Blok 3.3 l Interculturele pedagogiek Probleem 1 l Opvoeding aan de hand van cultuur
Bucx & de Roos (2015) SCP
Op dit moment bestaat bijna 15% van alle gezinnen uit een of twee ouders
met een niet-westerse achtergrond. Hieronder vallen ook gezinnen met een
niet-westerse migrantenouder en een autochtoon Nederlandse partner.
De laatste jaren is er meer aandacht over de opvoedpraktijk van
migrantengezinnen. Deels komt dit doordat het met migrantenjeugdigen op
een aantal vlakken minder goed gaat dan met autochtoon Nederlandse
leeftijdsgenoten (kampen vaker met gezondheids- en gedragsproblemen, gaan
vaker van school af zonder diploma en zijn oververtegenwoordigd in de
criminaliteit).
- Eerste generatie-migranten zijn migranten die in een ander land
geboren zijn.
- Tweede generatie-migranten zijn migranten die zelf in Nederland zijn
geboren maar hebben ten minste één ouder die niet in Nederland is
geboren.
Leerdoel 1: Wat houdt de theorie/het model van Super en
Harkness in?
Super & Harkness, 1986
The developmental niche (DN)
Waarom is de DN ontstaan?
Er zijn veel verschillende modellen over de invloed van de omgeving op de
ontwikkeling, deze erkennen de rol van cultuur echter niet. Dit is misschien wel
het meest belangrijke aspect in de ecologie van de mens.
Wat is de DN?
De DN is een kader voor het bekijken van de
culturele structuur in de ontwikkeling van een kind
(op micro-niveau).
Hij bestaat uit drie componenten: de fysieke en
sociale setting waarin het kind leeft (settingen),
de gebruiken en gewoonten van opvoeden en
verzorgen (gewoonten verzorging en opvoeding)
en de psychologie van de opvoeders (psychologie van de ouders).
- Elk subsysteem heeft zijn eigen relatie tot de grotere omgeving.
- Elk subsysteem heeft als overkoepelend doel dat het het kind zijn eigen
ervaring plaatst binnen de heersende cultuur.
- De drie subsystemen vormen de culturele context voor de ontwikkeling
van het kind.
De subsystemen werken onafhankelijk samen en hebben invloed op elkaar, kan
ook zonder het kind erbij te betrekken (wel weer indirect).
Homeostatische mechanismen zorgen ervoor dat de drie subsystemen in
evenwicht blijven met elkaar en passend bij het ontwikkelingsniveau en
individuele karakteristieken van het kind Door externe factoren kan de
, Blok 3.3 l Interculturele pedagogiek Probleem 1 l Opvoeding aan de hand van cultuur
evenwicht in het systeem verstoord worden. De homeostatische mechanismen
zorgen ervoor dat het evenwicht terugkomt.
De fysieke en sociale setting
Dit houdt eigenlijk de setting van het dagelijks leven in. De mensen die in deze
settingen betrokken zijn spelen een vormende rol voor het sociale gedrag van het
kind; zij bepalen de soort interacties die kinderen (kunnen) hebben en maken het
mogelijk om deze te oefenen.
Gebruiken en gewoonten van opvoeden en verzorgen
Fysieke aspecten van deze setting worden aangepast op menselijke en
technologische middelen die beschikbaar zijn. Hierdoor worden de gebruiken van
het opvoeden en verzorgen aangepast aan de ecologische en culturele context
waarin zij leven.
Gewoonten worden gezien als gedrag die zo normaal is dat het gebruikt wordt die
(bijna) iedereen in de gemeenschap. Deze zijn zo diep geïntegreerd in de
overheersende cultuur, dat niemand er individueel over na gaat denken wat nou
eigen het nut van deze gewoonte is.
VB: Hoe ga je om met je kind als die 4 is? Dan stuur je hem naar school.
VB: Het dragen van je kind op je rug, vastgebonden met een sjaal of stukje
kleding.
Psychologie van de opvoeders
Belangrijkste voor de psychologie van de opvoeders zijn opvattingen met
betrekking tot de behoefte van kinderen, doelen van opvoeden en wat zij zien als
effectieve opvoedmethoden. De psychologie zorgt voor een opvoedstrategie die
de opvoeders gebruiken. De psychologie zorgt voor structuur voor het kind.
VB: De psychologie van de ouders zorgt ervoor wat de ouders denken dat
het kind zou moeten kunnen op die leeftijd, wat hun aanpak en doelen
beïnvloed.
Drie gevolgtrekkingen met betrekking tot de niche
Correlatie 1: De drie componenten opereren in een gecoördineerde manier. De
drie componenten werken samen met elkaar als een systeem. Homeostatische
mechanismen komen hier ook weer naar boven. Weerstand bieden tegen de
veranderingen van buitenaf.
Correlatie 2: Elk component werkt anders in op andere onderdelen van een
grotere ecologie. De DN is een open systeem. De verbindingen zijn het meest
zichtbaar in een situatie van verandering.
Correlatie 3: Het organisme en de niche zijn aangepast op elkaar. Kinderen
passen zich aan de omgeving aan; dit is de basis van alle literatuur die
geschreven is over de omgevingsinvloeden op de ontwikkeling van het kind. Maar
ook de omgeving past zich aan het kind aan.
VB: De opvoeding wordt aangepast op het kind.
Bucx & de Roos (2015) SCP
Op dit moment bestaat bijna 15% van alle gezinnen uit een of twee ouders
met een niet-westerse achtergrond. Hieronder vallen ook gezinnen met een
niet-westerse migrantenouder en een autochtoon Nederlandse partner.
De laatste jaren is er meer aandacht over de opvoedpraktijk van
migrantengezinnen. Deels komt dit doordat het met migrantenjeugdigen op
een aantal vlakken minder goed gaat dan met autochtoon Nederlandse
leeftijdsgenoten (kampen vaker met gezondheids- en gedragsproblemen, gaan
vaker van school af zonder diploma en zijn oververtegenwoordigd in de
criminaliteit).
- Eerste generatie-migranten zijn migranten die in een ander land
geboren zijn.
- Tweede generatie-migranten zijn migranten die zelf in Nederland zijn
geboren maar hebben ten minste één ouder die niet in Nederland is
geboren.
Leerdoel 1: Wat houdt de theorie/het model van Super en
Harkness in?
Super & Harkness, 1986
The developmental niche (DN)
Waarom is de DN ontstaan?
Er zijn veel verschillende modellen over de invloed van de omgeving op de
ontwikkeling, deze erkennen de rol van cultuur echter niet. Dit is misschien wel
het meest belangrijke aspect in de ecologie van de mens.
Wat is de DN?
De DN is een kader voor het bekijken van de
culturele structuur in de ontwikkeling van een kind
(op micro-niveau).
Hij bestaat uit drie componenten: de fysieke en
sociale setting waarin het kind leeft (settingen),
de gebruiken en gewoonten van opvoeden en
verzorgen (gewoonten verzorging en opvoeding)
en de psychologie van de opvoeders (psychologie van de ouders).
- Elk subsysteem heeft zijn eigen relatie tot de grotere omgeving.
- Elk subsysteem heeft als overkoepelend doel dat het het kind zijn eigen
ervaring plaatst binnen de heersende cultuur.
- De drie subsystemen vormen de culturele context voor de ontwikkeling
van het kind.
De subsystemen werken onafhankelijk samen en hebben invloed op elkaar, kan
ook zonder het kind erbij te betrekken (wel weer indirect).
Homeostatische mechanismen zorgen ervoor dat de drie subsystemen in
evenwicht blijven met elkaar en passend bij het ontwikkelingsniveau en
individuele karakteristieken van het kind Door externe factoren kan de
, Blok 3.3 l Interculturele pedagogiek Probleem 1 l Opvoeding aan de hand van cultuur
evenwicht in het systeem verstoord worden. De homeostatische mechanismen
zorgen ervoor dat het evenwicht terugkomt.
De fysieke en sociale setting
Dit houdt eigenlijk de setting van het dagelijks leven in. De mensen die in deze
settingen betrokken zijn spelen een vormende rol voor het sociale gedrag van het
kind; zij bepalen de soort interacties die kinderen (kunnen) hebben en maken het
mogelijk om deze te oefenen.
Gebruiken en gewoonten van opvoeden en verzorgen
Fysieke aspecten van deze setting worden aangepast op menselijke en
technologische middelen die beschikbaar zijn. Hierdoor worden de gebruiken van
het opvoeden en verzorgen aangepast aan de ecologische en culturele context
waarin zij leven.
Gewoonten worden gezien als gedrag die zo normaal is dat het gebruikt wordt die
(bijna) iedereen in de gemeenschap. Deze zijn zo diep geïntegreerd in de
overheersende cultuur, dat niemand er individueel over na gaat denken wat nou
eigen het nut van deze gewoonte is.
VB: Hoe ga je om met je kind als die 4 is? Dan stuur je hem naar school.
VB: Het dragen van je kind op je rug, vastgebonden met een sjaal of stukje
kleding.
Psychologie van de opvoeders
Belangrijkste voor de psychologie van de opvoeders zijn opvattingen met
betrekking tot de behoefte van kinderen, doelen van opvoeden en wat zij zien als
effectieve opvoedmethoden. De psychologie zorgt voor een opvoedstrategie die
de opvoeders gebruiken. De psychologie zorgt voor structuur voor het kind.
VB: De psychologie van de ouders zorgt ervoor wat de ouders denken dat
het kind zou moeten kunnen op die leeftijd, wat hun aanpak en doelen
beïnvloed.
Drie gevolgtrekkingen met betrekking tot de niche
Correlatie 1: De drie componenten opereren in een gecoördineerde manier. De
drie componenten werken samen met elkaar als een systeem. Homeostatische
mechanismen komen hier ook weer naar boven. Weerstand bieden tegen de
veranderingen van buitenaf.
Correlatie 2: Elk component werkt anders in op andere onderdelen van een
grotere ecologie. De DN is een open systeem. De verbindingen zijn het meest
zichtbaar in een situatie van verandering.
Correlatie 3: Het organisme en de niche zijn aangepast op elkaar. Kinderen
passen zich aan de omgeving aan; dit is de basis van alle literatuur die
geschreven is over de omgevingsinvloeden op de ontwikkeling van het kind. Maar
ook de omgeving past zich aan het kind aan.
VB: De opvoeding wordt aangepast op het kind.
