ARW 2 samenvatting

Hoofdstuk 5
a-organen zijn bestuursorganen van rechtspersonen die krachtens publiekrecht zijn
ingesteld. B-organen zijn ander persoon of college met enig openbaar gezag. Besluiten
kunnen de volgende inhoud hebben:
1. algemeen verbindende voorschriften -> toepassing op onbepaald aantal gevallen
2. andere besluiten van algemene strekking -> werkingssfeer of toepassingsbereik van
bestaande algemeen verbindende voorschriften
3. beleidsregels
4. beschikkingen -> een besluit gericht op een individueel geval:
begunstigende of/en belastende beschikkingen
Rechtscheppende of/en rechtvastellende beschikkingen
Een beschikking is rechtsgeldig als zij:
I. Vastgesteld/gevonden door bestuursorgaan dat bevoegd is -> Beschikkingsbevoegd
d.m.v attributie, delegatie of mandaat (originele bestuursorgaan behoud
verantwoordelijkheid)
II. In overeenstemming is met de algemeen verbindende voorschriften -> Algemene
beginselen behoorlijk bestuur: zorgvuldige voorbereiding, hoorplicht, evenredige
belangenafweging (verbod van willekeur), het verbod van détournement de pouvoir,
motiveringsplicht, beslistermijn en bekendmaking
III. In overeenstemming is met algemene beginselen van behoorlijk bestuur:
Gelijkheidsbeginsel, rechtszekerheidsbeginsel en vertrouwensbeginsel
IV. In overeenstemming met beleidsregels -> beleidsregels zijneen bij besluit
vastgestelde algemene regel, niet zijnde een algemeen verbindend voorschrift,
omtrent de afweging van belangen, de vastelling van feiten of de uitleg van wettelijke
voorschriften bij het gebruikvan een bevoegdheid van een bestuursorgaan.
Herstellende sancties:
 Last onder bestuursdwang
 Last onder dwangsom
Bestraffende sancties:
 Bestuurlijke boete
 Intrekken van een begunstigende beschikking
De bezwaarschriftprocedure functioneert als een soort drempel voor toegang tot de rechter.
Het bestuursorgaan het oorspronkelijke besluit in heroverweging moet nemen. Verder
moeten belanghebbenden in de gelegenheid worden gesteld te worden gehoord en moet de
beslissing op het bezwaarschrift in beginsel binnen zes weken worden genomen. De
beslissing dient daarnaast te berusten op een deugdelijke motivering. In een beperkt aantal
wordt er een andere procedure dan de bezwaarschriftprocedure: administratief beroep. Bij
administratief beroep wordt de procedure behandelt door een ander bestuursorgaan.
Een belanghebbende kan tegen een besluit beroep instellen bij de bestuursrechter. In het
bestuursproces moeten twee vragen worden beantwoord:
 Is de rechtbank bevoegd? (absolute en relatieve competentie, welk bestuursorgaan is
het beroep ingesteld?)

,  Is het beroep ontvankelijk? (is de insteller een belanghebbende? Voldaan aan het
wettelijk criterium?)
Bij het bestuursprocesrecht hoeft geen procesvertegenwoordiger ingeschakeld worden.
Het beroep bij de rechtbank bestaat uit twee fasen:
I. Vooronderzoek
II. Onderzoek ter zitting
Vier uitspraken: 1. Onbevoegd, 2. Niet-ontvankelijk, 3. Gegrondverklaring of 4.
Ongegrondverklaring
Bestuursrechter gaat bij gegrondverklaring zitten op de stoel van het bestuursorgaan. Ook
kan de rechter in een tussenuitspraak het bestuursorgaan de kans geven om het gebrek in
het besluit te herstellen.
Hoger beroep wordt ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State die
de uitspraak van de rechtbank kan bevestigen, gedeeltelijk of geheel vernietigen en doen
wat de rechtbank had behoren te doen of de zaak terugverwijzen naar de rechtbank. Bij de
volgende instanties kan in specifieke gevallen ook hoger beroep worden ingesteld:
1. De centrale Raad van Beroep: zaken betreffende sociale zekerheid en
ambtenarenzaken.
2. Het College van beroep voor het bedrijfsleven: geschillen op sociaal economisch
terrein
3. Het gerechtshof: bij belastingzaken waarna ook cassatie kan worden ingesteld.
Hoofdstuk 13
Feiten kunnen niet strafbaar zijn op grond van regels van ongeschreven recht. Hieruit blijkt of
een feit strafbaar of een overtreding is:
Delicten in het tweede boek zijn misdrijven, overtredingen staan in het tweede boek.
Als een feit strafbaar is gesteld in een andere wet in formele zin dan het Wetboek van
Strafrecht, dan is in die wet meestal zelf aangegeven welke strafbare feiten in die wet een
misdrijf en welke een overtreding opleveren.
Voor de strafbaarstelling van feiten zoals AMvB’s heeft de wetgever een algemene regeling
getroffen in art. 28 Invoeringswet Wetboek van Strafrecht waarin is bepaald dat een strafbaar
feit in een van die regelingen altijd een overtreding oplevert.
Delictsomschrijving (bestanddelen)
Algemene voor alle strafbare feiten geldende vereisten voor strafbaarheid (elementen):
 Wederrechtelijkheid (gedraging) -> strafbaar gedrag in strijd zijn met het recht
 Schuld -> gedraging is te verwijten
Schuld kan ook een bestanddeel zijn er is dan sprake van schuld in de zin van culpa.
Hieronder wordt verstaan: onvoorzichtigheid, roekloosheid, onachtzaamheid enz. De dader
wist of behoorde te weten dat zijn gedraging strafbaar was, en hij was zo onzorgvuldig de
gedraging toch te verrichten. Opzet kan ook een bestanddeel zijn dan spreek je van een
doleus delict, een strafbaar feit dat willens en wetens wordt verricht. Bij voorwaardelijk opzet
is de dader niet doelbewust op het ontstaan van het gevolg, maar als door zijn handelen