DOELSTELLINGEN EN
AANTEKENINGEN CASUSTOETS
Blok 3, leerjaar 1, Hogeschool Viaa
Laura
, Toetsdoelen casustoets Langdurige zorg en Intensieve zorg.
De onderstaande toetsdoelen zijn het uitgangspunt van de casustoets LZ/IZ. Naast afzonderlijke
doelen is ook een gezamenlijk doel opgenomen.
Vanuit LZ:
1. De student onderscheidt de geschiedenis, zijn visie en het functioneren van het
classificatiesysteem Omaha en kan dit toepassen op een casus.
Het Omaha systeem is een classificatiesysteem. Aan de hand van het OMAHA systeem kan je de
gezondheidstoestand, acties en metingen van een zorgvrager vastleggen. Het OMAHA systeem wordt
vooral gebruikt in de wijkverpleging maar kan ook worden gebruikt in verpleeghuizen. Het is een
systeem waarin de zorg op een gestructureerde manier wordt verwerkt.
Het Omaha System is inmiddels uitgegroeid tot het meest gebruikte classificatiesysteem voor de
wijkverpleging.
Omaha System is dus een methodiek voor rapporteren in de zorg. In de basis is het geen
softwareprogramma of een app. Omaha System biedt daarentegen een eenheid van taal voor het
maken van transparante zorgplannen. Dit is belangrijk omdat de ontwikkelingen in de
gezondheidszorg ervoor zorgen dat steeds meer mensen langer zelfstandig thuis blijven wonen. Dit
betekent dat zorg- en welzijnsprofessionals meer gaan samenwerken op lokaal niveau. Eenheid van
taal is dan belangrijk. Het zorgt voor transparantie en gestandaardiseerde informatie over inzet,
inhoud en effect van zorg. Elkaar goed kunnen begrijpen dus.
Een classificatie is een ordening van termen in een logische samenhang. Het biedt een gezamenlijke
taal waardoor communicatie eenduidiger en duidelijker wordt. Classificaties voor de zorg bieden
daarmee een hulpmiddel voor het vastleggen van en communiceren over zorg en hulpverlening aan
personen.
Het Omaha System onderscheidt aandachtsgebieden in vier verschillende domeinen:
1. Fysiologisch domein
2. Gezondheidsgerelateerd gedragsdomein
3. Omgevingsdomein
4. Psychosociaal domein
Geschiedenis OMAHA
Het Omaha System ontstond medio jaren '70 in Omaha (VS). Organisaties voor thuiszorg en
openbare gezondheidszorg wilden een betere manier ontwikkelen om de zorg te beschrijven.
Medische classificatiesystemen en de verschillende terminologieën sloten onvoldoende aan bij de
dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg.
Het nieuwe systeem moest adequater beschrijven wat zorgverleners doen en waarom, wat het effect
is op hun cliënten en wat het verschil maakt in uitkomsten
Visie en missie:
Kwalitatief goede zorg is zorg die continu, persoonsgericht, effectief, veilig, op tijd en afgestemd is op
de behoeften en de leefwereld van de zorgvrager. In de wijkverpleging ligt de nadruk op het
zorgvragers zoveel mogelijk in staat stellen hun eigen leven voort te zetten, ondanks beperkingen
door gezondheid of leeftijd. In de verpleeghuiszorg ligt de nadruk op het zorgvragers in hun laatste
levensfase zo prettig mogelijk maken, het accent ligt op wonen en welzijn. Stichting Omaha System
Support wil bijdragen aan kwalitatief goede zorg door:
• (wijk)verpleegkundigen en de teams waar ze deel van uitmaken, te ondersteunen in het vastleggen
van de zorg met een classificatiesysteem zoals Omaha System
, • samen met gebruikers te leren hoe de gegevens die vastgelegd worden kunnen helpen de geboden
zorg inzichtelijk te maken, deze gegevens te duiden en te beslissen hoe dit kan bijdragen aan
kwalitatief goede zorg
Eenheid van taal is hiervoor een randvoorwaarde. Het handelen van (wijk) verpleegkundigen en
verzorgenden is leidend. Leren vindt plaats op team-, organisatie-, regionaal en landelijk niveau.
Omaha System in het kort Omaha System in zes stappen:
1. Verzamel en onderzoek gegevens
Om goede zorg te kunnen verlenen moet je voldoende weten over de cliënt: wat is er met hem aan
de hand, wat is zijn hulpvraag, wat is hij voor persoon, wat zijn zijn wensen en behoeften, hoe zit zijn
netwerk in elkaar? Het is dan ook van het grootste belang om alle relevante gegevens boven tafel te
krijgen. Dat wil niet zeggen dat je alles moet weten van je cliënt, maar wel alles wat relevant is voor
de zorg.
2. Stel aandachtsgebieden vast
Je hebt gegevens verzameld bij de cliënt, de mantelzorger, eventueel bij andere zorgverleners. Je
hebt de overdracht gelezen. Je hebt de cliënt en zijn omgeving geobserveerd. Zo heb je een goed
beeld van de cliëntsituatie gekregen. Op basis daarvan ga je bepalen wat de problemen zijn; in
Omaha System noemen we die problemen ‘aandachtsgebieden’.
Omaha System kent 42 aandachtsgebieden verdeeld over vier domeinen:
• omgevingsdomein
• psychosociaal domein
• fysiologisch domein
• gezondheidsgerelateerd gedragsdomein
Bij elk aandachtsgebied horen signalen en symptomen. Met deze signalen en symptomen kun je het
aandachtsgebied meer inhoud geven: hoe ziet het er voor die cliënt uit? Gaat het bij bijvoorbeeld het
aandachtsgebied Huid om een wond of om jeuk? De signalen en symptomen staan in het ECD en in
het boekje Het Omaha System, een introductie van Nicole Koster en Jeroen Harmsen.
3. Meet stand van zaken per gebied
In Omaha System wordt niet gewerkt met doelen maar met uitkomsten. Deze uitkomsten worden
per aandachtsgebied weergegeven in scores op drie terreinen:
• Status van de signalen en symptomen = hoe ernstig zijn de signalen en symptomen?
• Kennis = wat een cliënt weet. Het vermogen van de cliënt om informatie te onthouden, te
begrijpen en te interpreteren.
• Gedrag = wat een cliënt doet. Je verwacht dat het gedrag van de cliënt bijdraagt aan zijn
gezondheid, dus dat het gedrag zo is dat de signalen en symptomen minder ernstig worden
of dat de cliënt ermee om kan gaan. En dat de cliënt dat wat hij weet over zijn situatie kan
omzetten in gedrag dat voor zover mogelijk bijdraagt aan zijn gezondheid.
4. Plan en voer actie uit
De interventies bij Omaha System bestaan uit twee onderdelen: soort actie en actievlak.
Het eerste deel van de interventie is het soort actie:
• Adviseren/instrueren/begeleiden (AIB)
• Behandelen en procedures toepassen (BP)
• Casemanagen (CM)
• Monitoren/bewaken (MB)
Het tweede deel van de interventie bestaat uit het actievlak. Je kunt met het actievlak aangeven wat
je gaat doen. Er zijn 76 actievlakken.
5. Meet stand van zaken tussentijds/einde zorg
Je volgt natuurlijk goed hoe het gaat met je cliënt en of jouw acties resultaat hebben. Dat doe je door
tussentijds de scores, die je bij de start van de zorg hebt vastgesteld, te meten. Kloppen de scores
nog? Heb je de streefscores behaald of moeten ze worden bijgesteld? Je doet dat op:
• Status van de signalen en symptomen
• Kennis
AANTEKENINGEN CASUSTOETS
Blok 3, leerjaar 1, Hogeschool Viaa
Laura
, Toetsdoelen casustoets Langdurige zorg en Intensieve zorg.
De onderstaande toetsdoelen zijn het uitgangspunt van de casustoets LZ/IZ. Naast afzonderlijke
doelen is ook een gezamenlijk doel opgenomen.
Vanuit LZ:
1. De student onderscheidt de geschiedenis, zijn visie en het functioneren van het
classificatiesysteem Omaha en kan dit toepassen op een casus.
Het Omaha systeem is een classificatiesysteem. Aan de hand van het OMAHA systeem kan je de
gezondheidstoestand, acties en metingen van een zorgvrager vastleggen. Het OMAHA systeem wordt
vooral gebruikt in de wijkverpleging maar kan ook worden gebruikt in verpleeghuizen. Het is een
systeem waarin de zorg op een gestructureerde manier wordt verwerkt.
Het Omaha System is inmiddels uitgegroeid tot het meest gebruikte classificatiesysteem voor de
wijkverpleging.
Omaha System is dus een methodiek voor rapporteren in de zorg. In de basis is het geen
softwareprogramma of een app. Omaha System biedt daarentegen een eenheid van taal voor het
maken van transparante zorgplannen. Dit is belangrijk omdat de ontwikkelingen in de
gezondheidszorg ervoor zorgen dat steeds meer mensen langer zelfstandig thuis blijven wonen. Dit
betekent dat zorg- en welzijnsprofessionals meer gaan samenwerken op lokaal niveau. Eenheid van
taal is dan belangrijk. Het zorgt voor transparantie en gestandaardiseerde informatie over inzet,
inhoud en effect van zorg. Elkaar goed kunnen begrijpen dus.
Een classificatie is een ordening van termen in een logische samenhang. Het biedt een gezamenlijke
taal waardoor communicatie eenduidiger en duidelijker wordt. Classificaties voor de zorg bieden
daarmee een hulpmiddel voor het vastleggen van en communiceren over zorg en hulpverlening aan
personen.
Het Omaha System onderscheidt aandachtsgebieden in vier verschillende domeinen:
1. Fysiologisch domein
2. Gezondheidsgerelateerd gedragsdomein
3. Omgevingsdomein
4. Psychosociaal domein
Geschiedenis OMAHA
Het Omaha System ontstond medio jaren '70 in Omaha (VS). Organisaties voor thuiszorg en
openbare gezondheidszorg wilden een betere manier ontwikkelen om de zorg te beschrijven.
Medische classificatiesystemen en de verschillende terminologieën sloten onvoldoende aan bij de
dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg.
Het nieuwe systeem moest adequater beschrijven wat zorgverleners doen en waarom, wat het effect
is op hun cliënten en wat het verschil maakt in uitkomsten
Visie en missie:
Kwalitatief goede zorg is zorg die continu, persoonsgericht, effectief, veilig, op tijd en afgestemd is op
de behoeften en de leefwereld van de zorgvrager. In de wijkverpleging ligt de nadruk op het
zorgvragers zoveel mogelijk in staat stellen hun eigen leven voort te zetten, ondanks beperkingen
door gezondheid of leeftijd. In de verpleeghuiszorg ligt de nadruk op het zorgvragers in hun laatste
levensfase zo prettig mogelijk maken, het accent ligt op wonen en welzijn. Stichting Omaha System
Support wil bijdragen aan kwalitatief goede zorg door:
• (wijk)verpleegkundigen en de teams waar ze deel van uitmaken, te ondersteunen in het vastleggen
van de zorg met een classificatiesysteem zoals Omaha System
, • samen met gebruikers te leren hoe de gegevens die vastgelegd worden kunnen helpen de geboden
zorg inzichtelijk te maken, deze gegevens te duiden en te beslissen hoe dit kan bijdragen aan
kwalitatief goede zorg
Eenheid van taal is hiervoor een randvoorwaarde. Het handelen van (wijk) verpleegkundigen en
verzorgenden is leidend. Leren vindt plaats op team-, organisatie-, regionaal en landelijk niveau.
Omaha System in het kort Omaha System in zes stappen:
1. Verzamel en onderzoek gegevens
Om goede zorg te kunnen verlenen moet je voldoende weten over de cliënt: wat is er met hem aan
de hand, wat is zijn hulpvraag, wat is hij voor persoon, wat zijn zijn wensen en behoeften, hoe zit zijn
netwerk in elkaar? Het is dan ook van het grootste belang om alle relevante gegevens boven tafel te
krijgen. Dat wil niet zeggen dat je alles moet weten van je cliënt, maar wel alles wat relevant is voor
de zorg.
2. Stel aandachtsgebieden vast
Je hebt gegevens verzameld bij de cliënt, de mantelzorger, eventueel bij andere zorgverleners. Je
hebt de overdracht gelezen. Je hebt de cliënt en zijn omgeving geobserveerd. Zo heb je een goed
beeld van de cliëntsituatie gekregen. Op basis daarvan ga je bepalen wat de problemen zijn; in
Omaha System noemen we die problemen ‘aandachtsgebieden’.
Omaha System kent 42 aandachtsgebieden verdeeld over vier domeinen:
• omgevingsdomein
• psychosociaal domein
• fysiologisch domein
• gezondheidsgerelateerd gedragsdomein
Bij elk aandachtsgebied horen signalen en symptomen. Met deze signalen en symptomen kun je het
aandachtsgebied meer inhoud geven: hoe ziet het er voor die cliënt uit? Gaat het bij bijvoorbeeld het
aandachtsgebied Huid om een wond of om jeuk? De signalen en symptomen staan in het ECD en in
het boekje Het Omaha System, een introductie van Nicole Koster en Jeroen Harmsen.
3. Meet stand van zaken per gebied
In Omaha System wordt niet gewerkt met doelen maar met uitkomsten. Deze uitkomsten worden
per aandachtsgebied weergegeven in scores op drie terreinen:
• Status van de signalen en symptomen = hoe ernstig zijn de signalen en symptomen?
• Kennis = wat een cliënt weet. Het vermogen van de cliënt om informatie te onthouden, te
begrijpen en te interpreteren.
• Gedrag = wat een cliënt doet. Je verwacht dat het gedrag van de cliënt bijdraagt aan zijn
gezondheid, dus dat het gedrag zo is dat de signalen en symptomen minder ernstig worden
of dat de cliënt ermee om kan gaan. En dat de cliënt dat wat hij weet over zijn situatie kan
omzetten in gedrag dat voor zover mogelijk bijdraagt aan zijn gezondheid.
4. Plan en voer actie uit
De interventies bij Omaha System bestaan uit twee onderdelen: soort actie en actievlak.
Het eerste deel van de interventie is het soort actie:
• Adviseren/instrueren/begeleiden (AIB)
• Behandelen en procedures toepassen (BP)
• Casemanagen (CM)
• Monitoren/bewaken (MB)
Het tweede deel van de interventie bestaat uit het actievlak. Je kunt met het actievlak aangeven wat
je gaat doen. Er zijn 76 actievlakken.
5. Meet stand van zaken tussentijds/einde zorg
Je volgt natuurlijk goed hoe het gaat met je cliënt en of jouw acties resultaat hebben. Dat doe je door
tussentijds de scores, die je bij de start van de zorg hebt vastgesteld, te meten. Kloppen de scores
nog? Heb je de streefscores behaald of moeten ze worden bijgesteld? Je doet dat op:
• Status van de signalen en symptomen
• Kennis
