op te passen, omdat hij naar een beurs in Frankfurt moet. Ze
besluit om de jongens stiekem naar het Drielandenpunt mee te nemen. De jongens zijn verkleed als de
Drie Musketiers. Het beklimmen van de Vaalsberg is echter heel vermoeiend voor de kinderen. Als ze
boven komen blijkt de uitkijktoren tot hun teleurstelling gesloten te zijn. Als ze op weg terug zijn
blijkt Michaël te missen, die in de toren geklommen is maar niet meer terug kan. De beheerder van de
toren brengt de zeer geschrokken Frau Maenhout en de kinderen terug naar huis. Daar zoekt Frau
Maenhout naar bewijzen voor kindermisbruik. Ze vindt echter 12 fotoalbums, met gedetailleerde
foto’s van de drieling. Ook vindt ze een archief met artikelen over de experimenten van Victor Hoppe,
waarin ze de woorden fraude en chaos kan onderscheiden.
Later in de middag komt dokter Hoppe thuis. Als de beheerder van de uitkijktoren het gebroken
zwaard van Michaël terug komt brengen, vraagt Hoppe aan vrouw Maenhout waarom ze naar het
drielandenpunt is geweest zonder zijn toestemming. Frau Maenhout schreeuwt over fraude en bedrog
naar dokter Hoppe, die dreigend een stap in haar richting doet, waardoor ze van de trap valt en haar
nek breekt.
Deel 2 bestaat uit een terugblik op Victors jeugd. Victor wordt met een hazenlip geboren. Dit vindt
zijn moeder afschrikwekkend en ze wil haar kind niet zien. Hij wordt daarom, hoewel zijn vader Karl
Hoppe zijn twijfels heeft, naar een gesticht gestuurd. Omdat hij aan zijn hazenlip geopereerd is, is er
eigenlijk niets buitengewoons aan hem te zien en daarom wordt door de zusters in het gesticht gezegd
dat hij zwakzinnig is. Victor zegt in zijn jeugdjaren niets, totdat dokter Marthe voor hem gaat zorgen.
Ze leert hem lezen en hij leert hele stukken van de Bijbel uit zijn hoofd. Als blijkt dat zuster Marthe
zwanger is, wat is vastgesteld door dokter Hoppe, wordt tegen haar zin abortus gepleegd. Tegen Victor
zegt ze: God geeft en God neemt. Tegen Karl Hoppe vertelt ze dat haar zoon niet debiel is, die hem
daarom uit het gesticht haalt. Victor gaat thuis wonen, maar hij ziet zijn moeder, die in een soort coma
50
, ligt, nooit. Als hij op een keer toch de kamer van zijn moeder in gaat, ziet hij dat ze dood is. Een tijdje
later wil Karl Hoppe aan de priester tonen dat zijn zoon niet debiel is, door zijn zoon een passage uit
de Bijbel uit zijn hoofd te laten voordragen. Victor zegt echter niets. Hij gaat naar een internaat, waar
hij later zijn gymnasiumdiploma haalt. Hij beseft daar dat God de personificatie van het Kwaad is en
Jezus van het Goede. Op een dag feliciteert de rector hem met zijn diploma en vertelt hem dat zijn
vader zichzelf heeft opgehangen. Er wordt dagen niets van Victor vernomen, tot ze hem in stinkend
tussen de vliegen in zijn eigen kamer aantreffen. Ze praten over zijn toekomst. Victor denkt terug aan
dokter Marthe en haar zin ‘God geeft en God neemt’ en daarom besluit hij embryologie te gaan
studeren.
Na zijn studie begint hij muizen te klonen, waar hij in slaagt. Hij wil zijn doorbraak publiceren in een
wetenschappelijk tijdschrift, maar zijn aantekeningen zijn erg slordig. Ook heeft hij zijn experimenten
herhaald, omdat hij zijn tijd daar niet aan wil wijden. Zijn begeleider Rex Cremer zegt na zijn succes
tegen hem: ‘Je hebt God het nakijken gegeven’.
Deze zin zet Victor er tot aan mensen te gaan klonen, want: ‘soms is wat onmogelijk lijkt alleen maar
moeilijk’. Hij voert zijn experiment uit op twee Oostenrijkse, lesbische vrouwen, die graag een kind
van elkaar willen. Tijdens een echo ziet hij dat het embryo twee harten, maar slechts één ruggengraat
heeft. Het is dus een Siamese tweeling. Hij durft de vrouwen hier niets over te vertellen en hij voert
dus ook geen abortus uit. Hij besluit de vrouw (Rebekka Fischer) inwendig te onderzoeken, maar een
paar dagen daarna krijgt ze een spontane abortus.
Intussen wordt hij door andere wetenschappers beschuldigd van fraude en chaos. Victor houdt zich
hier echter niet mee bezig en hij belt de lesbische vrouw opnieuw. Hij vertelt haar dat ze een kind kan
krijgen zonder dat er een man aan te pas komt. Ze stemt toe omdat haar relatie stuk is gelopen. Victor
vertelt echter niet dat ze slechts een draagmoeder zal worden en dat hij zijn eigen lichaamscellen heeft
gebruikt bij het klonen. Hij weet namelijk dat zijn klonen ook een hazenlip zullen hebben, wat een
bewijs zal zijn dat de kinderen ook echt klonen zijn. Het blijkt dat er drie embryo’s in leven zijn. Hij
licht Rex Cremer in over zijn experimenten, waardoor hij hem medeverantwoordelijk maakt.
Deel 3: Rex Cremer bezoekt Wolfheim om te zien hoe het met Hoppes onderzoek gesteld is. Hoppe
vertelt Rex alles over zijn onderzoek en laat hem de jongens zien, die inmiddels heel erg verouderd
lijken. De jongens vertellen hem dat hun vader verantwoordelijk is voor de dood van Frau Maenhout
en Rex krijgt een onbestemd gevoel, ook omdat hij het gevoel heeft dat hij hier zelf aan heeft
bijgedragen door dokter Hoppe niet tegen te houden.
Op een middag wordt een dove jongen aangereden tijdens een partijtje voetbal. Hoppe komt de ouders
condoleren. Als niemand kijkt snijdt hij de teelballen van de jongen af en neemt die mee naar huis. Hij
doet de ouders het aanbod dat hij hen altijd kan helpen en het duurt dan ook niet lang voordat ze bij
hem komen. De moeder van de jongen, Vera, is namelijk depressief. Hoppe stelt voor dat ze opnieuw
zwanger zal worden van een jongen, een jongen die niet doof zal zijn. Hoppe belooft ze dat hij ze in
een jaar aan een nieuwe zoon kan helpen. Hij zet alles op alles om de genetische fout in het DNA van
de jongen te zoeken die de doofheid heeft veroorzaakt. Daarvoor heeft hij slechts drie maanden de tijd.
De lesbische vrouw is met behulp van Rex Cremer de woonplaats van dokter Hoppe te weten
gekomen. Op straat denkt ze in ieder kind haar eigen kinderen te zien. Ze schrikt dan ook nogal als ze
de jongens ziet. Ze liggen op sterven, zonder enige aandacht van hun vader. Ze probeert ze nog wat te
verzorgen, aangezien ze in hun eigen poep liggen.
Ondertussen vordert het onderzoek van Hoppe niet. Het lukt hem niet de genetische fout op te sporen
en ook de kweken met het onveranderde DNA zijn gestorven. De draagmoeder van de kinderen belt
Rex Cremer om hem over het experiment van Hoppe te vertellen. Een dorpsgenoot trekt echter de
telefoon uit haar hand. Woedend op de dokter keert ze terug naar het huis. Die heeft de inmiddels
gestorven jongens op sterk water gezet. Ze steekt de dokter met een scalpel in zijn zij. Dokter Hoppe is
vervolgens dagen niet meer in het dorp te zien. De dorpsbewoners vermoeden omdat de kinderen aan
het sterven zijn en de priester brengt hem een bezoek. De volgende dag brengt Hoppe de embryo’s
(afkomstig van genetisch materiaal van zichzelf) in bij Vera. Diezelfde dag is ook de jaarlijkse
bedevaart naar La Chapelle, waar de man van Vera het vaandel mag dragen.
Rex Cremer, gealarmeerd door het telefoontje, komt naar Wolfheim. Hij arriveert op het moment dat
Hoppe net naar buiten komt, die hem beschuldigt dat hij hem zal verraden, terug zal keren met een
bende, Jezus zal kussen en vervolgens zelfmoord zal plegen (net zoals Judas Jezus verraadt). Hoppe
51
Atlas Contact, Amsterdam/Antwerpen
Samenvatting
Deel 1: Dokter Victor Hoppe keert op een dag terug naar zijn geboortedorp Wolfheim. Hij heeft zijn
drie kinderen bij zich. Een dorpeling die de drieling vanuit de taxi ziet is geschokt. Volgens hem
bestaan de gezichten van de kinderen uit één gapende wond. Dokter Hoppe vertoont zijn kinderen niet
in het dorp en daar wordt in het hele dorp over gespeculeerd. De drie kinderen blijken een hazenlip te
hebben, net als Victor vroeger. Ze hebben de namen van de aartsengelen Michaël, Gabriël en Rafaël
gekregen.
Dokter Hoppe wordt door de dorpelingen gewantrouwd. Wanneer hij een jongen redt die een knikker
in heeft geslikt en vervolgens de pastoor (die zich aanvankelijk sceptisch uitspraak over Hoppe) van
een maagklacht verlost wordt hij populair onder de dorpsbewoners, die voor de kleinste kwaal naar
hem toe komen. Wanneer Hoppe op uitnodiging van één dorpsbewoners met zijn kinderen in het
dorpscafé verschijnt, vertelt hij dat zijn kinderen geen moeder hebben en er nooit één hebben gehad.
Hoppe geeft de gepensioneerde Frau Maenhout de taak op de kinderen te passen. De kinderen zeggen
bijna niets en zijn alleen door gekleurde bandjes uit elkaar te houden. De kinderen zijn vaak ziek en
worden dan door Victor weggehouden. Op een dag zijn ze zelfs helemaal kaal. Op een dag wordt Frau
Maenhout, die inmiddels een goede band met de jongens heeft, woedend als ze ontdekt dat de jongens
alle drie een tatoeage dragen. De jongens zijn erg intelligent en leren al op jonge leeftijd lezen. Victor
wil ze niet naar de kleuterschool sturen, dus wordt Frau Maenhout aangesteld om ze les te geven. Hij
draagt haar op over Jezus, maar niet over God te vertellen. Ze zijn erg geïnteresseerd in de wereld om
hun heen, maar zijn nog nooit buiten geweest.
Op een dag vertelt Hoppe dat de kinderen op zijn hoogst zes jaar zullen worden. Frau Maenhout
besluit dat de kinderen de jaren die hun rest zo gelukkig mogelijk door moeten brengen. Ze mag na
lang aandringen een verjaardagsfeestje voor de vierde verjaardag van de jongens organiseren. Als de
kinderen i.v.m. een telefoontje even alleen laat, blijkt dat Gabriël uit het raam gevallen is. Hoppe
houdt hem een paar dagen weg bij de andere jongens. In die tijd voert hij experimenten uit; hij heeft
een stukje nier weggenomen. Ook heeft hij de boom om laten hakken. Frau Maenhout is woedend
wegens de experimenten op de kinderen en besluit te vertrekken. Voordat ze haar plan kan vertellen
draagt Hoppe haar op de volgende dag op te passen, omdat hij naar een beurs in Frankfurt moet. Ze
besluit om de jongens stiekem naar het Drielandenpunt mee te nemen. De jongens zijn verkleed als de
Drie Musketiers. Het beklimmen van de Vaalsberg is echter heel vermoeiend voor de kinderen. Als ze
boven komen blijkt de uitkijktoren tot hun teleurstelling gesloten te zijn. Als ze op weg terug zijn
blijkt Michaël te missen, die in de toren geklommen is maar niet meer terug kan. De beheerder van de
toren brengt de zeer geschrokken Frau Maenhout en de kinderen terug naar huis. Daar zoekt Frau
Maenhout naar bewijzen voor kindermisbruik. Ze vindt echter 12 fotoalbums, met gedetailleerde
foto’s van de drieling. Ook vindt ze een archief met artikelen over de experimenten van Victor Hoppe,
waarin ze de woorden fraude en chaos kan onderscheiden.
Later in de middag komt dokter Hoppe thuis. Als de beheerder van de uitkijktoren het gebroken
zwaard van Michaël terug komt brengen, vraagt Hoppe aan vrouw Maenhout waarom ze naar het
drielandenpunt is geweest zonder zijn toestemming. Frau Maenhout schreeuwt over fraude en bedrog
naar dokter Hoppe, die dreigend een stap in haar richting doet, waardoor ze van de trap valt en haar
nek breekt.
Deel 2 bestaat uit een terugblik op Victors jeugd. Victor wordt met een hazenlip geboren. Dit vindt
zijn moeder afschrikwekkend en ze wil haar kind niet zien. Hij wordt daarom, hoewel zijn vader Karl
Hoppe zijn twijfels heeft, naar een gesticht gestuurd. Omdat hij aan zijn hazenlip geopereerd is, is er
eigenlijk niets buitengewoons aan hem te zien en daarom wordt door de zusters in het gesticht gezegd
dat hij zwakzinnig is. Victor zegt in zijn jeugdjaren niets, totdat dokter Marthe voor hem gaat zorgen.
Ze leert hem lezen en hij leert hele stukken van de Bijbel uit zijn hoofd. Als blijkt dat zuster Marthe
zwanger is, wat is vastgesteld door dokter Hoppe, wordt tegen haar zin abortus gepleegd. Tegen Victor
zegt ze: God geeft en God neemt. Tegen Karl Hoppe vertelt ze dat haar zoon niet debiel is, die hem
daarom uit het gesticht haalt. Victor gaat thuis wonen, maar hij ziet zijn moeder, die in een soort coma
50
, ligt, nooit. Als hij op een keer toch de kamer van zijn moeder in gaat, ziet hij dat ze dood is. Een tijdje
later wil Karl Hoppe aan de priester tonen dat zijn zoon niet debiel is, door zijn zoon een passage uit
de Bijbel uit zijn hoofd te laten voordragen. Victor zegt echter niets. Hij gaat naar een internaat, waar
hij later zijn gymnasiumdiploma haalt. Hij beseft daar dat God de personificatie van het Kwaad is en
Jezus van het Goede. Op een dag feliciteert de rector hem met zijn diploma en vertelt hem dat zijn
vader zichzelf heeft opgehangen. Er wordt dagen niets van Victor vernomen, tot ze hem in stinkend
tussen de vliegen in zijn eigen kamer aantreffen. Ze praten over zijn toekomst. Victor denkt terug aan
dokter Marthe en haar zin ‘God geeft en God neemt’ en daarom besluit hij embryologie te gaan
studeren.
Na zijn studie begint hij muizen te klonen, waar hij in slaagt. Hij wil zijn doorbraak publiceren in een
wetenschappelijk tijdschrift, maar zijn aantekeningen zijn erg slordig. Ook heeft hij zijn experimenten
herhaald, omdat hij zijn tijd daar niet aan wil wijden. Zijn begeleider Rex Cremer zegt na zijn succes
tegen hem: ‘Je hebt God het nakijken gegeven’.
Deze zin zet Victor er tot aan mensen te gaan klonen, want: ‘soms is wat onmogelijk lijkt alleen maar
moeilijk’. Hij voert zijn experiment uit op twee Oostenrijkse, lesbische vrouwen, die graag een kind
van elkaar willen. Tijdens een echo ziet hij dat het embryo twee harten, maar slechts één ruggengraat
heeft. Het is dus een Siamese tweeling. Hij durft de vrouwen hier niets over te vertellen en hij voert
dus ook geen abortus uit. Hij besluit de vrouw (Rebekka Fischer) inwendig te onderzoeken, maar een
paar dagen daarna krijgt ze een spontane abortus.
Intussen wordt hij door andere wetenschappers beschuldigd van fraude en chaos. Victor houdt zich
hier echter niet mee bezig en hij belt de lesbische vrouw opnieuw. Hij vertelt haar dat ze een kind kan
krijgen zonder dat er een man aan te pas komt. Ze stemt toe omdat haar relatie stuk is gelopen. Victor
vertelt echter niet dat ze slechts een draagmoeder zal worden en dat hij zijn eigen lichaamscellen heeft
gebruikt bij het klonen. Hij weet namelijk dat zijn klonen ook een hazenlip zullen hebben, wat een
bewijs zal zijn dat de kinderen ook echt klonen zijn. Het blijkt dat er drie embryo’s in leven zijn. Hij
licht Rex Cremer in over zijn experimenten, waardoor hij hem medeverantwoordelijk maakt.
Deel 3: Rex Cremer bezoekt Wolfheim om te zien hoe het met Hoppes onderzoek gesteld is. Hoppe
vertelt Rex alles over zijn onderzoek en laat hem de jongens zien, die inmiddels heel erg verouderd
lijken. De jongens vertellen hem dat hun vader verantwoordelijk is voor de dood van Frau Maenhout
en Rex krijgt een onbestemd gevoel, ook omdat hij het gevoel heeft dat hij hier zelf aan heeft
bijgedragen door dokter Hoppe niet tegen te houden.
Op een middag wordt een dove jongen aangereden tijdens een partijtje voetbal. Hoppe komt de ouders
condoleren. Als niemand kijkt snijdt hij de teelballen van de jongen af en neemt die mee naar huis. Hij
doet de ouders het aanbod dat hij hen altijd kan helpen en het duurt dan ook niet lang voordat ze bij
hem komen. De moeder van de jongen, Vera, is namelijk depressief. Hoppe stelt voor dat ze opnieuw
zwanger zal worden van een jongen, een jongen die niet doof zal zijn. Hoppe belooft ze dat hij ze in
een jaar aan een nieuwe zoon kan helpen. Hij zet alles op alles om de genetische fout in het DNA van
de jongen te zoeken die de doofheid heeft veroorzaakt. Daarvoor heeft hij slechts drie maanden de tijd.
De lesbische vrouw is met behulp van Rex Cremer de woonplaats van dokter Hoppe te weten
gekomen. Op straat denkt ze in ieder kind haar eigen kinderen te zien. Ze schrikt dan ook nogal als ze
de jongens ziet. Ze liggen op sterven, zonder enige aandacht van hun vader. Ze probeert ze nog wat te
verzorgen, aangezien ze in hun eigen poep liggen.
Ondertussen vordert het onderzoek van Hoppe niet. Het lukt hem niet de genetische fout op te sporen
en ook de kweken met het onveranderde DNA zijn gestorven. De draagmoeder van de kinderen belt
Rex Cremer om hem over het experiment van Hoppe te vertellen. Een dorpsgenoot trekt echter de
telefoon uit haar hand. Woedend op de dokter keert ze terug naar het huis. Die heeft de inmiddels
gestorven jongens op sterk water gezet. Ze steekt de dokter met een scalpel in zijn zij. Dokter Hoppe is
vervolgens dagen niet meer in het dorp te zien. De dorpsbewoners vermoeden omdat de kinderen aan
het sterven zijn en de priester brengt hem een bezoek. De volgende dag brengt Hoppe de embryo’s
(afkomstig van genetisch materiaal van zichzelf) in bij Vera. Diezelfde dag is ook de jaarlijkse
bedevaart naar La Chapelle, waar de man van Vera het vaandel mag dragen.
Rex Cremer, gealarmeerd door het telefoontje, komt naar Wolfheim. Hij arriveert op het moment dat
Hoppe net naar buiten komt, die hem beschuldigt dat hij hem zal verraden, terug zal keren met een
bende, Jezus zal kussen en vervolgens zelfmoord zal plegen (net zoals Judas Jezus verraadt). Hoppe
51
