Gezin en Samenleving
Hoorcollege 8
Deel 1:
McCart, M. R., Priester, P. E., Davies, W. H., & Azen, R. (2006). Differential
effectiveness of behavioral parent-training and cognitive-behavioral therapy for
antisocial youth: a meta-analysis. Journal of Abnormal Child Psychology, 34, 525-541.
In dit artikel wordt aan de hand van een metaanalyse de effectiviteit van behavioral parent
training (BPT) en cognitivebehavioral therapy (CBT) voor jongeren met antisociale
gedragsproblemen (agressie) vergeleken. Ook wordt de demografische variabele van jongeren
als een eventuele factor voor de effectiviteit van de twee interventies getoetst. Het gewogen
effect grote is in alle interventies 0.40. De leeftijd vaan de jongeren heeft blijkt van invloed te
zijn op de uitkomsten van de interventies. BPT heeft een sterk effect op voorschoolse opvang
en schoolgaande kinderen en CBT heeft een sterk effect op adolescenten. Uit de resultaten
blijkt ook dat er mogelijk systematische verschillen in de resultaten van BPT en CBT zijn
mede door de setting van de interventies. Daarom moet er in toekomstige onderzoeken
zorgvuldig nagedacht worden over de effecten van de setting bij interventies. Deze studie
benadrukt ook de noodzaak om meer onderzoek te doen met diverse bevolkingsgroepen.
Daarnaast moet er een betere classificatie van participanten in onderzoeken op verschillende
ontwikkelingstrajecten van antisociaal gedrag worden ontwikkeld.
Nadeel metaanalyse: de resultaten van studies verschillen in het gebruik van
meetinstrumenten. Het meetinstrument kan andere constructen bevatten dan bij een ander
onderzoek.
In deze metaanalyse is gebruik gemaakt van 71 onderzoeken naar de effectiviteit
van behavioral parenttraining (BPT) en cognitivebehavioral therapy (CBT). Beide
interventies blijken effectief te zijn voor het behandelen van agressief gedrag bij jongeren.
BPT blijkt ook voor ouders die deelnemen aan de interventie (0.33) te helpen bij het
verminderen van hun eigen psychosociale klachten.
Bij jongeren zijn de ontwikkelingstaken op verschillende leeftijden van invloed op hoe ze
reageren op verschillende interventies. BPT heeft een sterker effect op kinderen tussen de 6 –
12 jaar oud, omdat deze kinderen in een ontwikkelingsfase zitten waarin zij meer afhankelijk
zijn van hun ouders. Ze hebben hun ouders nodig voor begeleid en steun. CBT is minder
effectief voor kinderen tussen de 612 jaar oud, omdat bij deze kinderen de abstracte
cognitieve vaardigheden zich pas net aan het ontwikkelen zijn en juist bij CBT ligt de nadruk
op deze abstracte cognitieve vaardigheden.
Het tweede doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of de demografische variabele van
jongeren invloed zou hebben op de effectiviteit van de twee interventies. De leeftijd van
de jongeren heeft geen invloed op de effectiviteit van BPT. Voor CBT is echter wel een
positieve relatie tussen leeftijd en effect grote. Bij jongeren waarvan de cognitieve
ontwikkeling meer gevorderd is, hebben meer profijt van deze interventie. Uit de resultaten
van CBT kan voorzichtig worden opgemaakt dat er geen verschil is tussen AfroAmerikaanse
en blanke jongeren, beide reageren op dezelfde wijze. Het is echter wel moeilijk
om betrouwbare uitspraken te doen over de demografische variabele van jongeren, omdat de
participanten in BPT en CBT voornamelijk bestaan uit blanke mannen. Dit is erg zorgelijk
omdat blanke mannen geen representatieve weerspiegeling zijn van de gehele populatie
jongeren met antisociale gedragsproblemen. Er moet dus meer onderzoek gedaan worden
om te onderzoeken of de interventies ook empirisch gefundeerd zijn voor jongeren met
, Gezin en Samenleving
Hoorcollege 8
verschillend geslacht en sociaalculturele achtergronden. Ten slotte hangt de effectiviteit van
BPT en CBT af van de mate waarin antisociale gedragingen zich voordoen bij een jongeren.
Menting, A. T., Orobio de Castro, B., & Matthys, W. (2013). Effectiveness of the
Incredible Years parent training to modify disruptive and prosocial child behavior: A
metaanalytic review. Clinical Psychology Review, 33, 901-913. In deze metaanalyse
wordt de effectiviteit van the Incredible Years parent training (IYPT) met betrekking tot het
gedrag van storende en pro sociale kinderen gemeten. Daarnaast is het gericht op het
verklaren van variabelen in de interventie uitkomsten. In vijftig studies is de interventie
experimentele groep IYPT vergeleken met de controlegroep meteen na de interventie. De
resultaten tonen aan dat de IYPT een effectieve interventie is. Er zijn positieve effecten
gevonden voor de verschillende uitkomsten en informatie, waaronder een gemiddelde
effectgrootte van 0.27 met betrekking tot storend gedrag van kinderen en 0.23 voor pro
sociaal gedrag van kinderen. Voor ouders heeft deze interventie nog grotere effecten,
namelijk 0.50. Ten slotte is de aanvankelijke ernst van het gedrag van het kind de sterkste
voorspeller van de interventieeffecten. Uit de resultaten blijkt dat de IYPT een succesvolle
interventie is voor het verbeteren van het gedrag van een kind in verschillende soorten
gezinnen.
- Volgens de ouders, leerkrachten en observanten is IYPT effectief voor het afnemen van
storend gedrag en het vergroten van pro sociaal gedrag. De effectiviteit van de IYPT is in lijn
met de effectiviteit van BPT (zie Artikel McCart et al.) Echter is de effect grootte voor
ouders bij IYOT hoger dan bij BPT. Bij leraren zijn de effecten van de interventie IYPT
kleiner dan bij ouders. Deze verschillen kunnen worden veroorzaakt door contextuele
verschillen en gelijkenis criteria, zoals gebruikt door verschillende docenten dan in criteria
gebuikt door verschillende ouders. Het kan ook worden veroorzaakt door het generaliseren
van de interventie effect van huis naar schoolomgeving.
In behandelstudies is de effectiviteit voor ouders grote van bij preventieonderzoeken. Dit
komt doordat het niveau van de gedragsproblemen lager zijn en dus ook minder ruimte voor
verandering gedurende de interventie is. Ook kan de setting en motivatie een rol spelen bij de
uitkomsten van de resultaten. De effecten waren groter wanneer de studies werden afgenomen
in klinische setting dan in niet klinische setting. Ten slotte hebben ouders in de behandelstudie
meer baat bij hulp dan ouders bij de preventieonderzoeken, omdat zij meestal vanuit zichzelf
op zoek gaan naar hulp.
Scott, S., & O’Connor, T. G. (2012). An experimental test of differential susceptibility to
parenting among emotionally‐dysregulated (ED) children in a randomized controlled
trial for oppositional behavior. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 53, 1184-
1193.
- Differential susceptibility = sommige kinderen zijn dandelion en sommigen orchidee en zijn
dus zwakker en gevoeliger voor de omgeving. In dit onderzoek is gekeken naar of kinderen
Hoorcollege 8
Deel 1:
McCart, M. R., Priester, P. E., Davies, W. H., & Azen, R. (2006). Differential
effectiveness of behavioral parent-training and cognitive-behavioral therapy for
antisocial youth: a meta-analysis. Journal of Abnormal Child Psychology, 34, 525-541.
In dit artikel wordt aan de hand van een metaanalyse de effectiviteit van behavioral parent
training (BPT) en cognitivebehavioral therapy (CBT) voor jongeren met antisociale
gedragsproblemen (agressie) vergeleken. Ook wordt de demografische variabele van jongeren
als een eventuele factor voor de effectiviteit van de twee interventies getoetst. Het gewogen
effect grote is in alle interventies 0.40. De leeftijd vaan de jongeren heeft blijkt van invloed te
zijn op de uitkomsten van de interventies. BPT heeft een sterk effect op voorschoolse opvang
en schoolgaande kinderen en CBT heeft een sterk effect op adolescenten. Uit de resultaten
blijkt ook dat er mogelijk systematische verschillen in de resultaten van BPT en CBT zijn
mede door de setting van de interventies. Daarom moet er in toekomstige onderzoeken
zorgvuldig nagedacht worden over de effecten van de setting bij interventies. Deze studie
benadrukt ook de noodzaak om meer onderzoek te doen met diverse bevolkingsgroepen.
Daarnaast moet er een betere classificatie van participanten in onderzoeken op verschillende
ontwikkelingstrajecten van antisociaal gedrag worden ontwikkeld.
Nadeel metaanalyse: de resultaten van studies verschillen in het gebruik van
meetinstrumenten. Het meetinstrument kan andere constructen bevatten dan bij een ander
onderzoek.
In deze metaanalyse is gebruik gemaakt van 71 onderzoeken naar de effectiviteit
van behavioral parenttraining (BPT) en cognitivebehavioral therapy (CBT). Beide
interventies blijken effectief te zijn voor het behandelen van agressief gedrag bij jongeren.
BPT blijkt ook voor ouders die deelnemen aan de interventie (0.33) te helpen bij het
verminderen van hun eigen psychosociale klachten.
Bij jongeren zijn de ontwikkelingstaken op verschillende leeftijden van invloed op hoe ze
reageren op verschillende interventies. BPT heeft een sterker effect op kinderen tussen de 6 –
12 jaar oud, omdat deze kinderen in een ontwikkelingsfase zitten waarin zij meer afhankelijk
zijn van hun ouders. Ze hebben hun ouders nodig voor begeleid en steun. CBT is minder
effectief voor kinderen tussen de 612 jaar oud, omdat bij deze kinderen de abstracte
cognitieve vaardigheden zich pas net aan het ontwikkelen zijn en juist bij CBT ligt de nadruk
op deze abstracte cognitieve vaardigheden.
Het tweede doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of de demografische variabele van
jongeren invloed zou hebben op de effectiviteit van de twee interventies. De leeftijd van
de jongeren heeft geen invloed op de effectiviteit van BPT. Voor CBT is echter wel een
positieve relatie tussen leeftijd en effect grote. Bij jongeren waarvan de cognitieve
ontwikkeling meer gevorderd is, hebben meer profijt van deze interventie. Uit de resultaten
van CBT kan voorzichtig worden opgemaakt dat er geen verschil is tussen AfroAmerikaanse
en blanke jongeren, beide reageren op dezelfde wijze. Het is echter wel moeilijk
om betrouwbare uitspraken te doen over de demografische variabele van jongeren, omdat de
participanten in BPT en CBT voornamelijk bestaan uit blanke mannen. Dit is erg zorgelijk
omdat blanke mannen geen representatieve weerspiegeling zijn van de gehele populatie
jongeren met antisociale gedragsproblemen. Er moet dus meer onderzoek gedaan worden
om te onderzoeken of de interventies ook empirisch gefundeerd zijn voor jongeren met
, Gezin en Samenleving
Hoorcollege 8
verschillend geslacht en sociaalculturele achtergronden. Ten slotte hangt de effectiviteit van
BPT en CBT af van de mate waarin antisociale gedragingen zich voordoen bij een jongeren.
Menting, A. T., Orobio de Castro, B., & Matthys, W. (2013). Effectiveness of the
Incredible Years parent training to modify disruptive and prosocial child behavior: A
metaanalytic review. Clinical Psychology Review, 33, 901-913. In deze metaanalyse
wordt de effectiviteit van the Incredible Years parent training (IYPT) met betrekking tot het
gedrag van storende en pro sociale kinderen gemeten. Daarnaast is het gericht op het
verklaren van variabelen in de interventie uitkomsten. In vijftig studies is de interventie
experimentele groep IYPT vergeleken met de controlegroep meteen na de interventie. De
resultaten tonen aan dat de IYPT een effectieve interventie is. Er zijn positieve effecten
gevonden voor de verschillende uitkomsten en informatie, waaronder een gemiddelde
effectgrootte van 0.27 met betrekking tot storend gedrag van kinderen en 0.23 voor pro
sociaal gedrag van kinderen. Voor ouders heeft deze interventie nog grotere effecten,
namelijk 0.50. Ten slotte is de aanvankelijke ernst van het gedrag van het kind de sterkste
voorspeller van de interventieeffecten. Uit de resultaten blijkt dat de IYPT een succesvolle
interventie is voor het verbeteren van het gedrag van een kind in verschillende soorten
gezinnen.
- Volgens de ouders, leerkrachten en observanten is IYPT effectief voor het afnemen van
storend gedrag en het vergroten van pro sociaal gedrag. De effectiviteit van de IYPT is in lijn
met de effectiviteit van BPT (zie Artikel McCart et al.) Echter is de effect grootte voor
ouders bij IYOT hoger dan bij BPT. Bij leraren zijn de effecten van de interventie IYPT
kleiner dan bij ouders. Deze verschillen kunnen worden veroorzaakt door contextuele
verschillen en gelijkenis criteria, zoals gebruikt door verschillende docenten dan in criteria
gebuikt door verschillende ouders. Het kan ook worden veroorzaakt door het generaliseren
van de interventie effect van huis naar schoolomgeving.
In behandelstudies is de effectiviteit voor ouders grote van bij preventieonderzoeken. Dit
komt doordat het niveau van de gedragsproblemen lager zijn en dus ook minder ruimte voor
verandering gedurende de interventie is. Ook kan de setting en motivatie een rol spelen bij de
uitkomsten van de resultaten. De effecten waren groter wanneer de studies werden afgenomen
in klinische setting dan in niet klinische setting. Ten slotte hebben ouders in de behandelstudie
meer baat bij hulp dan ouders bij de preventieonderzoeken, omdat zij meestal vanuit zichzelf
op zoek gaan naar hulp.
Scott, S., & O’Connor, T. G. (2012). An experimental test of differential susceptibility to
parenting among emotionally‐dysregulated (ED) children in a randomized controlled
trial for oppositional behavior. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 53, 1184-
1193.
- Differential susceptibility = sommige kinderen zijn dandelion en sommigen orchidee en zijn
dus zwakker en gevoeliger voor de omgeving. In dit onderzoek is gekeken naar of kinderen
