Recht Blok 8
Hoofdstuk 1: Inleiding Internationaal (privaat)recht
Het internationaal (privaat)recht houdt zich in principe bezig met vier deelgebieden:
- Welk recht is van toepassing op een internationale rechtsverhouding? (conflictenrecht of
verwijzingsrecht genoemd) bevat geen materieel recht maar verwijzen naar een bepaald
rechtsstelsel. Voorbeeld Rome I-Verordening.
- Materieel internationaal recht. Bevat bepalingen die direct de rechtsverhouding tussen partijen
beheersen. Voorbeeld Weens Koopverdrag en het CMR-verdrag.
- Welke bevoegdheid heeft een nationale rechter bij het beoordelen van conflicten die ontstaan bij
internationale rechtsverhoudingen? (bevoegdheids- of jurisdictierecht genoemd). Een belangrijke rol
speelt de Europese Verordening betreffende rechterlijke bevoegdheid. EEX-Verordening.
In Europa onderscheiden we twee rechtsstelsels (rechtstradities): Civil Law en Common Law.
- Civil law is gebaseerd op het Romeinse recht, het recht wordt opgeschreven in wetboeken en
spreken professionele rechters het recht. Case Law (Dissenting opinion)
- Common Law is ontstaan in de 14de eeuw in Engeland en heeft geen wetboeken. Het recht is
gebaseerd op jurisprudentie. Soms zijn burgers ook rechters; lekenrechtspraak, zoals
juryrechtspraak. Geen dissenting opinion (geheim van de raadkamer)
Niet westerse stelsels: Islamic law (gebaseerd op Koran) en Far Eastern Law
Rechtsbronnen:
- de wet (boek 10BW) art. 93&94 van de Grondwet
- jurisprudentie
- Verdragen (Bilateraal/collectief)
- Europese verordeningen IPR (o.a. Rome I, EEX verordening)
Verdragen:
Een verdrag is een internationale overeenkomst tussen twee of meer staten die op schrift is gesteld.
Bilateraal wil zeggen tussen 2 staten en multilateraal (collectief) tussen meer dan twee staten.
- Art. 10.1 BW: IPR uit verdragen heeft voorrang op Nederlands IPR en op Nederlands recht.
- Direct werkende bepalingen: art. 93 Gw: “bepalingen van verdragen en besluiten van
volkenrechtelijke organisaties, die naar haar inhoud een ieder kunnen verbinden hebben
verbindende kracht.“
- Art. 94 GW: bij strijdigheid van een nationale en een rechtstreeks werkende bepaling van een
volkenrechtelijke org., heeft het laatste voorschrift voorrang.
- Nieuw gaat boven oud.
Europese verordeningen:
Een verordening is een wettelijke regeling van de Europese Unie. Een wettelijke regeling van een
lidstaat mag niet in strijd zijn met een verordening. Voorbeelden Rome I, Rome II en EEX-verordening
Staten en verdrag:
Er is een duidelijk verschil tussen verdragen die door (alle) staten van de EU worden gesloten en
andere verdragen. Bij verdragen die door (alle) staten van de EU worden gesloten, heeft het Hof van
justitie de bevoegdheid om prejudiciële vragen van nationale rechters te beantwoorden over de
interpretatie van Europese verdragen die directe werking hebben.
Hoofdstuk 1: Inleiding Internationaal (privaat)recht
Het internationaal (privaat)recht houdt zich in principe bezig met vier deelgebieden:
- Welk recht is van toepassing op een internationale rechtsverhouding? (conflictenrecht of
verwijzingsrecht genoemd) bevat geen materieel recht maar verwijzen naar een bepaald
rechtsstelsel. Voorbeeld Rome I-Verordening.
- Materieel internationaal recht. Bevat bepalingen die direct de rechtsverhouding tussen partijen
beheersen. Voorbeeld Weens Koopverdrag en het CMR-verdrag.
- Welke bevoegdheid heeft een nationale rechter bij het beoordelen van conflicten die ontstaan bij
internationale rechtsverhoudingen? (bevoegdheids- of jurisdictierecht genoemd). Een belangrijke rol
speelt de Europese Verordening betreffende rechterlijke bevoegdheid. EEX-Verordening.
In Europa onderscheiden we twee rechtsstelsels (rechtstradities): Civil Law en Common Law.
- Civil law is gebaseerd op het Romeinse recht, het recht wordt opgeschreven in wetboeken en
spreken professionele rechters het recht. Case Law (Dissenting opinion)
- Common Law is ontstaan in de 14de eeuw in Engeland en heeft geen wetboeken. Het recht is
gebaseerd op jurisprudentie. Soms zijn burgers ook rechters; lekenrechtspraak, zoals
juryrechtspraak. Geen dissenting opinion (geheim van de raadkamer)
Niet westerse stelsels: Islamic law (gebaseerd op Koran) en Far Eastern Law
Rechtsbronnen:
- de wet (boek 10BW) art. 93&94 van de Grondwet
- jurisprudentie
- Verdragen (Bilateraal/collectief)
- Europese verordeningen IPR (o.a. Rome I, EEX verordening)
Verdragen:
Een verdrag is een internationale overeenkomst tussen twee of meer staten die op schrift is gesteld.
Bilateraal wil zeggen tussen 2 staten en multilateraal (collectief) tussen meer dan twee staten.
- Art. 10.1 BW: IPR uit verdragen heeft voorrang op Nederlands IPR en op Nederlands recht.
- Direct werkende bepalingen: art. 93 Gw: “bepalingen van verdragen en besluiten van
volkenrechtelijke organisaties, die naar haar inhoud een ieder kunnen verbinden hebben
verbindende kracht.“
- Art. 94 GW: bij strijdigheid van een nationale en een rechtstreeks werkende bepaling van een
volkenrechtelijke org., heeft het laatste voorschrift voorrang.
- Nieuw gaat boven oud.
Europese verordeningen:
Een verordening is een wettelijke regeling van de Europese Unie. Een wettelijke regeling van een
lidstaat mag niet in strijd zijn met een verordening. Voorbeelden Rome I, Rome II en EEX-verordening
Staten en verdrag:
Er is een duidelijk verschil tussen verdragen die door (alle) staten van de EU worden gesloten en
andere verdragen. Bij verdragen die door (alle) staten van de EU worden gesloten, heeft het Hof van
justitie de bevoegdheid om prejudiciële vragen van nationale rechters te beantwoorden over de
interpretatie van Europese verdragen die directe werking hebben.
