11.1 Chronisch hartfalen.
Dit is het tekortschieten van de pompfunctie van het hart.
Het hart bestaat uit twee helften, die elk precies dezelfde hoeveelheid bloed rondpompen.
De rechterhelft pompt het bloede door de longen en de linkerhelft pompt het bloed door het
lichaam.
De twee circulaties zijn in evenwicht.
Circulatiestoornissen ontstaan als één van beide pompen tekortschiet.
11.1.1 Linkerharthelft.
Een falende linkerharthelft uit zich in:
Benauwdheid bij inspanning.
Vermoeidheid.
Zwakte.
11.1.2 Rechterharthelft.
Een falende rechterharthelft uit zich in:
Vermoeidheidsklachten.
Een opgezet gevoel in de bovenbuik.
Verlies van eetlust.
Vergroting van de lever.
Opgezette voeten en onderbenen.
De meest voorkomende oorzaak van hartfalen is slijtage van de linkerharthelft.
Deze slijtage uit zich in het optreden van hartinfarcten en klepafwijkingen.
11.3.1 Bouw van het hart.
Het hart is een dikke, holle spier.
De holte wordt in de lengte in tweeën gedeeld door het harttussenschot ( septum), waardoor je een
rechter- en linkerhelft krijgt.
Elke helft is door dwarsverlopende hartkleppen in een boven- en onderkant verdeeld.
Zo zijn er vier holtes:
De linkerboezem.
De linkerkamer.
De rechterboezem.
De rechterkamer.
,De kleppen zijn soepele bindweefselvliezen, die met bindweefseldraden aan de binnenwand van de
kamers vastzitten.
De boezems en kamers zijn elk verbonden aan één of meerdere bloedvaten.
De bovenste holle ader en de onderste holle ader monden uit in de rechterboezem, de longaders in
de linkerboezem.
Aan de rechterboezem zitten de longslagaders vast en vanuit de rechterkamer ontspringt de
lichaamsslagader.
De stroomrichting van het bloed in het hart is altijd vanuit de boezems naar de kamers, nooit
andersom.
Terugstromen wordt tegengegaan door de kleppen.
, 11.5 Delirant gedrag.
Bij ernstig zieke zorgvragers met hartfalen en COPD kan door zuurstofgebrek in de hersenen
verwardheid ontstaan.
Ook bij andere lichamelijke aandoeningen kan de hersenfunctie gestoord raken, met delirant
gedrag:
Een gedaald bewustzijn.
Geheugenstoornissen.
Oriëntatieverlies voor tijd en plaats.
Concentratiestoornissen.
Gedragsstoornissen.
Hallucinaties.
Een delier heeft altijd een lichamelijke oorzaak.
Veel voorkomende oorzaken van een delier zijn:
Acute infectie met koorts.
Alcohol, drugs, giftige stoffen en overdosering van medicijnen.
Infecties van de hersenen of hersenvliezen.
Bloeduitstorting in de hersenen of tussen de hersenvliezen.
Hartfalen.
Longlijden.
CVA.
Acute vitaminetekorten bij ondervoeding, zoals thiamine ( vitamine B1).
Te snel of te langzaam werkende schildklier.
Te laag bloedsuikergehalte bij diabetici.
Uitdroging, zoals bij heftige diarree en overgeven.
Bij het bepalen van de longfunctie wordt ademvolume, vitale capaciteit en eensecondecapaciteit
gemeten.
Gemiddeld kunnen de longen zes liter lucht bevatten. Bij normale inademing vermengt 0.5 liter verse
lucht zich met “oude” lucht in de luchtwegen.
Dit is het tekortschieten van de pompfunctie van het hart.
Het hart bestaat uit twee helften, die elk precies dezelfde hoeveelheid bloed rondpompen.
De rechterhelft pompt het bloede door de longen en de linkerhelft pompt het bloed door het
lichaam.
De twee circulaties zijn in evenwicht.
Circulatiestoornissen ontstaan als één van beide pompen tekortschiet.
11.1.1 Linkerharthelft.
Een falende linkerharthelft uit zich in:
Benauwdheid bij inspanning.
Vermoeidheid.
Zwakte.
11.1.2 Rechterharthelft.
Een falende rechterharthelft uit zich in:
Vermoeidheidsklachten.
Een opgezet gevoel in de bovenbuik.
Verlies van eetlust.
Vergroting van de lever.
Opgezette voeten en onderbenen.
De meest voorkomende oorzaak van hartfalen is slijtage van de linkerharthelft.
Deze slijtage uit zich in het optreden van hartinfarcten en klepafwijkingen.
11.3.1 Bouw van het hart.
Het hart is een dikke, holle spier.
De holte wordt in de lengte in tweeën gedeeld door het harttussenschot ( septum), waardoor je een
rechter- en linkerhelft krijgt.
Elke helft is door dwarsverlopende hartkleppen in een boven- en onderkant verdeeld.
Zo zijn er vier holtes:
De linkerboezem.
De linkerkamer.
De rechterboezem.
De rechterkamer.
,De kleppen zijn soepele bindweefselvliezen, die met bindweefseldraden aan de binnenwand van de
kamers vastzitten.
De boezems en kamers zijn elk verbonden aan één of meerdere bloedvaten.
De bovenste holle ader en de onderste holle ader monden uit in de rechterboezem, de longaders in
de linkerboezem.
Aan de rechterboezem zitten de longslagaders vast en vanuit de rechterkamer ontspringt de
lichaamsslagader.
De stroomrichting van het bloed in het hart is altijd vanuit de boezems naar de kamers, nooit
andersom.
Terugstromen wordt tegengegaan door de kleppen.
, 11.5 Delirant gedrag.
Bij ernstig zieke zorgvragers met hartfalen en COPD kan door zuurstofgebrek in de hersenen
verwardheid ontstaan.
Ook bij andere lichamelijke aandoeningen kan de hersenfunctie gestoord raken, met delirant
gedrag:
Een gedaald bewustzijn.
Geheugenstoornissen.
Oriëntatieverlies voor tijd en plaats.
Concentratiestoornissen.
Gedragsstoornissen.
Hallucinaties.
Een delier heeft altijd een lichamelijke oorzaak.
Veel voorkomende oorzaken van een delier zijn:
Acute infectie met koorts.
Alcohol, drugs, giftige stoffen en overdosering van medicijnen.
Infecties van de hersenen of hersenvliezen.
Bloeduitstorting in de hersenen of tussen de hersenvliezen.
Hartfalen.
Longlijden.
CVA.
Acute vitaminetekorten bij ondervoeding, zoals thiamine ( vitamine B1).
Te snel of te langzaam werkende schildklier.
Te laag bloedsuikergehalte bij diabetici.
Uitdroging, zoals bij heftige diarree en overgeven.
Bij het bepalen van de longfunctie wordt ademvolume, vitale capaciteit en eensecondecapaciteit
gemeten.
Gemiddeld kunnen de longen zes liter lucht bevatten. Bij normale inademing vermengt 0.5 liter verse
lucht zich met “oude” lucht in de luchtwegen.
