H. Borst, C. Gaemers (2016)
Wij roepen alle politieke partijen op eensgezind hun verantwoordelijkheid te nemen en zo snel
mogelijk goede zorg voor alle kwetsbare ouderen in verpleegtehuizen te waarborgen. Nu en in de
toekomst.
1. Stop met het politiseren van verpleeghuiszorg
2. Stel vast hoeveel zorgpersoneel nodig is om complete zorg te leveren
3. Hanteer totdat deze norm is vastgesteld als vuistregel: minimaal twee bevoegde en
bekwame zorgmedewerkers op een groep van maximaal acht personen
4. Stop de overdaad aan registratie
5. Voer een verplichte ballotage in voor bestuurders en toezichthouders
6. Maximaliseer de overheadkosten en de reserves: 10% aan overhead, maximaal 25% aan
reserves voor elk verpleeghuis, voor elke zorginstelling
7. Maak een einde aan de angstcultuur die bij teveel zorginstellingen heerst en garandeer een
prettige werkomgeving
8. Stel een eenvoudige norm op voor bijscholing
9. Geef mantelzorgers de mogelijkheid direct maatregelen af te dwingen wanneer de kwaliteit
van de zorg tekortschiet
10. Geef cliëntenraden in verpleeghuizen helder inzicht in geldstromen en meer invloed waar
het gaat om het bewaken van de kwaliteit van leven van verpleeghuisbewoners
, Manifest: Stel mensenrechten centraal in het sociaal werk
In: Sociale Vraagstukken
J. Hartman, J. Knevel, D. Reynaert (2016)
In Westerse landen staan de waarden rechtvaardigheid en gelijkheid onder druk.
Oorzaken:
1. De gevolgen van de economische crisis en de noodzaak om alsmaar oplopende zorgkosten
terug te dringen, waardoor een rechtvaardige verdeling van middelen onder druk komt te
staan;
2. De dominantie van het neoliberale denken waarbij autonomie gedefinieerd wordt in termen
van eigen verantwoordelijkheid en eigen redzaamheid; in dit autonomiedenken vallen
mensen die om welke reden dan ook niet in staat zijn om verantwoordelijkheid te dragen
en/of zichzelf te redden, buiten de boot.
De impact hiervan voor burgers die leven in kwetsbare levensomstandigheden is bijzonder groot.
Steeds meer mensen dreigen in kwetsbare situaties te leven. De gevolgen worden steeds meer
zichtbaar: stijging van de armoede, grotere sociale ongelijkheid en uitsluiting, en rechten die in de
knel dreigen te raken. Denk aan:
- De grote onderwijsongelijkheid bij kinderen in België en het onderwijssysteem in Nederland
dat ontegenzeglijk tweedeling in de hand blijkt te werken, tussen de kinderen die het redden
en de kinderen die uitvallen.
- Een groeiende groep kinderen die in Vlaanderen en Nederland in armoede opgroeien.
- De blijvend moeizame toegang tot en deelname aan betaalde arbeid voor mensen met een
beperking.
- Ontoegankelijkheid van goederen, diensten en voorzieningen waardoor mensen met een
beperking (onbedoeld) worden uitgesloten.
- De Europese onmacht om een menswaardige oplossing te vinden voor de vele vluchtelingen
die bij ons een veilig heenkomen zoeken.
Sociaal werk: een mensenrechtenberoep!
Het is de kerntaak van het sociaal werk te werken aan een rechtvaardige samenleving en op te
komen voor de rechten en belangen van kwetsbare groepen.
Sociaal werk is geen neutrale waarden- of machtsvrije praktijk, maar heeft essentieel een sociaal,
politiek en ethisch karakter.
Sociaal werkers proberen elke dag opnieuw uitsluiting van mensen in de samenleving op te heffen,
en bij te dragen aan sociale rechtvaardigheid en menselijke waardigheid.
Onderdeel van de normatieve professionaliteit van het sociaal werk is om het beroep uit te oefenen
op basis van de fundamentele rechten van mensen.